Ανέστος Δελιάς

Ηθελα να σας ρωτήσω τι έχετε ακούσει σχετικά με τον Ανέστο Δελιά ή Αρτέμη λέει, όπως τον φωνάζανε στην Τετράδα…
Εγώ βρίσκω ό,τι τραγούδι έχει γράψει και πει καταπληκτικό, είναι από τους αγαπημένους μου … Η πενιά του επίσης στο μπουζούκι είναι πολύ καλή, ο Γενίτσαρης μάλιστα απ’ ό,τι έχω διαβάσει λέει ότι ο Ανέστος ήξερε το καλύτερο μπουζούκι απ’όλους κι ήταν κλασεις ανώτερος από τον Μάρκο στο όργανο.
Δεν ξέρω, αλλά βρίσκω ότι έχει κάτι το ιδιαίτερο και τραγικό η φωνή του, λες και ήξερε ποιο θα είναι το τέλος του…
Αληθεύει το γεγονός ότι εθίστηκε στην πρέζα από αυτη τη χανούμισσα λέει που του φύσαγε ντουμάνια όταν κοιμότανε; Λίγο τραβηγμένο μου ακούγεται…

Συμφωνώ απόλυτα με το Γιάννη. Ο Δελιάς θα πήγαινε πολύ μπροστά αν ζούσε αρκετά χρόνια.
Ήταν Σμυρνιός και στην αρχή κιθαρίστας. Μετά, όταν γνώρισε το Μάρκο έμαθε μπουζούκι. Ο πατέρας του είχε το παρατσούκλι “Μαύρη γάτα” το οποίο του το κόλλησαν κι αυτουνού. Ακούγεται σε κάποιο τραγούδι, νομίζω στο “Μεσ’ της Πόλης το χαμάμ”, ο Στράτος να του λέει “Γειά σου Αρτέμη, μαύρη γάτα.” Ίσως επειδή οι στίχοι του τραγουδιού ήταν του πατέρα του.

Πέθανε σε ηλικία μόλις 29 ετών από χρήση ηρωίνης. Λένε ότι την έμαθε από τη φιλενάδα του, κάποια Σκουλαρικού, γυναίκα από τις κακόφημες συνοικίες των Βούρλων. Έκανε και εξορία μαζί με το Γενίτσαρη. Καθόλου συμπτωματικό το ότι στην ταινία “Το μινόρε της αυγής” δείχνουν τους δύο φίλους, τον Καφετζόπουλο και τον άλλον (τον ξεχνάω) να είναι μαζί στην εξορία. Ο δεύτερος να έχει εθιστεί στην πρέζα και να τραγουδάει στο μπαγλαμά το “Απ’ τον καιρό που άρχισα.” Κατά τ’ άλλα κάθε ομοιότητα με πρόσωπα και γεγονότα είναι “καθαρά συμπτωματική.”

Ένα περιστατικό που παραλίγο να του στοιχίσει τη ζωή (ακόμη νωρίτερα) ήταν όταν τον πυροβόλησε ο Μάθεσης (ευτυχώς αστόχησε) όταν έμαθε (ψέμα του Μπάτη) ότι δεν ήθελε να του δώσει αντίτυπο του δίσκου που κάνανε μαζί, με το “Νίκος ο τρελλάκιας”. Τρελλάκιας, όνομα και πράγμα.

Λεφτέρη, επικοινώνησε με μένα στο ΚΚ(ΤΜ)

<FONT SIZE="+1"><FONT FACE=“SYMBOL”>MerikeV erwthseiV gurw apo ton Delia:
1.Epaize o idioV mpouzouki se oleV tiV sunqeseiV tou;
2.AutoV paizei mpouzouki sto den eidane ta matia mou tetoia kalh gunaika(den eimai sigouroV gia ton titlo alla einai pasignwsto),opou o ceirismoV-kata th gnwmh mou- einai polu procwrhmenoV gia thn epoch tou;
3.Se poia tragoudia(ta gnwstotera) thV TetradoV tou PeiraiwV paizei kiqara o DeliaV;
4.Otan den paizei o DeliaV kiqara sta tragoudia auta tote poioV paizei sunhqwV;
5.Uparcoun tragoudia tou Markou opou mpouzouki na paizei o DeliaV kai tou Delia opou na paizei o MarkoV;
6.Uparcei kamia sunergasia-hcografhsh tou Tsitsanh me to Delia?
7.O StratoV epaize (estw kai gratzounista) kanena organo;(Entaxei re magkeV gia to Mpath de qa rwthsw!)
Elpizw na mhn saV kourazw kai na mhn creiastei na yaxete polu.
Eucaristw, na ste kala kai kalo sabbatokuriako.
U.g. :Blepw pou kanonizete sunanthseiV kai glentia
kai peqainw apo nostalgia. Mpistolate twra pou eiste neoi, mecri ta ogdonta sou ki ustera falhriseV, etsi ecoune ta pragmata!
U.g. 2: BasilhV apo Kanada akouei; Gia rixe re magka kanena surma sto 1212 889 1239, na poume kamia koubenta ama goustareiV…
Ante geia.
StauroV</FONT></FONT>

