Υ.Γ - Προσοχή: Η original έκδοση του “ΜΑΜΑ” δεν αντέχεται για ακρόαση πάνω από μερικά δευτερόλεπτα (τουλάχιστον κατά τη γνώμη μου). Το τραγούδι όμως έχει κάνει θραύση στις γυμνασιακές - λυκειακές ηλικίες και έχει γίνει φαινόμενο στο YouTube.
ας το πει κι ο νταλάρας να το μάθει και το ευρύ κοινό, όπως έμαθε και τα ρεμπέτικα. νομίζω στο ίδιο κοινό των περιστασιακών μοδάτων απευθύνεται κι αυτή η διασκευή.
γιατί δίνουμε αξία στα σκουπίδια; ούτε γι’ αστείο…
απλά κάποια πράγματα δεν είναι αστεία, και δεν αξίζουν ούτε το σάλιο μας.
γενικά στεναχωριέμαι να χρησιμοποιείται το ρεμπέτικο για να πάρει αξία ο κάθε θηβαίος, το κάθε μέγαρο, και τώρα το κάθε υποπροϊόν.
όλοι ξέρετε πόσο εκτιμάω το έργο του δημήτρη μυστακίδη, ίσως γι’αυτό αντιδράω έτσι -ίσως ξέροντας και την επίδραση που έχει στο ακροατήριό του.
Νομίζω ότι όταν ένα ελληνικό τραγούδι έχει 30 εκατομμύρια κλικ (μόνο στο συγκεκριμένο βίντεο! - δεν ξέρω αν ξαναϋπάρχει στο ΥΤ), τη στιγμή μάλιστα που είναι γραμμένο σε μια κρυπτική γλώσσα, ίσως είναι λίγο βιαστικό να ξεμπερδέψουμε μ’ ένα χαρακτηρισμό όπως «σκουπίδι».
Σε ό,τι αφορά το κανονικό του κοινό, το έχω γραμμένο, καταλαβαίνει / δεν καταλαβαίνει.
Κι εγώ, πολύ μάλιστα, για τα υποπροϊόντα. Κάποια μέγαρα όμως, καθώς και κάποια ιδρύματα, δεν είναι υποπροϊόντα.
Αν ασχοληθούμε απλά και μόνο επειδή κάτι τρέχει, δίνουμε αξία σε κάτι που (και) εγώ θεωρώ παντελώς απαξιωμένο. Τα υπόλοιπα είναι για τους κοινωνικούς αναλυτές, όχι για μένα.
διαχώρισα τις περιπτώσεις, αλλά είναι γνωστή η γνώμη μου για τα ευαγή ιδρύματα ιδιωτικής πρωτοβουλίας, κρατικού αρμέγματος και φοροαπαλλαγών. τα οποία άμα λάχει χρησιμοποιούν το ρεμπέτικο λόγω μόδας. με υποτιμητικό όμως τρόπο, είτε με “διαγωνισμούς χορού” είτε με “νέα ματιά” κλπ. να μου λείπει το βύσσινο, τα μποϋκοτάρω ακόμα και όταν παρουσιάζουν αξιόλογες δουλειές δικοί μου άνθρωποι.
οι σκανδαλώδεις συμβάσεις που υπογράφτηκαν στο μέγαρο ή στο νιάρχος κλπ είναι κάτι αντικειμενικό, νομίζω όμως στην τέχνη θα μπορούσαμε να το πούμε αυτό. πχ υποπροϊόντα χαρακτηρίζανε και τα ρεμπέτικα κάποτε.
Αν τύχει να βρεθούμε και οι δύο σε ένα φόρουμ πολιτικών θεμάτων, πολύ θα με ενδιέφερε να συζητήσουμε για σκανδαλώδεις συμβάσεις μεγάρων και ιδρυμάτων. Αλλά ίσως βρούμε τον κατάλληλο χρόνο σε κάποια δική μας μάζωξη.
Για να είμαι ειλικρινής δεν βρήκα πουθενά χιούμορ, παρά μόνο ένα κολπάκι για να διαφημισουν το φεστιβάλ λίγο πιο εναλλακτικά.
Ηχητικά ωραίο ήταν - έπαιζε ο Μυστακιδης λογικό -, αλλά με την ίδια λογική που πιο παλιά δεν θα έπαιρνε ενα τραγούδι των ΖΝ η των terror x crew, έτσι και τώρα.
