Παιδιά εγώ το τραγούδι αυτό έχω σταματήσει να το παίζω. Δεν μπορεί να ενταχθεί στα ρεμπέτικα ούτε στα λαικά κατά τη γνώμη μου. Σαν αίσθηση-ύφος μου κάνει σε επτανησιακό μαντολινάτο πολυφωνικό αρχοντορεμπέτικο-μίμηση(Αγ.Σπυρίδωνας=Κέρκυρα).Πρώτη εκτέλεση παλιά δεν έχω ακούσει!Τώρα βέβαια ο Άρης μεταφέρει μια μαρτυρία κάποιου θαμώνα που έχει ενδιαφέρον.Ο Κοντογιάννης το χαρακτηρίζει ως παραδοσιακό.Αν έχει κάποια εκτέλεση αυθεντική μπορούμε να μάθουμε περισσότερα. Ο Δημητριανάκης το χαρακτηρίζει ως…(αυτολογοκρισία)και λέει ότι το παρουσίασε κάποιος Αργυρόπουλος το '80 ως παλιακό αυθαίρετα.Σύμφωνα μ’αυτά τα στοιχεία κι αν δεν αποσαφηνισθεί περί τίνος πρόκειται πιστεύω δεν έχει θέση σε λαικά πάλκα και ρεμπετοκαταστάσεις.
(Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/ην tritsibidas 16 Ιανουάριος, 2006)
Συμφωνώ κι εγώ ότι μουσικά το τραγούδι αυτό απέχει αρκετά από το να χαρακτηριστεί ρεμπέτικο. Επίσης δεν ακούστηκε ποτέ (όσο τουλάχιστον είμαι σε θέση να γνωρίζω) από τους ρεμπέτες που έπαιξαν σε μαγαζιά και συναυλίες τη δεκαετία του ‘70 (Γενίτσαρη, Μπαγιαντέρα, Κερομύτη, Καλφόπουλο, Σκαρπέλη κ.ά.). Πράγματι εμφανίστηκε κάπου στη δεκαετία του 80’ ως “παλιό αδέσποτο”. Την πληροφορία ότι ανήκει στο Χιώτη την άκουσα από δυο παλιούς, ο ένας ερασιτέχνης μπουζουξής, ο άλλος θαμώνας των νυχτερινών κέντρων περασμένων δεκαετιών. Δεν μπορώ να την ελέγξω (και καταβάθος δεν την πολυπιστεύω κιόλας). Νομίζω ότι οι φίλοι μου πιθανόν το μπέρδεψαν με άλλο τραγούδι (τη “Λιτανεία”).
Το τραγούδι είναι πολύ ωραίο και ενδιαφέρον. Εγώ δεν ξέρω άλλο τσάμικο-ρεμπέτικο (ή τουλάχιστον ρεμπετίζων). Το γεγονός ότι μπορεί να είναι σύγχρονο αδέσποτο όχι μόνο δεν είναι αιτία να μην το ξαναπαίξει κανείς, αλλά αντίθετα, μια θαυμάσια αφορμή. Αν είναι να μην παίζουμε τα αδέσποτα τότε θα έπρεπε να διαγράψουμε κλασσικα αριστουργήματα όπως η “ξυπόλητη”, το “στους απάνω μαχαλάδες” και μια σειρά άλλα.
“Παιδιά εγώ το τραγούδι αυτό έχω σταματήσει να το παίζω. Δεν μπορεί να ενταχθεί στα ρεμπέτικα ούτε στα λαικά κατά τη γνώμη μου.” γράφει ο Παναγιώτης Κωτσoβίλης.
Συγγνώμη. Την παραπάνω φάση ήθελα να σχολιάσω αλλά μπερδεύτηκα μεταθέτοντας την έννοια “ανένταχτος” στην έννοια “αδέσποτος”…:
Δηλαδή επειδή δεν μπορεί να ενταχθεί σε κάποια από αυτές τις δύο κατηγορίες σημαίνει ότι δεν αξίζει να παιχτεί;
Το τραγουδι μια χαρα ειναι, ασχετα αν ξεφευγει απο το χρωμα του ρεμπετικου.
