Επισκευή στο μπουζούκι

Και επειδή το δικό μου είναι λίγο καλύτερο, εγώ δεν το πουλάω ούτε για 100.000 ευρώ (Πάντως για 100.001 ευρώ, αν βρεθεί κανείς που θέλει να αγοράσει ας μου στείλει και κανένα email .)
Έτσι όπως τα λέει ο Γιώργος είναι. Το έχει πει και σε μένα και σε πολλούς ακόμη και το εννοεί, διότι πάνω απ΄όλα είναι ντόμπρος και σταράτος. Πιστεύω ότι ο Βαρλάς αιωρείται μεταξύ του εραστή της τέχνης του και του επαγγελματία που θέλει να κατασκευάζει μπουζούκια κατά παραγγελία. Τελικά όμως παραμένει ασυναίσθητα εραστής της τέχνης του και γι’ αυτό τα μπουζούκια του είναι τόσο καταπληκτικά και υπέροχα.

Προσωπικά ο Κλεφτογιάννης - είναι όντως όνομα, δεν ξέρω αν είναι και πράμα - μου πήρε 50 ευρώ για το πρώτο σέρβις που από ότι λένε όλοι είναι δωρεάν…( για ένα σκέβρωμα το πήγα }…Επίσης όταν το αγόρασα το όργανο πριν 3 χρόνια, σκεφτόταν αν θα μου κόψει την απόδειξη των 1000 ευρω-πούλων, που ( άσχετο ) μόλις είχα πάρει από μια υποτροφία…
Αυτό που θέλω να πω, είναι ότι με είδε μικρό και είπε let’s play…και φυσικά του έκατσε γιατί όντως δεν είχα ιδέα τότε, αλλά επειδή δε μου περισσεύαν τα 50 του σέρβις χαλάστηκα αρκετά…
Κι έρχομαι και ρωτάω…
Αν μου έρθει -κούφια η ώρα,προς Θεού υποθετικά μιλάω- αύριο μεθαύριο αυτός που με έπιασε κορόιδο στην εφημερία του νοσοκομείου και μου πει να του κάνω π.χ. ράμματα ή έναν αντιτετανικό, με την ίδια λογική εγώ δεν μπορώ να επιδείξω την ίδια αδιαφορία ή ακόμα και ανευθυνότητα ή να πώ: “ξέρεις…γίνεται χαμός μωρέ…περίμενε και έλα σε λίγο” και να πάω για φραπέ στο κυλικείο, ενώ ο άλλος αιμορραγεί;
Με την παραπάνω υπερβολή θέλω να πω ότι η ορθή κοινωνική στάση ζωής ενός ανθρώπου και η επαγγελματική του ευσυνειδησία πρέπει να πηγάζει από μέσα του και όχι να επιβάλλεται έξωθεν ή να απευθύνεται μόνο στις φίρμες και στους μεγαλομπουζουξήδες…γιατί αλλιώς κάθε κλάδος μπορεί να φερθεί πολύ σκάρτα…Με τη διαφορά ότι τα λάθη ενός σκάρτου οργανοποιού μπορεί να τα σβήσει ένας άλλος οργανοποιός, ενώ τα λάθη ενός γιατρού μπορεί να τα σβήσει και ο μαρμαράς…

Επαναλαμβάνω…το ποστ είναι γραμμένο με υπερβολή και προς Θεού δεν αντιμετωπίζω έτσι ούτε τον χειρότερο εχθρό…απλώς θέλω να τονίσω το ζήτημα του “ποιος κοροϊδεύει ποιον”…

Αγαπητοί φίλοι.

Σε προηγούμενη συμμετοχή μου στην συζήτηση απλώς μια ενημέρωση έκανα με την λογική ότι θα πρέπει να λέμε τις απόψεις μας για το τι συμβαίνει στην αγορά όσο αφορά την οργανοποιία. Δεν είχα καμιά πρόθεση να στήσω στον τοίχο κανένα οργανοποιό, ούτε χαρακτήρισα κάποιον με χαρακτηρισμούς άσχημους.

