αρχάριε, καλά τα όσα λες για φίλους που δείχνουνε και για κλέψιμο από τους καλύτερους παίχτες. όντως, αν δεν κλέψεις δεν μαθαίνεις, και όντως, για πολλούς δεν υπάρχουν περιθώρια για πληρωμή μαθημάτων. και επίσης, στην παρέα πάντα θα μάθεις ευχάριστα και με άμεση ανταπόδωση, να παίζεις τα κομμάτια με τους φίλους σου.
υπάρχουν όμως και πράγματα που δεν θα τα καταλάβεις μόνος σου, όπως και πράγματα που δεν θα τα ξέρουν οι φίλοι σου. επίσης είναι δυό και τρείς φορές δυσκολότερο να ξεμάθεις το λάθος και να μάθεις το σωστό, έτσι απλά για να μην σπας τα χέρια σου και ταλαιπωριέσαι τζάμπα.
μακάρι να είσαι από τους ανθρώπους που πιάνουν (ωδικά) πουλιά στον αέρα, και να μην έχεις ανάγκη να πληρώνεις δάσκαλο. αλλά οι κατά καιρούς απορίες σου στο φόρουμ θα είχαν λυθεί πολύ εύκολα αν είχεις κάποιον να σου δείξει τα βασικά. και η πιο ωραία στιγμή είναι όταν γίνεσαι φίλος με τον δάσκαλο…
panatha20, καλός δάσκαλος είναι αυτός που συννενοείσαι καλά, έχει μεταδοτικότητα, και σε μερακλώνει το παίξιμό του. εννοείται πως θα είναι επαρκής τεχνικά και με γνώσεις, αλίμονο αν δεν είναι παίκτης κάποιου επιπέδου, στο είδος που σε ενδιαφέρει. αλλά το βασικό είναι να σε εμπνέει και να τα βρίσκετε σαν άνθρωποι, ώστε να πάρεις όσο πιο πολλά μπορείς.
για τί όργανο ψάχνεις; καλή τύχη στο ψάξιμο!
Χαιρετώ και εγώ το φίλο Νίκο και του εύχομαι χρόνια πολλά και συμφωνώ και πάλι με τα λεγόμενα του. Όταν δένεσαι με το δάσκαλο είναι ότι καλύτερο. Απλά να σας αναφέρω το δικό μου περιστατικό. Κάνω μάθημα με ένα εξαιρετικό άνθρωπο και δάσκαλο. Φέτος λόγω μαθημάτων δεν το βλέπω συχνά αλλά όταν συναντιόμαστε περνάμε υπέροχα. Θέλω να καταλήξω πως με το δάσκαλο πρέπει να έχεις κάτι πιο πάνω απο μια τυπική σχέση του τύπου εσύ παίζεις εγώ βλέπω. Όταν δένεσαι με το καθηγητή τότε για μένα αρχίζει η αληθινή μάθηση.
Αρχικά θέλω να χαιρετίσω όλους τους φίλους στο φόρουμ . Επίσης εύχομαι και στους ανθρώπους που δουλεύουν για το site να συνεχίσουν τη προσπάθειά τους και να το κάνουν ακόμη καλύτερο.
Για την ερώτηση του φίλου μας έχω να πω ότι η ιδανική περίπτωση είναι να έχει κάποιος (ειδικά ο αρχάριος) έναν πολύ καλό δάσκαλο που συγχρόνως να είναι ένας πολύ καλός μουσικός. Κατά τη γνώμη μου καλοί δάσκαλοι (όχι μόνο στη μουσική) σπανίζουν . Ενώ μπορείς πιο εύκολα να συναντήσεις υψηλού επιπέδου μουσικούς.
Αν πάντως σαν νέος δεν θα τα είχα και τα δύο θα διάλεγα να έχω καλύτερο δάσκαλο στην αρχή και λιγότερο ικανό μουσικό παρά το αντίθετο. Από τους πολύ καλούς μουσικούς που δεν είναι εκπαιδευμένοι (και ίσως να μην ενδιαφέρονται και πολύ) στο πως θα στο πούνε , μπορείς θα πάρεις αλλά αυτό για να γίνει χρειάζεται να ανέβεις ένα επίπεδο. Οι δάσκαλοι γενικώς δυσκολεύονται να διαφοροποιήσουν το αντικείμενο να το προσαρμόσουν όπως επίσης να γνωρίσουν το μαθητή και να βάλουν τον εαυτό τους στη θέση του. Εδώ που τα λέμε δεν είναι και εύκολο , αλλά τουλάχιστον ας γνωρίζουμε τι δικαιούμαστε να ζητάμε σαν μαθητές.
