Πολύ φιλικά, θέλω να ρίξω ένα παράπονο στο ”τραπέζι”.
Είναι πολύ συχνό το φαινόμενο, ιδιαίτερα στα φόρουμ, κάθε που σοβαρεύει μιά κουβέντα να υπάρχει μιά παρέμβαση που το γυρίζει στην πλάκα και τα τινάζει όλα στον αέρα.
Δε κάνω κήρυγμα, παράπονο εκφράζω.
Δε θα μπω σε λεπτομέρειες, θα πω μόνο δυό-τρία απλά πραγματάκια.
[ul]
[li]Ο Ηλ. Πετρόπουλος στη ”Ρεμπετολογία” γενίκευε ανυπόφορα. Είναι μέσα στο αίμα μας οι γενικεύσεις, αλλά εκεί έγραφε υπερβολικά επιπόλαια.[/li][/ul]
2. Αυτό που ονομάζεται ”ρεμπέτες” δεν ήταν ένα στρατός από μηχανές
με ίδιους κανόνες λειτουργίας.
[ul]
[li] Είμαστε μεγαλωμένοι σε μιά χώρα που πατούσε πάντα με το ένα πόδι[/li][/ul] στην Ανατολή. Εκεί, αλλά πόσο μάλλον και σ΄εμάς, οι σχέσεις με τ΄αγό-
ρια ήταν (και είναι) συνηθισμένες, ήδη από την αρχαιότητα. Όχι όμως
με τον τρόπο που το αντιλαμβανόμαστε σήμερα.
[ul]
[li]Σε μιά ομοφυλοφιλική σχέση υπάρχει ο επιβήτορας και ο επιβούμενος.[/li][/ul] Οι ”αντιρρήσεις” και το στίγμα υπήρχαν πάντα μόνο γιά τους επιβού-
μενους…
- Ο διχασμός ανάμεσα στο ”είμαι εναντίον του γάμου” και στο ”παρόλ΄αυτά παντρεύομαι” και ”παντρεύω άλλους/ες”, είναι ένα μόνιμο
δίλημμα…
[ul]
[li]Τα ογλάν(ια), νέα αμούστακα παιδιά, είναι μιά πολύ πολύ παλιά ιστο-[/li][/ul] ρία, αρκετά πολύπλοκη και μάλλον ακατάληπτη στο σημερινό, τρομο-
κρατημένο απ΄την εξάπλωση της ομοφυλοφιλίας κόσμο (προφανώς,
υπάρχει η αστεία άποψη ότι κάτι τέτοια δε τα μασάει η Ελλάδα, ε;)
Άλλο όμως η σημερινή ομοφυλοφιλία (γιά την οποία συνεργούν πολλαπλοί παράγοντες, ακόμα και στοιχεία που υπάρχουν μέσα στα πλαστικά (μιλάω σοβαρά, θα το διαβάστε στο μέλλον), άλλο οι σχέσεις μεταξύ ανδρών στην αρχαιότητα, άλλο οι ομόφυλες σχέσεις μεσα στις φυλακές και άλλο τα ογλάνια της Ανατολής (και τα δικά μας που κινούνται στα σκοτάδια…)
“Do not criticize what you can’t understand” τραγουδούσε ο Bob Dylan, στο αμερικάνικο κατεστημένο.
Ας μη χαλάμε κουβέντες που μπορεί κάπου να οδηγήσουν.