  1. Ναι, σε όλες.
  2. Ναι, αυτός παίζει.
  3. Σε κανένα.
  4. Κανείς. Ποιος σου είπε ότι η “Τετράδα” είχε κιθαρίστα;
  5. Τραγούδια του Μάρκου που να παίζει μπουζούκι ΚΑΙ ο Δελιάς, σίγουρα θα υπάρχουν κάποια τη διετία '35-'37, αλλά θα πρέπει να ρίξουμε πολύ ψάξιμο για να τα βρούμε. Το αντίστροφο δεν ισχύει σε καμιά περίπτωση.
  6. Ναι, συνεργάστηκαν τόσες φορές, όσες και ο Μάιλς Ντέιβις με το Γιώργο Μουφλουζέλη.
  7. Ο Στράτος έπαιξε μπαγλαμά και ποτηράκια σε αμέτρητες ηχογραφήσεις. Και μάλιστα δε “γρατζούναγε” καθόλου άσχημα.
    ΑΝ

ΥΓ. Πατριώτη, πράγματι με κουράζεις. Θα σου βάλω πλαφόν: Μέχρι τρεις ερωτήσεις την κάθε φορά. :):slight_smile:
ΥΓ1. Τώρα που το σκέφτομαι, σίγουρα υπάρχουν τραγούδια όπου ο Τσιτσάνης συνεργάστηκε με το Δελιά. Μόνο που ο Δελιάς …δεν ήταν εκεί.

Κι εγώ ξέρω ότι η Τετράδα είχε δύο μπουζούκια, έναν τζουρά κι έναν μπαγλαμά. Αυτό το μπάσο όμως που ακούγεται σε πολλά τραγούδια της Τετράδος, από που προέρχεται; Δεν είναι κιθάρα; Γιατί μου φαίνεται ο Ανέστος έπαζιζε και κιθάρα για την Τετράδα… ή οχι;

Στα περισσότερα τραγούδια του Μάρκου την περίοδο 33-40 υπάρχει κιθάρα. Σε αυτά που ηχογραφήθηκαν στην ODEON/PARLOPHON συνήθως παίζει κιθάρα ο Περιστέρης, εκτός από αυτά που παίζει μπουζούκι, οπότε αναλάμβαναν την κιθάρα διάφοροι (από τον Κωνσταντινίδη ως τον Παπάζογλου, πάντως ΟΧΙ ο Δελιάς που είχε συμβόλαιο με την COLUMBIA).
Στα λίγα του Μάρκου που ηχογραφήθηκαν στην COLUMBIA/HMV συνήθως δεν παίζει καθόλου η τετράδα (π.χ. “Γιατί μικρούλα μου” όπου παίζει ο Τσιτσάνης μπουζούκι και μάλλον ο Σκαρβέλης ή ο Καρίπης κιθάρα). Στην COLUMBIA/HMV o Μάρκος παίζει μπουζούκι σε όλα τα τραγούδια του (δεν είναι δα και πολλά) και ΔΕΝ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ στα τραγούδια των υπολοίπων (Μπάτη και Δελιά) διότι ενδιαμέσως υπόγραψε συμβόλαιο με την ODEON/PARLOPHON. Σε αυτά τα τραγούδια, όπου υπάρχει μπουζούκι είναι ο Δελιάς ανεξάρτητα από το αν είναι στο όνομά του ή όχι το τραγούδι (π.χ. “Σφουγγαράδες”).

