Εσενα δεν σε φοβαμαι μια χαρα θα τα πας,και θα μας κουφανεις στο τελος.Μια ερωτηση ομως.Ειδα στην σελιδα σου οτι την φιγουρα την κολησες με βενζινοκολα.Αφου ειναι ξυλινη γιατι?Με βενζινοκολα εγω μονο τις πλαστικες κολαω
Tελευταια φορα που κολησα την φιγουρα στο μπουζουκιι με titebond
την αλλη μερα το καπακι στραβωσε-σκεβρωσε λογω της υγρασιας που εχει η κολα!
Ρωτησα καποιους εμπειρους φιλους και μου ειπαν οτι ειναι πολυ καλυτερα με την βενζινοκολα!
Αν βαλεις titebond πρεπει να σιδερωσεις το καπακι οταν κολας για να μην συμβει αυτο το προβλημα!
Ουσιαστικα στον μπαγλαμα δεν θα ειχα τοσο σοβαρο προβλημα αλλα ηθελα να δοκιμασω και με αυτη την κολα!
Η βενζινόκολλα είναι μια καλή λύση για καπλαμάδες ψιλούς (6/10) πάνω σε λουστραρισμένο καπάκι μιας και κολλάει καλά πάνω στο λούστρο (ειδάλως θα πρέπει να ξύσεις το λούστρο αν θες να κολήσεις με ξυλόκολλα) και δεν καταστρέφει το λουστρο αν κάποια στιγμή ξεκολλήσεις τον καπλαμά (χρειάζεται βέβαια προσοχή και υπομονή μια τέτοια εργασία). Το έχω δοκιμάσει στο παρελθόν και έμεινα ικανοποιημένος.
Γνωρίζει κάποιος εάν το ξύλο οριγκον κάνει για καπάκι μπουζουκιού
Γιατί έχω βρει ένα κομμάτι πολύ ισοβενο και πολύ ελαστικό που ίσος αυτό να το κάνει να πάλλεται περισσότερο θα ήθελα την γνώμη σας
Δεν το εχει κανει καποιος απο οτι γνωριζω.Ολοι βαζουν η ερυθρο ελατο,η κεδρο.Να ξερεις παντος οτι αν σου πεταξει μια σκλιθρα το ορεγκον και πας να την βγαλεις.θα βγει μεχρι πανω…ειναι πολυ μυστηριο ξυλο.Οπως κι αν σου μπει αγκιδα στο χερι…θα βελαξεις
Παραδοσιακά χρησιμοποιείται περισσότερο η ερυθρελάτη και λιγότερο ο Κέδρος.
Δεν βλέπω τον λόγο γιατί να μην χρησιμοποιηθεί το όρεγκον.
Ανάλογα με την σκληρότητά του με κατάλληλο πάχος και οπλισμό.
Δεν έχεις παρά ναδοκιμάσεις.
Μπορεί κάποιος να θυσιάσει μια κατασκευή με τελειωμένα (σκάφη, μπράτσο, καράολο, ταστιέρα) και απλώς να πειραματίζεται με το πάχος του καπακιού τη θέση και τη διαμόρφωση των καμαριών αλλά και τη χρήση διαφορετικών ξύλων στο καπάκι. Επειδή δεν θα χρειάζεται διακόσμηση στο καπάκι, λουστράρισμα κλπ, δεν θα χρειάζεται πολύς χρόνος για τους πειραματισμούς.
Ένα όργανο με εντυπωσιακό ήχο που έτυχε στα χέρια μου κάποτε, είχε καπάκι από μουριά.
Πάντως σε κάθε περίπτωση μεγάλο ρόλο παίζει ο τρόπος κοπής του ξύλου.
Mπραβο Βασιλη! Περιμενουμε και τη συνεχεια!!
Μπράβο και από μένα Βασίλη!
Πολύ χαίρομαι για το ότι αυτό που αποφεύγουν οι περισσότεροι επαγγελματίες, το αποτολμούν τελικά οι ερασιτέχνες : Να ξεκινήσουν την κατασκευή από το σκάφος του οργάνου .
Και δύο παρατηρήσεις, γιά τα επόμενα:
-
Δεν συμφωνώ καθόλου με αυτό που, δυστυχώς, κάνουν και πολλοί «σκαφάδες» : να παρεμβάλουν ένα μικρό κομμάτι ξύλου στο σημείο που ενώνονται τα δυό, φαρδιά πλαϊνά, ακριβώς απέναντι από τον τάκο. Έχω δει πολλές ζημιές σε παλιά όργανα, φτιαγμένα έτσι σε αυτό το σημείο. Η ένωση που θα καλύψει ο πίσω τάκος, θα πρέπει να είναι τέλεια, χωρίς τσόντες, κι`ας μη φαίνεται !
-
Μη φοβηθείς να μειώσεις το μήκος του τάκου σου, κατά το ένα τέταρτο περίπου αυτού που βλέπω. Θα ξεφορτωθείς άχρηστο βάρος και θα κερδίσεις σε όγκο αέρα. Δεν είναι ο μεγάλος τάκος, αλλά η καλή κατασκευή που θα προστατέψει αυτό το κρίσιμο σημείο από πιθανές ζημιές.
Καλή συνέχεια!
Βασίλη, έχω χρησιμοποιήσει όρεγκον για την κατασκευή καπακιού ενός τζουρά. Μάλιστα επειδή τα σόκορα ήταν πολύ μικρά το καπάκι βγήκε με μάτιση τριών κομματιών. Το ηχητικό αποτέλεσμα στο δικό μου αυτί τουλάχιστον όσο και στο αυτί ενός επαγγελματία μουσικού (λυράρης) και ενός επαγγελματία οργανοποιού που το άκουσαν είναι ακρως ικανοποιητικό. Σύντομα θα ανεβάσω φωτό.
