Δείτε αυτό εσείς οι σιωπηλές/οι

Παρότρυνση στις/στους σιωπηλές/ούς…

Αυτό το φόρουμ έχει ένα σωρό μέλη. Όπως είναι συνηθισμένο, λίγες/οι είναι που συμμετέχουν ενεργά, νομίζω. Η μεγάλη πλειοψηφία μένει απέξω, σιωπώντας. Προφανώς, γίνατε μέλη γιατί, άμεσα ή έμμεσα, σας νοιάζει αυτή η μουσική. Ιδιαίτερα, μιλάω γιά ενότητες που προσπαθούν να μπουν πιό βαθιά σε διάφορα θέματα. Ας πούμε, πως γίνεται να μην ακούγονται περισσότερες γνώμες σ΄ένα θέμα σαν ”ερωτικές συμπεριφορές…”; Το θεωρείτε ξεπερασμένο; Δε πιστεύετε ότι οι διαφορές με το σήμερα δεν είναι, δα, σημαντικές;

Ας υποθέσω κάποιους πιθανούς λόγους:
α. προτιμάτε μονάχα να διαβάζετε,
β. δεν έχετε κάτι ιδιαίτερο να προσθέσετε,
γ. πιστεύετε ότι δε μπορείτε να εκφραστείτε καλά με γραπτό λόγο,
δ. δεν έχετε διάθεση να εμπλέκεστε με φανατικούς ή πλακαδόρους
(υπάρχουν, θυμίζω, σ΄όλες τις εκδηλώσεις της κοινωνικής ζωής)

Το α. και το δ. είναι στάσεις που απαιτούν σεβασμό. Το β. και το γ. είναι
”διαπραγματεύσιμα”
Το γ. είναι ένας φόβος/δισταγμός που διακατέχει πολλούς ανθρώπους. Μπορούμε να μιλάμε, διστάζουμε να γράψουμε. Το θέμα είναι μεγάλο και πολυεπίπεδο αλλά, υπάρχει μιά απλή λύση. Γράψτε όπως μιλάτε. Είναι το απλούστερο και το πιό άμεσο!

Δε χρειάζετε να προσθέτετε. Υπάρχουν άνθρωποι μέσα στο φόρουμ που κατέχουν καλά το θέμα και είναι, συνηθέστατα, πρόθυμοι να μοιράζονται τις γνώσεις τους. Μπορείτε κάλλιστα να απορείτε, να περιγράφετε, να μοιράζετε γνώμες σας, εμπειρίες κλπ.
Βρισκόμαστε σε μιά περίοδο που το ενδιαφέρον, με κάποιο τρόπο, γιά το ρεμπέτικο αυξάνει. Αυτά που συμβαίνουν σήμερα θα αποτελούν ”μικρούς μύθους” γιά την επόμενη γενιά. Είναι κρίμα να μη καταθέτουμε αυτό που νομίζουμε/σκεφτόμαστε/βλέπουμε, όταν υπάρχουν υπολογιστές, κινητά με κάμερες, ψηφιακές μηχανές.

ΞΕΚΙΝΕΙΣΤΕ!
Σήμερα είναι η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής σας!

κυριε Λαδοπουλε

ηρθε η μεγαλη ωρα , να σας πω τον πονο μου …

ψαρακας ημουν στην αρχη
μεσα στους “διαβασμενους”
σε φορουμ πρωτη μου φορα
καρσι στους “μορφωμενους” …

για μηνες επαιζα λοιπον
της “νυφαδιας” το σκερτσο
που σαν μιλαει η πεθερα
τρεμει για λογο “τερτσο” …

καθομουνα και κοιταζα
ωσαν τον βουβαντωνη
κοζαρα την κατασταση
σαν τον Ομερ Βρυωνη …

και οταν πια ξεψαρωσα
εγραφα και ποστακια
δειλα δειλα και θαρρετα
και λιγα ποιηματακια …

θα πειτε πως και εγραψα
εδω το ιστορικο μου
αφου γνωστη η “καριερα” μου
και το βιογραφικο μου …

εσεις μου δωσατε αφορμη
γιατι καλομελετα …
μονο εμενα αφορα …
<< ο λογος σας , ο “δ” >> …

μετα τιμης πελαγια …:043:
(αρτι απολογουμενη …)

Τι να πούμε πια για σένα βρε pelagia

Της ρίμας είσαι μάστορας, και τω στοιχώ ξομπλιάστρα
λάμπεις μεσ’ τη παρέα μας, σαν τ’ ουρανού τα άστρα.

Εγω Κωστα ανηκω σε ολες τις παραπανω κατηγοριες που αναφερεις.

Δεν εχω γνωσεις πανω στη μουσικη, στην οργανοποιια, και γνωριζω λιγα για τους υπολογιστες, απλα μου αρεσουν τα θεματα που συζητατε στο φορουμ.

Μου αρεσει το ρεμπετικο, το μπουζουκι (αν και προσπαθω τωρα στα γεραματα να μαθω).

Και δεν φανταζομαι πως μπορω να βοηθησω στις συζητησεις που ανοιγονται εδω.

Απλα παρακουλουθω καθημερινα τα θεματα, και μαθαινω αρκετα πραγματα απο εσας, που μου ειναι εντελως αγνωστα.:241: