Στις αρχές του 2010 θεμελιώθηκε στο δήμο Αχαρνών, στο Μενίδι, ένα κτήριο που θα στέγαζε το
Ίδρυμα για άπορα, ορφανά και απροστάτευτα άτομα με ειδικές ικανότητες.
Ο αρχικός προϋπολογισμός ήταν 1.600.000 ευρώ.
Με τηλεμαραθώνιο που είχε διοργανωθεί και με δωρεές προς το Ίδρυμα, συγκεντρώθηκαν γύρω στις 345.000 ευρώ.
Όμως, χρειάζονταν ακόμη 700-800.000 ευρώ για την αποπεράτωση.
Το καθόλου ευκαταφρόνητο αυτό ποσό που απαιτείτο για την ολοκλήρωση του κτηρίου και για τον εξοπλισμό του έγινε “με δωρεά ιδιώτη ευεργέτη”, του οποίου το όνομα δεν αναφέρθηκε, προφανώς γιατί δεν το επιδίωξε ο ίδιος, ο ευεργέτης.
Το μόνο που ζήτησε ήταν η ονομασία του να είναι “Βαμβακάρειο Ίδρυμα”, όπως και έγινε.
Το ίδρυμα παραδόθηκε, τελικά, έτοιμο για να εξυπηρετήσει τις ανάγκες των ατόμων αυτών, αρχές του 2013.
Από τα ΜΜΕ διέρρευσε η πληροφορία ότι ο ευεργέτης αυτός είναι ο Βασίλης Βαμβακάρης, ο μεγάλος γιος του Μάρκου.
Το χρηματικό ποσό που έδωσε για το σκοπό αυτό είναι αποκλειστικά δικό του, καρπός σκληρής προσωπικής του εργασίας στα καράβια (ήταν καπετάνιος του εμπορικού ναυτικού, από πολύ νέος), ενώ στη συνέχεια έγινε πλοιοκτήτης και μάλιστα επιτυχημένος, καθώς φαίνεται.
Δεν έχει - βέβαια - σχέση με το ρεμπέτικο τραγούδι αυτή η ανάρτηση, δείχνει όμως πως ο Μάρκος κληροδότησε μια σπορά ανθρωπιάς και ευαισθησίας, εκτός από τις ανεπανάληπτες επιτυχίες του που σφράγισαν το λαϊκό τραγούδι.