Φίλε μου, όταν έγραφα να μην παίρνουμε παραδείγματα και γενικεύουμε, δεν εννοούσα τη χρησιμοποίηση του δίκου μου παραδείγματος. Απλά έχω την αίσθηση ότι νιώθεις την ανάγκη να απολογηθείς για κάτι (όπως έγραψε παραπάνω κι ο πενίας). Έγω απλά εννοούσα ότι αυτά τα οποία έγραψες, τα έγραψες έχοντας κάτι συγκεκριμένο στο μυαλό σου και τα παρέθεσες σαν γενική θεώρηση, που εκτιμώ εγώ ότι είναι λανθασμένη.
Από την πρώτη κιόλας τοποθέτησή μου στο θέμα, επεσήμανα ότι δεν έχουμε κάτι να χωρήσουμε ούτε είμαστε εχθροί. Και όσο προχωράει η κουβέντα αισθάνομαι ότι σε περισσότερα πράγματα συμφωνούμε παρά διαφωνούμε. Αλλά μάλλον υπάρχει καχυποψία λόγω της μη άμεσης προσωπικής επαφής.
Φίλε m.pauris, νομίζω ότι όλες οι παρεξηγήσεις περί επιδειξιομανίας κλπ ξεκινούν από το αν ο μουσικός παίζει πρώτα για τον εαυτό του και μετά για τους αλλους. Σε αυτό ακόμη δεν έχω βρει απαντηση, γι’αυτό παραρακαλώ ας ειπωθεί κάτι γι’αυτό το ζήτημα. Σκέφτομαι ότι όπως εγώ θα χρησιμοποιήσω μια διαφορετική γλώσσα για να εκφραστώ και να επικοινωνήσω στον προιστάμενο μου στη δουλειά απο ότι στον 10χρονο ανιψιό μου, έτσι και ο μουσικός ίσως χρειάζεται να «κοιτάει» και τί χρειάζεται η παρέα ή το κοινό (Αυτήν την άποψη την μοιράστηκε μαζί μου βιολιστής που έχει δουλέψει σε πανυγήρια ανά την Ελλάδα και αντιμετώπισε διαφορετικό κοινό, έτσι που να χρειάζεται να αλλάζει την τεχνική που παίζει το ίδιο κομμάτι, γιατί διαφορετικά δεν το αναγνωρίζανε!). Η άλλη άποψη βέβαια είναι ότι ο μουσικός έχει ένα συγκεκριμένο στυλ και ταυτότητα, που ενδέχεται να τα αλλάζει διαχρονικά σύμφωνα με τα δικά του κριτήρια και ο ακροατής το ακολουθεί ή όχι.
Φίλε Gogos, το παράδειγμα των αυτοκινήτων ήθελε να καταδείξει την άποψη ότι η τεχνική είναι ένα άψυχο εργαλείο (αυτοκίνητο) που οριοθετεί της δυνατότητες έκφρασης του μουσικού (οδηγού). Όσον αφορά την άποψη για τον ενοποιητικό ρόλο της «καλλιέργειας», θεωρώ ότι αυτό είναι υποχρέωση των «καλλιεργημένων», αλλά όχι δικαίωμα των «ακαλλιέργητων». Μια βασική αρχή της λογικής (αρχή της μη πληρότητας) λέει ότι δεν μπορούμε να εξηγήσουμε ένα σύστημα (μια τεχνική) αν δεν μεταφερθούμε σε ένα άλλο μεγαλύτερο σύστημα (βελτιωμένη τεχνική) που να εμπεριέχει σαν ειδική περίπτωση το πρώτο σύστημα. Άρα οι εξηγήσεις δίνοναι από τους «καλλιεργημένους» σε όρους που αυτοί κατανοούν και εμείς που είμαστε μια υποπερίπτωση τους δεν έχουμε το δικαίωμα να τους κατηγορούμε γι’αυτό.