Τέλος, δυό ενδιαφέρουσες παρατηρήσεις:
α) ο Στράτος ήταν ο μόνος που τόχε δίπορτο και πριν και μετά τον πόλεμο. Μπορεί ο κύριος όγκος ηχοχραφήσεων του νάναι στην HMV/COLUMBIA αλλά έχει ουκ ολίγα και στην ODEON/PARLOPHON
β) στο τραγούδι του Μάρκου “Στην πλάκα που επήγαινα” το μπουζούκι είναι “περίεργο” και ΣΙΓΟΥΡΑ δεν είναι ούτε ο Μάρκος ούτε ο συνήθης ύποπτος κυρ Σπύρος. Μήπως είναι ο Παπαιωάννου;

Φραγκίσκος

Frank:
Το “Στην Πλάκα που επήγαινα” εμένα μου μυρίζει Μπαγιαντέρας. Δεν ξέρω χρονολογία άσματος όμως.

Οι “Σφουγγαράδες” από που κι ως που υποννοείς πως είναι του Δελιά; Επειδή παίζει μπουζούκι αυτός;

Εμένα θεματολογικά (τραγούδι για επάγγελμα) αλλά ΚΑΙ μουσικολογικά: καμηλίερικο Σουζνάκ - μιά στο Ρε και μιά στο Λα με δύο (αριθ.2) ακκόρντα, μου λέει και μου υπογράφει ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΜΠΑΤΗΣ/ΑΜΠΑΤΗΣ/ΤΣΟΡΟΣ.

Αν ξέρεις κάτι άλλο… μολόγα το!

ΚΚ

Αν μου επιτρέπετε ένα σχόλιο πάνω στους “Σφουγγαράδες” και γενικότερα στην πατρότητα των τραγουδιών:

Εμένα μου φαίνεται ότι το ως άνω τραγούδι, εισαγωγή και κύριο μέρος, απέχει ελάχιστα από την εισαγωγή του “Χτες το βράδυ στο σκοτάδι.” Ελάχιστες είναι οι αλλαγές (μάλλον στον τρόπο εκτέλεσης) που σε πάνε από το ένα στο άλλο. Δεν εννοώ φυσικά ότι ο Μπάτης έκλεψε το Μάρκο ή το αντίθετο. Θα ήταν τουλάχιστον έλλειψη σεβασμού σ’ αυτά τα ιερά τέρατα. Απλά είναι φυσικό να υπήρχε επηρεασμός μεταξύ τους. Τα ακούσματα που έχεις δεν μπορεί παρά να σε επηρεάσουν άθελά σου.

Κι αν ήθελε κανείς να το τραβήξει και παραπέρα, θα μπορούσε να πει ότι αν παίξεις το χασαποσέρβικο του Μάρκου “Μικρός αρραβωνιάστηκα” σαν ζεϊμπέκικο, παίρνεις κάτι που μοιάζει με το “Πάντα με γλυκό χασίσι” του Μπαγιαντέρα.

Λεφτέρη, το θέμα της “πατρότητας” το έχουμε ΞΕΣΚΙΣΕΙ σ’ αυτό το φόρουμ.

Με λίγα λόγια έχεις δίκιο πάνω κάτω στην παρατήρησή σου, αλλά αν θές, αριστερά στην οθόνη έχεις μια επιλογή “Keyword Search”.
Βάρα τη και βρες τις (άπειρες) σχετικές κουβέντες.

Η προτροπή μου έχει καθαρά διαδικαστικό χαρακτήρα: Να μην ανοίγουμε κουβέντες που ξανάγιναν στο παρελθόν.

Το τελευταίο όμως ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΝΟΝΑ. Αν τουλάχιστον δύο άτομα επιθυμούν να ξανα-ματα-ανοίξουν την ίδια κουβέντα, ας ανοίξουν ένα new discussion και ας του σκίσουν τα ράμματα. Και όσοι προσέλθουν… καλοδεχούμενοι.

Χαίρε
ΚΚ

Κώστα

α) “Στην Πλάκα…” δεν μπορεί μάλλον να παίζει ο Μπαγιαντέρας διότι το τραγούδι είναι σε PARLOPHON ενώ ο Μπαγιαντέρας ότι έχει ηχογραφήσει είναι σε COLUMBIA (νομίζω)

β) Τώρα που φέρνεις την κουβέντα (ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΤΟ ΠΗΓΑ ΕΚΕΙ), λέω καθαρά πως σιγά μην είναι του Μπάτη οι “Σφουγγαράδες”. Είναι τόσο μελωδικό τραγούδι, που θα με παραξένευε πολύ ναναι καθαρά δικό του. ʼλλωστε, εκείνη την εποχή, τα τραγούδια αυτού του είδους ήταν ΣΥΝΗΘΩΣ προϊόν συλλογικής διαδικασίας. ΕΙΚΑΖΩ λοιπόν πως το πιο μεγάλο μερίδιο στην κατασκευή του τραγουδιού είναι του Ανέστου.