Οι τιμές στην αγορά, όπως γνωρίζουμε, διαμορφώνονται σύμφωνα με τους κανόνες της προσφοράς και της ζήτησης. Έτσι λοιπόν λογικό είναι μέχρις ενός ορισμένου σημείου όταν κάποιος οργανοποιός έχει ζήτηση τότε και οι τιμές του θα είναι υψηλές. Εξάλου η τιμή ενός οργάνου διαμορφώνεται από πολούς παράγοντες αλλά για τον υποψήφιο αγοραστή οι παράγοντες στους οποίους θα πρέπει να βασιστεί είναι η καλή κατασκευή και η ηχητική απόδοση του οργάνου. Βέβαια ο ήχος στο όργανο από ένα σημείο και πέρα είναι υποκειμενική υπόθεση. Σε κάποια από τις προηγούμενες συζητήσεις είχα αναφερθεί στα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να διαθέτει κάποιο όργανο για να θεωρείται καλή κατασκευή " Το καλό όργανο"

Έτσι λοιπόν και ο πελάτης είναι αυτός που παίζει ρόλο στην διαμόρφωση της τιμής με την συμπεριφορά του. Έτσι λοιπόν αν ο κατασκευαστής διαπιστώσει ότι με την πολιτική του στις τιμές τα όργανά του μένουν στο ράφι, τότε θα αναγκαστεί να βάλει νερό στο κρασί του μειώνοντας τις τιμές.

Πάντως, επειδή ειπώθηκαν διάφορες τιμές, με 600 και με 900 ευρώ δεν παίρνεις όργανο της προκοπής από οργανοποιό ( εννοώ χειροποίητο ) διότι άν υποθέσουμε ότι θα χρειαστούν τουλάχιστον 80 ώρες για την κατασκευή του καταλαβαίνει κάποιος από ποιά τιμή ξεκινάει ένα τέτοιο όργανο

Η γνώμη μου για τον Βάρλα είναι η χείριστη. Και με παίδεψε αφόρητα (όπως σχεδόν όλους άλλωστε) και όργανο σκάρτο μου έδωσε τελικά. Η τιμή όμως τιμή - έχουμε κι ένα όνομα στην πιάτσα, μην το χαλάσουμε κιόλας παίρνοντας λίγα.
Ευτυχώς όμως υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια, απείρως καλύτερα και φθηνότερα.
Ας όψεται η άγνοια περί κατασκευαστών, που είχα όταν του έδωσα την παραγγελία.

Το φθηνότερα το δέχομαι , το απείρως καλύτερο πρέπει να το δώ μαζί με το “σκάρτο”.
Να πιουμε κανά κράσο παρέα να ξελαμπικάρουμε , δεν είμαστε μουτζαχεντίν κανενός απλά την εμπειρία μας καταθέτουμε

Συμφωνώ απολύτως.
Έτσι κι αλλιώς βρισκόμαστε από τη μια πλευρά όλοι εμείς οι οργανοπαίκτες, έχοντας κοινά “συμφέροντα” και από την άλλη οι οργανοποιοί έχοντας κι αυτοί τα δικά τους.
Από τη σωστή κι έντιμη συνεργασία-συναλλαγή των μεν με τους δε, βγαίνουμε όλοι ευχαριστημένοι.

ΥΓ: Το “σκάρτο” το πούλησα πριν μια 3ετία σε χαμηλότερη τιμή.

Για τον Κώστα Χαλιό:
Το “τρίχες κατσαρές” αφορά τους οργανοποιούς που πουλάνε σε …εκατομμύρια. Αυτά είναι “τρίχες κατσαρές” ή αλλιώς “Ληστεία” και “Ψέμα”.
Αυτά που αναφέρεις εσύ είναι ολόσωστα και μπορώ να τα επιβεβαιώσω κι εγώ. Τα 'χω δει με τα μάτια μου.