Ευχαριστώ
Φιλε Χρηστο, ‘‘υποχρεωση’’ του μουσικου ειναι να παιζει πρωτα για τον εαυτο του…να δεινει στον εαυτο του ολο και περισσοτερα εφοδια για να μπορει να αναπτυχθει μουσικα. Ειναι σιγουρο πως αυτο περναει στον κοσμο. Εκτος…και αν αυτος που ακουει εκεινη τη στιγμη, εχει τη διαθεση να ψαχνει συνεχως καπου μεσα στο σολο του μουσικου την ψυχη και το υφος… Οταν ο μουσικος εκεινη τη στιγμη νιωσει ενθουσιασμενος με κατι που αντιλαμβανεται μεσα του ή εξω του και τα ‘‘χωσει’’ (μουσικα), δεν εχει ψυχη;;; Μη μπερδευομαστε…η ψυχη δεν ειναι μονο η καταθλιψη…ειναι και το γελιο και η χαρα και ο πονος και ο ενθουσιασμος και το λαθος και το σωστο κ.λ.π… Φιλε Gogos, καταλαβαινεις πως συμφωνω στο οτι, φυσικα και δεν εχουμε να χωρισουμε τιποτα. Δεν ειναι αναγκη να το επισημανω.
και μην ξεχνάμε και τον Παουρη
Ξέρεις Νίκο μπορεί να σου φανεί περίεργο αυτό που θα σου πω αλλά το νιώθω!!! Έχω μία τάση αν θέλεις “σαδομαζοχιστική” με αυτά τα παιδιά. Τι θέλω να πω. Εδώ τον [b][u]Παούρη[/u][/b] που παίζει το ξεκρέμασα δεν μπορώ να τον ακούσω δεύτερη φορά με τίποτα… αλλά τον έχω ακούσει 200:019: Αυτός ο άνθρωπος έχει φτάσει σε μία ταχύτητα η οποία είναι όνειρο ζωής για πάρα πολλούς δεξιοτέχνες. Ναι, του δίνω συγχαρητήρια και ας μην μου αρέσει το αισθητικό αποτέλεσμα.
Με ενα ελαφρυ ιχνος καχυποψιας θα ηθελα να δω ζωντανα και αυτην την ταχυτητα…
Τώρα, με τα συγκεκριμένα δευτερόλεπτα του Παούρη, τι να πώ… Δεν θα επιδιώξω ποτέ να τον απολαύσω ολόκληρη βραδυά στο κέντρο που παίζει, ώστε να μπορέσω να σχηματίσω ολοκληρωμένη γνώμη. Άν όμως πήγαινα, το “ξεκρέμασα” δεν θα το είχα απολαύσει με αυτή την ταχύτητα.
Την ιστορία με τον άνθρωπο που πέταξε, σπυρί σπυρί, ολόκληρη χούφτα ρύζι σε μια τρυπούλα στο χώμα, χωρίς να του ξεφύγει ένα σπυρί, την έχω διηγηθεί αρκετές φορές: Όταν ο μαχαραγιάς, ρωτώντας πόσον καιρό χρειάστηκε να μάθει να κάνει αυτό το πράγμα, πήρε την απάντηση “μιαν ολόκληρη ζωή δεν έκανα τίποτα άλλο”, διέταξε να του πάρουν το κεφάλι, αφού ένας άνθρωπος που στη ζωή του δεν έμαθε τίποτα άλλο από αυτό, άδικα τον τόπο πιάνει.
(δεν υπονοώ, φυσικά, ότι ο Παούρης (και ο κάθε Παούρης) δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο)
Συμφωνώ μαζί σου και επαυξάνω. Εγώ δε θα άντεχα ούτε και μισή βραδιά, για να μη πω ότι θα έφευγα από το πρώτο λεπτό. Θέλω να πιστεύω όμως ότι οι αναρτήσεις των παιδιών είναι για να δείξουν τις δυνατότητές τους, αν και η επιλογή του συγκεκριμμένου τραγουδιού, ήταν ατυχής κατά τη γνώμη μου.
Τον Γιώργο Γεωργόπουλο είχα την τύχη να τον γνωρίσω ιντερνετικά και να μιλήσουμε πολλές φορές μαζί είναι πολύ σεμνό παιδί με εξαιρετικό ταλέντο και πολύ υψηλή αισθητική κατά την γνώμη μου…είναι ένας ολοκληρωμένος μουσικός που πέρασε την φάση “χώνω 7.000 νότες το δευτερολεπτό γιατί μπορώ” πλέον και δημιουργεί μουσική.
Με τον Παούρη αν και δεν έχω την τύχη να τον γνωρίσω αλλά από αυτά που βλέπω και διαβάζω στις σελίδες του, μου δίνει την εντύπωση ότι είναι ένας άνθρωπος επιδειξιομανής και αυτάρεσκος.Αν δε του περάσει θα μείνει απλά ένα γρήγορο μπουζούκι και τίποτα παραπάνω.
