Επισκευή στο μπουζούκι

Παρέα… σας χαιρετώ όλους.

Είμαι νέο μέλος, από Αθήνα, και χάρηκα πολύ γιατί επιτέλους βρήκα το forum μου. Χρειάζομαι τη βοήθεια σας και είμαι σίγουρος ότι οι απαντήσεις σας θα με καλύψουν απόλυτα, γι’ αυτό ευχαριστώ εκ’ των προτέρων. Έχω αγοράσει ένα καλό όργανο (έτσι πίστευα), αλλά αντιμετωπίζω πρόβλημα με την τον ήχο του και αυτό οφείλεται στην ταστιέρα του. Συνέχεια ταστάρει! Έχω πάει 3 φορές στον μάστορα(κατασκευαστής) από τον οποίο το αγόρασα(ακριβά - και τώρα χτυπάω το κεφάλι μου) , μου άλλαζε τον μικρό καβαλάρη (κοντά στα κλειδιά) και μετά από μια εβδομάδα είχα πάλι το ίδιο πρόβλημα.
Παιδιά βοηθήστε. Θέλω να φτιάξω όσο γίνεται καλύτερα τον ήχο του μπουζουκιού μου. Που πρέπει να εγγυηθώ το οργανό μου για μια πολύ καλή επισκευή;

Ευχαριστώ…

Πρώτο απαιτούμενο προσόν για να χαρείς ένα καινούργιο μπουζούκι είναι η ΥΠΟΜΟΝΗ.
Εάν το μπουζούκι σου ταστάρει γενικά, θα πρέπει οπωσδήποτε να περιμένεις να “κάτσει” σε μια θέση. Το 90% των καινούργιων μπουζουκιών έτσι κάνουν.
Προϋπόθεση ότι οι χορδές έχουν κανονική απόσταση από την ταστιέρα. Αν για παράδειγμα οι χορδές βρίσκονται ψηλότερα απ’ το κανονικό και το όργανο ταστάρει, τότε μάλλον έχεις πρόβλημα.
Παραπάνω είπα “ταστάρει γενικά”. Αν -το αντίθετο- ταστάρει σε συγκεκριμένα τάστα, τότε πάλι δεν έχει ιδιαίτερο πρόβλημα: Κάποια τάστα δεν έχουν μπει σωστά, πράγμα όμως σπάνιο για ένα ακριβό (όπως λες) μπουζούκι.
Τέλος πάντων, επισκευή σε καινούργιο όργανο κάνεις μόνο στον κατασκευαστή του. Είναι υποχρεωμένος να στο φτιάξει και μάλιστα -πρόσεξέ το αυτό- εντελώς δωρεάν!
Εάν, στη χειρότερη περίπτωση, το όργανο δε φτιάχνεται, τότε να του ζητήσεις να στο αλλάξει με ένα άλλο ή να σου δώσει τα λεφτά σου πίσω (αυτό το τελευταίο δύσκολα γίνεται). Εάν πας το μπουζούκι σε άλλον μάστορα, τότε αυτόματα χάνεις την όποια εγγύηση του κατασκευαστή.
Επιπλέον, δεν είναι σίγουρο ότι κάποιος καλός μάστορας θα αναλάβει να επισκευάσει καινούργιο μπουζούκι άλλου κατασκευαστή, γιατί έτσι δημιουργεί κακό προηγούμενο σε βάρος του, δηλαδή χάνει πελάτες αγοραστές. Κι αν αρνηθεί, κανείς δεν μπορεί να του δώσει άδικο. Η συνήθης συμβουλή που δίνουν οι καλοί μαστόροι είναι:
“Φίλε μου, να πας στο μάστορα που “τ’ ακούμπησες” και να του το βάλεις στον κώλο”.

Αγαπητέ φίλε Στέλιο ,
Απο τα λίγα που ξέρω και σύμφωνα με αυτα που μας λες μάλλον το μπουζούκι σου έχει σκευρώσει.Θα σου πρότεινα να πάρεις την γνώμη απο τουλάχιστον δυο ακόμα οργανοποιούς.απο ποιόν το πήρες;και πόσο αν επιτρέπεται;.

Α, να διευκρινίσω κάτι. Το όργανο το αγόρασα καινούριο (άστρωτο), το έχω ήδη ένα χρόνο (έχει στρώσει - μαλακώσει), και είναι φτιαγμένο από το 1999.