Για το Λεωνίδα:
Εννοείται ο ο Βαρλάς (όπως και ο κάθε …Βαρλάς) έχει φτιάξει σκάρτα μπουζούκια. Το αντίθετο θα ήταν παράλογο, καθώς τα μπουζούκια φτιάχνονται από ξύλο κι όχι από πλαστικό.
Εκείνο που μου έκανε εντύπωση στην περίπτωσή σου (τα ‘χουμε πει και παλιότερα) είναι η “εξήγηση” του Βαρλά όσον αφορά την επισκευή ή -στην χειρότερη περίπτωση- την αντικατάσταση (που δεν έγινε) του οργάνου. Εκεί νομίζω ότι ο Βαρλάς …στράβωσε, για κάποιους λόγους που δεν μπορώ να ξέρω και γι’ αυτό φέρθηκε έτσι. Υπήρξε σίγουρα παρεξήγηση. Προφανώς έχεις δίκιο. Αλλωστε, όπως είπες κι εσύ, είμαστε με το μέρος του …μπουζουξή. Τα 'χουν αυτά οι εμπορικές συναλλαγές.

Για τους μεγαλοϊδιοκτήτες μπουζουκιών του Βαρλά:
Καταρχήν είστε σίγουρα μεγαλοϊδιοκτήτες, αφού τα μπουζούκια σας αξίζουν (για σας) τόσα εκατομμύρια. Εχετε σκεφτεί την πιθανότητα να νοικιάζετε τα μπουζούκια σας, ώστε να γίνετε εισοδηματίες;

Εντάξει Άρη, συγνώμη.
Λάθος ανάγνωση έκανα.
Ας είσαι καλά που ένας τουλάχιστον επιβεβαιώνει αυτά που είδα με τα μάτια μου και ακούω κατά διαστήματα.
Βλέπω δεν σου λείπει και το χιούμορ.

Εχτές πέρασα από το Βάρλα, μήπως και τον ψήσω να μου επισκευάσει το μπουζούκι μου (το ‘χω αφήσει εκεί 17 μήνες!!!). Του ανέφερα λοιπόν την “περίπτωση Γαλέου” και τσαντίστηκε πιο πολύ απ’ το Γαλέο!
Δεν αναφέρω όλη την κουβέντα, απλά αναφέρω ότι συμπερασματικά είχα δίκιο όταν είπα ότι υπάρχει παρεξήγηση μεταξύ τους που δεν έχει σχέση με την ποιότητα του μπουζουκιού.
Γιατί:
Πήρε τηλέφωνο το σημερινό ιδιοκτήτη του μπουζουκιού, έναν Αμερικάνο. Ο τύπος είπε ότι το μπουζούκι είναι αστέρι κι ότι του το ζήτησε ο Χρ. Νικολόπουλος και δεν του το 'δωσε!
Κατόπιν πήρε τηλέφωνο το Νικολόπουλο, ο οποίος είπε ότι το θυμάται το εν λόγω μπουζούκι κι ότι ζήτησε κάποτε από το Αμερικάνο να κάνουν ανταλλαγή με το “κόκκινο” μπουζούκι του (οι σχετικοί θα το ξέρουν) κι ο Αμερικάνος δε δέχτηκε…
Αυτά ειπώθηκαν μπροστά μου.
Αναγκάζομαι να κάνω το συνήγορο του Βαρλά, γιατί θεωρώ ότι αδικήθηκε. Οχι για τα περί “σκάρτου” μπουζουξιού, αλλά στο ότι υπήρξε πρόβλημα σε μπουζούκι του και δεν το επιδιόρθωσε ή -στην έσχατη περίπτωση- δεν το άλλαξε.
Τα συμπεράσματα δικά σας.

