Βέργα αλουμινίου και ήχος

Φιλε αλχημηστη αυτο που εγραψα δεν ηταν λαθος διατυπωση.
Το ποιο λογικο για εμενα θα ηταν να μην ανακατευτω καθολου σε οποιαδηποτε συζητηση τετοιου περιεχομενου.
Αφου υπαρχει αυτο το κατεστημενο που και με εργα δεν μπορεις να το παλεψεις.
Προσπαθησα απλως να βοηθησω την κατασταση.Στην ουσια εμενα σαν μαστορα δεν με συμφερει να ανοιγω τα ματια σε κανεναν.
Ειπα ομως μηπως και τους δωσω ενα ερεθισμα να ψαχτουν .Το εκανα με καλη διαθεση και οχι να φωναξω οπως λες οτι εγω ξερω και οι αλλοι οχι.
Οταν ομως συναντας ντουβαρι απεναντι σου ε δεν μπορεις να το ριξεις κατω με το κεφαλι.Θελει κασμα και σιγα σιγα.
Ευτυχως που υπαρχουν ανθρωποι σαν τον μιχαλη οι οποιοι ειναι ψαγμενοι και διαβασμενοι και μπορουν να δινουν σωστες απαντησεις.
Το μικρο λοιπον αυτο ασλουμινιο που βαζουν οι κιθαριστες στο κεφαλαρι αποδικνυει κατα ενα μεγαλο ποσοστο αυτο που λεω για την βεργα και για τις συχνοτητες που δινει. Βαθος-διαρκεια-ενταση και παλμο.
Απλως να αναφερω εδω μιας και δεν θα ξαναγραψω ειδικα σε αυτο το θεμα τα δυο οργανα του ρεμπετικου φορουμ για τις χρονιες 2012 και 2013 εχουν ηδη ξεκινησει.Τον μαιο θα ανεβασω φωτο απο την κατασκευη και θα κανω περιγραφη των ξυλων που χρησιμοποιηθηκαν.

Θα διαφώνησω παντελώς με τη τοποθέτηση ότι το κακό ξεκινάει απο το ότι οι έλληνες οργανοποιοι δεν μοιράζονται τα μυστικά τους
δεν τους κακό λόγω . Ολοι το ίδιο κάνουμε στο βιοποριστικό μας επάγγελμα ας μη κρυβόμαστε και ανάμασαμε την ίδια καραμέλα.
Δουλευω ηλεκτρονικά προγράμματα τα οποία ο καθένας μπορεί να αγοράσει και να σπουδάσει . Μετά όμως απο χρόνια στα θρανία και εμπειρίας εχω ανακαλύψει κάποια " μυστικά " , συνδοιασμους , που μπορώ να κόψω " κορνερς" και να παραγω γρηγορότερα πιο ποιοτικά αποτελέσματα

Νομιζει κάποιος ότι μοιράζομαι αυτά τα μυστικά ; Μου έχει ζητηθεί ακόμα και στη δουλειά μου εδώ στις ΗΠΑ, να " διδάξω" τρόπους , και το εχω κανει μέχρι ενα βαθμό . Σε καμία περίπτωση όμως δεν έδειξα ότι εχω ανακαλύψει μετά απο σκληρή δουλεια, προτοπορειακες σκεψεις/ιδεες και εμπειρία

Οταν δουλεύεις βιοποριστικα , το ένστικτο της επιβίωσης που ο έλληνας έχει στις φλέβες του (διοτι ποτε στη ψαροκωστενα δε τα βρήκαμε εύκολα στο θέμα δουλειάς όπως στη ΗΠΑ πχ που μέχρι πρότινος μπορούσες να αλλάζεις δουλειές σαν τα πουκάμισα, και σε περίμενε ο επόμενος εργοδότης με ανοιχτά τα χέρια ) τότε ποτε δεν θα δείξεις ολα εκείνα που μέσα απο δυσκολίες και προσπάθεια έμαθες .

Και οι περισσότεροι επαγγελματίες οργανοποιοι δουλεύουν βιοποριστικα. Λίγοι είναι αυτοί που βρέξει χιονίσει δεν τους νοιάζει εάν θα φτιάξουν όργανο και αυτό το μήνα , και ισως κάποιοι απο αυτούς για αυτό μοιράζονται κάποια περισσότερα πράγματα .
Στο εξωτερικό η νοοτροπία είναι διαφορετική διοτι όλη η φιλοσοφία ζωής στο εξωτερικό είναι διαφορετική … Η ήταν διαφορετική διοτι βλέπω και εκεί τα πράγματα σιγά σιγά να αλλάζουν .

ζηλο να μοιραστουν έχουν οι ερασιτέχνες οργανοποιοι … Διοτι απλά είναι ερασιτέχνες … Δεν τρώνε ψωμί απο αυτό το επάγγελμα.
Και εάν και οι περισσότεροι ερασιτέχνες οργανοποιοι είναι πολυ καλοί φίλοι , θα σύμφωνισω εν μερη με το Κ Σταμκο στο ότι τους περισσότερους ερασιτέχνες που ρώτησα τιμές κανείς δεν μου είπε δώσε 500 ευρώ τα υλικα διοτι είμαι ερασιτέχνης και ασκούμε στο επάγγελμα για εμπειρία. Ακουσα μέχρι και 2000 ευρώ τιμή απο ερασιτέχνη … Αααααα αλλα κύριοι επαγγελματίες δείξετε μου τη γνώση σας για να γίνω ένας μελλοντικα κερδοφορος ερασιτέχνης !

ας μη κρυβόμαστε πια. Ξέφυγα απο το θέμα και ζητώ συγνώμη αλλα μου αρέσει να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους .

Πάντως από τη συζήτηση καταλαβαίνω το εξής:
Από το Στάμκο παίρνεις όργανο με βέργα. (Αν θες με ανθρακόνημα πας στο Σπουρδαλάκη)
Από το Σπουρδαλάκη παίρνεις όργανο με ανθρακόνημα. (Αν θες βέργα πας στο Στάμκο)
Από τον Χ παίρνεις μέ ξύλινες κόντρες.
Πάει λέγοντας.
Χρησιμοποίησα τα παραπάνω ονόματα μόνογιατί είχαν εμπλοκή στη συζήτηση.

Εγώ από αυτή τη συζήτηση αυτό που κατάλαβα είναι ότι η βέργα μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο σαν στήριξη του μάνικου αλλά και σαν φορέας συχνοτήτων. Αυτό πρώτη φορά το ακούω και το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον, πολυ περισσότερο που τυχαίνει να έχω μπουζούκι του Παναγιώτη με βέργα που το θεωρώ πολύ καλό για τα δικά μου τα αυτιά.

Η δική μου απορία Παναγιώτη είναι (αν θες βέβαια να απαντήσεις) που οφείλεται αυτό

-αν η τρύπα στο μάνικο είναι που κάνει τη "δουλειά’ (βλέπε π.χ. το κούφιο μάνικο του μπουζουκιού του Γιοβαν Τσαους) που μπορεί να το κάνει να λειτουργεί λίγο σαν αντηχείο, ή
-η κλίση που δίνουμε στο μάνικο που αλλάζει τη στατική δομή του οργάνου (παρατηρώ ότι οταν κουνώ τη βέργα αλλάζει ο ήχος ),
-ή και τα δύο.

Α, όχι, αγαπητέ Παναγιώτη. Όλα μπορώ να τα δεχτώ, κάποια που λένε περίπου “αυτά που λέω εγώ είναι τα σωστά, αλλά αποδεικνύονται μόνο εμπειρικά” τα δέχομαι με επιφύλαξη, όμως ότι όλοι εκτός από σένα έχουμε τα αυτιά μας ερμητικά κλειστά, αυτό όχι. Και χρειάζεται πολλή έπαρση για να λεχτεί κάτι τέτοιο.

