Αναζητώντας το ρεμπέτικο στον 21ο αιώνα

Ναι, Περικλή. Αυτά είδα και μου άναψαν τα λαμπάκια. Σοβαρά επιχειρήματα του τύπου: 1.“Όσο για το ρεμπέτικο στον 21ο αιώνα, είναι μουσική της ταβέρνας και της παρέας (παρέα σε σπίτια, σε πλατείες κλπ.).”
2. “[SIZE=2]το ρεμπέτικο δεν έχει ανάγκη κανένα μέγαρο.”
3. “γιατί βλέπω να χώνει πολύ την μυτη του στο ρεμπέτικο”
4. “την λαΐκή μουσική την κάνουνε οι άνθρωποι και οι κοινότητες, όχι τα λαμόγια και οι ελιτιστές.”

Και πόσα άλλα!

Και ποιες είναι προβοκατόρικες ερωτήσεις; Ποια συζήτηση σού χάλασα;
[/SIZE]Ποιον απαξίωσα; Πού φάνηκε αυτό;

Μιλάτε για εκμετάλλευση του Ρεμπέτικου από το κακό Μέγαρο αλλά για τους σφετεριστές επαγγελματίες μουσικούς (κι όχι μόνο μουσικούς) του χώρου, μούγκα!! Που με ένα όργανο (ή κάμερα) στην πλάτη έχουν κάνει “πουτάνα” δεξιά κι αριστερά το ρεμπέτικο. Μουσικοί άσχετοι με το είδος αρπάζουν ένα 3χορδο ή μια κιθάρα σε όποια χώρα βρίσκονται και βουρ! Στην Ελλάδα ακόμη πιο ξεδιάντρωπα! Αυτό δεν είναι εκμετάλλευση για κέρδος; Ή μήπως το Μέγαρο μουσικής της Ν.Υόρκης (τυχαία η πόλη) που τρέχουν όλοι να παίξουν, είναι αγαθό και μόνο το δικό μας είναι …καπιτάλας και βρομερό;

Εάν θεωρείτε ότι ένα Μέγαρο δεν είναι χώρος για ρεμπέτικο λόγω “καταγωγής” του δεύτερου, τότε κι εγώ θα έλεγα ότι ούτε εσείς μπορείτε να ξαναπιάσετε μπουζουκάκι λόγω της ευγενικής σας καταγωγής. Δεν είστε ίδια κάστα, ρε παιδί μου, με τους πρώτους δημιουργούς!
Επίσης, κάτω τα χέρια από τα Δημοτικά. Ποτέ ξανά στο Μέγαρο μη μας τα μολύνουν κι αυτά!!

Εμένα προσωπικά λοιπόν, δεν με ενοχλεί να παιχτεί στο Μέγαρο ή οπουδήποτε αλλού από εκπροσώπους σαν τους Ρεμπετιέν. Και μακάρι να ήμουν άξιος και ικανός να παίξω κι εγώ Ρεμπέτικα εκεί μέσα!
(Κι όπως έγραψε κι ο Αλχημιστής, η Μουσική είναι για να παίζεται και να ακούγεται.)

Αυτά και τέλος.

Λουκά, ξέρω πολύ καλά ότι, πριν λίγα χρόνια και με πρωτοβουλία λαϊκών (χωρίς πτυχία) μουσικών, επιχειρήθηκε η σύσταση ομάδας εργασίας για να προωθηθεί η υπόθεση του προσδιορισμού, τί ακριβώς είδους ύλη, θεωρητική και πρακτική χρειάζεται, ώστε να υπάρξει κάποτε «πτυχίο μπουζουξή» (μπουζουκίστα, κατά κάποιους). Η προσπάθεια ατόνησε και εγκατελήφθη, χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Βλέπεις εσύ δάκτυλον “εκάστοτε Μεγάρων” πίσω από αυτή την αποτυχία; Σε πληροφορώ, πάντως, ότι οι συγκεκριμένοι μουσικοί (κάποιους απʼ τους οποίους γνωρίζω) έχουν κανονικούς καθρέφτες στα σπίτια τους και δεν χρειάζονται, δεν τους προσφέρθηκαν και φυσικά δεν πήραν καθρεφτάκια ιθαγενών ούτε από Μέγαρα, ούτε από Υπουργεία. Άλλο, εντελώς άλλο ήταν το πρόβλημα…

Νίκο, για μένα, και το είχα πει και στην προηγούμενη κουβέντα, το πτυχίο ή η οποιαδήποτε αναγνώριση της λαικής μας μουσικής δεν θα έπρεπε να επαφίεται σε οποιαδήποτε πρωτοβουλία ιδιωτών, αλλα να αποτελεί προιόν κρατικού σχεδιασμού και ευθύνης. Ξέρω ότι σε αυτό το θέμα συνήθως διαφωνούμε, αλλά αυτό δεν παίζει ρόλο, έτσι και αλλιώς τα λέμε και από κοντά.
Σχετικά με αυτό που λέω για τα “εκάστοτε Μέγαρα” έχει να κανει με την αντιμετώπιση της λαικής μας μουσικής από το κράτος και τους συνεργάτες του. Σε αυτούς αναφέρομαι ως “ταγούς του πολιτισμού.” Για μένα ούτε “ταγοί” είναι ούτε τίποτα περισσοτερο από δομές - φορεις που διασφαλίζουν και πολιτιστικά εκτός από πολιτικά την κρατούσα τάξη πραγμάτων με το αζημίωτο βέβαια.
Με την έκφραση “καθρεφτάκια στους ιθαγενείς,” αναφέρομαι στις εκδηλώσεις για την λαική μουσική και το ρεμπέτικο ειδικότερα, που για μένα χωρίς πραγματικά να τους ενδιαφέρει ως αντικείμενο, λειτουργεί ως άλλοθι για να επιδείξουν έργο σε όλο το φάσμα του πολιτιστικού προιόντος. (Και ρεμπέτικο έχουμε διαλέχτε).
Ελπίζω να είμαι πιο κατανοητός τώρα.

Καλημέρα Δημήτρη.

Ε, σβήσ’ τα τώρα που ξημέρωσε, να μιλήσουμε σαν άνθρωποι! :slight_smile:

Όχι, εγώ προσωπικά δεν είπα «λόγω καταγωγής». Τόνισα ότι αναφέρομαι στο παρόν.

Ξέρεις, αν αυτή την κουβέντα δεν την έλεγες σαν σχήμα λόγου αλλά κυριολεκτικά, θα είχες απόλυτο δίκιο. (Δε λέω μεν, έτσι αυταρχικά, «κάτω τα χέρια», αλλά για το αν μόλυναν ή δε μόλυναν όλες αυτές οι δοξαστικές αποπλαισιώσεις έχω ιδίαν πείρα.) Αλλά ας μην το πλατύνουμε, το ρεμπέτικο είναι μια χαρά θέμα. Ένα θέμα τη φορά.

Και οι κακοί ή καιροσκόποι μουσικοί του ρεμπέτικου, κι αυτοί είναι ένα άλλο θέμα.

Ελπιζω Νικο να μη το πηρες προσωπικα, καθως δεν στοχευα εσενα Μιλαω γενικα.Απλα εχω κουραστει τοσα χρονια να μη μας αρεσει τιποτα, κι ολα να τα σνομπαρουμε.Ενοχλουμε κι εγω με την αισθητικη της τηλεορασης στα διαφορα αφιερωματα ανα Σαββατοβραδο, με ολες αυτες κι αυτους τους ασχετους που σαχλαμαριζουν εκει μεσα.Αλλα το μονο που μπορω να κανω ειναι να την κλεισω.Και αυτο κανω δηλαδη…Το μεγαρο ομως δεν με ενοχλει καθολου