Στείλε μου με προσωπικό mail το όνομα του οργανοποιού (για να μην μπει θέμα δυσφήμησης). Μετά θα σου πω ακριβώς τι προτείνω.

Αγαπητέ φίλε Στέλιο αν θέλεις να δεις αν η ταστιέρα σου είναι τελείως ίσια ώστε να έχεις εσύ πρώτος μια άποψη και χωρίς να χαλάσεις πολλά χρήματα μπορείς να κάνεις τα παρακάτω. Αγοράζεις μια καλή ρήγα (χάρακα) μεταλλική (μπορείς να βρεις τέτοια στο παζάρι του σχιστού στους Ρώσους που πουλάνε μηχανουργικά εργαλεία) στο μήκος της ταστιέρας σου και πέντε πόντους πιο μεγάλη την οποία την τοποθετείς πάνω στα τάστα και παράλληλα με τις χορδές και κοιτάς στο φως να δεις αν όλα τα τάστα εφάπτονται στην ρήγα. Αυτή είναι μια μέθοδος απλή και βλέπεις αμέσως την όποια διαφορά. Δεν είμαι οργανοποιός αλλά έχω κατασκευάσει για το χόμπι μου δυο μπαγλαμαδάκια και την ταστιέρα την έχω φέρει με την ρήγα στο απόλυτο μηδέν. Φυσικά άλλο είναι να κατασκευάσεις κάτι από την αρχή και άλλο να κάνεις διόρθωση στο έτοιμο. Έτσι για την ιστορία θα σου πω την τεχνοτροπία μου για την ταστιέρα. Έχω μια πλάκα εφαρμογής στην οποία έχω τεντώσει ένα ψιλό γυαλόπανο Νο 100 (από αυτά που πουλιόνται με το μέτρο για τους ξυλουργούς) και αφού φέρω την ταστιέρα στην μηδενική απόκλιση πάντα και με την ρήγα σημαδεύω τα σημεία που θα βάλω τα τάστα και αφού καρφώσω τα τάστα κάνω πάλι την ίδια δουλεία στην πλάκα εφαρμογής με ντουκόχαρτο Νο 1000 και όταν η ρήγα μου δείξει πλήρη επαφή τότε η φάση αυτή (ταστιέρα) είναι τελειωμένη και συνεχίζω τις υπόλοιπες εργασίες. Αν βρεις εσύ την ταστιέρα να χάνει τότε ξέρεις το τι γίνετε και μετά με το τι θα σου πει και ο μάστορας σου πράττεις ανάλογα. Σίγουρα όμως όταν αγοράσεις ένα πανάκριβο όργανο όπως λες θα πρέπει να έχει και την ανάλογη εγγύηση.

Εγω νομιζω πως δεν υπαρχει θεμα δυσφημησης και πως καλο θα ηταν να αναφερονται ονοματα, τιμες και παραπονα. Και περιπτωσεις που καποιος μενει καταευχαριστημενος σαφως.
Εδω ειναι ενας χωρος που γινονται συζητησεις απ τις οποιες βγαινουν συμπερασματα.
Ο κατασκευαστης που εφτιαξε το οργανο το συγκεκριμενο μπορει να ειναι κακος και ισως θα πρεπει να αποφευγεται, ισως να ειναι κι ο καλυτερος και μπορει να του ξεφυγε κι εφτιαξε ενα οργανο που τασταρει. Αν ακουστουν διαφορα σχετικα, δεν σημαινει πως εχουν σκοπο να πληξουν αυτον απαραιτητα.
Αλλα αν ειναι καποιος κακος μαστορας και φταιει για τη συγκεκριμενη περιπτωση η και για πολλες αλλες, γιατι να μην προστατευτουν αλλοι που τυχον να θελουν να τον επισκεφτουν ?

Ο Aris_K έχει απόλυτο δίκιο , ο στόχος μας πανω απ όλα είναι η ενημέρωση είτε αυτή αφορά την ικανοποίηση απο την δουλειά κάποιου κατασκευαστή είτε την δυσαρέσκεια κατα αναλογία.
Βέβαια καλό είναι να μην θάβουμε ανθρώπους με βιαστικές κρίσεις.
Ο κατασκευαστής είναι απόλυτα υπεύθυνος για την ποιότητα του οργάνου και οφείλει να επιδιορθώσει η να αντικαταστήσει το όργανο αν αυτό δεν αποδίδει τα αναμενόμενα , μην περιμένετε όμως κάποιος να αντικαταστήσει ένα όργανο επειδή ταστάρει παρα μόνο στην περίπτωση που αυτό σκεβρώσει σε πολυ σύντομο χρονικό διάστημα.
Μπουζούκια που δεν παίζονται συχνά και που ξεχνιώνται σε κανα πορτ μπαγκαζ πανεύκολα σκεβρώνουν και τότε απο ποιον να ζητήσεις τα ρέστα.Πάντως αυτοσχεδιασμούς της κακιάς ώρας όπως σεσουάρ και γυαλόχαρτα μην εφαρμόζετε γιατί θα αναγκαστείτε να βάλετε πολυ βαθιά το χέρι στην τσέπη

