Είπα να τα βάλω εδώ, μια και το παρατήρησα.
Ίδιες εισαγωγές μεταξύ του “Για σένα μαυρομάτα μου”, του Σπύρου Περιστέρη (1937)
Ενδιαφέρουσα επισήμανση!
Να παρατηρήσω πάντως ότι στο δεύτερο τραγούδι (που δεν το ήξερα κιόλας) η «εισαγωγή» δένει ομαλότατα ως συνέχεια του τελευταίου μέρους της τραγουδιστής μελωδίας.
Ε, ναι, ενδιαφέρουσα. Αλλά δεν είναι ούτε η πρώτη, ούτε η δεύτερη φορά που συνέβη κάτι τέτοιο, εκείνη την εποχή…. Ειδικά στο δεύτερο κομμάτι, όπου σωστά παρατηρεί ο Περικλής την συγγένεια («δανεισμένης») εισαγωγής και μελωδίας, μπορεί ακριβώς αυτό να παρότρυνε τον Σαλονικιό να συνεννοηθεί με τον Περιστέρη ώστε να προκύψει η συγκεκριμένη «συναλλαγή».
Νίκο, όντως δεν είναι η πρώτη η δεύτερη φορά που συμβαίνει αυτό, απλά εγώ ως τώρα ήξερα ότι συνέβαινε μεταξύ τραγουδιών του ίδιου συνθέτη. Για παράδειγμα θα φέρω τον Σκαρβέλη που με μικρές παραλλαγές σε αρκετές περιπτώσεις έφτιαχνε καινούρια τραγούδια. Δεν έχω συναντήσει τέτοιες χαρακτηριστικές ανταλλαγές μεταξύ διαφορετικών συνθετών.
Να σου πω την αλήθεια θα μου άρεσε να καταγραφούν εδώ ή αλλού παρόμοιες περιπτώσεις.
Και σε αυτή την περίπτωση μιλάμε για δύο συνθέτες που αποδεδειγμένα έχουν μεγάλη και πολύ αξιόλογη δημιουργία. Δηλαδή κατά την γνώμη μου ο Σέμσης θα μπορούσε να γράψει πολύ άνετα μια εισαγωγή.
Τώρα θα μου πεις ότι εδώ υπάρχουν ολόκληρα τραγούδια που είναι ίδια σε όνομα διαφορετικών συνθετών, και αυτό είναι σωστό. Η διαφορά για μένα είναι ότι τα τραγούδια αυτά συνήθως είναι της ανώνυμης δημιουργίας ή της παράδοσης και το ήξεραν αυτό. Η περίπτωση που βλέπουμε εδώ όμως πρέπει να είναι διαφορετική.
Ναι, φυσικά και θα μπορούσε. Όμως ποιος ξέρει σε πόση χρονική πίεση βρισκόταν και, με δεδομένη την ήδη αποφασισμένη μελωδία του κουπλέ, ο «δανεισμός» μιάς έτοιμης εισαγωγής από φίλο και συνάδελφο ίσως ήταν γρηγορότερη λύση….