Πριν μερικά χρόνια ένας φίλος μού έδωσε αυτό το βιντεάκι. Σήμερα αποτελεί για μένα το βασικότερο πρόβλημα για τη διατήρηση της αποχής μου από το αλκοόλ, καθώς κάθε φορά που το ακούω-βλέπω νιώθω μια ακατανίκητη επιθυμία να αδειάσω τα ουίσκια που έχουν συσσωρευτεί στο σπίτι. Ταυτόχρονα αυτό το βίντεο δημιουργεί άλλο ένα πρόβλημα. Σε φέρνει στο δίλημμα ή να μάθεις πολύ καλό μπουζούκι ή να το παρατήσεις τελείως, πράγμα πολύ άσχημο για έναν ερασιτέχνη σαν κι εμένα, που εδώ και τρεις δεκαετίες προτιμά να κινείται στη μετριότητα.
Χωρίς να θέλω να γίνω υπερβολικός, νομίζω ότι ο Θύμιος ΔΙΔΑΣΚΕΙ αρκετά πράγματα. Εν ολίγοις, κατά πρώτο λόγο δείχνει με ποιο ύφος, ήθος, μαγκιά, χωρίς καμιά επιτήδευση παίζεται και τραγουδιέται το λαϊκό τραγούδι. Κατά δεύτερο λόγο μάς δείχνει ότι είναι μεν ωραίες οι ημίγυμνες κοπέλες, όμως δεν είναι απαραίτητες σε μια μουσική τηλεοπτική εκπομπή. Ή αν θέλετε, ότι το σωστό τραγούδι, ακόμα κι όταν “δείχνεται” εκτός από το να “ακούγεται”, δεν έχει ανάγκη από “οπτικά στηρίγματα”, αφού το ίδιο το τραγούδι μπορεί να δημιουργήσει άπειρες εικόνες.
Για τον τρόπο που παίζει (και τραγουδάει) ο Θύμιος… τα σχόλια περιττεύουν. Απολαύστε το.
καλά μου έχουν πεί ότι για να γίνεις μπουζουξής πρέπει να ξέρεις απο τσάπα…
σεμινάριο σκαψίματος…
Νίκος
ΥΓ 1. στο σημείο που το “χτυπάει με μεράκι” νομίζεις ότι το καπάκι θα υποχωρήσει…αλήθεια τα μπουζούκια του ποιός τα φτιάχνει…νομίζω ότι περνούν όλα τα κρας τεστ.
ΥΓ.2 . Το βλέμμα του έκπληκτου “μπουζουξή” Λεμπέση το πιάσατε…παίζε ρε!
ΥΓ3. Τέλειος ο Πάππος…και οι Δρόμος δεξιοτέχνες φοβεροί…αλλά κανείς δεν έχει τέτοια πενιά.
ΥΓ 1.Νομίζω ο Κλεφτογιάννης
Ο Θύμιος έπαιζε για πολλά χρόνια με όργανα του Ζοζέφ. Εχει αλλάξει πάρα πολλά μπουζούκια (“μπορεί κι εκατό” λέει ο ίδιος) για …ευνόητους λόγους.
Τα τελευταία χρόνια παίζει μ’ ένα πολύ μέτριο μπουζούκι (δε θέλω να χρησιμοποιήσω την κατάλληλη λέξη), το οποίο πηγαίνει στο μάστορα κάθε μήνα για …επαναφορά. Θυμάστε το περιστατικό με το μπιλιάρδο και το σκουπόξυλο που έλεγε ο ΚΚ; Κάτι τέτοιο συμβαίνει κι εδώ.
Οσο για τις ικανότητές του…
Πέρυσι στην εκδήλωση της “Κλίκας”, ρώτησα το Γιάννη Σταματίου (που έχει πολύ διαφορετικά από το Θύμιο …μπουζουκικά γούστα):
- Πώς σας φαίνεται ο Θύμιος; Καλά παίζει;
Και μου απάντησε: - Κάποιους μπουζουξήδες δε χρειάζεται να τους ακούσεις. Με το που βλέπεις το Θύμιο πώς κρατάει το μπουζούκι, πριν ακόμα παίξει, καταλαβαίνεις ότι αυτός ο άνθρωπος ξέρει πολύ μπουζούκι…
Το βιντεακι το βρηκα πριν διαβασω το αρθρο σου Αρη και επειδη πραγματι ειναι καταπληκτικο πηγα να το “πιασω” λιγο…περιττο να πω εκανα 3-4 μερες να χαναπιασω το μπουζουκι μου…δε πιανεται…μου κανε το ηθικο ενα με το πατωμα
προσωπικά δεν έχω ξαναδεί(ακούσει) τίποτα καλύτερο. Το γελάκι δε του Λεμπέση στον κιθαρίστα στο σημείο που ο Θύμιος “σκάβει” τη μισή ταστιέρα σε χιλιοστατεσσαρακοσταέκτα, όπως πολύ καλά παρατήρησε ο multi, τα λέει όλα.