Προς αποκατάσταση της τάξης:
Το συγκεκριμένο μπουζούκι φτιάχτηκε προς αντικατάσταση άλλου, επίσης κατασκευής του Βάρλα. Ήταν έτοιμο μετά από δύο χρόνια και αφού ο Βάρλας είχε εισπράξει το μισό της επί πλέον διαφοράς. Ο ήχος του ήταν ίδιος ουσιαστικά με αυτού που αντικαταστάθηκε (βασικά χωρίς το ζητούμενο βάθος και πνιχτός). Η ταστιέρα, χαμηλά κοντά στην τρύπα του ηχείου, χαμήλωνε πολύ γιατί ήταν καμπύλη. Ο ήχος στη θέση αυτή ήταν πολύ-πολύ μουντός. Έχοντας προπληρώσει όσα είχα προπληρώσει, έδωσα κακώς και τα υπόλοιπα και κράτησα το όργανο. Στο διάστημα που το είχα το μπράτσο ανεβοκατέβαινε πολύ.
Αφού το όργανο το είχα παραγγείλει για να αντικαταστήσω άλλο, δεν υπήρχε λόγος να ζητήσω αντικατάστασή του, γιατί ήταν σίγουρο ότι ο Βάρλας δεν θα έφτιαχνε αυτά που θα υποσχόταν μιας και δεν το είχε κάνει στο παρελθόν. Να το αφήσω εκεί για πούλημα ήταν σαν να του το χάριζα, με τους ρυθμούς που έχει(και τους οποίους είχα υποστεί επί 9 χρόνια).
Δεν ισχυρίζομαι ότι το όργανο ήταν για πέταμα, αλλά δεν είχε πολύ λίγη σχέση με αυτό που τού παρήγγειλα και είχε υποσχεθεί πως θα φτιάξει.
Έτσι αφού είχα κάνει το μπουζούκι που έχω τώρα, σε έναν μάστορα εξαιρετικό και σωστό επαγγελματία, και μιλάμε για όργανο κλάσεις καλύτερο και φθηνότερο, πούλησα το μπουζούκι του Βάρλα.
Ο αγοραστής του ήταν φαν τού Βάρλα. Μου έδωσε δε την εντύπωση ότι θα αγόραζε κι ένα καθουλόχορδο αρκεί να ήταν made dy Barlas.

Εντάξει Λεωνίδα,

καλό το story αλλά δεν πείθει κανέναν απ’ αυτούς που γνωρίζουν έστω και λίγο τον Βάρλα και την δουλειά του. Όχι οτι δεν μπορεί να κάνει λάθος και να βγεί ένα όργανο όχι σύμφωνο με τα κριτήρια του καθενός αλλά να μην το φτιάχνει; Αυτό δεν το πιστεύω με τίποτα.
Γιατί όλοι αυτοί οι επαγγελματίες πάνε και φτιάχνουν όργανα σ’ αυτόν και δεν κρατάνε αυτά που τους χαρίζουν άλλοι μάστοροι;

Παιδιά ψυχραιμία

Αποφύγαμε το πρώτο σχίσμα, τώρα πάμε για το δεύτερο;

Δεν είναι όλα τα πράγματα Άσπρο - Μαύρο.

Μπορεί να διαφωνούμε για κάποια θέματα, εξαρτάται και από το πώς βλέπει κανείς πρόσωπα και πράγματα, αλλά όχι να μιλάμε και για σχίσμα. Δεν έχουμε να μοιράσουμε και τίποτα. Εδώ αποφεύχθηκε το σχίσμα μεταξύ 3χορδων - 4χορδων και θα προκύψει λόγω ενός κατασκευαστή, έστω και δημοφιλούς;
Πάντως χαίρομαι για λογαριασμό των άλλων συζητητών, που τους φέρθηκε καλά ο Βάρλας.

