Γιώργος Νταλάρας <<Σαν τραγούδι μαγεμένο>> Αναφορά στο Ρεμπέτικο τραγούδι

To ρεμπετικο (αν και δε συμφωνω απολυτα με τον ορο) δεν ειναι για αιθουσες συναυλιων!! Και αν ειναι να το μαθουν απο Νταλαρα Βισση Βανδη η Σφακιανακη… μη σωσουν και το ακουσουν ποτε!!!

Φιλε μου δεν πρεπει να ειμαστε τοσο απολυτοι!Θα συμφωνησω απολυτα οσων αφορα τη βισση,τη βανδη,το Σφακιανακη κτλ διοτι απλα ειναι αλλης ιδιοσυγκρασιας αλλα θα διαφωνισω με το Νταλαρα!Ο ανθρωπος σεβεται το Ρεμπετικο τραγουδι και τα τελευταια χρονια ειναι ισως ο μοναδικος ο οποιος με μεγαλη θεληση συνεχιζει να το υπηρετει!Οταν τραγουδησε της ουσιες στο Ηρωδειο πολυ ηταν αντιθετοι!Δεν καταλαβαινω το λογο!Παιρνει τραγουδια του περιθωριου οπως θεωρουνταν στην εποχη τους και τα ερμηνευει σ εναν παγκοσμιου φημης μουσικο χωρο!Και αυτο πολλοι το θεωρουν προσβολη!Κατα τη γνωμη μου δεν ειναι ετσι!

Εμενα πολυ μου αρεσε το ζωυφιο που περιφερεται ασκοπα εκει αριστερα στα στοιχεια σου… Πως το καταφερες να φαινεται ετσι αληθινο… Στην αρχη, πηγα να το διωξω απο την οθονη μου και μετα καταλαβα τι χαζομαρα εκανα…Ευτυχως δεν με ειδε κανενας…:slight_smile:

Η ολη συζητηση μου γεννα ερωτήματα υπαρξιακα.

Ο λόγος είναι το παράδοξον της μη αποδοχης των ερμηνευτικών δυνατοτήτων του Νταλάρα στα ρεμπέτικα τραγουδια. Δε γεννήθηκα στο χώρο και ουτε γνωρίζω εκ των εσω τί συμβαίνει αλλα οποτε ακουω τον Νταλαρα να τραγουδάει ρεμπετικα καραγουστάρω. Μου αρεσει τοσο η ερμηνεία του όσο και οι πλούσιες παραγωγες στις οποίες συμμετεχει(ή οργανωνει - δε γνωρίζω), παντα με εξαιρετικους μουσικους, σολίστες και ορχήστρα.

Βρίσκω ακομψο το οτι στην κουβέντα για τον Νταλάρα και τις επανεκτελέσεις του αναφέρεται και ο Νότης Σφακιανακης.

Το ρεμπετικο, με οτι καταλαβαινει κανεις με τον ορο, αντιμετωπιζοταν και αντιμετοπίζεται με μια Ιερότητα, και στο παρελθον και στο παρον, φανταζομαι το ιδιο θα συμβαινει και στο μέλλον. Αυτη δε η ιερότητα ειναι που παιζει σχεδον παντα τον πρωτο ή καθοριστικο ρόλο. Η λέξη “Μάγκας” για τους παλιούς είχε ιδιαίτερη βαρύτητα γι αυτο και τη χρησιμοποιούσαν οταν ήθελαν να μιλήσουν για κάποιο με τρόπο τιμητικό, σε αντίθεση με τη λέξη “παιχταρας” που συνηθίζεται σημερα οταν μιλάμε για εναν ωραιο σολίστα.
Η ίδια αυτη ιερότητα εμπνέει σεβασμό στους λάτρεις και απέχθεια στους απ εξω. Μάλιστα με βαρίες κατηγορίες κοινωνικες κ.α. που νομίζω δε χρειαζεται να αναφέρω.

Είναι λογικό λοιπον ελειψη σεβασμου να ανάβουν τα αιματα και ίσως εκει αν εχουν κατι να πουν να αναφερθουν όσοι καταδικάζουν τις επανεκτελέσεις των τραγουδιών.