Αυτο που με ενοχλει ειναι μια μανια να παιζεται τελευταιο σε οποιο παλκο το εχω δει, ακομα και σε ταβερνα. Και δυστυχως το εχω διαπιστωσει σε αρκετες πολεις που τυχαινει να διασκεδαζω λογω πολλων μετακινησεων, Λαρισα, Βολο, Θεσσαλονικη, κ.λ.π. σαν να μας λενε οι μουσικοι του μαγαζιου: καληνυχτα παιδια, αλλο ασμα δεν εχει, πληρωστε λογαριασμο, να πατε κι εσεις και εμεις σπιτια μας. Δυστυχως το εχω συνδυασει με αυτη τη λογικη και παρακαλω πολυ αν μπορουν να με επιβεβαιωσουν η να με διαψευσουν οι συνφορουμιτες.
Θέλω να συμπληρώσω επειδή παρεξηγήθηκε η φράση μου, ότι δεν είναι σωστό να πλασάρεται ως ρεμπέτικο ένα άσχετο τραγούδι.Υπάρχουν καλά και αξιοπρεπή μη ρεμπέτικα τραγούδια που μπορούν να λειτουργήσουν άψογα στη διασκέδαση αλλά εδώ είναι φόρουμ που εκτιμώ αναζητά τις λεπτές γραμμές κι αποχρώσεις και γι’αυτό για παιδευτικούς λόγους βάζω μια έντονη διαχωριστική γραμμή.
Δυστυχώς βλέπω πολύ συχνά στον κόσμο απόψεις του τύπου “τι ωραίο ρεμπέτικο το κελί 33 πχ”.Το"Θεέ μου" στ’αυτιά μου ακούγεται ελαφρό.Καθιερώθηκε ίσως γιατί το έχει πεί κι ο Άλκης ο Μαύρος καταπληκτικά κι ο Ξηντάρης.Εγώ πάντως επιμένω. Μπορεί να φταίει κι η παραξενιά που έχω να με πιάνει αναφυλαξία απέναντι σε ότι γίνεται μόδα και το υιοθετεί εύκολα το φοιτηταριό χωρίς συνείδηση.Μπορεί να συμβαίνει επειδή θεωρώ ότι ο μπουζουξής είναι τρόπος ζωής και πρέπει ως εκ τούτου να το υπηρετείς το όργανο με θρησκευτική κατάνυξη και συνείδηση του τι παίζεις και τι αυτό εκφράζει.Εγώ αποφεύγω και το Τικ Τακ.Δεν σημαίνει ότι το αντιπαθώ.Αυτά είναι για τις Εστουδιαντίνες.Πολύ ωραία τραγούδια(Σμύρνη- Ανατολή μπολιασμένη με έντονα δυτικά στοιχεία) αλλά δεν είναι μπουζουκοτράγουδα.Δεν έχω έχθρα.Οι μπουζουξήδες πρέπει να έχουμε μια “ταξική” συνείδηση.Βγήκε ο Πάππος και είπε σε συνέντευξη ότι το μπουζούκι έχει εξαντλήσει όλες τις πιθανές συνθετικές δυνατότητες και ότι πρέπει να υπάρξει άλλη προσέγγιση και πειραματισμοί και ότι το χιτζάζ πχ έχει καλύψει όλες τις πιθανότητες ανάπτυξής του κλπ.Αν δεν το υποστηρίξει ο σπουδαίος δεξιοτέχνης ποιος θα το κάνει, ο φούφουτος.Συγχωρήστε μου τη φλυαρία αλλά το τραγούδι, το μπουζούκι και το μπουζουκοτράγουδο το βλέπω λίγο “ταξικά”-συντεχνιακά.
Και κάτι για να γελάσουμε: Σύγχρονο αδέσποτο είναι και το “έτσι γ…ει ο Πειραιάς”.Έχει και ιδιαίτερη απήχηση στις ορδές των γαύρων αλλά δεν το “πέρασε” ο λαικός καλλιτέχνης ακόμα στο ρεπερτόριό του.
Ελπίζω να αλλάξει κάτι στα πάλκα γιατί καθόμαστε πολύ καιρό σπίτι μας ξεσκονίζοντας παλιά δισκάκια.
Οσο για την “προσευχούλα” πιστεύω ότι δεν είναι κατα καμμία έννοια αδέσποτο , μια ρυθμική κουταμαρίτσα φανφαρονοειδής είναι με δανεισμένους στίχους απο τον “χριστιανό” και μαλιστα με μπαλαντοειδές ύφος , σκέτη σούπα δηλαδή.
