Παρότρυνση στις/στους σιωπηλές/ούς…
Αυτό το φόρουμ έχει ένα σωρό μέλη. Όπως είναι συνηθισμένο, λίγες/οι είναι που συμμετέχουν ενεργά, νομίζω. Η μεγάλη πλειοψηφία μένει απέξω, σιωπώντας. Προφανώς, γίνατε μέλη γιατί, άμεσα ή έμμεσα, σας νοιάζει αυτή η μουσική. Ιδιαίτερα, μιλάω γιά ενότητες που προσπαθούν να μπουν πιό βαθιά σε διάφορα θέματα. Ας πούμε, πως γίνεται να μην ακούγονται περισσότερες γνώμες σ΄ένα θέμα σαν ”ερωτικές συμπεριφορές…”; Το θεωρείτε ξεπερασμένο; Δε πιστεύετε ότι οι διαφορές με το σήμερα δεν είναι, δα, σημαντικές;
Ας υποθέσω κάποιους πιθανούς λόγους:
α. προτιμάτε μονάχα να διαβάζετε,
β. δεν έχετε κάτι ιδιαίτερο να προσθέσετε,
γ. πιστεύετε ότι δε μπορείτε να εκφραστείτε καλά με γραπτό λόγο,
δ. δεν έχετε διάθεση να εμπλέκεστε με φανατικούς ή πλακαδόρους
(υπάρχουν, θυμίζω, σ΄όλες τις εκδηλώσεις της κοινωνικής ζωής)
Το α. και το δ. είναι στάσεις που απαιτούν σεβασμό. Το β. και το γ. είναι
”διαπραγματεύσιμα”
Το γ. είναι ένας φόβος/δισταγμός που διακατέχει πολλούς ανθρώπους. Μπορούμε να μιλάμε, διστάζουμε να γράψουμε. Το θέμα είναι μεγάλο και πολυεπίπεδο αλλά, υπάρχει μιά απλή λύση. Γράψτε όπως μιλάτε. Είναι το απλούστερο και το πιό άμεσο!
Δε χρειάζετε να προσθέτετε. Υπάρχουν άνθρωποι μέσα στο φόρουμ που κατέχουν καλά το θέμα και είναι, συνηθέστατα, πρόθυμοι να μοιράζονται τις γνώσεις τους. Μπορείτε κάλλιστα να απορείτε, να περιγράφετε, να μοιράζετε γνώμες σας, εμπειρίες κλπ.
Βρισκόμαστε σε μιά περίοδο που το ενδιαφέρον, με κάποιο τρόπο, γιά το ρεμπέτικο αυξάνει. Αυτά που συμβαίνουν σήμερα θα αποτελούν ”μικρούς μύθους” γιά την επόμενη γενιά. Είναι κρίμα να μη καταθέτουμε αυτό που νομίζουμε/σκεφτόμαστε/βλέπουμε, όταν υπάρχουν υπολογιστές, κινητά με κάμερες, ψηφιακές μηχανές.
ΞΕΚΙΝΕΙΣΤΕ!
Σήμερα είναι η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής σας!