Η κλωστηρού

Ένα αρθρο για την “κλωστηρού” του Μάρκου:

Παντως τόσες φορες το ειχα ακούσει αλλες τοσες το εχω παιξει, δεν πηγαινε το μυαλό μου πως με το “κλωστηρού” εννοουσε την υφαντρια ο Μαρκος!

Άλλο κλωστηρού και άλλο υφάντρα, Γιάννη: η υφάντρα, χρησιμοποιώντας νήμα, υφαίνει ύφασμα. Στη Σύρο υπήρχε εργοστάσιο νηματουργίας, κλωστήριο δηλαδή, όχι υφαντήριο και η κοπέλα ήταν εργάτρια εκεί. Λίγα χρόνια πριν, είχε και η μάνα του Μάρκου δουλέψει εκεί, αλλά και ο ίδιος: -”Μέσ’ στο κλωστήριο μ’ είχανε κι έκανα πακετάκια, νήμα και κούτσες / κούκλες φέρνανε σ’ εμέ τα κοριτσάκια” αφηγείται αργότερα.

1 «Μου αρέσει»

Κυριοι,καλησπερα.Ειμαι ερασιτεχνης στο τριχορδο,θα μπορουσε να μου πει καποιος,το κουρδισμα του Μαρκου στη κλωστηρου,ειναι ρε-λα-ρε?οταν παιζει ανοιχτες καπως ακουγεται …αν μπορειτε γραψτε μου λιγα στοιχεια για το τραγουδι.Ειναι πραγματι απιστευτος ο Μαρκος.Ευχαριστω πολυ.

νομίζω ρε-λα-ρε είναι, σε ποιά σημεία σε προβληματίζει;
θα ήθελα να σταθώ στο ακκόρντο φα ματζόρε που βάζει ο σκαρβέλης στο τρίτο στίχο κάθε στροφής (νού μου, μ’αρέσεις). μου φαίνεται πως ο μάρκος μένει στο ρε μινόρε (εξάλλου το φα είναι περιττό σε κείνο το σημείο), φαίνεται ιδιαίτερα στο οργανικό τελείωμα.

Για τη Συρα των παιδικων χρονων του Μαρκου, ναι. Κλωστηρούδες υπηρχαν.
Στα μετεπειτα χρονια, στα υφαντηρια τα κοριτσια που επεξεργαζονταν τις κλωστες υφαιναν κιολας.
Θελω να πω η δουλεια της μιας δεν ηταν ξεχωριστη απο της αλλης.

φιλε liga rosa με κουρασε να προσπαθω τις ανοιχτες ταυτοχρονα παιζωντας τη μελωδια.Ερασιτεχνης ειμαι, πονα ο αριστερος αγκωνας απ’τη προσπαθεια,θα ασχοληθω παλι με το συγκεκριμμενο τραγουδι μολις ξεκουραστει λιγο το χερι αν και το τελευταιο διαστημα παιζω συνεχεια με δυο φιλους.Σ’ευχαριστω για το ενδιαφερον,θα επανελθω καποια στιγμη οπως ειπα.Να περνας καλα.

άμα κουράζεται ο αγκώνας μάλλον κάτι λάθος κάνεις, από ένα απλό σφίξιμο μέχρι λάθος στάση. με το δεξί παίζεις την πένα ή μήπως είσαι αριστερόχειρας; παίζε πάντα με απόλυτα χαλαρό το χέρι (και γενικά το σώμα), θα δείς μεγάλη διαφορά.
άστο να ξεκουραστεί και μην το ζορίζεις. και παίζε με φίλους, αυτό είναι το βασικότερο!
νίκος

Έχω την αίσθηση ότι σε αυτήν την ηχογράφηση (νομίζω ότι υπάρχουν 2 ηχογραφήσεις της Κλωστηρούς) η κιθάρα δεν παίζει Φα ματζόρε ακόρντο αλλά συνεχίζει στο Ρε μινόρε βάζοντας ως μπάσο Φα, επίσης νομίζω ότι παίζει με την Μι μπάσσο χορδή κουρδισμένη σε Ρε. Ίσως βέβαια να με γελάει το αυτί μου!

Δεν ξέρω να υπάρχει και δεύτερη ηχογράφηση, τη δεκαετία ΄30, για αυτό το κομμάτι. Κυκλοφόρησε πράγματι σε δύο διαφορετικούς δίσκους της Κολούμπια, DG - 2062 (στην άλλη πλευρά “Τα μαγεμένα μάτια σου”) και DG - 2115 (με το “Στα σίδερα με βάλανε”) αλλά και οι δύο ηχογραφήσεις είναι από την ίδια μήτρα (CG - 880).

Εδώ είναι οι δύο εκτελέσεις από τον Μάρκο https://www.youtube.com/watch?v=6io1bF6IEZY , https://www.youtube.com/watch?v=aMnPa0cbZIg και μου ακούγονται αρκετά διαφορετικές, αλλά για να το λές κάτι θα ξέρεις… Η μία εκτέλεση όμως μου φαίνεται πιο γρήγορη από την άλλη, γιατί;

η ίδια είναι, απλά η μία είναι η παλιά έκδοση από κακή κόπια και άσχημη επεξεργασία, ενώ η δεύτερη είναι η έκδοση του charles howard όπου έχει άφθαρτο αντίτυπο και σωστή ψηφιοποίηση.
για τα ακκόρντα θα τα ακούσω με βάση την εκδοχή σου και θα σου πω.

Μάλλον είναι αυτό, και όχι κιθάρα με πολλές χορδές. Διότι -αν δε με απατά το αυτί μου- δεν ακούγεται καθόλου η μι μπάσα (θα είχε την ευκαιρία να την παίξει στο δεύτερο χρόνο στο ακόρντο λα ματζόρε)…

για την ρε μπάσα συμφωνούμε και εγώ και ο μπάμπης, για το σκέτο μπάσο φα με ρε μινόρε αντί φουλ ακκόρντου φα ματζόρε δεν είμαι τόσο σίγουρος.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα για το ακόρντο Φα ματζόρε νομίζω είναι https://www.youtube.com/watch?v=x0ZEDrVRYZc αυτό το κομμάτι. Στην εισαγωγή υπάρχει ένα περαστικό Φα ματζόρε, το οποίο ο Σκαρβέλης δεν παίζει αλλά παίζει μπάσο Φα στην Μι χορδή (ακούγεται στην 2η εισαγωγή). Αν και νομίζω βγαίνουμε εκτός θέματος.

σαφώς, εδώ ακούγεται πιο καθαρά!

φιλε Νικο,ειμαι δεξιοχειρας,δεν ειχα ποτε θεμα με τα χερια.Το προβλημα ξεκινησε οταν ,ενω παιζω με τα 4 δακτυλα με τον παλιο τροπο βεβαια,δηλ.με 1-2-3 δακτ.το διαστημα τονου προς τις '‘ψιλες’'νοτες (λα,σι,ντο)και 1-2-4 οταν ειναι τονος ημιτονιο τονος(λα,σι υφ,ντο),προσπαθησα να τα παιζω ολα με τα 3 δακτ.Επεμενα και ψηλα στην ταστιερα προς καραουλο,ντο ουσακ π.χ.και ντο ματζορε,με αποτελεσμα να κουραζεται ο πηχης στο αριστερο χερι.Εχω και μικρη παλαμη και αυτες οι διατασεις με κουρασαν.Οντως οταν παιζω χαλαρα δεν με πονα(βεβαια επεστρεψα στο παλιο μου στυλ)εχεις δικιο,ομως, οταν το ριχνω και στο τραγουδι ταυτοχρονα παρασυρομαι και βαζω δυναμη στα δακτυλα και γινεται προβλημα…και πρεπει σε λιγο καιρο να μαζεψω κατι ελιες(κανα 8αρι ριζες)αλλα να βοηθησω και μπατζανακια μου επ’αυτου.
Παντως θα προσπαθησω περισσοτερο να παιζω πιο χαλαρα,ισως συνηθισω παιζοντας και μονος μου ετσι.Σ’ευχαριστω πολυ για τις συμβουλες.Κωστας,Πατρα

δοκίμασε να ομαδοποιείς τις νότες σε ζευγάρια αντί για τριάδες, και να χρησιμοποιείς τα δάχτυλα 1-2 στα ημιτόνια και 1-3 στους τόνους (ή στα τριημιτόνια). δηλαδή ένα ανέβασμα φα-σολ-λα-σιb-ντο-ρε αντί να το μοιράσεις φα-σολ-λα και σιb-ντο-ρε, να το μοιράσεις φα-σολ (1-3), λα-σιb (1-2), ντο-ρε (1-3). βοηθάει και στην ποιότητα του παιξίματος, καρφώνεις καλύτερα τις νότες.

τις ελιές να μην τις ξεπικρίσεις (πολύ)!