Ζητώ συγνώμη για την καθυστέρηση ανάρτησης των φωτογραφιών που υποσχέθηκα. Λίγο οι γιορτές, λίγο η αμέλεια, λίγο ένα πρόβλημα που είχα με την φωτογραφική μηχανή δημιούργησαν αυτή την καθυστέρηση. Σύντομα θα ανεβάσω φωγραφίες από την νέα προσπάθεια. Τζουράς τετράχορδος !!!
πολυ ομορφο οργανακι μπραβο ,το καπακι απο τι ξυλο ειναι?
Το καπάκι είναι όρεγκον.
Ανεβάζω τις πρώτες φωτογραφίες από την κατασκευή του νέου τζουρά. Χρησιμοποιώ την τεχνική του κ. Κουκουρίγκου αλλά δεν ξέρω αν θα κλείσει το καλούπι. Επίσης δεν έχω καταλάβει απόλυτα αν την διαδικασία που ακολουθεί στην ντουγομάνα την επαναλαμβάνει και στις υπόλοιπες ντούγιες ή το πλάνισμα 0 - πλατύτερο σημείο- 0, το στις υπόλοιπες ντούγιες γίνεται μόνο από την πλευρά που δεν εφαρμόζει στην προηγούμενη ντούγια. Στην κατασκευή του πρώτου τζουρά, μετρούσα κάθε ντούγια πάνω στο καλούπι και την έκοβα σχηματισμένη πρίν την λυγίσω.
νομιζω οτι πρωτα κοβουμε τις δουγιες στο αναλογο πλατος, που καλο ειναι εχουμε υπολογισει απο πριν διαιροντας την επιφανεια που θελουμε να καλυψουμε με το ποσες δουγιες θελουμενα εχουμε .μετα λυγιζουμε και δινουμε το σχημα σημαδευοντας ακριβως στο μισο και στις 2 ακρες και αφαιρουμε ξυλο
Χωρις να εχω κατασκευαστικη εμπειρια στο σκαφος,νομιζω ειναι οπως τα λεει ο panos.Αυριο αρχιζω την κατασκευη του πρωτου σκαφους μου.Εκανα μεχρι τωρα δοκιμες στο λυγισμα και εφαρμογη των δουγων με ξυλο απο πευκο και εφαρμοσα το ανωτερω.Ειχα τελεια εφαρμογη χωρις αρμους.Το κελεμπεκι που παραλαμβανω αυριο θα ειναι πιο σκληρο βεβαια απ το πευκο και δεν ξερω τι θα συναντησω.Παρεπιπτοντως για το λυγισμα τι μεθοδοι χρησιμοποιουνται εκτος απο το γνωστο λυγισμα στη καυτη σωληνα?Ειδα καπου στο διαδυκτιο εναν οργανοποιο, στο Κάϊρο αν δεν κανω λαθος ,που λυγιζε δουγιες για ουτι με φλογιστρο.Το δοκιμασα και γω στο εργαστηριο με πολυ καλη επιτυχια,μονο που θελει πολυ προσοχη να ειναι ομοιομορφο το λυγισμα γιατι γινεται στον αερα με τα δυο χερια να καμπτουν την δουγα πανω απο τη φλογα.Αποτελεσμα εχει,ειναι ομως σωστος τροπος?
Οι παλαιοτεροι σκαφαδες που εχω γνωρισει λυγιζαν τις δουγιες 3-4 μαζι.Ετσι μειωνεται ο κινδυνος να σπασουν.Το κελεμπεκι ειναι πολυ καλο στο λυγισμα παροτι σκληρο ξυλο.Τις δουγιες δουλεψε τες γυρω στο 2,4 χιλ παχος.ετσι θα μπορεις να διορθωσεις καποιο λαθος πιο ευκολα.Καθε δεκατο του χιλ ανεβαζει την αντισταση της δουγιας με αποτελεσμα αφου τις λυγισεις να χανουν μετα απο λιγο την φορμα που τους εδωσες.Αν μπορεις να κανεις και εναν οδηγο πανω στον οποιο θα δεσεις τις δουγιες μετα το λυγισμα θα βοηθουσε.Ειδικα τωρα που ξεκινας.Ετσι περιοριζεις το να σου αλλαξει η φορμα που εχεις δωσει.
Πώς γινόταν αυτό; Πως τις έπιαναν για να τις λυγίσουν 3-4 μαζί;
Εαν βαλεις τις δουγιες διπλα την μια με την αλλη το φαρδος που συμπληρωνεται ειναι απο 6-8 ποντους.ειναι σαν να λυγιζεις το εσωτερικο πλαινο του σκαφος δηλ.Με αυτον τον τροπο η πιεση που ασκειται μοιραζεται στις δουγιες και εαν καποια εχει προδιαθεση να σπασει συνηθως σωνεται.Ειναι λιγο δυσκολο να μπει κανεις στην λογικη αλλα αν το καταφερει τοτε και πιο γρηγορα γινεται η δουλεια και με πιο πολυ ασφαλεια.
Εαν σπασει θα σπασει μονο η εξωτερικη λογικα,πολυ καλη τεχνικη.Κατι αναλογο ειναι να κανεις σαντουιτς την ντουγα μεταξυ δυο μεταλλικων ελασματων καθως θα παρεμβαλεται και βρεγμενο υφασμα ή και χωρις αυτο ,με τον τροπο αυτο δεν υπαρχει καμια περιπτωση να σπασει. 2,4 εννοεις αρχικο παχος πριν το λυγισμα ,ετσι? μετα τη διαμορφωση του σκαφους και το τελικο γιαλοχαρταρισμα πιο ειναι το ασφαλες παχος που πρεπει να εχουν?