:082:μου έχει κάνει εντύπωση η κατάσταση με τις εκλογες στην αμερικη. ποσες αυταπατες μπορει να αποκτησει ενας ανθρωπος. ειναι δυνατο να προχωρας στο δρομο και να βλεπεις ενα μαυρο παλικαρι που πουλαει CD με μπλουζα Ομπαμα. ειναι δυνατο να περιμενουν στην Κενυα, οπου ειναι μια χωρα που τα ποσοστα φτωχειας και εξαθλιωσης ειναι τεραστια, κάπου διαβασα οτι το 10% του πληθυσμου πάσχει απο aids, να πιστευουν οτι θα τους σωσει ο Ομπαμα.:112: ειναι δυνατο να περιμενουν οι χρεωμενοι απο τις τραπεζες οτι θα τους βολεψεις ενας προεδρος μόνο και μονο επειδη εχει σκουρη επιδερμιδα. δηλαδη τα λεφτα για να μαζεψει τα ψηφια και να κανει τα σοου του οι φτωχομπινεδες της αμερικης τα δωσανε. δηλαδη τωρα θα σταματησουν τις πολεμικες τους επιχειρησεις οι αμερικανοι, θα μαζεψουν τις βασεις και τους βιαστες που εχουν αμολημενους στη Σουδα και σε χιλιαδες γωνιες του πλανητη. :026:μωρε κι εμένα να έβαζαν πρόεδρο, μάλλον μεσα σε αυτη τη σαπίλα δε θα μπορουσα νακανω τιποτα, όσο μεγαλη διαθεση και αν ειχα. ποσο μαλλον για τον εν λογω κυριο πο πολυ αμφιβαλλω για τις προθεσεις του.:112:
Ε, καλά… Τα ίδια είχαμε πεί και με τον Τζόνσον, τα ίδια και με εκείνον τον φυστιξή, με τον Κλίντον… Τι να τα ξαναλέμε! Ευτυχώς τουλάχιστον που τελευταία δεν έχουμε πολλές αυταπάτες.
Και όμως Νίκο μου, τελευταία οι αυταπατώμενοι είναι πάρα πολλοί, ίσως περισσότεροι και απ’ τους υποστηρικτές του Δουκάκη (θα θυμάσαι!)
Και σα να μη τους φτάνει η δική τους αυταπάτη, προσπαθούν να μας σύρουν κι εμάς στο χορό της χαράς. Αγωνιούν να μας πείσουν ότι οι εξελίξεις συνδέονται με πιο “επίκαιρα θέματα”, όπως για παράδειγμα αυτό της οικονομικής συγκυρίας (ή “κρίσης” όπως την λένε μερικοί):
Οτι αυτή η -όντως απρόσμενη - εξέλιξη με μαύρο πρόεδρο σηματοδοτεί μια νέα εποχή, ότι και καλά οι ΗΠΑ ξαναμπαίνουν σε τροχιά ελπίδας και ανάκαμψης, ότι εάν οι αμερικάνικοι δείκτες γυρίσουν σε θετικά πρόσημα το ίδιο θα γίνει και με τους Ευρωπαϊκούς, και άρα και με τους Ελληνικούς – καλά, poso malakes είναι; [i]
Μα, το ελληνικό νοικοκυριό πάσχει από δομικά προβλήματα απ’ τη δεκαετία του '80: Υπερχρέωση, ανυπαρξία σοβαρών επενδύσεων, δυστοκία τραπεζικού και θεσμικού πλαισίου, σφιχταγκάλιασμα πολιτικής με εκκλησία και ευκαιριάκηδες κ.ο.κ. Δηλαδή εδώ και χρόνια σφυρίζουν ελεύθερο στα ποδάρια να βαράνε το κεφάλι. Και δε μιλάει ΚΑΝΕΝΑΣ!