Καλησπέρα σας! Χρόνια πολλά!! Καλή χρονιά!! Με υγεία αγάπη και φως στις καρδιές και στις ψυχές όλων! Θα ήθελαν να αναφερθώ σε κάποιους χαρακτηρισμούς όπως “άνθρωπος επιδειξιομανής και αυτάρεσκος.Αν δε του περάσει θα μείνει απλά ένα γρήγορο μπουζούκι και τίποτα παραπάνω.” όπως επίσης ότι δεν θα άντεχαν πολλοί από εδώ να με ακούσουν live ούτε λεπτό κλπ… Ο καθένας έχει την γνώμη του και πραγματικά είναι σεβαστή… Ποιος όμως πραγματικά πιστεύει πως δεν θα μπορούσα να παίξω νταλκαδιάρικα όπως αναφέρετε συνεχώς? Ποιος πιστεύει ότι δεν μπορώ να παίξω ένα αργό ταξίμι με την πολυ-χρησιμοποιημένη πλέον λέξη “ψυχή”?? Και ποιος πιστεύει πως η ψυχή είναι στο αργό παίξιμο και στις κατανοητές φράσεις-κλισέ για όλους? Μη τα βάζετε με την ταχύτητα…αλλά με την έλλειψη πειθαρχίας του συνόλου στο να στρωθεί στη μελέτη με όχι απαραίτητο αποτέλεσμα την ταχύτητα αλλά την ΓΝΩΣΗ… Αν έρθει η ταχύτητα είναι καλοδεχούμενη… Αλλά δεν είναι αυτοσκοπός… Απλώς συμβαίνει… Το ότι ανέβασα βίντεο ταχύτητας στο ιντερνετ είναι γιατί κρίνω πως την ψυχή μου δεν θα την βγάλω ΠΟΤΕ σε ένα “κουτί” μπροστά από μια οθόνη για να “ικανοποιηθούν” κάποιοι αλλά εκεί που πολλοί δεν θα ερχόσασταν (πάντα με τα λεγόμενά σας) στα live…
Λέτε, το να να παίζω τόσα χρόνια σε τόσους χώρους και με όλους τους μουσικούς και φίλους να με αποδέχονται να είναι όλοι κουφοί ή στραβοί? Δεν καταλαβαίνω την λογική της απαξίωσης… το βίντεο του σπόρου που παίζω το οποίο ανέβασε ένας φίλος εδώ μπορώ να το παίξω ακόμα πιο γρήγορα αλλά δεν το έκανα…γιατί τωρα μου λενε “ότι δεν γίνεται να το κάνεις αυτό είναι εξωπραγματικό αλλά μπράβο” φανταστείτε να πουλούσα πραγματικά μουρη και να το έπαιζα στην διπλή ταχύτητα… Αλλά δεν είμαι έτσι… Πρώτα με αφορά το πνεύμα και η Γνώση και μετά το οτιδήποτε άλλο! Δεν πουλάω την ψυχή μου γενικά σε ένα κουτί για τον οποιοδήποτε που δεν βλέπει γενικά θετικά τον άλλον… Εγώ όταν ακούω παίχτες αργούς ποτέ δεν λέω “Άχρηστος ή καλαμπόρτζης κλπ” ή να πω ότι δεν είναι τεχνικά άρτιος, πάντα κάθομαι προσοχή μέχρι να τελειώσει και η τελευταία του νότα που εκείνη την στιγμή είναι τα πάντα για αυτόν!!! Και πριν 2 χρόνια είχε γίνει παρόμοια κουβέντα και είχε αναφερθεί το όνομα μου και είχα ξαναπεί…σεβασμός από όλους προς όλους… Αυτή είναι η θέση μου και αυτήν κρατώ… Μην συζητάτε με απαξιωτικό τρόπο πράγματα που θίγουν όσους έχουν επιλέξει κάτι άλλο από τα στερεότυπα και τις γενικές κατανοήσεις που υφίστανται και που αυτά μπορούν να καταλάβουν…φυσικά δεν μιλάω για όλους αλλά για εκείνους οι οποίοι