Ξερω οτι ο Νταλαρας δεν κανει προχειραντζες.Ειναι μεγαλος εργατης και λεπτολογος στη δουλεια του. Σιγουρα πολλοι μαθαν τα ρεμπετικα μεσα απο τις επανεκτελεσεις του. Αλλα επιμενω πως δεν ειναι εκει ο φυσικος τους χωρος ουτε χρειαζοντε ορχηστρα ενχορδων για να αποκτησουν τεκμηριο ποιοτητας!! ειναι τοσο δυνατα απο μονα τους!!

Φιλε Νικο, κανεις δεν αμφισβητει τις ερμηνευτικες ικανοτητες του Νταλαρα. Απλα ειναι στιγμες που ο ανθρωπος, κατα τη γνωμη μου, το παρακανει. Ε, δε χρειαζονται δα και τοσες κορονες για να πεις ενα τραγουδι του Μαρκου (παραδειγμα). Δεν ειναι οπερα! Μου δινει την εντυπωση οτι το κανει περισσοτερο για επιδειξη των φωνητικων του ικανοτητων παρα επειδη το νιωθει. Ειλικρινα αν ηταν πιο απλος στο τραγουδι του θα ηταν ο αγαπημενος μου.

Οσων αφορα τις κορονες θα συμφωνησω κι εγω φιλε μου!Το παρακανει ορισμενες φορες στις τελευταιες κυριως ζωντανες ηχογραφησεις αλλα το συνολο της δουλειας καλυπτει αυτα τα <<λαθη>>!Βλεπε ομως παλαιοτερες δουλειες οπως <<50 χρονια ρεμεπτικο>>,<<ρεμπετικα της κατοχης>> κ.α. στις οποιες ειναι απλα συγκλονιστικος!

Συμφωνω οτι το ρεμπετικο , οπως και το παραδοσιακο τραγουδι, πρεπει να αντιπμετωπιζεται με τον απαιτουμενο σεβασμο και κατα το δυνατον ολοκληρωμενα οπως λεει ο κ. Πολιτης. Ομως δεν θεωρω δικαιο να στελνουμε στο “πυρ το εξωτερον” οποιον παει να ασχοληθει με το ρεμπετικο εστω και αν δεν ειναι 100% “αυθεντικος” και δογματικα προσκολλημενος στο υφος του.
Για παραδειγμα, μια και ζω για πολλα χρονια εκτος Ελλαδος, προτιμω να βλεπω παιδια και νεους δευτερης και τριτης γεννιας να ασχολουνται με το ρεμπετικο με αγαπη , να παιζουν και να τραγουδανε , εστω και “οχι ολοκληρωμενα” , παρα να ασχολουνται , δυστυχως στην πλειοψηφια τους, “ολοκληρωμενα και με γνωση” με τα α-μουσικα- καψουροσουξε σκουπιδια της εποχης επωνυμων “αστερων” , ονοματα δεν χρειαζεται να λεμε…!
Η γνωμη μου παντως ειναι οτι ο Νταλαρας , περαν της οποιασδηποτε υστεροβουλιας του η τυχον μη αυθεντικοτητας στο ειδος για καποιους , εχει προσφερει πολλα στο ρεμπετικο και στο καλο τραγουδι
εν γενει.
Εν τουτοις ενα λιαν προσφατο CD του, ( οχι ρεμπετικο) , φανταστειτε οτι ουτε τον τιτλο δεν συγκρατησα,
το βρηκα τελειως ανοστο ,αγευστο και μουσικα αδιαφορο.
Υποψιαζομαι , ομολογω με λυπη, την αρχη του τελους.

Ο Νταλάρας κατα τη γνώμη μου δεν μπόρεσε ουτε θα μπορέσει ποτε να τραγουδήσει ρεμπέτικα.Τρανταχτά παραδείγματα υπάρχουν στο youtube οπως πχ τα ειναι αργά πολύ αργά,παραπονιάρικο, το ξεκρέμασα κι απόψε, καημό μες την καρδούλα μου στο οποιο ειχε το θράσος να πει αφού το ¨εκτέλεσε¨ κανονικά οτι κάποτε τραγουδούσαν έτσι.Αποτελεί παράδειγμα για το πως ΔΕΝ πρέπει να τραγουδιούνται τα ρεμπέτικα.Ο τρόπος του είναι υπερβολικός και επιτηδευμένος για να αποσπάσει εύκολα το χειροκρότημα του ανίδεου στα ρεμπέτικα κοινού που προσελκύει.