[/i]Να πούμε και το άλλο: Ισως όντως οι Αμερικάνοι πολίτες (με τους οποίους δεν έχω έχθρα χωρίς να είμαι σίγουρος για το ανάποδο) βλέπουν μια καλύτερη μέρα να ξημερώνει. Ακόμη όμως και έτσι να είναι μάλλον πρέπει να ανησυχούν τα Βαλκάνια.
Οτι ο Ομπάμας (λέει) θα είναι περισσότερο διαλλακτικός με τους οχτρούς των ΗΠΑ. Μα αυτό είναι παλαβομάρα. Εγώ ο ίδιος τον άκουσα όταν δήλωσε ότι είναι πρώτη του προτεραιότητα να τους συντρίψει (crush) και το άκουσα με τα ίδια μου τα αυτιά στο Greek CNN/BBC (ΣΚΑΪ) παραμονές των εκλογών τους.
Τελικά όλοι αυτοί οι αυταπατώμενοι, δηλαδή η χαζοχαρούμενη τηλεόραση των 8 μμ, οι εφημερίδες που εξαρτώνται απ’ το κύκλωμα των συγκοινωνούντων δοχείων της χαζοχαρούμενης τηλεόρασης των 8 μμ, καθώς και όλοι οι έμμισθοι καλεσμένοι της χαζοχαρούμενης τηλεόρασης των 8 μμ, συνδέουν την αμερικάνικη εξωτερική / οικονομική πολιτική με την μικροοικονομία του ελληνικού νοικοκυριού.
Αυτά τα λογικά άλματα απαιτούν ασυνήθιστη φαντασία. Ο Μάνος, ο οποίος διατηρεί μια αξιοπρέπεια ως ο πλέον συνεπής μονεταριστής δεξιός, ε, ακόμα κι αυτός το gamise το θέμα χειροκροτώντας την αισιοδοξία που εκπέμπει ο νέος “Κένεντι”. Ρε Στέφανε, σύνελθε. Η δεξιά σε χρειάζεται. Μην γίνεσαι γραφικός.
Και μετά χτύπησαν το χέρι τους στο κομοδίνο και ξύπνησαν.
:019:
…¨ τά θύματα της “αισιοδοξίας” ειναι περισσότρα από τά θύματα του πολέμου:080:
και το καλο που ακουσα σημερα, είναι οτι τωρα θα μαθουμε πως ειναι να σε γαμαει μαυρος. καφρικο αλλα πετυχημενο. :019:
παντως εχουμε ακομα δρομο μεχρι να φυγουν οι αυταπατες και η πιστη σε ψευτικες ελπιδες. γιατι ακόμα και οσοι εχουν αυταπατες για τους ομπαμηδες, μεσα τους ξερουν οτι ειναι κουταμαρες, αλλα δεν εχουν και τιποτα καλυτερο να δουν.
Τον Ομπάμα κι αν τον πλένεις το σαπούνι σου χαλάς…
Άσε που ο Ομπάμιας αποτελεί και το “τέλειο άλλοθι”: όταν του χρόνου βομβαρδίσει το Ιράν και ο Αχμαντινεντζάντ γίνει ο νέος Σαντάμ, δε θα ισχύει καν η -γραφική- διαμαρτυρία κάποιων αφελών ότι οι WASPs (White Anglo-Saxon Protestants) βομβαρδίζουν το μαύρο Ισλάμ. Ένας μαύρος Μουσουλμάνος θα βομβαρδίζει τους ομοίους του και έτσι, τα συντηρητικά νεο-χριστιανικά και εβραϊκά λόμπυ αποποιούνται τις ευθύνες τους και πάνε για φρέσκα.
Υ.Γ. Ιδιαίτερο “ενδιαφέρον” θα έχουν τα αποτελέσματα της Συνόδου των G27, στις 15.11. Ακούγεται ότι ένας άτυπος συνασπισμός Κινέζων, Ινδών και Ρώσων θα προσπαθήσει να επιβάλλει νέους όρους στο τραπέζι, περί μοιράσματος της πίτας. Δεν είναι τυχαίο ότι ο Πούτιν έκανε πρόσφατα και ένα ωραίο άνοιγμα προς τους Ιάπωνες, οι οποίοι άμεσα και έμμεσα ελέγχουν περίπου το 60% των Αμερικάνικων βιομηχανιών.
Δεν πρόκειται για συνασπισμό. Είναι απλώς οι ανερχόμενες δυνάμεις που διεκδικούν (ή έχουν ήδη) ηγετικό ρόλο στην παγκόσμια οικονομία, με βάση το ποσοστό τους στο παγκόσμιο ΑΕΠ. Μαζί μ’ αυτές είναι και η Βραζιλία (με την οποία εδώ στο Ελλάντα ασχολούμαστε μόνο ποδοσφαιρικώς).
ΥΓ. Το μ α λ ά κ α τον Μπερλουσκόνι τον ακούσατε; Ο Ομπάμα, λέει, είναι νέος, ωραίος και …μαυρισμένος!
Δεν είναι μόνο οικονομικό το θέμα. Η Βραζιλία δεν είναι πυρηνική δύναμη (έχει και τεράστιο έλλειμα), ενώ οι Κίνα, Ινδία και Ρωσία είναι.
Υ.Γ. Από τον Μπερλουσκόνι τι περίμενες να ακούσεις;
[quote=Aris;166341]Είναι απλώς οι ανερχόμενες δυνάμεις που διεκδικούν (ή έχουν ήδη) ηγετικό ρόλο στην παγκόσμια οικονομία, με βάση το ποσοστό τους στο παγκόσμιο ΑΕΠ. Μαζί μ’ αυτές είναι και η Βραζιλία (με την οποία εδώ στο Ελλάντα ασχολούμαστε μόνο ποδοσφαιρικώς).
αν και γενικα συμφωνω, η αντιπαραθεση δυναμεων και κρατων σε τετοιο επιπεδο ξεφευγει απο το οικονομικο πεδιο και καταληγει στο πολιτικο και στρατιωτικο επιπεδο. ηδη οι Ρωσοι στηνουν δικη τους "αντι"πυραυλικη ασπιδα αντιστοιχη με αυτη που ετοιμαζουν οι αμερικανοι απέναντι απο αυτη των τελευταίων. η κατασταση φερνει στο μυαλο μου την αναδιαταξη και το στησιμο συμμαχιων πριν το Β’ Παγκοσμιο πολεμο. μακαρι να έχω αδικο, αλλα μαλλον βρισκόμαστε σε επικίνδυνους δρομους, δυστυχως χωρίς ακόμη μια φορα να το εχουμε επιλεξει. γιατι η οικονομια δεν στεκεται απο μονη της οταν δεν υπαρχει αναλογει στρατιωτικη και πολιτικη ισχυς (απο αρχαιοτατων χρονων ισχυει αυτη η αρχη.
ΥΓ μαζι με ινδια κινα βραζιλια στο πλευρο της ρωσιας ας βαζουμε και τη βενεζουελα:080:
«Η αμερικανική πολιτική μένει ίδια, ακόμα κι αν το στιλ αλλάξει».
Το δήλωσε ο ίδιος ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Αθήνα και μάλιστα τη στιγμή που ο Ομπάμα ανέβαινε στο βάθρο του νικητή.
Πώς αλλιώς να το πει ο άνθρωπος, δηλαδή ; :mad:
Γενικά αποφεύγω να βγάζω βιαστικά συμπεράσματα, αλλά το πιο πετυχημένο σχόλιο που ειπώθηκε για την περίπτωση είναι :
“Άσπρη γάτα μαύρη γάτα, ποντίκια τρώει”
να…ρωτήσω κάτι;
Με ποιά ιδιότητα συμμετέχει κι ο κουμπάρος (είδα αγκαλίτσες με Μπους) στη συνάντηση των 20;
Εκεί δεν έχουν μαζευτεί οι 20 ισχυρότερες βιομηχανικά χώρες του κόσμου;
Και κάτι άλλο!