Και εγώ, Λουκά, είμαι 100 % υπέρ της κρατικής ευθύνης και επομένως πρωτοβουλίας για τα θεσμικά πράγματα. Όταν όμως, λαϊκοί και 1000 % καταξιωμένοι μουσικοί που αποδεδειγμένα αγαπούν τη λαϊκή μουσική και νοιάζονται για το καλό της, βλέπουν επί δεκαετίες την (όχι μεν επιδεικτική, αλλά σίγουρα) παντελή απουσία του επίσημου κράτους από αυτά ακριβώς τα θεσμικά θέματα, δεν έχουν άλλη επιλογή από το να πάρουν οι ίδιοι πρωτοβουλία. Το κατά πόσον η πρωτοβουλία αυτή θα υποστηριχτεί από τους συναδέλφους τους ώστε να ενδυναμωθεί ή, όπως τελικά συνέβη, θα καταπολεμηθεί με πείσμα και χωρίς αντιπροτάσεις ώστε να απαξιωθεί, είναι άλλο θέμα. Όμως στην αντιπαράθεση αυτή, που έληξε με το πνίξιμο της όποιας πρωτοβουλίας, ούτε οι κρατικοί φορείς ούτε τα διάφορα Μέγαρα αναμίχθηκαν, έστω στο παραμικρό.

Αυτό πάλι ποιος το είπε; Ή γενικότερα ποιος είπε οτιδήποτε για τους μουσικούς; Εγώ δεν τυχαίνει να τους ξέρω (και αν, όπως καταλαβαίνω, ζουν έξω [σωστά;], είναι λογικό), αλλά το μόνο που είπα σχετικά ήταν:

Τέλος πάντων παιδιά, τα 'παμε.

Μιας κι εδώ είναι φόρουμ, προσωπικά έκανα αυτό που θεωρώ ότι είναι ο σκοπός του, δηλαδή άκουσα μερικές γνώμες κι είπα και μία. Ξεκαθάρισα ότι δε διεκδικώ να συμφωνούν όλοι μαζί μου, επομένως ούτε χαίρομαι που κάποιοι συμφωνούν ούτε λυπάμαι που άλλοι διαφωνούν.

Λυπάμαι απλώς για όσους δεν ξέρουν ή δε θέλουν να συζητούν, και στην επιχειρηματολογία απαντάνε με χαρακτηρισμούς όπως αρτηριοσκλήρωση, γκρίνια, παλαιοημερολογιτισμός και δεν ξέρω τι άλλο.

Πάμε τώρα ν’ αμολήσουμε κάναν αητό, και καλή Σαρακοστή.

Ας συζητήσουμε για την ουσία.
Έχει κάποιος κάτι να πει (ως πρόσκληση το γράφω) ;
[video]https://youtu.be/Ye6RoeLJ5VE[/video]

Πολλές φορές οι συζητήσεις γίνονται για να κατανοούμε ο ένας τον άλλο και όχι απαραίτητα για να πείσουμε ο ένας τον άλλο.

Θεωρώ πιο σημαντική τη διάδοση του ρεμπέτικου από τη διαφύλαξή του με τη μορφή που ο καθένας το έχει πλάσει στο μυαλό του. Για το λόγο αυτό θεωρώ ότι η εκδήλωση μόνο καλά μπορεί να προσφέρει, ειδικά όταν συμμετέχουν καταξιωμένοι μουσικοί που αποδεδειγμένα σέβονται το ρεμπέτικο και κανείς δεν αμφιβάλλει για αυτό. Αν η μουσική είχε κακοποιηθεί (και εδώ χωρεί πολυ κουβέντα), τότε θα υπήρχε κάποιος λόγος που θα μπορούσε κάποιος να εκφράσει έναν ισχυρό αντίλογο.

Νίκο, δεν αναφέρθηκα στην συγκεκριμένη πρωτοβουλία. Έτσι όπως το έθεσε ο Alchimistis το πρόβλημα της αναγνώρισης της λαικής μουσικής “σκόνταφτε” πάντα στην “φαγωμάρα” και στα “μπαιράκια”. Έτσι βγάζει λάδι την αντιμετώπιση του επισημου κρατους απέναντι στην λαική μουσική. Σε επέκταση είναι το γνωστό παραμύθι ότι δεν θα πετύχουμε ποτέ τίποτα επειδή έτσι ειμαστε εμείς οι έλληνες κλπ.
(Για την ιστορία δεν ήξερα γι αυτή την πρωτοβουλία και την έμαθα από σένα.)

Και σχετικά με αυτό που παρέθεσε ο babis, πραγματικά, ποιοτικά δεν μπορεί κανείς να πει κάτι. Είναι υπέροχοι μουσικοί και κάνουν αυτό που ξέρουν με τον καλύτερο τρόπο.

Εσεις κυριε pepe κοιταξτε να κρατησετε το ρεμπετικο τραγουδι για παρτη σας, παιζοντας σε σκοτεινα υπογεια, σε τεκεδες, και αφοριστε ολους οσους το πανε ενα βημα πιο περα.Και να θυμαστε…οσο οι νεγροι εφυγαν απο τις φυτειες και μπηκαν στα στουντιο, τα μπλουζ ηταν λιγοτερο αυθεντικα???

Αν μου δείξεις ένα σημείο όπου ανέφερα τεκέδες, σκοτεινά υπόγεια, ή αφορισμούς της αντίθετης άποψης, δεσμεύομαι ότι θα πάω να κρυφτώ κάπου τόσο σκοτεινά που δε θα ξαναενοχλήσω κανέναν.

Αν όχι, θα ήθελα να επανορθώσεις για τη χείριστη συζητητική σου συμπεριφορά.

Και παλι γενικα μιλαω για τους τεκεδες κλπ.Χαλαρωστε ρε ολοι.Χειριστη συμπεριφορα επειδη δεν συμφωνουμε? Μαλλον δεν εχεις δει συμπεριφορες .Τελος των παντων αν σου κανει η συγνωμη μου εχει καλως …

Με συγχωρείτε κύριε Ζαρκαδά, αλλά με δεδομένη τη συγκεκριμένη προσφώνηση (

), απευθύνεστε όχι «γενικά» στο φόρουμ αλλά στο συγκεκριμένο μέλος μας στοχευμένα.

Εσείς, δεν νοιώθετε την ανάγκη να χαλαρώσετε;

Και να κρατήσετε και το «ρέ» για χρήση οπουδήποτε αλλού, αλλά όχι σε αυτό το χώρο, παρακαλούμε.

Να πω εδώ, επειδή ξέρω τον Κώστα από τους ερασιτέχνες οργανοποιούς ότι το “ρε” δεν το είπε για να υποτιμήσει κάποιον. Ο Κώστας έτσι μιλάει. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να δώθεί περισσοτερη σημασία σε αυτό, από ότι πραγματικά σημαίνει.

(Ν. Π. από συντονιστική ομάδα: Εντάξει, Λουκά, ευχαριστούμε πολύ και το θέμα αυτό κλείνει).

Φιλοι μου,απο οσα εχω συμπερανει σχετικα με την εισοδο του μπουζουκιου στην επισημη παιδεια του κρατους,το προβλημα ειναι η μεθοδος σπουδης του οργανου,καθως ως λαικο οργανο διδασκεται με ποικιλους τροπους.Πανω σε αυτο ο Β.Τριγκας εχει κανει μια σοβαρη δουλεια,ωστοσο δε παυει να ειναι μια δικη του αντιληψη.Δηλ.,απλα,αλλιως διδασκει τη δακτυλοθεσια ο Τριγκας στο '‘Α’'τραγουδι,κι αλλιως ο Λ.Τσικουριδης.Δεν αναφερομαι σε πολιτικες η κοινωνικες προεκτασεις γιατι αυτο ειναι 2ον για μενα.Μαλλον ειναι δυσκολο να καταληξει το θεμα καπου δυστυχως.Οσο για το ρεμπετικο κ τους χωρους που πρεπει να παιζεται,για μενα,ειναι οι κατεξοχην λαικοι χωροι,κουτουκια,ταβερνες,αυλες κλπ.Ωστοσο δεν ειμαι αρνητικος σε μεγαλους δημοσιους χωρους,αρκει να υπαρχει σεβασμος στο υφος του,στην εκφραση δηλ.Μια καλη παρουσιαση σε τετοιους χωρους,κανει γνωστα αριστουργηματα που λογω εποχης,ο δυτικοτροπος πλεον ελληνας αγνοει.Ασε που δεν ειναι καν ευρωπαιος αλλα κ γιατι να ειναι?Αλλα αυτο ειναι αλλη κουβεντα.

