Εχω καποιο ρεπερτοριο… Απλα το συγκεκριμενο μαγαζι ειναι καφενειο - Μεζεδοπωλειο και θα δουλευω Κυριακη μεσημερι κανα Δυορακι οποτε μου ειπε για αρχη ειναι καλα τα 40. Οπως προανεφερα ειμαι αρχαριος με το θεμα.
Καλημέρα,
αν και δεν είμαι ειδικός, από κανά δυο φορές που έπαιξα και εγώ σε καφενείο-μεζεδοπωλείο, ενώ είχα ετοιμάσει ένα μινι-ρεπερτόριο, όταν αρχίσαμε να παίζουμε, άρχισαν και οι παραγγελιές :-). Οπότε μην αγχώνεσαι, εξαρτάτε σε τι κόσμο απευθύνεσαι. Δηλ. σε φοιτητόκοσμο; σε κόσμο που τους αρέσουν μόνο τα ρεμπέτικα; σε παππούδες πωρωμένους με τον Καζαντζίδη και τα “ανατολίτικα” του Καλδάρα κλπ.
Αν δεν γνωρίζεις το κοινό που συχνάζει περίπου στο μαγαζί, θα σου πρότεινα να ετοιμάσεις λίγο από όλα (ρεμπέτικα, μεταπολεμικά, λαϊκά (Ζαμπέτα, Χιώτη, Ξαρχάκο) μέχρι και νεότερα πχ. Παπάζογλου, Ρασούλη, Νικολόπουλο κλπ.)
Ξεκίνα με κανένα οργανικό-ορχηστρικό για ζέσταμα και μετά συνέχισε χρονολογικά από τα παλαιότερα στα νεότερα.
Βάλε και κανένα ποτ-πουρι (π.χ Σάπιο Σανίδι -> Είμαστε αλάνια -> το δικό σου το μαράζι -> Βαγγελιώ δεν είσ εντάξει -> Τράβα Τράβα …) και πιστεύω θα τα πας μια χαρά.
Μόνος σου θα είσαι; Αν ναι, θα σου πρότεινα να βρεις κάποιον φίλο που δένετε μουσικά για να δείτε τα κομμάτια μαζί (πχ. τονικότητες - ρεπερτόριο - φωνές πρίμο/σκόντο)
Και κάτι ακόμα. Όταν σου λένε κανα 2ωράκι, κράτα μικρό καλάθι! 
Εσύ να είσαι έτοιμος και κανά 4ωράκι, γιατί αν ο κόσμος θέλει κ’ άλλο ή αν σου έχει τελειώσει το ρεπερτόριο, τι θα κάνεις;
Καλά να περάσετε!
1 «Μου αρέσει»
Ευχαριστω για την απαντηση φιλε μου !! Βασικα θα ειμαι με ενα φιλο μου που θα παιζει κιθαρα. Τωρα οσο για τον κοσμο δεν ξερω σε τι ηλικιες κυμενεται αλλα λογικα ο μεσος ορος θα ειναι “μεγαλης ηλικιας” … Τελος οσο αφορα το ρεπερτοριο ασχοληθηκα και εφτιαξα μια λιστα απλα θα ηθελα μια βοηθεια στα ορχιστρικα και στο κλεισιμο του προγραμματος , αν μπορεις να μου πεις καποια κομματια θα σου ημουν ευγνωμων !!
για οργανικά-ορχηστρικά δες εδώ. Για το κλείσιμο του προγράμματος τι να σου πω…αυτά είναι σχετικά. Τώρα δεν μου έρχεται κάτι στο νου.
Ευχαριστω mmel … Εχει μπολικο υλικο !!!
Φίλε Βαγγο εγώ σου προτείνω, μιας και είναι η πρώτη φορά που παίζεις σε μαγαζί και δεν έχεις εμπειρίες, να παίξετε αυτά που γουστάρετε με όρεξη και μεράκι. Έτσι θα το ευχαριστηθείτε και εσείς και το μεγαλύτερο μέρος του ακροατηρίου…
Καλημερα .
Ορμωμενος απο το παραπανω Post των φιλων VAGOSTHEMASTER και MMEL , και συγκεκριμενα απο το σημειο που αναφερεται το παραδειγμα με το ποτ-πουρι , θα ηθελα καποιες αντιστοιχες προτασεις απο τα μελη , σχετικα με τραγουδια που θα μπορουσαν να παιχτουν στη σειρα (ποτ-πουρι).
Αν εχετε τη διαθεση , σας παρακαλω παραθεστε και αλλα τετοια τραγουδια ωστε να προσπαθησω να τα ενταξω στο ρεπορτοριο μου.
Ευχαριστω.