Οι καημένοι οι σφουγγαράδες είναι ένα υπέροχο «αρχαίο» ζεϊμπέκικο βαρύ και ζόρικο.Στέκεται –ορθώς- υπό το όνομα του Ζώρζ Μπατέ που μας το φέρε απ τα βάθη των αιώνων.Μην διαφωνείτε αδίκως , σίγουρα το παίζε ο Μπάτης πρίν γνωρίσει το Ανεστάκι που τ΄άκουσε και τρελλάθηκε και το παίξε με την δική του χάρη στο μπουζουκάκι του.
Το ρε ουσάκ που παίζουν είναι η ηχητική απόδοση της μελαγχολίας και της απόγνωσης , τεχνικά μπορούσε και μόνος του ο Μπάτης άνετα , σιγά το σπουδαίο πράμα , εδώ μεταποίησε το «how dry I am» σε τούρκο μπουφετζή στους σφουγγαράδες θα κόλλαγε?
Αυτό που πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας είναι ότι η τετράδα ήταν ένα συμπαγές πράγμα που προέκυπτε από μεράκι , γνώση , μαστούρα και δέσιμο της μπάντας.Πως το λέγε ο Μπελούσι στους blues brothers ? “we have to get the band together”.Τώρα αν του Ανέστου δε του άρεγε το μι που έπαιζε Μπάτης και έπαιζε μι ύφεση.
Ποιος δίνει μια δεκάρα? Και ποίος υπογράφει ότι έγινε έτσι.?

Σώτος
(Π.Φ.Τ.Α.Σ)
(Παγκοσμίου φήμης τετραδολόγος άνευ στοιχείων

Ξεκινάω απ’ το τέλος.
Ξανά μανά ο Σώτος βοηθάει. Το εν λόγω ζεϊμπέκικο έρχεται απ’ τα βάθη των αιώνων! Οσο για τη συνθετική ικανότητα του Μπάτη… Ολοι οι παλιοί συμφωνούν. Ο Μπάτης δεν ήτανε δα κανένας μεγάλος συνθέτης. Ητανε όμως ρεμπέτης. Που σημαίνει είχε την ικανότητα να βάλει δυο-τρεις σκέψεις ή συναισθήματα πάνω σε δυο-τρεις νότες. Αποτέλεσμα ήταν να καταφέρει να γράψει μερικά πανέμορφα ΓΝΗΣΙΑ τραγούδια, ανάμεσά τους και ο ύμνος του εργατικού λαϊκού τραγουδιού: Ο “Θερμαστής”.
Τι βοήθειες πήρε από άλλους και από ποιους, ιδίως στο “χτένισμα” των τραγουδιών είναι κάτι που μόνο για ιστορικούς λόγους (ή καλύτερα για λόγους καταγραφής) με απασχολεί. Ο Μάρκος π.χ. αναφέρει ότι το “Ζεμπεκάνο Σπανιόλο” του το πρότεινε έτοιμο ένας πατριώτης του Συριανός, αλλά δεν το ήθελε και το πήρε ο Μπάτης. Ο Φραγκίσκος Ζουριδάκης λέει πως το “Σου 'χει λάχει” το ‘γραψαν μαζί με το Μπάτη κ.ο.κ.
Η επιρροή του Ανέστου στα τραγούδια του Μπάτη είναι δεδομένη. Δεν είναι όμως κάτι που έχει να κάνει με το συγκεκριμένο μπουζουξή. Το ζήτημα της παρέμβασης του μπουζουξή-εκτελεστή στην τελική διαμόρφωση του τραγουδιού, ιδιαίτερα κατά την ηχογράφηση, ξεκινά απ’ το “Εγώ θέλω πριγκηπέσα” (Τούντας-Τσαούς) και φτάνει στους Μίκη-Χιώτη (δεν πάω παραπέρα γιατί …βρωμάει). Αν μιλήσετε με παλιούς μπουζουξήδες θα δείτε ότι όλοι είχαν το παράπονο “γιατί δεν είναι τ’ όνομά μου στο δίσκο;”. Κι αυτό γιατί ήξεραν ότι δεν ήταν απλώς εκτελεστές αλλά συμμετείχαν στην παραγωγή. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αναφέρει ο Θύμιος Στουραϊτης: “Εφερναν τα τραγουδια τους για ηχογράφηση και δεν ήξεραν ούτε καν τι ρυθμό θέλουν. Ζεϊμπέκικο; Μαρς; Βαλς; Ξεκινάγαμε να τα παίζουμε όπως γουστάραμε και αυτοί έβλεπαν ποιο είναι κατά τη γνώμη τους το καλύτερο αποτέλεσμα (εξαιρούσε μόνο το Μάνο Λοϊζο)”.