Σ’ ένα κανάλι του ΥΤ που εδώ (αλλά και στο ΥΤ) έχει κακοχαρακτηριστεί για τον τρόπο που ανεβάζει και παρουσιάζει τα τραγούδια, αλλά που κανείς δε θα διαφωνούσε ότι ανεβάζει καλά τραγούδια, βρίσκω στην τύχη αυτό: Μπάλος με μανέ, Ρούκουνας, 1934. Χίλιες και κάτι προβολές.

Άλλα κανάλια, πιο προσεγμένα ή και απλώς πιο σουξεδιάρικα, μπορεί να έχουν περισσότερες προβολές. Επιπλέον, πάρα πολλά τραγούδια είναι ανεβασμένα στην ίδια εκτέλεση δύο, τρεις, τέσσερις φορές σε διαφορετικά κανάλια, οπότε οι προβολές πάνε αθροιστικά.

Χώρια βέβαια το σίλαμπς.

Η αίθουσα του Μεγάρου πόσους βάνει;

Θα μου πεις, συγκρίνεις το λάιβ από αξιόλογους σημερινούς μουσικούς σε καλή αίθουσα με την ακρόαση φθαρμένης και κακοψηφιοποιημένης πλάκας γραμμοφώνου στο λάπτοπ ή στο κινητό σου; Όχι βέβαια. Το λάιβ είναι άλλης τάξης γεγονός. Απλώς αμφισβητώ την τόση αξία του Μεγάρου στο συγκεκριμένο ζήτημα, της προβολής άγνωστων τραγουδιών. Και σάματις αυτοί οι μουσικοί που τα ξαναζωντανεύουν μετά από σκάρτον ένα αιώνα, στο Μέγαρο τα έμαθαν; Στο ΥΤ βέβαια (όσα δεν είχαν επανεκδοθεί σε δίσκους ή σιντί μέχρι τα τελευταία δέκα ή και λιγότερα χρόνια), ή στο σίλαμπς, ή πάντως στο διαδίκτυο.

Καλο μηνα φιλε pepe.Ως ερασιτεχνης,με ενδιαφερει ιδιαιτερα το υφος στα τραγουδια.Σχεδον παντα η πρωτοτυπη εκτελεση ειναι η ιδανικη,αλλα η live παρουσιαση,απο καταξιωμενους καλλιτεχνες(Τατασοπουλος,Μυστακιδης,ΣκουταςΜηταρακης,κλπ) ειναι κατι αλλο.Σου φερνει εκεινη την εποχη μπροστα σου κατα μια εννοια.Και αυτο γινεται ιδανικα σε συναυλιακους χωρους κυριως που εχει ησυχια,κ αυρα αναλογης εποχης.Αλλα ειναι εξισου ωραιο να ακους τετοια σε ταβερνακια κλπ αλλα δυσκολο να αφοσιωθεις στα ακουσματα,λογω περιβαλλοντος(παρεα,οινοποσια,κλπ).Απλα,εκει μου τι δινει πολλες φορες,να παιζει ενα σχημα,ενα τραγουδι σπανιο κ δυσκολο,κ απο κατω να γινεται …της μπριζολας…ε λοιπον δε το απολαμβανω οπως θα ηθελα…αλλα πρεπει να παιζονται κι εκει βεβαιως…ετσι αναπαραγεται κ ειναι η κουλτουρα στο ρεμπετικο.Λαικα πραματα δηλαδη…

Νομίζω ότι κάθε τρόπος “προβολής” της μουσικής έχει την αξία του. Και το διαδίκτυο και ο πραγματικός χώρος συνεισφέρουν με το δικό τους τρόπο στη διάδοση της μουσικής (πιθανά σε διαφορετικό κοινό). Θεωρώ όμως ότι δε μπορούν να συγκριθούν γιατί τα χαρακτηριστικά τους είναι διαφορετικά!