Σιγά μην έγραφε ο Χιώτης τέτοια μπούρδα.
προσπαθώ να κατεβάσω την ζωτανή ηχογράφηση από το Λυκαβητο και το 2ο και 4ο μέρος παρουσιάζουν πρόβλημα. Επειδή ψάχνω ένα συγκεκριμμένο κομμάτι το "Θεέ μου μεγαλοδύναμε " και έχω την εντύπωση πως βρίσκεται στο 2ο μέρος μήπωσ μπορει κανείς να με βοηθήσει? Πού μπορεί να ωφείλεται το λάθος?
Το κομμάτι αυτό είναι βεβαίως που δημιούργησε την πρόσφατη συζήτηση στο θέμα που άνοιξε ο hobistas, μου διαφεύγει το όνομα του θέματος. Μα τι πάθατε, τόσοι πολλοί, με αυτό το σαχλοτράγουδο; (τέλος πάντων, de gustibus et coloribus…).
Απλα εγω νομίζω οτι έτσι ανοίγει μια διαδικασία που για το συγγεκριμενο τραγούδι έχει ήδη γίνει(νομιζω δύο φορές), οπου ενω έχουν ακουστεί όλες οι απόψεις, έχει πέσει και μπινελίκι χωρίς λόγο(και μάλιστα πρόσφατα)… λες και όλοι πρεπει να γουστάρουμε τα ίδια…(δε το λέω για σενα Νίκο αυτο, απλα απο ενα σημείο κι έπειτα αυτη η ατμόσφαιρα δημιουργέιται).
Ο,τι και να κάνεις φίλτατε Νίκο (Κυρ) δεν παύουν να υπάρχουν απόψεις.
Να στο πω διαφορετικά: Εγώ είμαι πολύ φαν του “Βάστα καρδιά μου βάστα, βάστα στα βασανά σου”. Οπερ μ’ αρέσει ρε παιδί μου. Τη βρίσκω! Σοβαρά σου μιλάω και δε γουστάρω να δημιουργείται “ατμόσφαιρα” εναντίον του!
Τώρα τι πρέπει να κάνω;
Να το βάλω σε ψηφοφορία;
Θα με στηρίξεις εσύ έτσι ώστε να στηρίξω κι εγώ το “μεγαλοδύναμε”;
Μήπως να σου δώσω μια μεταχρονολογημένη επιταγή σε περίπτωση που κάνω πίσω τη τελευταία στιγμή;
Και όταν λυθεί αυτή η παρεξήγηση, εγώ θα ανοίξω ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ θέμα με τίτλο το “Σ’ αγαπάω μ’ ακούς;” (Σαλαμπάσης) το οποίο επίσης μ’ αρέσει.
Αμα είναι να βάλουμε το θέμα στη βάση του τι σ΄αρέσει και τι μ’ αρέσει, έχω ΠΑΡΑ πολλά τέτοια να βάλω.
Αϊντε καλά ξεμπερδέματα γιατί προβλέπεται να το ξεπατώνουμε το θέμα.
>Και όταν λυθεί αυτή η παρεξήγηση, εγώ θα ανοίξω ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ θέμα με >τίτλο το “Σ’ αγαπάω μ’ ακούς;” (Σαλαμπάσης) το οποίο επίσης μ’ αρέσει.
Τι έγινε άραγε αυτό το παλικάρι; Σαν μεγάλη που είμαι θυμάμαι ακόμα το “μπαμ” που έκανε αυτό το τραγούδι στο πανελλήνιο…έγινε μάλιστα και σλόγκαν! Φέτος το καλοκαίρι είδα τον Σαλάμβαση (να λέει το “Σ’ αγαπάω μ’ ακούς”, βέβαια) σε κάποιο πρόγραμμα για τα “αναψυχτήρια” (τα θυμάται κανείς;) αλλά δεν ξέρω αν είχε άλλη επιτυχία στην καριέρα του.
Ζητώ συγνώμη για το “εκτός θέματος”!
Εύα
Υ.Γ. Εγώ τρελαίνομαι για το άλλο το άσμα, “Σ’ αγαπάω, κοίτα”!