Δεν συμφωνω οτι ο Νταλαρας ειναι “παραδειγμα προς αποφυγην” οσον αφορα την ερμηνεια ρεμπετικων ταργουδιων . Αν και δεν τον εχω ακουσει σε καποια απο τα τραγουδια που αναφερουν καποιοι φιλοι στο φορουμ ( οπως π.χ “Καημο με’στην καρδουλα μου”) εν τουτοις θεωρω οτι ειναι εξαιρετικα καλος ερμηνευτης.
Διερωτωμαι επισης απο ποτε η φωνητικη δυνοτητα και ευελιξια ειναι αντι-ρεμπετικη? Πως θα ακουγοτανε αραγε ο Καβουρας , ο Χατζηχρηστος , ο Νταλγκας, ο Ρουκουνας και τοσοι αλλοι ΠΑΝΑΞΙΟΙ απο τους παλιους με την συγχρονη τεχνολογια των στουντιο ηχογραφησης?
Σιγουρα αν μπορουσαμε να αναστησουμε καποιους απο αυτους θα ειχαμε και τις τελειες αυθεντικες εκτεκλεσεις.
Υπαρχει βεβαια και ο Αισωπειος μυθος για την αλεπου και τα σταφυλια…!
Παντα καλα και χωρις παρεξηγηση…!!

Ας μιλαμε με παραδειγματα! Ακουστε το’’ καημο μεσ’ τη καρδουλα μου’’(Καθε βραδακι με γελας) απο τον Καβουρα και απο τον Νταλαρα και ας κρινει καθενας συμφωνα με την αισθητικη και τα ακουσματα του.Αν και δεν ειναι ολα υποκειμενικα…

Διερωτωμαι επισης απο ποτε η φωνητικη δυνοτητα και ευελιξια ειναι αντι-ρεμπετικη?

Ζητω συγνωμην που κυριολεκτικα σκοτωσα την… “δεινοτητα” στο παραπανω

Φιλε μου επετρεψε μου να διαφωνησω!Στο συγκεκριμενο βιντεο στο youtube οπου ερμηνευει το <<καυμο μες την καρδουλα μου>> δινει ρεστα!Η ερμηνεια του κατα τη γνωμη μου ειναι πολυ καλη!Βεβαια το λεει πολυ ψηλα απο Ντο+!

Κυριε Γρηγορη Μανινακη

επιτρεψατε μου , συμφωνα με το μικρο μου μυαλο , οι κυριοι (συγχωρεμενοι ολοι) που αναφερατε
ηταν οι “Ναταλαρες” της εποχης των , ειτε το θελουμε , ειτε οχι , αλλα , με μεροκαματα πολυ πολυ
μικρα , βλεπετε αλλα χρονια , αλλα ηθη , αλλα βαλαντια …:106:

το οτι ο Νταλαρας χρονια τωρα γεμιζει σταδια δεν ειναι τυχαιο και πιανω εναν “σκετο” Νταλαρα
που τον βοηθησε το “θειο” του χαρισμα = φωνη , οι “καιροι” , οι “πειραματισμοι” του σε διαφορα
ειδη μουσικης (επιτυχεις η οχι κατα την αποψη καποιων) και ο σεβασμος του προς τον κοσμο
να αποδωσει κατι “καλα” κατα την κριση του , να μη κοροιδεψει βρε αδελφε τον ακροατη του …

Πελαγια , μηπως “διαπεφωνηκαμεν” επι του συγκεκριμενου ??

Εκδοχή Α)
Μια φορά και έναν καιρό, άνθρωποι κατατρεγμένοι, κυνηγημένοι, δυστυχισμένοι, παίρνουν στα χέρια τους τη Μοίρα τους, την Ελπίδα τους, τον Έρωτά τους, την Ζωή τους και την κάνουν τραγούδι. Γεννιέται το Ρεμπέτικο.
Περνούν τα χρόνια, το Ρεμπέτικο συνεχίζει να ακούγεται, γνήσιο-ατόφιο, φθίνει όμως σιγά σιγά και οι καινούργιες γενιές, που δεν τους αρέσει ο “ήχος”, δεν το ακούν.
Αρχίζει να ξεθωριάζει, αρχίζει να ξεχνιέται. Κάποιοι, λίγοι που γνωρίζουν και τραγουδούν και παίζουν το Ρεμπέτικο, αρνούνται, στο όνομα της “φυλετικής καθαρότητας” να το προσαρμόσουν σε κάπως πιό σύγχρονα ακούσματα.
Αλλοίμονο, η σκληρή μοίρα και ο χρόνος σβήνουν το άκουσμα. Δεν υπάρχουν πιά εραστές, χάθηκε το όνειρο.