συνήθως κολλάς κομμάτια από ίδιο τόνο και δρόμο (και ρυθμό βέβαια) για να μην είναι απότομη η αλλαγή. κατά τη γνώμη μου, μόνο σε χορευτικά κομμάτια (τσιφτετέλια, σέρβικα, συρτά) και μόνο εφόσον χορεύει κόσμος που δεν είναι διατεθιμένος να σταματήσει. και πάλι, δεν κόβουμε στροφές αλλά λέμε ολοκληρωμένο το κομμάτι.
γενικά τα ποτ-πουρί υποβιβάζουν τα κομμάτια, που υποτίθεται έχουμε κάποιο λόγο να τα πούμε. ειδικά άμα αρχίζουν να κόβονται στροφές και να ενώνονται 2-3 στη σειρά, ακόμα και… ζεϊμπέκικα!
Γεια χαρά,
πολύ σωστά το αναφέρει ο φίλος liga rosa. Πρέπει να τηρούνται αυτοί οι κανόνες, τουλάχιστον όσο γίνεται.
Επιπλέον, ποτ-πουρί μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να αλλάξεις διάθεση ή να οξύνεις τα πνεύματα
π.χ Έχεις 2 ζεϊμπέκικα Πέφτουν της βροχής οι στάλες - Σε διωξαν απ’ την κοκκινιά και μετά βάζεις ένα-δυο χασαποσέρβικα για χορό π.χ - Η Μαρίτσα στο χαρέμι (Η Μαρίτσα) - Βόλτα μέσα στην Eλλάδα (Λάρισα - Καρδίτσα).
Δηλαδή σταματάς στο
…
κι αραπάδες θαʼ χεις χίλιους
για σωματοφυλακή
…
και μπαίνεις με το
Πόσο ήθελα, ρε φίλε
να 'χα φουλ το πορτοφόλι
…
θα συμφωνήσω και εγώ με τον liga rosa, ως ακροατής και ερασιτεχνης, πιστεύω στην με φειδώ χρήση του ποτ πουρί. Δεν έχουμε να κάνουμε με σουξε του Ρουβά, για να κόβονται και να ράβονται, όπως του καπνίσει του καθένα. Ίσως είναι λίγο συντηρητικό και παρεξηγήσιμο αυτό που λέω. Είμαι υπέρ του αυτοσχεδιασμού και του δημιουργικού πειράγματος, γιατί έτσι του βγαίνει του εκτελεστή, αλλά όχι της σφαγής των τραγουδιών, για να έρθει στο κέφι το κοινό και αυξηθούν οι παραγγελίες σε τσίπουρα και ούζα.
Το ποτ πουρί έχει γίνει ψιλοαπαραίτητο σε μαγαζιά που θέλουν να τα χωρέσουν όλα σε ένα πρόγραμμα και απευθύνονται σε ακροατές με λογική “τι μουσική ακούς; τα πάντα, αρκεί να τα ξέρω=ξέρω τα πάντα”. Προσωπικά ξενερώνω με απανωτά ποτ πουρί σε ένα μαγαζί.
Ωστόσο, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το στοιχείο της “έκπληξης” που κρύβει, μπορεί να αποτελέσει εργαλείο για έναν μουσικό ώστε να ξεσηκώσει τους πελάτες που χορεύουν ή γενικά να λειτουργήσει ως μια ή μερικές διαφορετικές στιγμές στο πρόγραμμα.
Το ποτ πουρί παιδιά είναι κακώς παρεξηγημένο. Στην πραγματικότητα είναι πιο φυσιολογικό, όταν ολοκληρώσεις ένα κομμάτι, να μπεις συνεχόμενα στο επόμενο, παρά να κάνεις φινάλε - παύση - επανέναρξη. Σκεφτείτε λίγο πώς ήταν ο κόσμος (πώς μπορούμε να φανταστούμε ότι ήταν) πριν η δισκογραφία επιβάλει τα τρίλεπτα και τα τετράλεπτα, και συγκρίνετέ το αυτό με κάθε περίσταση όπου ακούμε ζωντανά παραδοσιακή μουσική, όπου είναι αδιανόητο να παίξεις ένα (1) καλαματιανό και κλείσιμο, ή ένα (1) συρτό και κλείσιμο.
Φυσικά αυτό προϋποθέτει να είναι τα τραγούδια ολόκληρα, όχι ένα ρεφρέν και φύγαμε για το επόμενο - στην τελευταία περίπτωση όντως μιλάμε για σκυλοπρεπείς σφαγές και είναι και εκνευριστικό σαν ακρόαμα.
