Αν επιτρέπεται να απαντήσω, επειδή την έχω πατήσει.
Το οινόπνευμα σε πολλά βερνίκια προκαλεί ασπρήλες που δεν φεύγουν μετά. Για το δε βερνίκι της “μπάλλας” μπορεί μέχρι και να το αφαιρέσει.
Είχα απαντήσει, αλλά…χάθηκε! (Μάλλον εγώ πρέπει νάφταιγα).
Τέλος πάντων, έχω καλυφτεί πλήρως από το προηγούμενο μήνυμα.
Άστο καλύτερα το οινόπνευμα, αν δεν είσαι απόλυτα σίγουρος πως δεν υπάρχει στο όργανο οτιδήποτε διαλυτό (έστω και λίγο) με αυτό. Υπάρχουν καλύτερα καθαριστικά, που είναι και εντελώς ακίνδυνα.
Ωραίο το θέμα και δεν θυμάμαι να είχε ξανασυζητηθεί.
Εγώ καθαρίζω με την μέθοδο του κ. Φρονιμόπουλου (σύρμα κατσαρόλας) μόνο που αντι για παραφινελαιο χρησιμοποιώ σταγόνες από ελαιόλαδο (έχουμε μπόλικο στην Ιτέα, από τον ελαιώνα! :))
εγώ έχω χρησιμοποιήσει αυτό.
Η Dunlop έχει διάφορα κατάλληλα προΐόντα, όπως αυτό (που πρέπει να μυρίζει και ωραία!).
Ένα άλλο καθαριστικό και στιλβωτικό για το βερνίκι, της ίδιας εταιρίας, είναι ένα προΐόν που περιέχει και κερί Καρναούμπα (cream de carnauba γράφει το δοχείο).
Κανένα πρόβλημα και με το ελαιόλαδο, απλά το παραφινέλαιο είναι εντελώς ουδέτερο (και φτηνό, και το βρίσκεις και εύκολα). Η ποσότητα εξ`άλλου που θα απορροφήσει η ταστιέρα είναι απειροελάχιστη…
παιδια την βαζελινη την απλωνουμε , οταν στεγνωσει η ταστιερα , για γλυστρημα και οχι για καθαρισμα.
Ρεμπέτικο φόρουμ είναι τούτο ή πορνογραφικό φόρουμ;
Ρε, μανία με τις βαζελίνες…
:019:
Πράγματι, λίγο να παρεξηγήσεις το μύνημα 14 του οχτάχορδου…:):):)
Εγω παντως χρησιμοποιω ενα παλιο βαμβακερο φανελακι. Το περναω μια κατω απο τις χορδες για να φυγει ολη η βρωμια και μετα αλλη μια στην πανω μερια. Μου φαινεται αρκετα αποτελεσματικο.
Να πλένετε τα χέρια σας ρε ρεμάλια. Να μην ιδρώνετε όταν παίζετε, και να μην συνδιάζετε ταυτόχρονα τα παιδάκια με το μπουζούκι! Ρεμάλια!:107:
1 «Μου αρέσει»
Μήπως θες να πεις παϊδάκια;
Ρεεε! Θα μας πάνε μέσα!
¨Οσο αφορά την ταστιέρα την περνάμε μόνο TEAK OIL και στην περίπτωση που δεν βρίσκουμε TEAK OIL τότε παραφινέλαιο.ΤΟ ΛΑΔΙ ΕΛΙΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ λόγω ύπαρξης οξέων ειδικά όταν είναι πολύ φρέσκο.
Τώρα όταν το όργανό μας είναι με παραδοσιακό τρόπο βερνικωμένο,χρησιμοποιούμε 2-3 σταγόνες παραφινέλαιο σε ένα βαμβακάκι ή βαμβακερό πανάκι,το περνάμε το αφήνουμε λίγο και μετά σκουπίζουμε πάρα πολύ καλά.Οι παλιές γιαγιάδες ξέρουν ρωτήστε τις, περνούσαν τους παλιούς μπουφέδες τους΄για συντήρηση, δύο φορές το χρόνο,συνήθως πρίν τις γιορτές. Το ΟΙΝΟΠΝΕΥΜΑ και κάθως είδους ΑΛΚΟΟΛ ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ , είναι ο φυσικός διαλύτης της γομαλάκας,ή του βερνικιού μπάλλας όπου έχουν τα περισσότερα όργανα τα οποία είναι φινιρισμένα με παραδοσιακό τρόπο.