Παίζει τίποτα στο Καστελόριζο;
Μήπως είναι και η γειτόνισσα μία εκ των ισχυρών; (ή εννοείς άλλον κουμπάρο;)
Δεν θα μου κανε εντύπωση. Εδώ και η Βραζιλία ισχυρή θεωρείται! Ο κόσμος ψοφάει απ΄την πείνα αλλά η οικονομία πάει καλά. Παράδοξο, έ;
Και τελικά στο μόνο που συμφώνησαν και οι 20 των G ήταν να ανανεώσουν το ραντεβού τους για τον Απρίλιο του 2009, ώστε να… συμφωνήσουν εκ νέου ότι κάτι πρέπει να κάνουν για την “κρίση”. Με παρόντα, βέβαια, τον νέο πλανητάρχη Ομπάμια, ο οποίος μέχρι στιγμής έχει ξεπατικώσει και παπαγαλίζει όλες τις μαρξιστικές θεωρίες που είχε πρόχειρες, αλλά δεν τους δίνει τίτλο γιατί στις Κολλημένες Πολιτείες έχεις το δικαίωμα να φωνάζεις “power to the people”, αλλά αν το κάνεις με την ταμπέλα του σοσιαλισμού είσαι κόκκινος προδότης τρομοκράτης και καταλήγεις στο Γκουαντάναμο με καμιά ντουζίνα αντιτρομοκρατικά ηλεκτρόδια στα νεφρά.
Όχι Μάνο, αυτόν εννοώ.
Οντας καπως πιο κοντα στα πραγματα ας προσθεσω κατι πιο ΕΛΛΗΝΙΚΑ ρεαλιστικο .
“Μεταξυ ΔΥΟ κακων το μη ΧΕΙΡΟΝ βελτιστον”.
Παντως, αν και μαλλον δεν προκειται να αλλαξει ουσιατικα η αμερικανικη εξωτερικη πολιτικη δεν πρεπει να υποτιμαται το τι εγινε με τις εκλογες αυτες στην Αμερικη .
Μολις πριν 40-45 χρονια στις νοτιες πολιτειες οι μαυροι δεν επιτρεποτανε να μπουν η να καθησουν στα ιδια λεωφορεια με τους λευκους .
Για τα λοιπα …ιδωμεν…!!
Μπορεί και: Μεταξύ δύο κακών, το μη ΧΟΙΡΟΝ βέλτιστον!
:019:
Γρηγόρη, χωρίς πλάκα, κάνεις μια πολύ σωστή παρατήρηση για κάτι που έχει κάνει παγκοσμίως εντύπωση.
Πραγματικά, δεν μπορώ να φανταστώ αντίστοιχη εξέλιξη στην Ελλάδα: ένας “αλβανός” να γίνει πρόεδρος της δημοκρατίας, πρωθυπουργός, ακόμα και βουλευτής. Βέβαια η Ελλάδα είναι μια τραγική χώρα που τρώει τα (ελληνικά) παιδιά της. Σε έναν “αλβανό” θα κωλώσει;
Εχω όμως την εντύπωση ότι τα credits πάνε στον Αμερικανικό λαό και όχι στον Ομπάμα και στον κάθε Ομπάμα. Είναι μεγάλο το άλμα για τους Αμερικάνους που δείχνουν το δρόμο της εσωτερικής συμφιλίωσης, της κοινωνικής αποδοχής και της ουσιαστικής ισότητας των φυλών.
Τώρα βέβαια, το τι θα αποφέρει σε εσάς που ζείτε στο σπίτι του γίγαντα είναι άγνωστο.
Για εμάς που ζούμε στη σκιά του… γίγαντα, όπως βλέπεις υπάρχει μια διάχυτη καχυποψία διότι τα Βαλκάνια έχουν καεί ΚΑΙ απ’ τους μέχρι σκασμού δημοκρατικούς προέδρους.