Καλό είναι πριν πας να παραγγείλεις μπουζούκι από έναν οργανοποιό να έχεις ακούσει από κοντά ο ίδιος τον ήχο που βγάζουν τα μπουζούκια του και όχι ό,τι σου έχουν πει οι άλλοι. Εμένα μου φαίνεται ότι κάθε οργανοποιός (για καλούς μιλάμε πάντα) έχει ένα δικό του στυλ στον ήχο ο οποίος δεν είναι εύκολα παραμετροποιήσιμος (πχ. ότι ήθελες βαθύ ήχο που λες) οπότε αν δεν σε ικανοποιεί αυτό που ακούς από τα όργανα του ιδίου πας για αλλού. Ο ήχος π.χ. του Θεόφιλου Μπρα που βγάζει στα μπουζούκια με μάγεψε, δεν τον έχω ακούσει πουθενά αλλού, γι’ αυτό πήρα μπουζούκι από αυτόν… (αν και κατασκευαστικά υπάρχουν ατέλειες)

Λεωνίδα το “σχίσμα” το είπα αστειευόμενος όπως και όλα αυτά που ειπώθηκαν για τα τρίχορδα και τετράχορδα.

Όλες αυτές οι απόψεις και ο διάλογος νομίζω ότι χρησιμεύουν στο να διαμορφωθεί ένα κλίμα το οποίο θα βοηθήσει κάποιον να εντοπίσει τα κριτήρια με βάση τα οποία θα προχωρήσει στην αγορά κάποιου οργάνου έτσι ώστε να μείνει ικανοποιημένος.

Για παράδειγμα παλαιότερα υπήρχε ο Ζοζέφ ο οποίος εθεωρείτο αυθεντία στα μπουζούκια και κάθε ένας μπουζουκίστας ο οποίος σεβόταν το εαυτό του θεωρούσε υποχρέωσή του να φτιάξει ένα όργανο σαυτόν. Έχω πιάσει στα χέρια μου αρκετά όργανά του, έχω πάει στο εργαστήριό του και έχω αγοράσει και όργανο με ανταλλαγή από αυτόν. Το συμπέρασμά μου είναι ότι μερικά όργανά του είχαν εξαιρετικό ήχο αλλά μειονεκτούσαν κατασκευαστικά. Δηλαδή είτε το καπάκι θα ήταν βουλιαγμένο, είτε θα ήταν σκληρά στο παίξιμο είτε είχαν διάφορα άλλα προβλήματα. Το δικό μου πρόλαβα και το έδωσα στο 1/5 της τιμής του για να το ξεφορτωθώ. Παράλληλα υπήρχαν και άλλοι σοβαροί κατασκευαστές ή και ξεφύτρωναν νεώτεροι αλλά ο Ζοζέφ ήταν πια καθιερωμένος ήταν σαν ένας μικρός θεός στον χώρο αυτόν.

Ένας εξαιρετικός κατά την γνώμη μου οργανοποιός, νεώτερος του Ζοζέφ, είναι ο Ρεμούνδος αλλά ποτέ δεν απέκτησε την φήμη του Ζοζέφ. Έχω δεί αρκετά όργανά του τα οποία διακρίνονται απότην κατασκευαστική τους ποιότητα και αντοχή στον χρόνο. Έχω επισκευάσει πρίν ένα μήνα ένα τέτοιο όργανο, ( μόνο τα τάστα και ένα μικρό σκευρωματάκι ),το οποίο ήταν 20-25 χρονών αλλά ήταν άψογο κατασκευαστικά.

Θεωρώ λοιπόν ότι οι σύγχρονοι οργανοποιοί φτιάχνουν καλλίτερα όργανα από αυτά που έφτιαχναν πριν 30 χρόνια , καθώς επίσης πιστεύω ότι οι επόμενες γενιές θα βελτιώσουν την ποιότητα και θα εξελίξουν το όργανο μια και υπάρχει στην αγορά αφθονία υλικών ποιοτικά καπάκια, μαγαζιά με υλικά οργανοποιίας, πχ Κωνσταντέλος, Στεφανίδης, Στασινός κλπ. Και οπωσδήποτε υπάρχει και περισσότερος ανταγωνισμός μια και οι οργανοποιοί που υπάρχουν τώρα είναι περισσότεροι της εποχής του 70.