Για όργανο με σύγχρονα λούστρα ψηφίζω ΟΧΤΑΧΟΡΔΟ με τα δυό χέρια, και αυτό γιατί: Ως γνωστόν τα βερνίκια πολυουρεθάνης δύο συστατικών έχουν εξαιρετικές αντοχές,με μόνη ιδιαιτερότητα τα συντηρητικά σιλικόνης, τα οποία όταν τα χρησιμοποιούμε, παρουσιάζουν το φαινόμενο της σιλικονίασης όταν θελήσουμε κάποια στιγμή να κάνουμε κάποια επισκευή με λουστράρισμα,δηλαδή βερνικώνουμε και το βερνίκι “ανοίγει” με την μορφή κρατήρων όσα χέρια να ρίξουμε.Τότε η επισκευή είναι χρονοβόρα,με πολλή περισσότερη εργασία,με πολλά υλικά,με ειδικά βελτιωτικά,πολύ ακριβότερα,και με τα συνήθη ( g a m@#45+_) του μάστορα πάλι σε μένα έτυχε).
Τα καλύτερα συντηρητικά είναι απαλλαγμένα από την σιλικόνη π.χ. POL 55 της I.C.A. την ονομάζει αλοιφή για δακτυλιές, είναι υδατοδιαλυτή, και έχει μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό αμμωνίας όπως το ΑΖΑΧ για τζάμια που λέει κι ο ΟΧΤΑΧΟΡΔΟΣ.Αν μυρίσετε κάποια τέτοια αλοιφή,ή ΑΖΑΧ θα διαπιστώσετε το πόσο μοιάζουν.
Για την βαζελίνη (Ας είμαστε σεμνοί) έχω να πω ότι είναι εντελώς ουδέτερη, με PH 7 και όντως δεν κάνει πρόβλημα στην ταστιέρα χημικά.¨Οσο όμως και να την σκουπίσης αφήνει ένα αίσθημα γλίτσας,και λερώνει γιατί κολλάνε πάνω της διάφορες βρωμιές εξαιρετικά γρήγορα.Η λύση είναι όπως είπε και ο ΝΙΚΟΣ παραπάνω ,τρίψιμο με ψιλό σύρμα κατσαρόλας ή ΣΚΟΤΣ ΜΠΡΑΙΤ, και πέρασμα με TEAK OIL που εγχυμώνει το ξύλο και του αυξάνει την φυσική αντίσταση στις καταπονήσεις και τον χρόνο.Συνιστάται μία με δύο φορές τον χρόνο αναλόγως της χρήσης του οργάνου.
Να ρωτήσω και εγώ κάτι, που αφορά γενικότερα στην περιποίηση του ξύλου (έπιπλα κλπ.): Από τι συνίσταται το Teak oil; Από παλαιότερα ξέρω ότι για όλες τις περιπτώσεις όπου σήμερα συνιστάται η χρησιμοποίησή του, οι παλαιότεροι χρησιμοποιούσαν λινέλαιο αραιωμένο με νέφτι σε ποσοστό 50 - 50. Είναι το teak oil κάτι διαφορετικό; Επίσης: ποία η διαφορά μεταξύ ωμού και βρασμένου λινέλαιου;
Εγω συμφωνω και λεω μονο με πανακι. Αλλα μηπως θα μπορουσαμε να βαλουμε λιγο overlay στην τστιερα
Αγαπητέ ΝΙΚΟ.Το TEAK OIL είναι ένα μείγμα ελαίων που μοιάζει κατά το δυνατόν με την σύσταση των ελαίων που έχει το ξύλο ΤΕΑΚ.Ως γνωστό το συγκεκριμένο ξύλο έχει τεράστιες αντοχές στις εξωτερικές συνθήκες ('ηλιο,βροχή,θάλασσα,κ.λ.π.) και ένας μεγάλος παράγοντας που του δίνει αυτές τις ιδιότητες είναι το φυσικό του λάδι.Η πλήρης χημική σύσταση δεν είναι απολύτως γνωστή-η κάθε εταιρεία χρησιμοποιεί δική της φιλοσοφία- αυτό που έχω να σου πώ είναι ότι σχεδόν όλοι αγοράζουν πρώτη ύλη από την ΟΛΛΑΝΔΙΑ κατ αρχήν και κατα δεύτερον από την ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΚΑΙ “παίζουν” με την αραίωση της πρώτης ύλης.Αν χρησιμοποιήσουμε πρώτη ύλη αναραίωτη το αποτέλεσμα είναι με ένα χέρι,να έχουμε επιφάνεια στρωτή και μεταξένια.¨Εχουμε όμως πρόβλημα ότι το λάδι αυτό κάτω από ορισμένες προυποθέσεις αυτοαναφλέγεται.Δηλαδή φαντάσου οτι και αραιωμένο, αν έχουμε ένα πανί,ή στουπί απλώς εμποτισμένο με λάδι,και το αφήσουμε στο πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου μας καλοκαιριάτικα,το πιό πιθανόν είναι ξαφνικά να δούμε να βγαίνουν στην αρχή καπνοί,και μετά να παίρνει φωτιά.Φαντάσου το πυκνό.