πέφτουν με τα μούτρα πάνω στους συναδέλφους τους… Και όσο για το τραγούδι “το ξεκρέμασα” υπάρχει περιγραφή για τον σκοπό που παίχτηκε έτσι… είναι μια άλλη προσέγγιση με συγχορδίες κλπ και περισσότερες τεχνικές και όχι την ακριβή αποτύπωση του κομματιού. Όσο για το θέμα της εξέλιξης είναι μεγάλη η κουβέντα και πρέπει να δώσουν απαντήσεις οι σημερινοί 40αρηδες-50αρηδες παίχτες του μπουζουκιού τους οποίους αναφέρατε…οι παλιοί μας δίδαξαν και στεκόμαστε προσοχή…αυτοί που ζουν τώρα τι γίνεται…?? τα ίδια και τα ίδια… θα μπορούσα να παραθέσω 10 βίντεο με τις ίδιες φράσεις που κάνουν όπου και αν παίξουν… να δούμε τι έργο θα αφήσουν και αυτοί…και πιστέψτε με, το να παίζουν συνεχώς τους βασιλιάδες τσιτσάνη και βαμβακάρη δεν αφήνουν έργο…απλά επανεκτελέσεις που μπορεί να κάνει ο καθένας πίνοντας ένα κρασί με την παρέα του και να κάνει όσα λάθη γουστάρει και να παίξει όπως γουστάρει!! Να δούμε το έργο… Κλίνοντας θέλω να πω πως πρέπει να μας ενδιαφέρει η παιδεία που λείπει από τους παίχτες γιατί το όργανο έχει δυνατότητες μεγάλες… είναι κρίμα να το εγκλωβίζουμε και να μην το βοηθήσουμε να πάει μπροστά… Αλλά μπροστά θα πάει όταν γίνουμε λίγο πιο χαλαροί και κοιτάμε λίγο πιο ζεστά αυτό που δεν έχουμε ή αυτό που θα μπορούσαμε να έχουμε…και δεν μιλώ για την ταχύτητα…! Καλό βράδυ! Και καλή χρονιά με περισσότερη ΑΓΑΠΗ για τον διπλανό μας!!!
Μιχάλης Παούρης 
Καλημέρα και καλωσόρισες στις συζητήσεις φίλε Μιχάλη. Δε λέω στο φόρουμ γιατί βλέπω ότι έχεις γραφτεί εδώ και δύο χρόνια.
Επειδή το παραπάνω αναφέρεται μάλλον σε μένα, θα σου συνιστούσα να διαβάσεις πιο προσεκτικά, όχι μόνο τα δικά μου, αλλά όλα τα ποστ σε αυτό το θέμα. Τις εντυπώσεις, μπορείς να τις κερδίσεις με τα έργα σου και όχι με αντιπαράθεση στα σχόλια των μελών του φόρουμ. Και οι εντυπώσεις δημιουργούνται, από αυτά που ακούμε και όχι από αυτά που μπορούμε να υποθέσουμε ότι μπορεί να ακούσουμε από σένα.
Στο κουτί αφού εκθέτεις την ταχύτητά σου, καλό θα ήταν να εκθέσεις και τη ψυχή σου για να προσελκύσεις το κόσμο να έρθει.
Σου εύχομαι καλή χρονιά και καλές πενιές
Τα μεγαθήρια του παρελθόντος κατάφεραν τα αδιανόητα παρόλο τις δυσκολίες της εποχής τους.
(…και ηταν και διαφορετικοι απο τους ολους)
Αλλά μπροστά θα πάει όταν γίνουμε λίγο πιο χαλαροί και κοιτάμε λίγο πιο ζεστά αυτό που δεν έχουμε ή αυτό που θα μπορούσαμε να έχουμε…και δεν μιλώ για την ταχύτητα…! Καλό βράδυ! Και καλή χρονιά με περισσότερη ΑΓΑΠΗ για τον διπλανό μας!!!
…respect…
Επιτελους κυριοι.Παμε μπροστα.
Χρονια πολλα και καλα σε ολους.