Φίλε SDimis,

για τα “μυστικά” των οργανοποιών είδα ότι υπάρχει ανοιχτό θέμα εδώ. Ο Στάμκος (niavent) σε άλλη συζήτηση μήνυμα #8 ανέφερε ότι: " Τα πρωτα χρονια λοιπον που ξεκινησα γνωρισα εναν μαστορα κατασκευης βιολιων.67 χρονων τοτε μεπροβλημα ζαχαρου ο οποιος τυφλωθηκε λογω της αρωστιας.Πουλουσε τοτε γυρω στα 70 βιολια αλλα μισοτελειωμενα αλλα τελειωμενα χωρις χορδες σε πολυ καλες τιμες.δυστυχως δεν μπορεσα να αγορασω μιας και ημουν στενα στα οικονομικα.
Μετα απο την γνωριμια μας αρχισε να με εμπιστευεται και μου μιλουσε για πολλα μυστικα ειδικα πανω στα ξυλα."

Αν θέλει ο ίδιος μπορεί να μας πει μερικά από αυτά τα πολύτιμα “μυστικά” που του εμπιστεύθηκε ο συγχωρεμένος παππούς…

Μια στιγμη διοτι πυροβολουμε το μονο “πιανιστα”( μαζι με τον κυριο Σπουρδαλακη) που δεχτηκε να γραψει, σε αυτο το τοπικ.

Και να ξεκαθαρισω πως προσωπικα τα μπουζουκια του κ Σταμκου δεν τα βρισκω της αρεσκειας μου ,τουλαχιστον αισθητικα, οποτε δεν το κανω απο σκοπιμοτητα.

Αλλα σε αυτο το φορουμ απο οσο θυμαμαι (και διορθωστε με σας παρακαλω) μονο ο κ Σπουρδαλακης, ο κ Φρονιμοπουλος και ο κ Σταμκος ερχονται και γραφουν ως επι το πλειστον για θεματα οργανοποιειας

Ουτε Καρβουνη, ουτε Καφετζοπουλο, ουτε Βαρλα, ουτε Κλεφτογιαννη, ουτε Τσακιριαν, ουτε δε Ξερω και εγω ποιον, εχω δει να εχει δωσει καποια απο τα φωτα του σε τετοια τοπικ περι τεχνογνωσιας και οργανοποιειας.

Ο κ Σταμκος εαν και αφοριστικος στις τοποθετησεις του (και ισως ο τροπος διατυπωσης ειναι που στο τελος ακουγεται ασχημα), τουλαχιστον εκφραζει μια αποψη.Εμπειρικη? ας ειναι, θα την ακουσω.Καλυτερη απο τους 30 αλλους επαγγελματιες που κρατανε σιγη ιχθυος και δεν μοιραζονται ουτε ενα διαλογο.

Ετσι που το παμε, Να μην ερχεται λοιπον κανενας στο φορουμ απο τους οργανοποιους, να συζηταμε μονοι μας περι οργανοποιειας! :slight_smile:

Αγαπητε ataste με ολο το σεβασμο

Αν θέλει ο ίδιος μπορεί να μας πει μερικά από αυτά τα πολύτιμα “μυστικά” που του εμπιστεύθηκε ο συγχωρεμένος παππούς…

δεν θα επρεπε να κανουμε τη ιδια ερωτηση σε ολους τους υπολοιπους, και ειναι πολλοι οι υπολοιποι!!!

Θα συμφωνήσω φίλε SDimi…Επαγγελματίες οργανοποιοί είναι και όμως κάθονται και ασχολούνται π.χ. με εμένα που ούτε κούτσουρο με γυαλόχαρτο δεν μπορώ να τρίψω…

Δεν ξέρω ο καθένας που πήρε μέρος στη συζήτηση τί έχει καταγράψει και τί έχει αφήσει πίσω του αλλά εγώ τουλάχιστον θα ήθελα σαν κατακλείδα να προσθέσω το εξής: Ο ήχος που ο καθένας επιζητά απο το μπουζούκι του είναι προσωπικό θέμα. Άλλος το θέλει μπάσο, άλλος πρίμο, άλλος με προπολεμική ρεμπέτικη χροιά κ.ο.κ. Όταν η ενέργεια των ταλαντώσεων φτάνει στο ηχείο χωρίς απώλειες που θα οφείλονται (όσες θα οφείλονται) στο μάνικο, τότε είναι στο χέρι του κάθε κατασκευαστή βάζοντας κάτω όλη την τεχνογνωσία του (κλίσεις, ξύλα για το καπάκι, ξύλα για το σκάφος, μέγεθος σκάφους, ξύλο για τον καβαλάρη, καμάρια, ενισχύσεις, μικρολεπτομέρειες, “μυστικά” κτλ κτλ) να φτιάξει το όργανο που θέλει - ίσως με μεγαλύτερη ευκολία…Στο κάτω κάτω ότι δεν κόψει σε συχνότητες η βέργα ας τις κόψει ο κατασκευαστής με τα “μυστικά” του για να δώσει ακριβώς τον ήχο που θέλει στο όργανο. Άλλο να έχω να επιλέξω απο μια θάλασσα συχνοτήτων και άλλο απο έναν παραπόταμο…

Απο εκεί και πέρα, εγώ προσωπικά, που είμαι κάτοχος 2 μπουζουκιών του κ. Στάμκου με βέργα, σε όποιον μου πει: “…η βέργα μουνταίνει τον ήχο…”, “…με την βέργα χάνεις μπάσα…”, “…η βέργα μικροσυντονίζει (!)…”, “…δεν έχεις καλό sustain…”, “…η μουργκάνα είναι κούφια…” ξέρω τί μπορώ να του πω, ξέρω πως να συζητήσω μαζί του, ξέρω να τον παραπέμψω σε δεκάδες συνδέσμους στο διαδίκτυο (μόνο…δυστυχώς)…

Εγω να πω τη καθαρη αληθεια χαρηκα απο μια τετοια συζητηση διοτι εμαθα πως η βεργα η το ανθρακονημα τουλαχιστον δεν κοβουν ηχο.(ειχα ως εντυπωση το αντιθετο).
Εαν ωφελουν παραπανω τον ηχο, η την ποιοτητα του, για αυτο ειναι αλλοι οι ειδικοι να το απαντησουν και να το ερευνησουν.

Θα ηθελα ομως επι της ευκαιριας να θεσω και εγω την αποψη μου
Απο τη στιγμη που ασχοληθηκα σοβαρα με το να καταλαβω τι ειναι το μπουζουκι ως μουσικο οργανο, εχασα τον υπνο μου!:112:

Τι υγρασιομετρα, τι μετρησεις, τι θερμοστατες, τι επιβλεψη του κουρδισματος καθε τοσο οταν φυλασεται στη θηκη, τι αλλο φτηνοτερο μπουζουκι που επρεπε να παρω αμα θελω να παιξω σε υπαιθριο χωρο, τι σακουλακια με ρυζι η σιλικονη, τι και τι δεν διαβασα και δεν εκανα.

Για εμενα, και ειναι προσωπικη μου αποψη, το μπουζουκι στη σημερινη του μορφη( τασεις μεταλικων χορδων, μηκος χορδης στα 68-70, πλατος μανικου) ειναι ενα οργανο ευπαθες και σε ασταθεια.

Μακαρι η επιστημη και η τεχνογνωσια να βοηθησει ωστε το οργανο αυτο να αποκτησει την ευσταθεια που του αρμοζει για να το χαιρομαστε με ολη τη ψυχη μας

Εγώ όχι μόνο τον έχασα αλλά και όποτε κοιμάμαι τρίχορδα βλέπω στον ύπνο μου :)!!!

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 23:31 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 22:58 —

Και εγώ αυτήν την εντύπωση κόντεψα να αποκτήσω με όλα αυτά που άκουγα σκόρπια εδώ και εκεί…Πόσες φορές όμως στην ζωή μας δεν αναπαράγουμε συζητήσεις και απόψεις διαιωνίζοντας έτσι την…βλακεία; Αμάν έκανα να πείσω την μάνα μου πως αν φάει ψάρι με τυρί δεν πρόκειται να τρέχει στο κέντρο δηλητηριάσεων…:). …Μερικές φορές ο βασιλιάς είναι πράγματι γυμνός και εμείς συνεχίζουμε για έναν περίεργο λόγο να τον βλέπουμε ντυμένο…