Για το “Στην Πλάκα που επήγαινα” δεν κατάλαβα γιατί πιστεύετε ότι παίζει κάποιος άλλος απ’ τον Περιστέρη. Στα προπολεμικά τραγούδια του Μάρκου παίζει ή ο ίδιος ή ο Περιστέρης. Υπάρχουν τρία-τέσσερα που παίζει ο Τσιτσάνης (“Με τις μαριολιές σου” κλπ.) και δύο που παίζει ο Χιώτης. Δεν ξέρω αν μου ξεφεύγει καμιά άλλη εξαίρεση αλλά η ουσία είναι η εξής: Για να μην παίξει ο Μάρκος σε τραγούδι όπου παρεβρίσκεται (αυτό λέω γιατί υπάρχει και το μπέρδεμα με τα συμβόλαια) έπρεπε ο μπουζουξής να θεωρείται κάτι το εξαιρετικό. Δηλαδή ή κάτι το καινούργιο, οπότε τον έβαζαν στα τραγούδια του Μάρκου για να τον αναδείξουν ή ήταν δεξιοτέχνης πολύ καλύτερος απ’ το Μάρκο (ή τουλάχιστον έτσι νόμιζαν οι υπεύθυνοι της εταιρίας).
Βέβαια καμιά φορά γελιόμαστε και δεν είμαστε σίγουροι για το παίξιμο του Περιστέρη. Αυτό οφείλεται σε δυο λόγους:
Πρώτον, συχνά ο κυρ Σπύρος έχει διαφορετικό χρώμα και ήχο. Αυτό είναι καθαρό: Εχει να κάνει με το “ποιο μπουζούκι κρατάει” ή ακόμη καλύτερα με το “ποιανού το μπουζούκι κρατάει”.
Δεύτερον, ο τεράστιος αυτός μουσικός (χαρακτηρισμός που κατά τη γνώμη μόνο δυο-τρεις Μικρασιάτες λαϊκοί μουσικοί δικαιούνται να έχουν) μπορούσε να αλλάξει το παίξιμό του ανάλογα με τις συνθήκες του τραγουδιού. Παράδειγμα: Συγκρίνετε το μαντολινίστικο παίξιμο στο “Σε γελάσανε” με το ασήκωτο πειραιώτικο παίξιμο στο “Ζόρικο”. Αν τ’ ακούσει κάποιος για πρώτη φορά, υπάρχει ποτέ πιθανότητα να πιστέψει ότι είναι ο ίδιος μπουζουξής;