Ο καλός δάσκαλος φαίνεται από τον καλό μαθητή.
Λέγοντας καλό μαθητή εννοώ αυτόν ο οποίος έχει το σαράκι της μουσικής και θέλει από ψυχής να μάθει μουσική και ένα μουσικό όργανο κι όχι αυτός που πάει για να περάσει την ώρα του.
Αυτός που νοιώθει την μουσική θα μπορέσει να το περάσει με αγάπη και σε άλλους και ή να το πάει ένα επίπεδο πιο πάνω ή να βρεί στον δρόμο του την ψυχή που θα το ανεβάσει.
Μην ξεχνάμε πως η κάθε ψυχή του καθενός βγάζει την φωνή του μουσικού οργάνου.
Παιδιά το θέμα σας με αφορά τα μέγιστα . Ο προβληματισμος μου είναι ο εξής . Μεταφέροντας την εμπειρία μου απο άλλες διαδικασίες μάθησης θα μπορούσα να πω τα εξής : Συνήθως ο καλός δάσκαλος είναι και καλός παίχτης . Το ανάποδο δεν ισχύει στον ίδιο βαθμό . Δεν είναι μόνο η μεταδοτικότητα αυτό που κάνει τη διαφορά . Το σημαντικό για μένα είναι ο δάσκαλος να μπορεί να με βοηθήσει στο να κατανείμω τον χρόνο τις προσπάθειας μου σωστά ώστε οι ώρες τις μελέτης που αφιερώνω να είναι όσο το δυνατών ποιο παραγωγικές . Άρα λοιπόν ο δάσκαλος πέρα από να έχει μια κάποια μεθοδολογία πρέπει να μπορεί και την προσωποποιεί . Για να το κάνει όμως αυτό ή πρέπει να είναι έμφητο ή να το έχει διδαχθεί . Λέω δηλαδή ότι πέρα από το πως παίζεται ένα όργανο πρέπει να έχει διδαχθεί πως διδάσκεται ένα όργανο . Υποθέτω ότι στο μπουζούκι αυτό θα γίνεται . Το όργανό μου όμως εμένα είναι η κιθάρα και το οτι υπάρχουν πολλοί καλοί λαικοί κιθαρίστες είναι το μόνο σίγουρο αλλά καλοί λαικοί κιθαρίστες που να έχουν μελετήσει πως διδάσκεται η λαική κιθάρα υπάρχουν και να είναι και προσβάσημοι . Αν κρίνω από την μικρή βιβλιογραφία μάλλον είναι σκουρα τα πράματα . ¨Εχω υπόψιν μου μόνο το βιβλίο του Δημήτρη Μυστακίδη το οποίο και μελετώ ενδελεχώς πάνω από 8 μήνες και το Τεχνικές για την Ρεμπέτική και Λαική κιθάρα (εκδ fagotto) δυστυχώς δεν θυμάμαι συγγραφέα . Συνδέω την βιβλιογραφία με το θέμα των δασκάλων καθώς νομίζω ότι είναι ευθέως ανάλογο . Ίσως κάποιος καλώς Λαικός κιθαρίστας που να έχει υπόβαθρο από άλλο στυλ που η διδασκαλία του να είναι θεματοποιημένη να έχει ένα αβανταζ και με ανάλογο τρόπο να μεταφέρει εμπειρία απο το ένα στυλ στο άλλο . Αυτό θα μπορούσε να είναι και ένα κριτήριο γιατί υπάρχει και ένα άλλο πρόβλημα . Πως αξιολογεί ένας αρχάριος τον δάσκαλο . Στα μάτια του αρχάριου ότι είναι από 3 σκάλες και πάνω απο αυτόν τα βλέπει και μένει με το στόμα ανοιχτό . Βλέπω από τον ευατό μου . Ένα χρόνο πριν άκουγα κάποιους κιθαρίστες και πάθαινα πλάκα . Σήμερα μου φαίνονται απλά αρκετά καλοί ή απο ένα επίπεδο και πάνω δεν μπορούσα να διακρίνω διαφορές , τώρα κάτι αρχίζω και ακουω . Άρα λοιπόν πως συμπερένει ένας αρχάριος ότι αξίζει να εμπιστευτεί το χρόνο του και τα φράγγα του στον Α και όχι στον Β ? . Το να έχει ένας δάσκαλος όνομα στην πιάτσα και να εχει βγάλει παιχταράδες μαθητές είναι9 ένα σωστό κριτηυριο . Στην κιθάρα όμως παίζει ?