Αυτο που αποκομισα εγω απο ολη την κουβεντα ειναι να ξεδιαλυνω στο μυαλο μου ο,τι, ανυποστατο τελικα, ειχα ακουσει ως φημη για τη βεργα (οτι βαραινει το οργανο, οτι επηρρεαζει τον ηχο κλπ). Τελικα αυτα που κραταω ειναι:

-Ο ηχος που ακουω και η ευκολια οταν παιζω, αυτοι οι πρωτοι και κυριοτεροι παραγοντες -και ειναι καθαρα υποκειμενικοι- του αν ενα μπουζουκι θα μπορουσε να μου κανει. Ειτε εχει βεργα, ειτε ανθρακονηματα, ειτε κοντρες.

-Το αν θα κρατησει στο χρονο, αν δε θα σκευρωσει κλπ εξαρτωνται απο τη μαστορια του οργανοποιου αλλα και απο το ποσο το προσεχω εγω ο ιδιος. Το αν εχει απλα μια βεργα το μπουζουκι ή ανθρακονηματα, τελικα δε σημαινει ετσι απο μονο του σχεδον τιποτα. Το θεμα ειναι κατα ποσον ο οργανοποιος που το εφτιαξε ξερει καλα να δουλευει με βεργες-ανθρακονηματα-κοντρες, ποσο το εχει ψαξει, αν εχει καταληξει στον τυπο της καθε μεθοδου που σε εκεινον πηγαινει καλυτερα και εχει δει αποτελεσματα. Ο συνδυασμος γνωσης και εμπειριας του οργανοποιου πανω στον τροπο που εχει καταληξει να δουλευει, ειναι η εγγυηση του οτι το συγκεκριμενο μπουζουκι (του οποιου τη φωνη και την ευκολια στο παιξιμο την ελεγχουμε ανεξαρτητα) θα ειναι αντοχης και δε θα μας βγαλει προβληματα -τηρουμενου οτι και εμεις το προσεχουμε. Γι’αυτο το λογο, τοσο ενα μπουζουκι του κ.Σταμκου οσο και ενα του κ.Σπουρδαλακη -οι οποιοι συμμετειχαν στην κουβεντα- και αλλων οργανοποιων που δε χρησιμοποιουν ουτε βεργα ουτε ανθρακονηματα, αποδεικνυονται καλα οργανα που αντεχουν στο χρονο, ακομα και αν διαφερουν στον τροπο ενισχυσης του μανικου. Αλλιως, και οι δημιουργοι τους δε θα εφταναν με τοσα χρονια στο κουρμπετι να θεωρουνται επωνυμοι σοβαροι επαγγελματιες.

@SDimis

Το όργανο αυτό έχει φτιαχτεί το 2/1997 έζησε έως το 2002 Θεσσαλονίκη-Περαία και μετά Πελοπόννησο και Αθήνα ΠΟΤΕ δεν είχε προβλήματα εμπρός πίσω, μετά από δεκαέξι (16) χρόνια εξακολουθεί να ωριμάζει σαν το παλιό καλό κόκκινο κρασί.

Δεν έχει ούτε βέργες ούτε ανθρακονήματα, αλλά μόνο ξύλα και δεν “κοιμήθηκε” ποτέ στο πορτμπαγκάζ και στην παραλία.

2 «Μου αρέσει»

@Vasilisgr,
Καφετζοπουλου να υπυποψίαστω

Εχω κανει καμμια τρίαρια φορές το ίδιο ερώτημα οπότε βρίσκω ευκαιρία , και η είναι χαζό ως ερώτηση η κανείς δεν θέλει να απαντήσει σοβαρά και με ειλικρίνεια

Εχω ξανακάνει στο παρελθόν αυτή την ερώτηση

Υπηρξαν οργανοποιοι που τα μπουζούκια τους κατασκευασμένα απο κόντρες ξύλου παρέμειναν σταθερά κατα το πέρασμα του χρόνου ;

Εαν ναι , τότε τι το διαφορετικό είχαν εκείνα τα μπουζούκια ; Καλύτερα υλικά; Καλύτερη τεχνογνωσία απο το μάστορα ; Υπήρξαν κάποια που δεν μεταβληθηκαν με το πέρασμα του χρόνου αλλα ήταν καθαρη τύχη; Οι συνθήκες χρήσης , φύλαξης και συντήρησης απο τους κατόχους τους έπαιξε ρόλο ;

Διοτι εάν , λέω εάν στο τέλος το μπουζούκι ως κατασκευή ( και κυρίως το τριχορδο με τοσο μακρι μανίκι και τέτοιες τάσης) είναι όργανο σε συνέχεια αστάθεια και αστοχία , τότε ισως θα έπρεπε να γυρίσουμε σε 63 εκ κλίμακα, και πλατυτερο μρατσο όπως τα προπολεμικά μπουζούκια

Εαν όμως το μπουζούκι στη σημερινή του μορφή είναι όργανο σε ισορροπία , τότε να αναζητήσουμε τα αιτία γιατί κάποια όργανα χωρίς . βεργες και νηματα παρέμειναν ανέπαφη στο πέρασμα του χρόνου

για να δούμε αυτή τη φορά θα απαντήσει κανένας χριστιανός;

καλη ειναι μωρε η βεργα , αμα το βαρεθεις το οργανο το κανεις ψαροντουφεκο…:112: (χαζοκαλαμπουρι)

Το ερώτημα σου αγαπητέ SDimi έχει την αξία του αν πράγματι υπάρχουν τέτοια μπουζούκια. Αν υποθέσουμε λοιπόν οτι υπάρχουν και οτι πράγματι άντεξαν 40-50 ή και περισσότερα χρόνια τις τάσεις που ασκούνται στο μανίκι και οτι είναι σε θέση να λειτουργήσουν σαν μπουζούκια (δηλαδή έχουν χρηστική αξία) θεωρώ πως και πάλι δεν μπορούμε να βγάλουμε συμπέρασμα…Δεν υπάρχει το σημείο αναφοράς (ή αλλιώς ο “μάρτυρας” όπως ονομάζεται στον επιστημονικό πειραματισμό). Να συγκρίνω δηλαδή τί; Ένα μπουζούκι του μεσοπολέμου με ένα μπουζούκι της τελευταίας πενταετίας; Άλλα ξύλα, άλλα υλικά, άλλα λούστρα, άλλη κατασκευή. Και πως να βάλω τον παράγοντα “χρόνος” στην εξίσωση; Δύσκολα πράγματα…Αλλά ακόμα και έτσι - αν υπάρχουν τέτοια όργανα που έχουν δείξει τέτοια συμπεριφορά μετά απο πολλές δεκαετίες - πόσα είναι; Τί ποσοστό των οργάνων της εποχής τους αντιπροσωπεύουν; Μπορούμε να γνωρίζουμε; Αν π.χ. αποτελούν το 1% των οργάνων της συγκεκριμένης περιόδου τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για σωστές κατασκευές αλλά μάλλον για…στατιστικό λάθος (ή αλλιώς να το πώ απλά ήταν η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα ή ακόμα πιο απλά…ήταν θέμα τύχης). Μακάρι τέτοια μπουζούκια, αν υπάρχουν, να γίνουν αντικείμενο μελέτης για να διαπιστώσουμε τί ήταν αυτό που προκάλεσε την τύχη τους (Η τύχη - απο το μήλο που έπεσε στο κεφάλι του Isaak Newton μέχρι την μούχλα που φύτρωσε στις καλλιέργειες μικροβίων του Fleming - έδωσε τις μεγαλύτερες επιστημονικές ανακαλύψεις στον άνθρωπο, αλλά μάλλον ξεφύγαμε…)