Στα πλαίσια αυτής της συζήτησης θα ήθελα να ενημερώσω την παρέα ότι δύο γνωστοί κατασκευαστές τοποθετούν την φίρμα τους σε όργανα που φτιάχνει βιοτεχνία στα Άνω Λιόσια και κάποια άλλη για την οποία δεν έχω πλήρη στοιχεία. Μάλιστα ο ένας από αυτούς το μόνο που κάνει είναι να τοποθετεί τα τάστα μόνο και το βερνίκι. Για παράδειγμα μπουζούκι που η βιοτεχνία το χρεώνει 2200 ευρώ, ο κατασκευαστής το χρέωσε 4000 ευρώ. Αυτό μπορείτε να το διαπιστώσετε εσείς που μένετε στη Αθήνα ως εξής:
Εάν για παράδειγμα πάτε σε κάποιον κατασκευαστή και από τη μια μέρα στην άλλη δείτε κρεμασμένα καμιά δεκαριά όργανα τα οποία το μόνο που θέλουν είναι τάστα και βερνίκωμα, μάλλον θα πρέπει να αναρωτηθείτε.
Βέβαια αυτό ισχύει για μια ποσότητα οργάνων και όχι για το σύνολο των κατασκευών τους.
Τα συγκεκριμένα όργανα διαθέτουν βέργα ξεσκευρώματος.

(Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/ην kostashalios 21 Φεβρουάριος, 2005)

Τα χιλιάδες ευρώ είναι πραγματικά νούμερα?
Δηλαδή κάποιος δίνει 4000 για ένα μπουζούκι?

Το 1500 εκατομύριο όταν το μετατρέψεις σε ευρώ πόσο βγαίνει; Ή να το πώ διαφορετικά. Πόσο κοστίζει ένα αξοπρεπές όργανο στον Βάρλα ή τον Κλεφτογιάννη;

Πώς παίζετε έτσι με τα εκατομύρρια ρε;
Ενα “αξιοπρεπές” μπουζούκι ξεκινάει από 800 ευρώ. Αν είναι από μάστορα “πρώτης γραμμής” ξεκινάει από 1600 (στα διπλά λεφτά, όπου εκτός από τη φίρμα πληρώνεις και “πραγματικά” ατού, όπως αξιοπιστία, ποιότητα κατασκευής κλπ.).
Ενα “top” μπουζούκι φτάνει τα 2500 ευρώ.
Ο,τι παραπάνω ακούτε είναι τρίχες κατσαρές (και ληστεία εννοείται).

ΥΓ. Με ενάμισι εκατομύρριο πήρα πρόπερσι ένα καλό μεταχειρισμένο αυτοκίνητο για να πηγαίνω στη δουλειά μου. Μ’ αυτό το αυτοκίνητο θα τη βγάλω -ελπίζω- άλλα 5 χρόνια. Αν είναι δυνατό να δώσω αυτά τα λεφτά για μπουζούκι!
Θα δικαιολογούσα τέτοια ποσά μόνο για ιστορικής αξίας παλιά μπουζούκια. Π.χ. να δώσω δύο “χαρτιά” για να παίζω με το όργανο που έκανε τα ταξίμια του ο μπαρμπα-Γιάννης. Αλλά να “ματώσω” για το όργανο που πριν από μένα γρατσούνισε ο Σώτος περνώντας απ’ το μάστορα;
Πληροφοριακά να σας πω ότι στην “κλίκα” παίζουν δυο-τρία μπουζούκια πρώτης γραμμής. Κανένα από αυτά δε στοίχισε πάνω από μισό εκατομύρριο. Και έχοντας δει τουλάχιστον 50 μπουζούκια σύγχρονων επαγγελματιών μπουζουξήδων, να σας πω ότι είναι μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού αυτά που είναι ανώτερα απ’ τα …κλικάτα.

Πριν 7-8 χρόνια ήμουν στου Βάρλα και ήρθε ένας επεγγελματίας μπουζουξής (ας μην πω τ΄ όνομά του) και παρέλαβε ένα καινούριο όργανο, με φιγούρα αποκλειστικού σχεδίου, που είχε κάνει παραγγελία. Ο Β. μου είπε ότι κόστισε 750.000 δρχ (2.201,03 ΕΥΡΩ) και μου έδειξε την απόδειξή πληρωμής προς επιβεβαίωση. Πόσο άραγε θα κοστολογούσε σήμερα μια αντίστοιχη παραγελία; Σίγουρα πολύ παραπάνω.
Δεν κοστίζουν βέβαια όλα τα καλά όργανα τόσο.
Με 1.500 ΕΥΡΩ μπορείς να πάρεις εξαιρετικό όργανο από μάστορα “πρώτης γραμμής”, για να χρησιμοποιήσω το χαρακτηρισμό του ΑΝ.
Σίγουρα όμως κάποιοι φιρμάτοι κατασκευαστές, αν βρουν την ευκαιρία, θα γδάρουν τον πελάτη.

Ο Βαρλάς είναι “τρελός”. Αυτό είναι γνωστό σε όλους όσοι τον ξέρουν. Ομως το “γδάρσιμο” αφορά τους επαγγελματίες και ιδιαίτερα τους γνωστούς. Αλλωστε στο εργαστήριο το ‘χει τοιχοκολλημένο:
“Οι φίρμες 30% πάνω”!
Δεν είναι από αυτούς που θα αισχροκερδίσουν εκμεταλλευόμενοι το μεράκι του ερασιτέχνη.
Να σας πω παράδειγμα που είδα με τα μάτια μου:
Ερχεται ένας 18άρης (που απ’ ό,τι κατάλαβα είχε έρθει καμιά δεκαριά ακόμη φορές) για να συζητήσουν για ένα μπουζουκάκι. Ο πιτσιρικάς διέθετε 250 χιλιάρικα. Του λέει ο Βαρλάς:
“Δεν μπορώ να σου φτιάξω μπουζούκι με τόσα λεφτά. Μπορώ όμως να σου βρω ένα”.
Πήγαν λοιπόν παρέα σε πεντέξι μαγαζιά (ή μαστόρους, δεν ξέρω πού) και είδαν μαζί κάμποσα μπουζούκια. Ο πιτσιρικάς αγόρασε ένα όργανο με 180 χιλ., άψογο! Νομίζω ότι ήταν του Σελασίδη. Ενα τέτοιο όργανο το 'χω δει να κρέμεται σε βιτρίνες με τιμή άνω των 300 χιλ.
Αυτή είναι η “εξήγηση” του Βαρλά. Αν δεν τον παραμυθιάσεις, δε σε παραμυθιάζει κι αυτός. Τα ελαττώματά του βρίσκονται σε άλλα θέματα (π.χ. χρόνος παράδοσης, επανειλλημμένο στήσιμο στα ραντεβού κλπ.). Ομως όλοι οι καλλιτέχνες είναι …προβληματικοί.

ΥΓ. Ο Βαρλάς είναι φίλος και η γνώμη μου ίσως να μην είναι αντικειμενική όσο αφορά τη συμπεριφορά του. Ομως στο ζήτημα της αξίας του σαν μάστορας δεν υπάρχει αμφισβήτηση.

Οι επαγγελματιες μπουζουξηδες ειναι μια περιεργη
συντεχνια και ενα απο τα χαρακτηριστικα τους ειναι
το εξης :
Αν βρουν ενα καλο μπουζουκι φτηνο σου λενε :
δικε μου βρηκα ενα μπουζουκι φοβερο μονο 300 χιλιαρικα !!
Συνηθως ομως με ενα τετοιο σεναριο οι συναδελφοι και λοιποι μουσικοι δεν εντυπωσιαζονται …
Οποτε η αλλη περιπτωση ειναι να φτιαξουν ενα ακριβο μπουζουκι με φιγουρες, με φιλντισια, με σεντεφια με Παρθενωνες πρασινους κοκκινους κλπ και πιασει 1,5 εκατομυριο σου λενε πω πω δικε μου μια μπουζουκαρα εφτιαξα στον ταδε -πρεπει ναναι και επωνυμος και να χαιρει εκτιμησης- με 1,5 χαρτι, που σκοτωνει για να τη βγουνε και καλα οτι δωσανε τοσα πολλα λεφτα !!
Αυτο συνηθως γινεται οταν θα τους μπει στο ματι ο
συναδελφος που εφτιαξε μπουζουκι π.χ. με 1.200
οποτε πρεπει να τον ξεπερασουν …
Μετα ομως οι αλλοι αμφιβαλουν ρωτανε πλαγιως για να διασταυρωσουν αν λεει αληθεια και παει γαιτανακι το πραγμα !!
Το αποτελεσμα : καποια φαση μετα απο μερικα χρονια
αποφασιζει να το πουλησει και δεν το παιρνει κανεις. Οποτε το πουλαει παμφθηνα και δεν το μαθαινει και κανεις !!
Και ζησαν αυτοι καλα …

Ότι στοιχεία σας έδωσα είναι πέρα για πέρα ακριβή.
Πήγα πριν ενάμισι χρόνο στην Κυψέλη στον Κλεφτογιάννη για να δω τί γίνεται. Η φθηνότερη κατηγορία οργάνων ήταν 1000 ευρώ. Μετά τα περισσότερα όργανα ήταν στην κατηγορία των 2000 ευρώ. Υπήρχαν τέσσερα όργανα τα οποία ήταν μόνα τους και για κάθε ένα από αυτά μου έλεγε ότι κοστίζουν ενάμισι εκατομύριο δηλαδή ούτε λίγο ούτε πολύ 4400 ευρώ. Δεν νομίζω ότι κάποιος άλλος δεν είχε παρόμοια εμπειρία. Όταν με είδε ότι τον κοιτούσα λίγο περίεργα, μου λέει. Όλα σου τα λέω ενάμισι έ.
Βέβαια εγώ σας έχω καταθέσει την εμπειρία μου με πραγματικά ονόματα. Οπωσδήποτε αυτές είναι ακραίες καταστάσεις αλλά συμβαίνουν. Δεν ξέρω άν έχουν εν τω μεταξύ βάλει λίγο νερό στο κρασί διότι βλέπω ότι εμφανίζονται νέοι κατασκευαστές με ελκυστικές τιμές οπότε ξεκινάει το θέμα του ανταγωνισμού.
Όλα όσα έγραψα δεν είναι “τρίχες κατσαρές” αλλά η αληθινή εμπειρία μου.

Λέει ο φίλος παραπανω -Πήγα πριν ενάμισι χρόνο στην Κυψέλη στον Κλεφτογιάννη για να δω τί γίνεται. Η φθηνότερη κατηγορία οργάνων ήταν 1000 ευρώ-
Το Κλεφτογιάννης είναι κανονικό όνομα ή είναι παρατσούκλι?

Αυτά είναι απομεινάρια της παρανομίας στο χώρο του μπουζουκιού , θα ξεπεραστούν σιγά σιγά .
Θα διαμορφωθεί μια σχετικά σταθερή τιμολόγηση και ξεκαθάρισμα των πραγματικών διαφορών μεταξύ των οργάνων.
Απλά η τιμολόγηση …με το μάτι , σε κόβω πόσα μπορείς να δώσεις έχει οδηγήσει σε απίστευτες τιμές τα όργανα παράλληλα βρίσκονται και τα θύματα που χώνουν τα μύρια με συνέπεια οι απαιτήσεις ορισμένων μαστόρων και δήθεν μαστόρων να αγγίζουν
τα όρια της πολαπλής εκμετάλευσης.
Ο Βάρλας δεν έχει καμμία σχέση με αυτά , είναι απόλυτα ντόμπρος στις εξηγήσεις του και φτιάχνει όργανα που αξίζουν τα λογικά λεφτά τους .
Πλήρωσα 400 χιλιάρικα ένα μπουζούκι του το 1998 και σήμερα δεν το πουλάω ούτε για 10.000 ευρώ .

Ας μοιραστώ κι εγώ τις εντυπώσεις μου για το εν λόγω θέμα:

  1. Ρε παιδιά εκτός αν ο Κούγιας ξεκίνησε να παίζει τρίχοδο και δίνει 4,000 ευρώ δεν ξέρω πολλούς που μπορούν να δώσουν τέτοια νούμερα. Μα και του Μπαρμπά-Γιάννη να ήταν, θα σε φασκέλωνε ο συχωρεμένος που στον πιάσαν τόσο χοντρά.
  2. Στον Κλεφτογιάννη πέρασα κι εγώ όταν έψαχνα για παραγγελία μπουζούκι. Μου φάνηκαν πολύ καλά παιδιά, πολύ εξυπηρετικοί και φιλικοί αλλά οι τιμές ήταν “πιπεράτες”
  3. Αγόρασα πέρυσι 400 ευρώ περίπου ένα μπουζουκάκι, από τον Μάτσικα, και κατά ομολογία της παρέας είναι αξιοπρεπέστατο. Άρα μπορείς να βρείς καλές λύσεις σε πολύ λογικές τιμές.
  4. Έχω παραγγείλει ένα μπουζούκι από τον Βάρλα, για τους εξής λόγους:
    α. Είναι καλό παιδί,
    β. Το 90% των επαγγελματιών μπουζούκαρων που έχω κατά καιρούς δεί σε TV, περιοδικά κλπ, παίζει με μπουζούκι του. Αποκλείεται να είναι τυχαίο.
    γ. Έχω δεί μπουζούκια του, παιδιών από το φόρουμ και πραγματικά είναι εξαίρετα.
    δ. 1,500 ευρώ για ένα μπουζούκι της προτίμησης μου (με εντελώς απλά σχέδια) μπορούσα οριακά να τα διαθέσω για να κάνω το κέφι μου.

Το μόνο -ΜΟΝΟ- θέμα με τον Παναγιώτη είναι αυτό που έχει να κάνει με τον μακρύ χρόνο παράδοσης, θέμα που μάλλον έχει εξαντληθεί στα παραπάνω (και πολλά παλαιότερα) posting.

Αν δεν βιάζεται κανείς είναι η καλύτερη επιλογή. Αν πρέπει να πάρεις ένα όργανο για να βγάλεις μεροκάματο αύριο τότε ίσως πρέπει να ψαχτείς.

Α, πρόσφατα ο Παναγιώτης άνοιξε στην Χαρ. Τρικούπη ανεβαίνοντας προς Αλεξάνδρας μετά το ΠΑΣΟΚ αριστερά ένα μαγαζί με έτοιμα όργανα. Μερικά πραγματικά σκοτώνουν γιατί το παιδί αυτό δεν είναι (και δεν πρόκειται να γίνει ) έμπορος. Τα όργανα του είναι πολύ κοντά σε αυτά που φτιάχνει για παραγγελία.

Ισαάκ να διευκρινίσουμε ότι τα 2/3 των οργάνων που πουλάει εκεί ο Παναγιώτης δεν είναι δικής του κατασκευής, κάτι που άλλωστε το λέει και ο ίδιος. Είναι ενός μαθητή του, με ορισμένες παρεμβάσεις του Παναγιώτη. Καλή επιλογή για κάποιον που δεν θέλει να τα “σκάσει” χοντρά, διότι έχει και υποστήριξη.
Να πούμε εδώ ότι όπως έχει κατ’επανάληψη δηλώσει ο Βάρλας, δεν φτιάχνει φθηνά και ακριβά μπουζούκια. Τα ξύλα του και η δουλειά του είναι όλα ιδίας ποιότητας. Εκεί που το πράγμα ακριβαίνει είναι στις φιγούρες και τα στολίδια τα οποία άλλωστε έχουν και περισσότερη δουλειά τοποθέτησης αλλά δεν προσθέτουν τίποτα στον ήχο του οργάνου. Και είναι ακριβώς αυτές οι εργατοώρες και τα υλικά που πληρώνονται παραπάνω. Ο ίδιος εξάλλου ξηγιέται στα ίσα όταν πας για όργανο.

Κάτι άλλο που μου είχε πει όταν τον πρωτογνώρισα και το εκτίμησα ήταν ότι “εάν κάποια στιγμή θες να το δώσεις το μπουζούκι, ή 1 ημέρα είτε 10 χρόνια αφότου το πάρεις, φέρ’το πίσω να στο ξαναγοράσω. (!!!) Εάν για οποιοδήποτε λόγο δεν σου αρέσει θα μου το πεις, θα σου φτιάξω άλλο και θα το κρατήσω εγώ αυτό.”
Και όποιος γνωρίζει τον Παναγιώτη ξέρει ότι τα εννοεί αυτά που λέει.

Υ.Γ. Εννοείται ότι το μπουζούκι μου σήμερα δεν το πουλάω όυτε για …50.000 ευρώπουλα!