Από τα πόσα θα πάρει για να σε μάθει ο δάσκαλος να παίζεις ενα όργανο δεν είναι κριτήριο.
Ο δάσκαλος είναι για να σου μάθει τα βασικά και τον τρόπο παιξίματος. Τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο.
Σκοπός του μαθητή είναι να μάθει. Σε ποιό επίπεδο όμως θα φτάσει εξαρτάται από τον ίδιο.
Ο δάσκαλος δεν χρειάζεται να έχει κάνει όνομα στην πιάτσα για να είναι Ο δάσκαλος!
Αρκεί που έχει μάθει κι αυτός το όργανο που θες να μάθεις και να έχει και την εμπειρία του. Μέσα από αυτήν άλλωστε θα μάθει την ιδιοτροπία του κόσμου στην μουσική για να εξελιχθεί.
Άλλωστε αλλιώς παίζει ένας μουσικός παρεϊστικα κι αλλιώς επαγγελματικά.
Και μπορώ να σου πω ότι το πιο δύσκολο παίξιμο θα το κάνει στην παρέα. Εκεί το μπουζούκι παίζει 100% όλη η παρτιτούρα.
Στο κέντρο διασκεδάσεως μπορεί να αποφύγει και αρκετές νότες και να παίζει μόνο τις ενδιάμεσες που καλύπτεις κάποια κενά (αυτά που σταματάει στο τραγούδι για να περάσει σε επόμενους στίχους ή από το κουπλέ στο ρεφραίν).
Στα κεντρα άλλωστε σε καλύπτουν και 3-4 άλλα μουσικά όργανα.
Ο αρχάριος, τώρα, έχει έναν και μόνο σκοπό. Να μάθει, όπως προείπα.
Και θα μάθει, αν το θέλει και έχει αγάπη και μεράκι.
πρέπει να πάς, κατά τη γνώμη και την εμπειρία μου, σε κάποιον δάσκαλο με ΜΕΘΟΔΟ. Να σου μάθει σωστή τεχνική, καθώς και να σου δώσει το θεωρητικό υπόβαθρο που χρειάζεται.
Ο μέτριος ή ο κακός δάσκαλος ΘΑ ΣΟΥ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΚΟ που πολλές φορές είναι δύσκολο να διορθωθεί.
Δεν ξέρω αν ο Πέτρος η ο Κρις απαντουσαν σε μένα , αλλα δεν καλύφθηκα . Την αγάπη και το μεράκι νομίζω οτι το έχω . Θέλω απο τον δάσκαλο να με βοηθήσει να είμαι ποιο παραγωγικός στη μελέτη μου . Πως θα ξέρω οτι θα μπορεί να το κάνει αυτό ? Στις γνώσεις κουτσά στραβά μπορείς να τον τσεκάρεις τον άλλο άντε πες και σαν οργανοπαίχτη . Την ικανότητά του να διδάσκει ? Πως θα την τσεκάρεις ? και θα πεις α! αυτά που ξέρει μπορεί να μου τα μεταδώσει και μάλιστα χωρις να τον κέρεις . Και μιλάω πάντα για την κιθάρα
cris: Ο δάσκαλος είναι για να σου μάθει τα βασικά και τον τρόπο παιξίματος. Τίποτα λιγότερο τίποτα περισσότερο.
Καλό είναι να σε εμπνέει και να τον θαυμάζεις. Αυτά θα σε βοηθήσουν να πάρεις απο τον τρόπο παιξίματος το στύλ και την στάση απέναντι στη μουσική που θέλεις να μάθεις. Χρειάζεται να αφεθείς για να σε οδηγήσει και μετά απο κάποιο χρόνο κρίνεις τα αποτελέσματα. Επίσης αν είναι ικανός ο δάσκαλος θα σε βοηθάει συγχρόνως και στην απογαλακτοποίηση
Φώτης: Πως θα ξέρω οτι θα μπορεί να το κάνει αυτό ? Στις γνώσεις κουτσά στραβά μπορείς να τον τσεκάρεις τον άλλο άντε πες και σαν οργανοπαίχτη . Την ικανότητά του να διδάσκει ? Πως θα την τσεκάρεις ? και θα πεις α! αυτά που ξέρει μπορεί να μου τα μεταδώσει και μάλιστα χωρις να τον κέρεις . Και μιλάω πάντα για την κιθάρα
Κάνεις καλές ερωτήσεις και επομένως έχεις πολλές πιθανοτητές να βρείς αυτό που χρειάζεσαι. Ενα ρίσκο όμως έτσι κι αλλιώς θα το΄χεις. Πάντως σαν μαθητές έχουμε μια τάση να “φορτώνουμε” στο δάσκαλο και ευθύνες που μας ανήκουν.