Τώρα πολύ πιθανόν στην σύνθεσή του να εμπεριέχεται και λινέλαιο σε κάποιο ποσοστό. Με την μέθοδο μέτρησης βάμματος ηλιοτροπίου (phμετρικές ταινίες) η οξύτητα μοιάζει εκείνης του φυσικού ελαίου του ξύλου οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα.
Όντως οι παλιοί εφεύρισκαν διαφόρος τρόπους να κάνουν κάποιες εργασίες και ένας τρόπος είναι αφού δεν έχουμε teak oil αραιώνουμε λινέλαιο (βρασμένο) το αραιώνουμε πάρα πολύ και περνάμε.Αυτό συμβαίνει ακόμα και σήμερα οπου θα ακούσεις πολλές φορές έναν τεχνίτη να ζητά π.χ.αστάρι μετάλλου,για να μονώσει έναν πολύ ρυπαρό και σαθρό τοίχο προκειμένου να τον βάψει μετά, ενώ εδώ και σχεδόν 20 χρόνια έχουν βγεί υλικά εξιδεικευμένα για αυτό το πράγμα,έχοντας ένα σωρό πλεονεκτήματα,χωρίς τα μειονεκτήματα του ασταριού μετάλλου.Εξ άλλου όπως το λέει και το όνομά του είναι φτιαγμένο γαι μέταλλα.
Το ομό λινέλαιο το χρησιμοποιούν για προσθήκη σε χρώματα,σε στόκους,σε σέρτικα,κ.λ.π. ενώ το βρασμένο το χρησιμοποιούν σε επαλείψεις π.χ.πατωμάτων ξύλινων,παλιών μωσαικών,κ.α.
Φίλε ΓΑΝΥΜΗΔΗ οινοχόε του ΔΙΟΣ κατ αρχήν καλώς ήλθες στο ΦΟΡΟΥΜ.Overlay βάζουμε μόνο στις λουστραρισμένες επιφάνειες,και όχι απ ευθείας στις ξύλινες,αλλά όπως είπα και παραπάνω καλό είναι γενικά να αποφεύγεται.
ΦΙΛΕ ΝΙΚΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΓΙΑΤΙ Ο ΤΖΟΥΡΑΣ ΠΟΥ ΕΧΩ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΩ.:088:
Μήνυμα από συντονιστή: Ganymidis καλωσήρθες στο φόρουμ. Σε παρακαλώ μην γράφεις με κεφαλαία.
Να κάνω και εγω μια ερώτηση.Μετά απο το παίξιμο πόσο χρησιμο και σωστό είναι να καθαρίζουμε τις χορδές.Ενας μου ειπε να το κάνω άλλος οχι γιατί ναι μεν φευγει ο ιδρώτας απο την άλλη χαλάνε πιο γρήγορα.Θα ήθελα μια απάντηση.Εψω σταματήσει να τις καθαρίζω εδω και μήνες.
καθαρισετες μετα το παιξιμο , οταν ειναι η μπιχλα ακομα φρεσκια αμα στεγνωσει πανω στις χορδες ειναι για πεταμα…
Χμμμμ. Ρε τ’ άτιμα τα διαλιτικά που έφαγα το πλξτρολόγιο για να τα βρώ. Άντε γιατί κάλλιο να σου βγεί το μάτι…:092: