“Εφυγε” και ο Μιχάλης Γενίτσαρης.
Κακή τούτη η άνοιξη…
Μωρέ θα τους θάψει όλους ο Μίκης!!!
oxi re paidia…
pote pethane apo ti?
Ti lete re paidia sobara? Pws etsi ksafnika?
Αυτος μαγκας φαινοτανε
να γινει απο μικρακι…
Καλο ταξιδι!!!
ρε παιδιά, που την είδατε αυτήν την είδηση? Δεν την βρίσκω πουθενά στο Internet…
καλό του ταξίδι
copy paste apo thn Kathimerini 12/05/2005
Eσβησε και ο Mιχάλης Γενίτσαρης
«Mάγκας φαινότανε ότι θα γίνει από μικράκι», ο Mιχάλης Γενίτσαρης, ο τελευταίος από τη μεγάλη γενιά των ρεμπέτηδων, που πέθανε χθες, έπειτα από προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε το τελευταίο διάστημα, σε ηλικία 88 ετών.
Γεννήθηκε το 1917 στη Aγία Σοφία του Πειραιά κι από κει θα τον αποχαιρετίσουν φίλοι και θαυμαστές του, την Παρασκευή στις 4 το απόγευμα. Eίχε την τύχη να μεγαλώσει ανάμεσα σε ανθρώπους που του έμαθαν μουσική και τον έμαθαν να αγαπάει το τραγούδι. Δάσκαλός του ο Γιώργος Mπάτης, «ένας άνθρωπος που έκανε τον κόσμο να γελάει», όπως έλεγε ο Mιχ. Γενίτσαρης σε παλαιότερη συνέντευξή του, του οποίου το καφενείο-χοροδιδασκαλείο ήταν απέναντι από το καφενείο του πατέρα του.
Δεν αποχωρίστηκε μέχρι το τέλος το μπουζούκι του, που πρωτόπιασε στα χέρια του σε ηλικία δέκα ετών, και τη διάθεσή του να γράφει, να τραγουδάει και να μαθαίνει στους νεότερους τα τραγούδια της γενιάς του. Tην ουσιαστική του είσοδο στον κόσμο του ρεμπέτικου τραγουδιού έκανε στα 1928, όταν γύριζε τη λατέρνα και ο Mπάτης μάθαινε τους Πειραιώτες χορό. Aπό τότε ακολούθησε όλες τις διακυμάνσεις της προπολεμικής και της μεταπολεμικής ζωής στην Eλλάδα: Kατοχή, αντίσταση, απελευθέρωση, Eμφύλιος, μετεμφυλιακή εποχή, δικτατορία, μεταπολίτευση.
«Eγώ μάγκας φαινόμουνα», «Φυλακή και εξορία», «Eζησα στον υπόκοσμο», «Aλάνης και μπεκρής», «Oι Λαδάδες», «Γεια σου Περαία αθάνατε», «Σαλταδόρος» είναι μερικά από τα δημοφιλή τραγούδια που έγραψε ο Mιχάλης Γενίτσαρης. Mεγάλοι λαϊκοί τραγουδιστές (Kαζαντζίδης, Mπιθικώτσης, Γαβαλάς κ.ά.) ερμήνευσαν συνθέσεις του.
Σε μια παλαιότερη συνέντευξή του, στον πρόσφατα εκλιπόντα δημοσιογράφο και μελετητή του ρεμπέτικου Πάνο Γεραμάνη, ο Mιχάλης Γενίτσαρης έλεγε: «Tο ρεμπέτικο τραγούδι αργοσβήνει. Aυτό που έζησε και δημιούργησε η δική μου γενιά. O δικός μας πυρήνας, ο πειραιώτικος. Tων Mπάτη, Mάρκου, Δελιά, Στράτου. Aυτό το ρεμπέτικο, το δικό μας, το παλιό, δεν το ’χουν μέσα τους, οι σημερινοί καλλιτέχνες που ασχολούνται με το είδος. H αντιγραφή στα ρεμπέτικα θέλει τέχνη.
Bάζουν κάτω τους παλιούς δίσκους, τους αντιγράφουν για να τους παρουσιάσουν, αλλά τα τραγούδια όπως τα παίζουν κι όπως τα λένε σήμερα, μπορεί να είναι καλά, αλλά δεν έχουν τη γλύκα που είχαν όταν τα λέγαμε εμείς».
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_civ_704725_12/05/2005_143288
Γεια σου κυρ-Μιχαλη, καλες πεννιες
εκει που θα πας και θα βρεις τα φιλαρακια σου !
Σ’ευχαριστω για τη χαρα, τη δυναμη, την παρηγορια και τη μεγαλωσυνη που μου εχεις δωσει ακουγοντας, παιζοντας και τραγουδωντας τα τραγουδια σου !
Σ’ευχαριστω που με εμαθες να κανω ταξιμια οταν
παρατηρησα το παιξιμο σου σε καποια εκπομπη πριν χρονια !
Σ’ευχαριστω που οταν παιξαμε μαζι πριν 4 χρονια σε ξενο τοπο κι αλαργινο, μου εδειξες οτι γουσταρησες τον τροπο που σε συνοδευα και σε ακολουθουσα -θελω να πιστευω- σωστα, οπως και εγω σου εδειξα πως σε γουσταρω για το εργο σου και για το ποιος ησουνα !
Αν και ολο το ελεγα να ερθω να σε βρω να μου πεις ιστοριες απο τα παλια ολο το ανεβαλα λογω η βιοπαλη …και αυριο θα ειμαι παρων εστω και νοερα οταν θα φευγεις για τον ιδιο λογο …
Στο καλο ΜΙΧΑΛΗ ΓΕΝΙΤΣΑΡΗ μαγκα γνησιε, ρεμπετη αληθινε !!
υ.γ. το καλοκαιρι -αν θελει ο Θεος- που θα βρεθουμε με το Νικο τον Αγγελακο και την παρεα, θα του ζητησω να μου παιξει στο μπουζουκι το “Γεια σου Περαια αθανατε” να το τραγουδησει ο Θοδωρος και να ακομπανιαρω και να κανω σιγοντο
…οπως περσυ τον Αυγουστο στα Χανια
εφυγε ο τελευταιος της κλασσικης εποχης 1932-37 του ρεμπετικου… νομιζω δεν εχει μεινει κοντα μας αλλος… καλο του ταξιδι…
Καλό σου ταξίδι Μιχάλη Γενίτσαρη, ραψωδέ της πονεμένης Κατοχής.
Θα σε θυμόμαστε πάντα και θ’ ακούμε τα τραγούδια σου μέχρι και το δικό μας το ταξίδι το στερνό της ζωής.
Σ.Π.
Τελικά τηνέ σαλτάρισε και ο Γενίτσαρης. Ο Θεός να τον συγχωρέσει.
Η παρέα μεγάλωσε κει πάνω κι εμείς πληθαίνουμε μόνο με φλώρους και λοιπές “κόρες”…
Η στιγμή δεν είναι κατάλληλη για να μπούμε σε βάθος στο έργο του, αλλά και στο χαρακτήρα του.
Καλό ταξίδι μάγκα.