Κάποιες ερωτήσεις για στιχουργούς και άλλα

Θα ήθελα να ρωτήσω και να διασταυρώσω μερικές πληροφορίες:

  1. “Ηλιοβασίλεμα σωστό”(Λαύκας Γιώργος): Στιχουργός είναι ο Μάνεσης ή ο Βασιλειάδης;

  2. Ποιανού (ή Ποιανών) είναι η “Κανακάρισσα” και το “Κάνω υπομονή” (αμφότερα τραγουδισμένα από Γεωργακοπούλου και Περπινιάδη);΄

  3. Στο “Ψιλό γαζί” (Χιώτης) ποιός είναι ο στιχουργός;

  4. Τα νιάτα (Είναι τα νιάτα μια φορά) είναι του Τσιτσάνη; Πότε γράφτηκε και ποιός ο στιχουργός;

Στο “Ηλιοβασηλεμα σωστο” οι στιχοι ειναι του Μανεση.

Γεια χαρά.

Να πω και εγώ τη γνώμη μου. Στο “Ψιλό γαζί” στιχουργός είναι ο Χιώτης και συνθέτης ο Σέμσης.
Τραγούδι με τίτλο “Τα νιάτα” δεν γνωρίζω. Μήπως πρόκειται για το “Δώστε μου τα νιάτα μου” του Βαγγέλη Περπινιάδη;

Γιάννης.

Το “Ψιλό γαζί” μου φαίνεται “Χιώτικο” τροπάριο… γι’ αυτό ρωτάω.

  • “Κανακάρισσα”, “Κάνω υπομονή”, “Τα νειάτα (Είναι τα νειάτα μια φορά)”: και τα τρία στο όνομα της Γεωργακοπούλου (στίχοι - μουσική). Σίγουρα είναι “δώρα” ή προϊόντα “δοσοληψίας” από διάφορους δημιουργούς, κυρίως από τον Τσιτσάνη, που της παραχώρησε τα δικαιώματά του σε περισσότερα από 15-20 τραγούδια του.
  • Το “Ψιλό Γαζί” είναι συνδημιουργία του Χιώτη (σύνθεση, εκτέλεση) και του Σέμση (στιχουργική).
    Μάλιστα μαζί με τον “Πασατέμπο”, με τους ίδιους τραγουδιστές (Γεωργακοπούλου - Χιώτης), είναι οι
    πρώτες μεταπολεμικές ηχογραφήσεις της His Μaster’s Voice.
  • Το “Ηλιοβασίλεμα σωστό” του Λαύκα, σωστά ειπώθηκε από τον Ιπποκράτη ότι οι στίχοι είναι του Μάνεση.

Σ.Π.

Φαντάζομαι το ίδιο ισχύει και για το “Φυσάει ο μπάτης” (δηλαδή ότι είναι του Τσιτσάνη)…(:wink:

Παρεπιμπτώντως στον “Πασατέμπο” (Χιώτης), στιχουργός είναι ο Χρήστος Γιαννακόπουλος;

(Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/ην kakofonix 27 Φεβρουάριος, 2006)

Ασφαλώς, όπου παίζει και μπουζούκι ο ίδιος ο Τσιτσάνης, όπως και για το “Σταυροδρόμι”, κ.α.
Στον “Πασατέμπο” (1939 & 1946) στιχουργός είναι όχι ο Χρήστος Γιαννακόπουλος αλλά ο αδελφός του ο Γιώργος.
Ο Γιώργος Γιαννακόπουλος, παρεπιπτόντως, έγραψε τους στίχους σε μερικές πολύ μεγάλες επιτυχίες, μερικές απ’ τις οποίες είναι:

  • Είσαι μικρός για μένα (του Σουγιούλ) (1954;)
  • Η ταμπακιέρα (του Ριτσιάρδη) (1950)
  • Θα σου φύγω με καιρό (του Μητσάκη) (1946)
  • Ο τραμπαρίφας (του Σουγιούλ) (1951)
  • Τρελλό κορίτσι (Πάλι στις τρεις ήρθες και ψες να κοιμηθείς) (του Χιώτη) (1946 - 47)
  • Καταραμένη να 'σαι (του Πετσά) (1956)
  • Να 'χα τα νειάτα σου (του Πολυμέρη) (1948;)
  • Φτωχή αρχόντισσα (του Χάρμα), (1950), κ.α.

Σ.Π.