Νομίζω ότι τον κυρίαρχο ρόλο στην στατικότητα των κατασκευών γενικότερα (όχι μόνο των μουσικών οργάνων) έχει η σχολαστικότητα-υπομονή με την οποία γίνεται ο σχεδιασμός η επιλογή υλικών οι εφαρμογές καθώς και ο εξονυχιστικός έλεγχος,που επιτυγχάνεται ευκολότερα πιστεύω μόνο όταν ΟΛΑ τα σταδία της κατασκευής περνούν από τα χέρια ενός μόνο ανθρώπου.
Εμπιστεύομαι πιο εύκολα τους οργανοποιούς που αρχίζουν ένα μοναδικό όργανο στο μυαλό του στα χέρια τους και στον πάγκο τους, δίχως την ύπαρξη σκαφά-φιγουρατζή-λουστραδόρου, αυτούς που δεν επαναπαύονται στην ύπαρξη ενός συγκεκριμένου μοντέλου-τύπου οργάνου που το επαναλαμβάνουν συνεχώς αυτούς που συνεχώς την ψάχνουν,για να υπάρξουν όλα αυτά όμως χρειάζεται Χρόνος και Πάθος.Τα τελευταία χρόνια παρατηρώ ότι πληθαίνουν οι μουσικού που ψάχνουν ιδιαιτέρους ήχους έχοντας καταφέρει να απομυθοποιήσουν τους ήχους πρότυπα που χρόνια τώρα σερβίρονταν από τις περσόνες του χώρου.
Για την ποιότητα του ήχου τώρα, έχω πάντα στο μυαλό μου τις εταιρείες κολοσσούς που κατασκευάζουν μουσικά όργανα, ίδια παρτίδα ίδια ξύλα, ίδια υλικά,ύπαρξη iso στην διαδικασία παραγωγής, λοιπόν ποτέ δεν θα βρείτε τον ΙΔΙΟ ήχο μεταξύ των ιδίων φαινομενικά αυτών οργάνων, υποκειμενικό δικό μου συμπέρασμα, εμπιστευτείτε τα αυτιά σας και την ψύχη σας…

Να το θεσω απλα το ερωτημα

Στα 120 χρονια σχεδον χρονια υπαρξης του μπουζουκιου οπως το ξερουμε στη μεταγενεστερη εποχη, υπηρξε/υπαρχει οργανοποιος που κατασκευαζε/κατασκευαζει οργανα, με μανικο χωρις βεργα και νηματα, τα οποια ποτε δεν κουνηθηκαν στο χρονο (η εστω το μεγαλυτερο ποσοστο παραγωγης του ~80%)

Εαν ναι, ποιος ειναι με στοιχεια αυτος ο κατασκεαυστης. Εαν υπαρχει, τοτε ολοι οι αλλοι( που δεν καταφεραν να σταθεροποιησουν το μανικο με το παραδοσιακο τροπο ξυλου/κοντρες ) ηταν/ειναι “ερασιτεχνες”!

Εαν οχι, τοτε δε μπορει εκατονταδες κατασκευαστες που περασαν,να ηταν ολοι τους ερασιτεχνες,… υπαρχει θεμα με τη στατικη κατασκευη και σχεδιαση του οργανου.

παιδια δεν θα τελειωσει ποτε η συζητηση…να βγουνε οι οργανοποιοι με φωτογραφιες και βιντεο να μας αποδειξουν τα λεγομενα τους να τελειωνουμε…κουραζει η συζητηση…θα περιμενουμε λοιπον…:088:

