Ο Γιώργος Καλαμαριώτης έγραψε τους στίχους τραγουδιών, όπως:
“Καλαμαριά”, “Μονά ζυγά τα χάνουμε”, “Ρόδα είναι και γυρίζει”, “Του κόσμου τα παράθυρα κλειστά”, “Το τραγούδι του Βαρδάρη”, “Χτύπα το σίδερο στ’ αμόνι”, “Το ταράφι και η πιάτσα”, “Το ταξίδι”, “Ένοχη νύχτα”, “Αετόπουλο”, “Πέντε δρόμοι” και αρκετά ακόμα.
Μελοποιημένα από τους Αργύρη Κουνάδη, Γιώργο Μητσάκη, Μίμη Πλέσσα και Γρηγόρη Σουρμαϊδη και τραγουδισμένα από γνωστούς καλλιτέχνες, τα τραγούδια αυτά έγιναν επιτυχίες.
Η πρώτη δουλειά του Καλαμαριώτη ήταν τραγούδια ερμηνευμένα από τη Μαρίζα Κωχ.
Εκείνο που ίσως δεν είναι και τόσο γνωστό, μια και έγινε γνωστός με το ψευδώνυμο “Καλαμαριώτης” λόγω καταγωγής, είναι πως πρόκειται για το δημοσιογράφο Γιώργο Μπέρτσο.
Ο Μπέρτσος μαζί με τους Γιώργο Ρωμαίο και Γιάννη Βούλτεψη ήταν εκείνοι που συνετέλεσαν ουσιαστικά στη διαλεύκανση της υπόθεσης της δολοφονίας Λαμπράκη το 1963.
Χάρη στην δική τους επιμονή και στη συστηματική τους δουλειά , αλλά και στον ηρωικό “Τίγρη”, το Μανώλη Χατζηαποστόλου, ξεσκεπάστηκε η παρακρατική οργάνωση “Καρφίτσα”, της οποίας όργανο ήταν οι Κοτζαμάνης και Εμμανουηλίδης και σχηματίστηκε ένας φάκελος, ο οποίος πέρα από τους φυσικούς αυτουργούς της δολοφονίας αυτής, αποδείκνυε και τη συμμετοχή ανώτατων αξιωματικών της χωροφυλακής και όχι μόνο.
Έτσι οι Σαρτζετάκης, Δελαπόρτας και Μπούτης μπόρεσαν να στοιχειοθετήσουν δίκη και να μην περάσει ως… “ατύχημα” η δολοφονία αυτή.
Σε βιβλίο που γράφτηκε αργότερα από έναν απ’ αυτούς τους δημοσιογράφους, αποδεικνύεται στην πράξη η εμπλοκή και συγκεκριμένων πολιτικών προσώπων στη δολοφονία αυτή, όπως και ξένων κύκλων, οι οποίοι καθοδηγούσαν τα νήματα.
Ο Γιώργος Μπέρτσος, επίσης, είναι ο δημοσιογράφος "Αντωνίου " στο μυθιστόρημα του Β. Βασιλικού “Ζ”, το οποίο έχει ως θέμα του τη δολοφονία αυτή.