Συμπερασματικά λοιπόν νομίζω ότι κατα περιόδους θα κυκλοφορεί στην πιάτσα κάποιο όνομα γύρω από το οποίο να έχει δημιουργηθεί κάποιος μύθος μέχρι που να εμφανιστεί κάτι άλλο κλπ.

Νομίζω ποιπόν ότι ο χρόνος είναι αυτός που θά μας αφήσει να βγάλουμε τελικά συμπεράσματα.

(Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/ην kostashalios 26 Φεβρουάριος, 2005)

Συμφωνώ απόλυτα με όσα είπαν οι δυο προηγούμενοι, ο Γιάννης και ο Κώστας.
Κι εγώ πριν παραγγείλω όργανα και από τον Βάρλα στην αρχή, και από τον Καρβούνη μεταγενέστερα, είχα ακούσει όργανα που είχαν φτιάξει. Ειδικά του Βάρλα πάρα πολλά.
Οπωσδήποτε κάθε κατασκευαστής έχει το στυλ του, όσον αφορά τον ήχο. Κάποιος μπορεί να προτιμά τα μεσαία όργανα, άλλος τα πρίμα ή τα μπάσα.
Εξ άλλου κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει και με τους μουσικούς; Έτυχε να δω μπουζουξήδες να επιλέγουν, από μια παρτίδα 2-3 οργάνων, θολά-μουντά όργανα γιατί τους φαίνονταν πιο γλυκά, και να απορρίπτουν άλλα με ήχο διαυγή και με πλήρη γκάμα αρμονικών. Γούστα είναι αυτά.
Το θέμα είναι να υπάρχει σωστή συναλλαγή μεταξύ οργανοποιού-οργανοπαίκτη, όπως έχω πει και παλαιότερα.
Νομίζω, πάντως, πως αν ο κατασκευαστής είναι και καλός μουσικός, αυτό τον βοηθά στο να φτιάξει καλά όργανα. Και αυτό γιατί ξέρει τι πρέπει να ζητά από το όργανο.
Μιας και μιλήσαμε και για τον Ζοζέφ, θέλω απλώς να πω πως, έτυχε να παίξω πρόσφατα με τα μπουζούκια του Θανάση και του Γιάννη Πολυκανδριώτη, κατασκευής Ζοζέφ στη δεκαετία του '70. Πρόκειται για όργανα υπέροχα και ανθεκτικά (χρειάστηκαν μόνο μια ψιλοεπισκευή συντήρησης). Χωρίς αυτό να σημαίνει πως κι ο Ζ. δεν είχε τις άτυχες στιγμές του. Ξύλο είναι αυτό, ζωντανό υλικό και άνθρωπος αυτός που το δούλεψε.

φιλε στελιο γυρνα το μπουζουκι στα πλαγια και δεσ μηπωs εχει κλιση η ταστιερα αν εχει κλιση μπροστα θελεισ καινουργια ταστα πιο χοντρα για να ερθει στα ισια του,αν εχει κλιση προs τα πισω τα ιδια συν πλανισμα ταστιεραs

την καλησπερα μου…θα ηθελα την βοηθεια σας οσον αφορα τον ηχο ενος οργανου (πριμα ,μεσαια μπασα)σε σχεση με την θεση και τον αριθμο των καμαριων …
φιλικα,

για ολα τα μελη ειναι αυτο και οποιοs το προσεξει θα καταλαβει πολλα.ΟΡΓΑΝΟΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΖΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΣΚΑΦΟΣ ΚΑΙ ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΣΤΟ ΡΕΓΟΥΛΑΡΙΣΜΑ ΣΤΑ ΚΟΚΑΛΑ.οσοι αγοραζουν <<εξαρτηματα>>και τελειωνουν το μπουζουκι ειναι μονταριστεs