Νομιζω το θετεις λιγο αφοριστικα.
Το δεδομενο ειναι οτι το μανικο -του πιο συγχρονου μπουζουκιου τουλαχιστον, καθοτι τα πολυ παλια ειχαν εντερινες χορδες και πιο χοντρο μπρατσο- χρειαζεται ενισχυση λογω των τασεων. Απο εκει και περα, το πως θα γινει αυτο, εφοσον δεν υπαρχει καποιος βελτιστος τροπος (διοτι αν υπηρχε ολοι αυτον θα εφαρμοζαν) εναποκειται και στο τι “παει” στον καθενα καλυτερα, και αυτο το ψαχνει και εξελισσει τη μεθοδο του. Αλλος στραφηκε στις κοντρες, αλλος στη βεργα, αλλος στα ανθρακονηματα. Εφοσον καποιος εβγαλε ακρη και μπορεσε να φτιαχνει οργανα αντοχης με οποια δηποτε απο αυτες τις μεθοδους, γιατι να ειναι ερασιτεχνης?
Φερειπειν, ο κ.Σταμκος, μονος του το ειπε ο ανθρωπος: εφτιαχνε μπουζουκια χωρις βεργα, δεν ηταν σταθερα, αποφασισε να στραφει προς τη βεργα, εκατσε, τη “σπουδασε” και βγαζει καλα και ευηχα μπουζουκια. Δοκιμασε σε καποια οργανα τα ανθρακονηματα, δεν του πηγαν, δεν το εψαξε παραπανω. Ο κ.Σπουρδαλακης απο την αλλη δεν ηθελε βεργα, ειχε αλλη φιλοσοφια, το εψαξε πολυ περισσοτερο με τα ανθρακονηματα και πετυχε το επιθυμητο αποτελεσμα. Αντιστοιχα και ο Καφετζοπουλος ή ο Καρβουνης κλπ για τις κοντρες. Αυτο δεν κανει καποιον απο αυτους πιο “ερασιτεχνη”, απλα χρησιμοποιουν αλλη μεθοδο. “Ερασιτεχνης” θα ηταν καποιος ο οποιος η πλειοψηφια των μπουζουκιων του θα ειχαν προβλημα σε αυτον τον τομεα (μια που με αυτο καταπιανομαστε τωρα). Απο εκει και περα, για το “πιο ειναι καλυτερο” τα υπολοιπα κρινονται εκ του αποτλεσματος: ποσο ελαφρυ ειναι το οργανο, ποσο ευκολοπαιχτο και τι ηχο βγαζει. Απο τη στιγμη που εχει τα παραπανω χαρακτηριστικα (γιατι ο μαστορας εχει στησει την κατασκευη λαμβανοντας υποψιν του οτι θα μπει βεργα/νημα/κοντρα), τοτε δεν υπαρχει κατι να ψεξουμε. Ακριβως αυτο ειναι τελικα ο “επαγγελματιας”, να στησει ενα μπουζουκι οσο το δυνατον αρτιοτερο και φιλικο στον παιχτη.

Εγω η απορια που εχω ειναι οσον αφορα τις κοντρες, γιατι δεν χρησιμοποιειται αντι αυτων, ολοκληρο μανικο απο το ιδιο ξυλο. Αντι δηλαδη για κοντρες εβενου, να ειναι ολο το μπρατσο εβενος. Δε θα ηταν πολυ πιο ανθεκτικο απο οτι μια απλη λουριδα?
(εχω την εντυπωση οτι ο Μαρκος ειχε ενα εβενινο μπουζουκι, οι γνωστες ας συνδραμουν).

Το “ερασιτέχνες” το έβαλα σε εισαγωγικά ως λογοπαιγνιο και για να δηλώσει έμφαση στην απλοποιημενη σκέψη μου

Οι οργανοποιοι που στράφηκαν σε άλλες μεθόδους , το έκαναν διοτι υποθέτω “απέτυχαν” μετα απο πολλές προσπάθειες με το παραδοσιακό τροπο

Την εποχή πριν του αλουμινίου και του νηματος , οι οργανοποιοι τι έκαναν ;
υποθέτω πως η’ οι παίχτες ταλαιπωρουντο με το σκεβρωμα ξεσκεβρωμα και σέρβις των οργάνων, η’ υπήρχαν κάποιοι ονομαστοι οργανοποιοι που έφτιαχναν μπουζούκια με εγγύηση ζωής , και εκεί πήγαιναν οι περισσότεροι

Αυτή είναι και η απορεια μου !
Υπήρξαν οργανοποιοι που δαμασαν το ξύλο και τα μυστικα κατασκευής του μπουζουκιου πριν η πρόοδος και η επιστήμη βρει άλλες λύσεις ;

Εάν ναι , γνωρίζουμε ποιοι ήταν;

Επίσης εχω την ίδια απορεια για μανίκι ατοφιο… Κάπου εχω ακούσει πως μερικοί οργανοποιοι ακόμα φτιάχνουν κάποια όργανα με αυτό το τροπο

ΥΓ: το Πολιτικο σχεδόν 6 μήνες τώρα δεν έχει κουνηθεί ! Θα περιμένω να κλείσει χρόνο για να πω με βεβαιότητα