Επειδή στα ρεμπέτικα η μουσική ακρόαση καταλαμβάνει εξίσου μεγάλο ή και μεγαλύτερο μερίδιο του χρόνου και της όλης σημασίας του γεγονότος σε σχέση με το χορό, εννοείται ότι τα ποτ πουρί θα πρέπει να χρησιμοποιούνται πιο φειδωλά απ’ ό,τι στα παραδοσιακά. Και ακόμη και στο καθαρά χορευτικό σκέλος μιας βραδιάς, επειδή πάλι στα ρεμπέτικα πολύ κεντρικός χορός είναι το ζεϊμπέκικο, που έχει τελείως άλλο χαρακτήρα από τους κυκλικούς χορούς, θα πρέπει για έναν παραπάνω λόγο να γίνεται οικονομία στα ποτ πουρί (πλην τυχόν καλοδιαλεγμένων εξαιρέσεων*, του ζεϊμπέκικου δεν του πάει να το ενώσεις με άλλο ζεϊμπέκικο).
Οπότε, συμφωνώ μεν ότι συνολικά πρόκειται για μια πρακτική που θα πρέπει να περιορίζεται στο μέτρο που της αρμόζει. Άλλο όμως αυτό, κι άλλο να τη θεωρούμε φτηνό εμπορικό τέχνασμα. Το να πιάσεις ένα χασαποσέρβικο, να σηκωθεί κόσμος να χορέψει, και μετά από 3-4 λεπτά να τους κάτσεις κάτω με το ζόρι με τη δικαιολογία ότι το τραγούδι τέλειωσε είναι κατά τη γνώμη μου ξεκάθαρο λάθος.
*Μια εξαίρεση όχι τυχαία ή διαλεγμένη αλλά συστηματική: στα μουρμούρικα (τραγούδια με ελεύθερη συρραφή στίχων), που συνήθως είναι σε ένα από τα γρήγορα είδη ζεϊμπέκικου, η παραδοσιακή πρακτική ήταν να ενώνουν όχι μόνο στίχους αλλά και μελωδίες, δηλαδή να κάνουν ποτ πουρί. Τα τεκμήρια που το αποδεικνύουν αυτό είναι λίγα αλλά άκρως ενδεικτικά, καθώς πρόκειτραι για ηχογραφήσεις εκείνων των μουσικών που αφήνοντας το πάλκο για να μπουν στο στούντιο άλλαζαν λιγότερο απ’ όλους τη μουσική τους συμπεριφορά, δηλαδή κατά κάποιο τρόπο για ηχογραφήσεις που διασώζουν σημεία της προδισκογραφικής εποχής.
συμφωνώ απολύτως με τα παραπάνω. Το ιδανικό για μένα είναι να υπάρχει συνεχής ροή, με ελάχιστα κενά. Εμένα με “φτιάχνει” κανονικά - και νομίζω και τον κόσμο -άσε που συνήθως σου έχονται και καλές ιδέες, αλλά προϋποθέτει και καλό δέσιμο της ορχήστρας.
Για μένα μεγάλο σχολείο σ’ αυτόν τον τρόπο υπήρξαν οι Μιλάνοι, που σχεδόν δεν σταματούσαν. Υπάρχουν βίντεο στο youTube. Έν πολύ καλό “κόλπο” που έμαθα εκεί είναι η αλλαγή από ζεϊμπέκικο σε 4/4 (οριεντάλ, παγιότ, μπολερό κτλ.) Δεν ξέρω μουσική να σας περιγράψω τι εννοώ, αλλά ακούγεται καθαρά στα βίντεο.
Με προλαβε ο μανος. Οι μιλανοι παιζανε συνεχομενα αλλα ολοκληρα τα τραγουδια . Και ηταν πολυ ομορφο το αποτελεσμα
Αν και γω σιχαίνομαι τα ποτ πουρί, ένα που (αναγκαία κάναμε) ήταν το Μάγκας Βγήκε για σεργιάνι, Δροσούλα, τα πέριξ στη σειρά, από Φα ματζόρε όλα…Κύριως ποτ πουρί κάνεις τα σέρβικα για να χορέψει ο κόσμος. Πχ χατζηκυριάκειο, χατζή μπαξέ κ.λ.π…
Και τα ζειμπέκικα τα κάνεις ποτ πουρί άμα περιμένουν οι χειροκροτητές του 1ου χορευτή να πάρουν σειρά.
Εγώ θα έλεγα να ξεκολλήσετε το μυαλό σας από την ταβέρνα που τα παίζεις ένα-ένα και να σκεφτείτε και άλλα γλέντια.
Ευχαριστω ολους για τις απαντησεις… Εχω τους ιδιους ενδοιασμους με τους περισσοτερους οσο αφορα στο θεμα των ποτ-πουρι , αλλα επειδη κρινω οτι πολλες φορες ειναι απαραιτητα για να γινει κεφι σε μια παρεα , θα ηθελα περισσοτερα παραδειγματα τραγουδιων τα οποια θα μπορουσαν να παιχτουν συνεχομενα.Ευχαριστω.
