Μέρες μου τριβελίζει το μυαλό και θέλω να μοιραστώ μαζί σας (ελπίζω να με νοιώσουν έστω και μερικοί) το ακόλουθο συμβάν.
Καλιθέα, οδός Γρυπάρη, 16-16 και 30 μ.μ, μόλις έχω τελειώσει βιοδυναμική προσέγγισει ένος προβλήματος που κουβαλάω χρόνια, έχω διασχίσει την πλατεία Δαβάκη προς Θησέως και ξαφνικά ακούω μπαγλαμαδάκι. Κάνω οπτικοακουστικό περισκόπιο και ο ήχος έρχεται από το περίπτερο. Πλησιάζω, κάθομαι στο πεζούλι και απολαμβάνω το γρατσούνισμα του περιπτερά για κάνα μισάωρο. Με παίρνει χαμπάρι κι ανοίγομε κουβέντα, ξέρετε φαντάζομαι όλοι από τέτοιες κουβέντες.Μόνο ένα θα σας πω.Τα ‘χωνε σ’ όλους τους ψευτορεμπέτες. Το μπαγλαμαδάκι μουριά σκαμένη από τον ίδιο και έβαλε (όπως είπε)ένα χασικλή να του βάλει καπάκι.
Φίλος - πιά - ο βιοθεραπυτής μου, του τηλεφωνώ, του λέω πως είμαι ακόμα στην πλατεία και ανυσηχεί. Μην ανησυχείς του λέω, συνεχίζω τη ΘΕΡΑΠΕΙΑ. Άκουγε τις πενιές και κατάλαβε.Ελπίζω κι εσείς και συχωρίστε με.-
Αψογος.
:110:
Σε καταλαβαίνω σφόδρα.
Θεραπεία περιπτέρου εφάμιλη των ιατρικών.
Και σ’ άλλα τέτοια με υγεία!
Σε μία βόλτα προς Ζυρίχη μεριά, με βγάζει ο δρόμος στην ορθόδοξη εκκλησία. Μπαίνω να δω. Πάρκινκ στο ισόγειο, βγαίνω στη σκάλα για τον απάνω όροφο και ακούω από διπλανή πόρτα μπουζουκάκι. Σιγά μην δεν άνοιγα!! Μπουζούκι στην Ζυρίχη, τρίχορδο και μάλιστα καλό?!! Ήταν η βιβλιοθήκη και κάθονταν μια ομάδα από μπουζούκι, κιθάρα, ακορντεόν, μπάσο και φωνή κάνοντας πρόβα για μια συναυλία. Το αποτέλεσμα? Έβγαλα τον μπαγλαμά(απο το βαλιτσάκι του Sport Billy) και το ξενυχτίσαμε…Έπαιξα και στην συναυλία:)
Ελβετούς να χορεύουν ζεϊμπέκικο έχετε δει?:)ή χασαποσέρβικο-καν καν?:019:
Πάντως, στην Ζυρίχη υπάρχει και μια παρέα από κάτι μάγκες, που παίζουν μόνο προπολεμικά ρεμπέτικα(κυρίως Μάρκο). Μπουζούκι,τζουράς και κιθάρα. Εξαιρετικοί!!!
Κατεβαινω απογευμα την Δημ.Γουναρη κατω απο την Αλ.Σβωλου (οπου βρισκονται τα αρχαια)
και με συνεπαιρνει ο ηχος ενος ακορντεον να παιζει παλια ταγκο και ξεχνω για λιγο την δουλεια
μου, καθομαι παραμερα και απολαμβανω. Ηταν ξενος ο κυριος που επαιζε τους θεσπεσιους σκοπους
για να κερδισει καποια χρηματα, που προθυμα του εδιναν οι περαστικοι…
Αναρωτηθηκα αν θα μπορουσε αραγε να συμπεριληφθει σε καποιο ταβερνομουσικο σχημα και να
χρωματιζει το προγραμμα μαζι με τους υπολοιπους μουσικους. Ο δρομος εχει αντιξοες συνθηκες…
Μπορει και σεις να τον συναντησετε σε καποιο δρομο της Σαλονικης και σιγουρα θα σταθειτε τυχεροι!!!
Καλή η πρόθεσή σου αλλά μην είσαι τόσο σίγουρη Πελαγία.
Μπορεί οι συνθήκες σε “ταβερνομουσικό” σχήμα να είναι πιο “αντίξοες” από αυτές του δρόμου.
Άσε που οικονομικά, όπως γράφεις κιόλας (καλός μουσικός… χρήματα που έδιναν πρόθυμα οι περαστικοί…) , σίγουρα θα είναι καλύτερα.
βράδυ περασμένου σαββάτου σε ταβερνάκι…ένα μπουζούκι και μια κιθάρα(μιάς παρέας ,όχι του μαγαζιού),σκάει μύτη και το μπαγλαμαδάκι από τη δική μας παρέα…το παιδί με την κιθάρα σκάει ένα χαμόγελο στον δικό μας με τον μπαγλαμα και ακολουθεί ο εξής διάλογος:γεια σου με λένε…εσένα πως σε λένε?θέλεις να γίνουμε φίλοι?ναι! απαντάει ο δικός μας …θέλεις να παίξουμε?πεθάναμε στο γέλιο!κι ένα κοριτσάκι λίγο πιο κεί γύρω στα 6?πέσμου μαμά μου πως δεν θα φύγουμε!παίρνει την απάντηση και χοροπηδόντας φωνάζει…δεν φεύγουμε!δεν φεύγουμε!παιδική χαρά παιδιά στην κυριολεξία για όλους μας εκείνο το βράδυ…νάμαστε καλα!