ΥΓ: Τί να πιάσεις και τί ν’ αφήσεις Ektor; Δεν παίζεται η κατάσταση. Αυτό το κομμάτι έτσι δεν μπορεί να το’χει κανένας άλλος…:109:Ο Θύμιος θέτει τα στάνταρτ απόλυτης μαγκιάς και δεξιοτεχνίας.
βλέπωντας το κομμάτι για Νιοστή φορά (ως ανάπαυλα στην καθημερινή ταλαιπωρία της δουλειάς) παρατήρησα ότι το όργανο του Θύμιου δεν έχει μαγνήτη(
ούτε καλώδιο και ερωτώ η εκπομπή ήταν πλαίη μπάκ; ή η εγγραφή έγινε με άλλον τρόπο.
Η πενιά η καλή είναι του μερακλή!!
Άστα να πάνε.
Που να δεις όλο το επεισόδιο!!!
Ισαακ γιαυτο ακριβως το θεμα ειχα σκοπο να γραψω προτου αναρωτηθεις αλλα στην πορεια ξεχαστηκα … η σκληρη καθημερινοτητα βλεπεις …
Ειχα εκ των εσω ενημερωση εκεινο το διαστημα, μια και ο φιλος μου ο Παναγιωτης ο Μπαρμπεριου συμμετειχε στην εκπομπη και μου εξιστορουσε τα καθεκαστα. Υπηρξε μεγαλος προβληματισμος στον υπευθυνο της παραγωγης Παναγ. Κουναδη για το θεμα της ηχοληψιας. Ηθελε να αποφυγει οπωσδηποτε τους γερανους με τα μικροφωνα τα καλωδια κι ολο αυτο συρφετο, μια και η εκπομπη θα ηταν “δραματοποιημενη” ουτως ή αλλως με στολες εποχης κλπ Η λεξη “δραματοποιημένη” ειναι δανεισμενη απο τους τιτλους προσφατης εκπομπης του Π.Σαββοπουλου οπου τονιζε μετ’εμφασεως οτι στην εκπομπη αυτη παρουσιαζονται τα ρεμπετικα χωρις δραματοποιησεις κλπ υπονοώντας, χαριτολογωντας και δηλητηριο σταζοντας φανταζομαι για το κονσεπτ εκεινης της δουλειας του Κουναδη
και αναλογων εκπομπων. Αποτελεσμα στις εκπομπες του Π.Σ. να ειναι κανονας το τζην και το αθλητικο παπουτσι … τεσπα, αλλη κουβεντα αυτη …
Οποτε αποφασιστηκε να μπουν οι λεγομενες “ψειρες” αυτα τα μικρα μικροφωνακια που ειναι για ομιλια αλλα νομιζω παραγγειλαν ειδικα για τετοιες περιπτωσεις, δλδ να εχουν ικανοποιητικες αποκρισεις σε ληψη οργανων !! Ετσι κι εγινε λοιπον. Κρυφτηκαν παντοιοτροπως πανω στα ρουχα των μουσικων και με εξ ισου μαεστρικο τροπο “εφευγαν” τα καλωδια τους προς την κονσολα. Δεν ξερω μηπως ηταν και ασυρματα. Ο Μανωλης ο Δημητριανακης μπορει να μας ενημερωσει επισης.
Το να γινοταν ληψη με μακρυνα πυκνωτικα μικροφωνα τα προβληματα θα ηταν οτι ανοιγοντας την ευαισθησια για να παρουν τα οργανα θα ακουγοταν και το παραμικρο τριξιμο ή συρσιμο και ακομα θα υπηρχε ανομοιμορφια στις εντασεις μια και οι μουσικοι καθονταν στη σειρα σε ενα παλκο τις πιο πολλες φορες.
Εκ των υστερων φανηκε οτι οι μουσικοι ηταν αρκετα “στημενοι” απο το φοβο μηπως κουνησει καποιο μικροφωνο χωρια οτι απαιτουσε αυστηροτητα η σκηνοθετικη οδηγια.
Δημήτρη Κ, τό’χεις όλο και κάνεις τη σφίγγα ρε μπαγάσα; Ανέβασε τίποτα, ή καλύτερα που θέλεις να’ ρθω να σε βρώ να το αντιγράψω…
Ο Θύμιος θυμάται ότι είχε πάει με τζιν και πουκάμισο, αλλά τον έβαλαν να φορέσει ένα κοστούμι που χρησιμοποιούσαν για κάποιο σήριαλ!
Παρεμπιπτόντως μου είπε ότι είχε παίξει άλλο ένα κομμάτι, αλλά δεν το έβαλαν, μάλλον επειδή είχε μεγάλο ταξίμι.
Τι να πει κανείς!