Δες το ρεπερτοριο που εχεις. Οτι ειναι στον ιδιο τονο και ιδιο δρομο τα βαζεις μαζι… Αυτη ειναι η ευκολη λυση. Δε ξερουμε τι παιζεις οποτε δε μπορουμε να προτεινουμε κατι συγκεκριμενο
Κατι σαν και αυτο που βρηκα τυχαια ψαχνοντας, δεν θα ακουγοταν ασχημα νομιζω σε ενα προγραμμα (αν και ειναι απολειστικα τραγουδια του Τσιτσανη): http://www.youtube.com/watch?v=QTDC-ll1S5E
Δεν διάβασα το ποστ(εννοω από όλους τους φίλους). Αν πρόκειται να παίξεις ρεμπέτικα ΚΑΙ λαικα μπορείς να βάλεις και περισσότερα αμα θες. Ορισμένα κάνεις την πουτανιά που σμίγουνε μεταξύ τους(κάνει ποτ πουρι)! ΓΙα παράδειγμα: σε Φα Ματζόρε Ζειμπέκικα μπορείς να βάλεις 1) Αλήτη με είπες μια βραδιά 2)Συννεφιές (Μητσάκης) 3)Ντερμπεντέρισσα 4)Οταν συμβεί στα πέριξ 5) Συννεφιασμένη κυριακή 6) Σεισμογράφος(αυτό δεν είναι ρεμπετικο αλλα αμα θες μπαινει)
Mετά αμα θες μπαίνει σε σολ μινόρε ζειμπέκικα πάλι (που επισης πάνε ποτ πουρι) 1)Ειπα να σβησω τα παλιά 2) οποια και να 'σαι 3)Δε θα ξαναγαπήσω 4) Βαδίζω και παραμιλώ Μετά αμα θες κανεις ξέχωρο ή τα σμιγεις παλι με το Μη μου ξαναφύγεις πια, Ενα σφάλμα έκανα, Φτωχό κομπολογάκι μου, στον πειραιά συννέφιασε. (οι δρόμοι που λέω πιο πάνω μπορεί να μην είναι καθαροί ματζόρε μινόρε, αλλά το γενικό τους θέμα είναι ματζόρε μινόρε και μπορούν να σμίξουν)
Το 1)οταν θα λάβεις αυτό το γράμμα σμίγει με το 2) Το ξεκρέμμασα κι απόψε και με το 3) Με γυναίκες μην τραβιέσαι
Χασάπικο μινορε του Ζαμπέτα πάει με Σάκαινα και μετά το σόλο του Ζαφειρίου.
Σε ποτι πουρι φάση σου ποστάρω κι αυτό εδώ https://www.youtube.com/watch?v=HpxUrAqXRCk όπου είμαι εγώ με ένα μπαγλαμά (μην σχολιασεις τη φωνή- το προγραμμα θελω να δεις) πανω στα τραγουδια που παίζω σμίγει και το Χατζυκυριακειο και το Θεσσαλονικη του Ζαμπέτα (δεν τα έβαλα)
Μετά αμα θες παίζεις τα ρεμπέτικα του Χιώτη: Πασατέμπος , Το τσαρδάκι,ΒΟυνό με βουνο (αυτα δεν σμιγουν)
Από Μάρκο η Φραγκοσυριανή, Μαύρα μάτια, μικρός αρραββωνιάστηκα, τα ματόκλαδα σου λάμπουν, χαράματα η ώρα τρεις,αντιλαλούν οι φυλακές
Από Ζαμπέτα: Βοριάς είναι η αγάπη σου, τα δειλινά, τα ξημερώματα, δεν έχει δρόμο να διαβώ, σταλιά σταλιά ,μάτια μου μεγάλα
Το Μαγκαλάκι του Χατζηχρήστου. Σαν μαγεμενο το μυαλό μου (του Μπαγιαντέρα)
Του Τσιτσάνη: ομορφη θεσσαλονίκη, αντιλαλούνε τα βουνά, κάνε λιγάκι υπομονή, κάποια μάνα αναστενάζει
Σου κανα αχταρμά με ρεμπέτικα και λαικά. ΑΝ μπορεις να παίξεις μονο τα ρεμπετικα εγω θα το προτίμαγα. Γενικά όμως παίξε κομμάτια που τα ξέρει ο κόσμος, ή κομματια που τα ξερει ο ελαφρά ψαγμενος κοσμος. Δεν θα παίξεις κομμάτια που τα ξέρουν μονο οι ΚΑΡΑ-ρεμπέτες. Ελπίζω να βοήθησα
— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 20:14 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 20:08 —
Διαβάζω και τα υπόλοιπα σχόλια. Βλέπω ότι όλοι τείνουμε σε ποτ-πουρί καταστάσεις!