Για την τετράδα:
Εχω την εντύπωση ότι η “τετράς” αυτούσια και ομοούσια (χε χε… θα κόλλαγα και το “Αγία” μπροστά αλλά φοβάμαι μην παρεξηγηθεί κανάς χριστιανός) δεν ηχογράφησε ούτε ένα τραγούδι! Καλύτερα, δεν τους άφησαν να ηχογραφήσουν ούτε ένα τραγούδι μαζί. Σ’ άλλη εταιρία ο Μάρκος, σ’ άλλη ο Μπάτης. Ακόμα και τον “Πασπαρτού” Στράτο, που τραγούδαγε όπου και όποτε γούσταρε χωρίς να τραβιέται με συμβόλαια (κάτι που ακολούθησε κι ο Τσιτσάνης μεταπολεμικά) δεν τον ήθελαν στα τραγούδια του Μάρκου (μου το επιβεβαίωσε κι ο Στ. Βαμβακάρης), αφού ήθελαν να τα λανσάρουν με τη βαριά φωνή του Μάρκου. Γενικά το Στράτο στις εταιρίες δεν τον ήθελαν ούτε …ζωγραφιστό, γιατί ήταν πάντα βρωμόστομος και σοκάριζε τους “περίοικους” των στούντιο. Το ότι τραγούδησε αμέτρητα τραγούδια είναι γιατί το απαιτούσαν οι δημιουργοί και το επέβαλαν (το επιβεβαιώνουν όλοι οι παλιοί στις βιογραφίες τους, απ’ το Μάρκο μέχρι το Ζαμπέτα). Να πω και κάτι εδώ:
Προσπαθώ να βρω στοιχεία (ονοματεπώνυμα) αυτών που πέταξαν με τις κλωτσιές απ’ τις εταιρίες το Μάρκο, το Στράτο, τον Παπαϊωάνου κλπ. αλλά κι αυτούς που άφησαν απ’ έξω τον Τσαούς και τον Παπάζογλου, προς αποκατάσταση της …ξεφτίλας τους. Θα τα δημοσιεύσω και θα τα μνημονεύω όπου μου δίνεται βήμα. Κάποιος, κάποια στιγμή πρέπει να πληρώσει. Εχετε ακούσει τη σκηνή που περιγράφει ο Δήμος Μούτσης στα γραφεία της εταιρίας με το Μάρκο και το νεαρό διευθυντή; Θα σας σηκωθεί η τρίχα! Για μένα ήταν το ντοκουμέντο που ξεχείλισε το ποτήρι. Οσοι πιστοί …βοηθήστε…
ΑΝ
ΤΣΠΚΓ (Τελείως Σαλταρισμένος με τους Πούστηδες που Κυκλοφορούν Γύρω μας)

ΥΓ. Ρε μάγκες, το “Πάντα με γλυκό χασίσι” χασάπικο δεν είναι κι αυτό;

1 «Μου αρέσει»

Καταρχήν να ευχαριστήσω τον ʼρη για τη διόρθωση σχετικά με το “Πάντα με γλυκό χασίσι.” Ναι, είναι χασάπικο, απλά είναι αργότερο από το “Μικρός αρραβωνιάστηκα.”

Έχω μια ερώτηση σχετικά με το αν έπαιζαν μαζί τα μέλη της τετράδας σε δίσκους. Είμαι σίγουρος ότι έχω ακούσει τραγούδια όπου παίζει ο Μάρκος με τον Μπάτη. Ένα που θυμάμαι είναι το “Ώρες με θρέφει ο λουλάς.” Έτυχε τότε να είναι στην ίδια εταιρεία;

Μήπως ξέρει κανείς ποιός παίζει μπουζούκι στο “Μόνον εγώ γεννήθηκα”; Στο ταξίμι θα 'λεγα ότι είναι ο Μάρκος, αλλά για το τελευταίο μέρος δεν είμαι σίγουρος.

Όσο για τον αποκλεισμό του Μάρκου και άλλων από τις εταιρείες, με κάτι τέτοια κατάντησε το λαϊκό τραγούδι στα σημερινά του χάλια. ʼκουσα ότι ο Μάρκος έβγαλε το “Τι πάθος ατελείωτο” την εποχή που αναγκαζόταν να κάνει τον πλανόδιο μουσικό. Μάλιστα ότι το έβγαλε λίγο πολύ “επί τόπου”, δηλαδή χωρίς να το έχει παίξει άλλη φορά. ʼρη, εσύ που γνωρίζεις το Στέλιο, ξέρεις τίποτε γιαυτό;

Για άλλους, όπως ο Παπάζογλου, ο Τσαούς, ο Δελιάς, έχει γραφεί ότι εκούσια απομακρύνθηκαν από τη δισκογραφία γιατί δεν ανέχονταν να συμμορφωθούν στις απαγορεύσεις του Μεταξά. Αληθεύει ή είναι κι αυτό κάποια παραποίηση της ιστορίας;