Εξήγησα στο μνμ αναλυτικά τις θέσεις μου στο θέμα ψυχής… Μπορεί για κάποιους να είναι μια έκφραση απλή και εύκολη για να…“κρίνουμε” κάποιον αλλά για μένα προσωπικά είναι πολύ “φλου” η συγκεκριμένη λέξη με το να την χρησιμοποιούμε ότι δεν είδαμε το νόημα της πάνω στην ταστιέρα μας… Οι διαδικασίες που υπάρχουν για να παίξεις όπως αναφέρετε είναι ένα σύνολο εικόνων όπου του φέρνεις μπροστά… εμπειρίες αιχμηρές ή και χαρούμενες…αυτά τα κουτάκια λοιπόν δεν είναι για να ξεκλειδώνονται στον οποιοδηποτε και οποτεδήποτε μέσα στο ίντερνετ… Πίστεψέ με πως το να παίζω γρήγορα είναι με την ψυχή μου… Καλοπροαίρετα τα σχόλια μου και δεν είναι σκοπός μου το να σε πείσω για κάτι…Έχω δώσει τις εξετάσεις μου από τον Θεωδοράκη μέχρι τον Πλέσσα… Φιλιά σε όλους… Καλημέρα!!
Φίλε Μιχάλη, καλή χρονιά!
Και μόνη η δημοσίευσή σου (#26), δείχνει ευαισθησία για όλες τις γνώμες που εκφράζονται από το χώρο μας. Αυτό όχι μόνο το σεβόμαστε αλλά, πολύ περισσότερο, το εκτιμούμε βαθύτατα και σε ευχαριστούμε.
Όταν κάποιος βγάζει στη δημοσιότητα δουλειά του, αυτό που προβάλλει βρίσκεται προφανώς σε συμφωνία με εκείνα που ο ίδιος έχει επιλέξει ως στόχους του. Η διαφορά μας βρίσκεται απλά και μόνο στην ασυμφωνία των στόχων. Επαναλαμβάνω ότι το “ξεκρέμασα” δεν θα μπορούσα να το απολαύσω στην ταχύτητα του συγκεκριμένου βίντεο, γιατί προσωπικά επιλέγω εκείνα που εσύ (απαξιωτικά!) προσδιορίζεις ως στερεότυπα προς αποφυγήν. Δεν έχουμε όλοι κοινά πρότυπα και ευτυχώς που είναι έτσι. Και βεβαίως, εκείνοι που γεμίζουν (ελπίζω και εύχομαι) το μαγαζί όπου παρουσιάζεις τα μη στερεότυπα, μάλλον ταυτίζουν τις προτιμήσεις τους με τις δικές σου. Κάποιοι άλλοι απλά, δεν θα βρεθούν εκεί.
Χαιρόμαστε που μας διαβάζεις και, όταν το κρίνεις αναγκαίο, τοποθετείσαι κιόλας.
Καλημέρα και χρόνια πολλά σε όλους!
Καλοσωρίζω ξανά τον φίλο Μιχάλη, θυμάμαι πολύ καλά τις συζητήσεις που είχαν γίνει πριν από κανα δυο χρόνια πάλι με το ίδιο περιεχόμενο.
Θα ήθελα να τοποθετηθώ σε δύο πράγματα:
-Το κουτί.
Είναι πολύ σημαντική υπόθεση. Δυστυχώς ή ευτυχώς οι περισσότεροι από αυτό κρίνουν. Είναι αυτό που επηρεάζει την εικόνα μας σε πολύ μεγάλο βαθμό. Διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό το “image making”.
-Η “ψυχή”.
Οι ακροατές είναι εγωιστές. Η δική τους ψυχή τους ενδιαφέρει και όχι κατά πόσο ο μουσικός παίζει με ψυχή ή όχι. Επομένως, όταν μιλάμε για ψυχή μιλάμε για τα συναισθήματα που προκαλεί ο καλλιτέχνης στους άλλους. Και αυτό είναι κάτι πάρα πολύ συγκεκριμένο.
To αστείο της υπόθεσης είναι ότι αν δεν συγκινηθούν, τα ρίχνουν στον καλλιτέχνη…
Φίλε Μιχάλη δεν έχεις να αποδείξεις τίποτα και σε κανένα. Οι ατελείωτες ώρες που έχεις περάσει στο όργανο και η καριέρα σου αρκούν. Ολα τα κοινά όμως δεν είναι τα ίδια και δε συγκινούνται με τα ίδια πράγματα. Και ευτυχώς! Γιατί έτσι η τέχνη πάει μπροστά.