Εκδοχή Β)
Μια φορά και έναν καιρό, άνθρωποι κατατρεγμένοι, κυνηγημένοι, δυστυχισμένοι, παίρνουν στα χέρια τους τη Μοίρα τους, την Ελπίδα τους, τον Έρωτά τους, την Ζωή τους και την κάνουν τραγούδι. Γεννιέται το Ρεμπέτικο.
Περνούν τα χρόνια, το Ρεμπέτικο συνεχίζει να ακούγεται, γνήσιο-ατόφιο, φθίνει όμως σιγά σιγά και οι καινούργιες γενιές, που δεν τους αρέσει ο “ήχος”, δεν το ακούν.
Κάποιοι ελάχιστοι, εραστές της Ελληνικής Μουσικής, εραστές του Ρεμπέτικου, αρχίζουν να ανησυχούν για το αύριο. Δουλεύουν, προσαρμόζουν το παλιό άκουσμα και κάποια στιγμή παρουσιάζουν το Ρεμπέτικο με τρόπο που γίνεται γνωστό στους νέους ( ήμασταν νέοι τότε) που διψούσαν να ακούσουν.
Πιτσιρίκια παίρνουν στα χέρια τους το “φτωχομπούζουκο” και το κάνουν να πετάει.
Γεμίζει ο κόσμος παιδιά που στα χέρια τους το όργανο γίνεται μαγεία.
Παντού ξεφυτρώνουν μαγαζάκια με νέα παιδιά, που τραγουδούν και παίζουν ρεμπέτικα, λαϊκά, Θοδωράκη, Χατζηδάκη, Τούντα, Βαμβακάρη, Χατζηχρήστο, Χιώτη, Ζαμπέτα, Τσιτσάνη, Τα Άγια Πάντα…Θεούλη μου, δεν αντέχω άλλο.

ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΘΕΟ, ΠΟΙΑ ΕΚΔΟΧΗ ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ?

(τι σύμπτωση-ακούω το “ξύπνα μικρό μου κι’ άκουσε, κάποιο μινόρε της αυγής” απο τον Νταλάρα, στην τηλεόραση)

Συμπληρωσα και συμφωνησα με τα λεγομενα σου !!!:088:

απλα με εφαγε η επισημοτητα και τα “κυριλικια” …:089:


ΑΝ ΕΧΕΤΕ ΘΕΟ, ΠΟΙΑ ΕΚΔΟΧΗ ΠΡΟΤΙΜΑΤΕ ?

“αν εχουμε Θεο , που βλεπει απο ψηλα
την αναβιωση της ρεμπετιας θα προτιμαμε” …

Σωστος φιλε Μανο!
Μονο που πιστευω δηστυχως πως απο τη σημερινη νεα γενια πολυ λιγα ειναι τα ατομα που αγαπουν και ενδιαφερονται για το γνησιο λαικο και ρεμπετικο τραγουδι!!!

Γι’ αυτο ας ειμαστε περισσοτερο ανεκτικοι και λιγοτερο δογματικοι για οσους βοηθουν στο να κρατησουν ζωντανο το ρεμπετικο …επωνυμους και μη.

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 01:31 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 01:29 —

Ετσι το υπεθεσα…απλα θελησα να σιγουρευτω…!

Δεν ξέρω φίλε μου απο που σου γεννήθηκε η απορία περί φωνητικής δεινότητας και ευελιξίας που κατά τα λεγομενα σου είναι χαρακτηριστικά του Νταλάρα,μήπως οι τραγουδιστές που ανέφερες δεν είχαν τα χαρακτηριστικά αυτά ή μήπως αυτά τα εχει σε αποκλειστικότητα ο Νταλάρας?Οσο για την… νεκρανάσταση τσάμπα θα γινόταν μια και τις τέλειες αυθεντικές εκτελέσεις τις έχουμε εδω και μισόν αιώνα.
Οσο για τον Αισώπειο μύθο επιστρέφεται με μια μαγκούρα δώρο μπάς και φας και συ καμιά ρωγίτσα.
Φιλικά πάντα μη ξεχνιόμαστε!

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 11:48 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 11:39 —

Οχι και τόσο ψηλά, ο Κάβουρας το λέει ενα τόνο πάνω.