Υπάρχουν κι άλλα. Στο “Οταν πλύνω τουμπεκάκι” για παράδειγμα, ο Μπάτης “χαιρετάει” το Μάρκο και μετά …συμπληρώνει για την πάρτη του “Μπάτη αδερφέ μου βαράς πενιές μαγκιόρες”. Είναι όμως οι δυο τους και μάλιστα …ολομόναχοι. Η “Τετράς” κομπλέ δεν ακούγεται πουθενά. Ξεχάσαμε κι έναν άλλο λόγο που “χαλάει” το σχήμα όταν μπαίνει στο στούντιο:
Στις ηχογραφήσεις υπάρχει κιθαρίστας (Περιστέρης, Σκαρβέλης, Καρίπης, Κασιμάτης ίσως και ο Παπάζογλου). Η “Τετράς” δεν είχε κιθαρίστα (ο Ανέστος απ’ όταν έπιασε το μπουζούκι δεν ξανάπιασε κιθάρα). Αρα πάντα κάποιος άλλος αναγκαστικά παρεμβάλλετο (ένας από αυτούς που αναφέρω παραπάνω). Ελάχιστες ηχογραφήσεις Πειραιωτών δεν έχουν κιθάρα. Μου 'ρχεται στο μυαλό το “Οι φωνογραφιτζήδες” όπου ακόρντα κρατάει ένα μπουζούκι και το “Οταν πλύνω τουμπεκάκι” που παίζουν μπαγλαμάς και ποτηράκι.

Για τους αποκλεισμένους απ’ τη λογοκρισία ψάχνω τα ονόματα των λογοκριτών. Αυτός ο Ψαρούδας για παράδειγμα είναι απ’ το σόι της Ψαρούδα-Μπενάκη;

Για το τι πάθος ατελείωτο: Ο Στέλιος Βαμβακάρης λέει στο “Μ’ αρέσουν καρδιές σαν τη δική μου” ότι το 'γραψε ο Μάρκος καθώς βάδιζε στο δρόμο γυρνώντας σπίτι του. Το 'χει ξαναπεί σε εκπομπή του Πάνου πριν πεντέξι χρόνια και για να το θυμάται πάλι φέτος, μάλλον έτσι έγινε.
ΑΝ

Ποιο συγκεκριμένα ο Στέλιος Βαμβακάρης λέει στο “Μ’ αρέσουν καρδιές σαν τη δική μου” ότι είχαν πάει να παίξουν σε ένα υπόγυιο ταβερνάκι να μαζέψουν Κανά φράγκο.
Αλλά σε κάποια στιγμή του παν να σωπάσει να βάλουνε το juz Box
Απαρηγόρητος πήρε το δρόμο για το σπίτι και καθώς περπατούσαν άκουσε ο Στέλιος τον πατέρα του να μουρμουράει τους στίχους που μετέπειτα έγινε τραγούδι

Αβίαστη μετατροπή της ψυχικής κατάστασης σε τραγούδι

Αυτό είναι ΤΕΧΝΗ

1 «Μου αρέσει»

Ανασύρω την αρχαία αυτή συζήτηση με αφορμή ένα σχόλιο που είδα στο Σίλαμπς σχετικά με τους Σφουγγαράδες:

(Δεν είναι του Σπύρου, απλώς το παραθέτει)

Μιας και όλα αυτά τα σχόλια είναι 20ετίας και βάλε, όλο και κάποια πρόοδος θα έχει σημειωθεί στη σχετική γνώση. Ξέρει κανείς αν υπάρχει κάποιο βάσιμο επιχείρημα υπέρ της άποψης ότι είναι του Δελιά; Ρωτώ γιατί στιχουργικά τουλάχιστον μου κάνει 100% Μπάτη: γράφει για τους σφουγγαράδες όπως έχει γράψει και για το μπαρμπεράκι, τον θερμαστή κλπ., και γράφει απλά στιχάκια χωρίς βάρος. Δε θυμάμαι στίχους του Δελιά που να θυμίζουν ιδιαίτερα αυτό το στιλ.

(Για την ιστορία, βρίσκω στο ιστορικό αλλαγών του λήμματος του Σίλαμπς ότι αρχικά ο Σάκης Πάπιστας είχε γράψει ότι είναι του Δελιά, και αργότερα ο @pikinos το διόρθωσε σε «ενδέχεται να είναι»)

1 «Μου αρέσει»

Εξ αρχής δεν υπήρχε κανένα στοιχείο που να συνηγορεί για τον Δελιά, εκτός από μια εικασία.
Όπως λες και εσύ τα στιχάκια είναι απλά και ταιριάζουν στο στυλ του Μπάτη.
Το πιθανότερο είναι το τραγούδι να είναι παλιότερο του Μπάτη και αυτός να το ρετουσάρισε και να το έβγαλε.Μιας και πιάσαμε τις εικασίες.

1 «Μου αρέσει»