Το σημαντικότερο και το πιο δύσκολο που έχει να κάνει ο δάσκαλος είναι όχι τόσο η τεχνική, αλλά η διευρυνση της ακουστικής και αισθητικής αντίληψης του μαθητή, ώστε να μπορεί μετά να συνεχίσει μόνος του.
Σταύρο Σ.:
Μην ξεχνάς πως υπάρχει και η αμοιβαία σχέση μεταξύ δασκάλου και μαθητή.
Τι θέλω να πω. Υπάρχουν πολλοί δάσκαλοι οι οποίοι δεν έκαναν γνωστό το όνομά τους στο πανελλήνιο ή και παγκοσμίως όπως ο Νικολόπουλος και ο Πολυκανδριώτης. Και ούτε θα μπω καν στην σκέψη αν ζητούσαμε από αυτούς αν θα μας διδάσκανε και πόσα θα μας ζητούσαν το μήνα, αν μας δίδασκαν.
Έρχομαι όμως στο γενικό κανόνα που επικρατεί.
Ούτε ο μαθητής γνωρίζει τον δάσκαλο ούτε ο δάσκαλος τον μαθητή.
Η γνωριμία έρχεται με τον καιρό. Καθώς και οι γνώσεις του και η εμπειρία του και ο τρόπος παιξίματος, κυρίως πάνω στα κομμάτια-τραγούδια που θα μας μάθει κι όχι στις παρτιτούρες εξάσκησης.
Η όλη μαγεία της εκμάθησης ενός μουσικού οργάνου εγκειται πάνω στον άνθρωπο που θέλει να μάθει το όργανο αυτό. Μια νότα μπορεί να την μάθει καθώς και που βρίσκετε στην κάθε χορδή. Όλοι ξέρουμε ή γνωριζουμε που βρίσκετε η Ντο στην κάθε χορδή του μπουζουκιού μας. Έτσι δεν είναι;
Κι έρχομαι τώρα στον μαθητή. Ο μαθητής έχει εναν σκοπο. Να μάθει (και επιμένω σε αυτό) μπουζούκι. Η μαγεία του παιξίματός του θα φανεί από την ψυχούλα που θα βάλει πάνω σε αυτό το όργανο. Διότι όπως λέει και ο μέγας Ζαμπέτας, το όργανο θέλει ψυχούλα.
Άκου τώρα και τον ίδιο τον δάσκαλο
Και μετά ψάξε να βρεις τον τρις μέγιστο τον δάσκαλο.
Εφόσον μιλάμε για κιθάρα τότε τα πράγματα είναι ευκολότερα, και αυτό γιατί υπάρχει πολύ υλικό και βιβλιογραφία.Στο μπουζούκι τα πράγματα είναι πολύ θολά.
Τώρα για να διαλέξεις δάσκαλο δεν έχεις παρά να ρωτήσεις. Να ρωτήσεις ένα κιθαρίστα που σου αρέσει σε ποιόν δάσκαλο πήγε. Μετά να ρωτήσεις να μάθεις και άλλους μαθητές από τον ίδιο δάσκαλο. Έτσι θα ελαχιστοποιήσεις τις πιθανότητες να κάνεις λάθος.
Δέν είχα κάτι συγκεκριμμένο στο μυαλό μου αλλά σίγουρα υπάρχουν πολλά που μπορείς να βρείς.
(ξέρω για ηλεκτρική τη μέθοδο του troy stettina οτι χρησιμοποιείται αρκετά)
Εδω ακριβώς είναι το μεγάλο πρόβλημα με την λαϊκή κιθάρα. Ελάχιστοι, Ακόμα και μουσικοί έχουν καταλάβει πως πρόκειται για ένα Ιδιαιτερο όργανο με ιδιαίτερη τεχνική και Ακόμα πιο Ιδιαιτερο ρόλο και αισθητική.
ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ Ο ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΣ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣ! Αν και δυσκολεύομαι να καταλάβω γιατί λές πως αλλάζει και η τεχνική…εντάξει τα υπόλοιπα. Και έπειτα δεν μίλησε κανείς για ρεμπέτικη κιθάρα.