Προσωπικά θεωρώ ότι η ταχύτητα είναι σαν το ζωμό του Πανοραμίξ. Πρέπει να χρησιμοποιείται με φειδώ και προσοχή. Αυτή βέβαια είναι η δική μου ερμηνεία, ο καλλιτέχνης είσαι εσύ, και το κοινό, ή ένα μέρος του κοινού θα ανταποκριθεί με βάση αυτά που εχεις να του προτείνεις.
Καλή συνέχεια και καλή χρονιά, προσωπικά χαίρομαι που είσαι στο Φόρουμ. Πιστέυω ότι οι απόψεις δεξιοτεχνών όπως οι δικές σου και του Γιώργου το εμπλουτίζουν πάρα πολύ.
Ναι, αλλά αν κάποιος έπεσε στη μαρμίτα όταν ήταν μικρός ?
Δεν μου αρέσει η σκέτη ταχύτητα στο μπουζούκι, αλλά άμα την έχεις, είναι δύσκολο να την αφήσεις…
Δεν έχω να διαφωνήσω σε τίποτα…! Ήμουν πολύ συγκεκριμένος στις θέσεις και τις απόψεις μου…Απλώς με ενοχλεί ο τρόπος που λέγεται κάτι… Παίζω Μουσική, γνωρίζω πολύ Μουσική και συνεχίζω να μαθαίνω γιατί αυτό με απασχολεί…διδάσκω Μουσική…Και με τους τρόπους αυτούς λοιπόν δεν προσβάλω κάποιον ακροατή…Ο ακροατής όμως??? Τι από τα τρία προηγούμενα έχει “δει”? Το αν δεν τα βλέπει είναι δικό του θέμα… Ο καθένας κάνει ην προσπάθειά του και κρίνεται για αυτή…ή μήπως όχι…? Και να τονίσω πως πάντα είχαν να λένε “Παούρης = φαινόμενο αλλά ΚΑΛΟ παιδί” ποτέ δεν με είπαν ψώνιο ή οτιδήποτε άλλο… Έχω κάνει πράγματα που κανένας μπουζουξής μέχρι σήμερα δεν έκανε…και αυτό ξέρετε ποιο είναι? ότι πάντα δίδασκα αυτό που ανακάλυπτα και δεν το έκρυβα όπως άλλοι…!!! Και όσοι είχατε δασκάλους το γνωρίζετε πως τα χαρτιά τους ήταν κρυφά πάντα. Και εγώ έχω κρυφά χαρτιά όπως τεχνικές όπου οι ταχύτητες πλησιάζουν το 400 δίνοντας μας την αλήθεια για το μέχρι που αντέχει το σώμα μας και σε ποιες πιέσεις, αλλά και μία συνεχή έρευνα αρμονιών και άλλων πολλών… αλλά τις βάσεις και τους κορμούς της γνώσης για ένα μαθητή δεν τους έκρυψα ΠΟΤΕ όπως άλλοι!!! Μου αρέσει να βλέπω δίπλα μου μαθητές και όχι θαυμαστές και μόνο… Ο σεβασμός στους παλιούς είναι να συνεχίζεις το έργο τους…όχι να τους το υπενθυμίζεις αλλά παρ’όλ’αυτά να το δείχνουμε στους νέους και συγχρόνως να τους δείχνουμε το πως θα δημιουργήσουν… Αυτή η κατανόηση της λέξης Δημιουργίας θα φέρνει τους Μουσικούς στους στόχους που το σύμπαν έθεσε εξ’αρχής για την Μουσική. Φιλιά σε όλους…
Φίλε Μιχάλη εδώ θα διαφωνήσω μαζί σου.Δεν κρύβουν όλοι οι δάσκαλοι τα μυστικά τους. Οτι είχαμε το δώσαμε κι ακόμα παραπάνω. Αν με εννοείς…
Αν κατάλαβα καλά μιλάμε για παιδιά 20 χρονών το πολύ…
Λογικό είναι να βλεπουμε στο youtube τετοιου είδους βιντεο… Ολοι σε αυτη την ηλικία θελαμε να προβληθούμε (με τον λαθος κατα τη γνωμη μου τρόπο)…
Σε μερικά χρόνια πιστευω θα καταλάβουν οτι η ταχυτητα βοηθάει και δεν είναι ό σκοπός… (αναφερθηκε απο πολλούς)
Το βεβαιο είναι οτι εχουν λιώσει τα τάστα πολλες φορές… :112::110: