Ακουστε κι αυτο

Μια φυλη Ινδιανων αγορασε πριν απο λιγες μερες τη γνωστη αλυσιδα “HARD ROCK CAFE” αντι 900.000.000 δολλαριων !!! Την ειδηση ακουσα-ειδα στην τηλεοραση του ΣΚΑΪ στα κλεφτα και προσπαθω τωρα να το ανιχνευσω … Η συγκεκριμενη φυλη -ειπε ο σκαι- ασχολειται χρονια με τις μπιζνες και το χρηματιστηριο και εχει καταφερει να εχει μεγαλο αριθμο μετοχων και ομολογων !!!

Μια πρωτη ματια μια και δεν βρηκα τιποτα στο ελληνικο ιντερνετ :

http://www.hardrock.com/corporate/press/content.aspx?id=54

http://indianz.com/IndianGaming/2006/016921.asp

Ναι τους είδα στις ειδήσεις που χόρευαν το χορό της επιτυχίας με παραδοσιακές στολές μετά το κλείσιμο της μπίζνας. Έχουν, λέει, χοντρούς “πόντους” σε διάφορα καζίνο, απ’ όπου και το βασικό τους εισόδημα. Ινδιάνικη μαφία(;)…

Γεια σου Γουεμπ …

Τωρα ειδα το Πολη Πανου !!!

:019:

Πληροφορίες και εδώ:

Νασαι καλα Ελενη !!

Μ’αρεσε το σχολιο του Σιού απο κατω …
κατι ξερει αυτος …
(ακου ξεπλυματακι …)

:089:

Θα 'θελα να μην ίσχυε το σχόλιο του Σιου, μού φαίνεται όμως κομματάκι δύσκολο…

…και τί δε θα 'δινα για να συμμετάσχω στην πρώτη συνάντηση του Διοικητικού Συμβουλίου, με πίπες, νερό της φωτιάς, κλπ ματζούνια, με τον Καθιστό Βούβαλο και τα λοιπά μέλη…

ΥΓ: “Ξεπλυματάκι” is an understatement

Ισαάκ, όταν θέλεις κάτι απλά το κάνεις!

…κι επειδή πολλοί δεν γνωρίζουν, αναφέρω λίγα πράγματα για τον δικό μας, τον «Νικόλα τον Ψαρά», που είναι ο αρμόδιος σε θέματα Ινδιάνων:

Το πρόσωπο που θα σας παρουσιάσω δεν είναι φανταστικό αλλά υπαρκτό. Το ελληνικό του όνομα είναι Νίκος Βερόπουλος. Γεννήθηκε το 1954 στην Αθήνα και όπως όλα τα παιδιά εκείνη την εποχή μεγάλωσε παίζοντας στους δρόμους παιχνίδια άγνωστα για τα σημερινά παιδιά όπως το „Ξυλίκι“ ή „Καμπόϋδες και Ινδιάνους“. Γι αυτόν όμως οι Ινδιάνοι ήταν κάτι παραπάνω από ένα απλό παιχνίδι, ήταν ένα παιδικό όνειρο που έγινε όνειρο ζωής και τελικά η ίδια η ζωή του.
Στα δεκαοχτώ του χρόνια κερδίζει ένα είδος υποτροφίας και συμμετέχει σε ένα πρόγραμμα ανταλλαγής και φιλοξενίας μαθητών μεταξύ Η.Π.Α και Ελλάδας. Βρίσκεται έτσι στην Αμερική και η τύχη του χαμογελά μιά και η πολιτεία που θα τον φιλοξενήσει είναι η Νεμπράσκα. Εκεί, σε μιά περιοχή που θεωρείται υποανάπτυχτη, βρίσκεται δίπλα στους ινδιάνικους καταυλισμούς, μιά ανάσα απ΄τα όνειρά του…

Γυρίζει στην Ελλάδα το ΄73 για τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις και θέλοντας να μην χαλάσει το χατίρι της οικογένειας (που ήθελε να γίνει κάτι σαν γιατρός ή δικηγόρος) σπουδάζει αγότερα ψυχολογία και δημοσιογραφία στην Γερμανία, γίνεται επίτημο μέλος του Νατιοναλ Γκεογκραφικ, περνάει από την Γαλλία, αλλά η καρδιά του ανήκει στη μουσική και στους Ινδιάνους που τα προβλήματα τους θερίζουν, πιό πολύ σήμερα απ΄ όσο στους „πολέμους“. Γύρισε λοιπόν κοντά τους, τους έζησε, έμαθε, βοήθησε, έγινε ένας απ΄ αυτούς.

Επίσημα το 1984, σε μιά μεγάλη ινδιάνικη τελετή, έγινε ο πρώτος Έλληνας Τσερόκι και ο τρίτος ξένος παγκόσμια που γινόταν Ινδιάνος (πρώτη περίπτωση το 1860 και δεύτερη το 1900), παίρνοντας σαν δώρο τον Τσερόνιμο (άλογο που του χάρισε ο σοφός Σαμάνος δάσκαλός του Γκρίζος Λύκος) και τα λευκά φτερά του, σύμβολο του ονόματος που πήρε και της ζωής που έκανε: Το Λευκό Φτερό Στον Άνεμο! Λευκό για το χρώμα του, φτερό σαν Ινδιάνος και άνεμο σαν την φτερό στον άνεμο ταξιδιάρικη ζωή του.

Η δική του προσφορά στην τελετή (μετά από αίτημα των Ινδιάνων) και αφού πρώτα χόρεψαν τους ινδιάνικους χορούς, ήταν να τους μάθει έναν ελληνικό χορό κι έτσι έγινε. Ο Νίκος Βερόπουλος τους έμαθε τον Καλαματιανό, κάτω από τους ήχους των τυμπάνων και συγκεκριμένα το παραδοσιακό „Παπάκι“. Σήμερα υπάρχει στην Αμερική και χορεύεται από τους Ινδιάνους το „Βήμα της Πάπιας“, ένας ινδιανοποιημένος Καλαματιανός που χορεύεται κανονικά στα 7/8 με πρόσθετες φιγούρες, μαζί με τους άλλους ινδιάνικους χορούς „Βήμα του Ελαφιού“, „Βήμα του Λαγού“ κ.λ.π.

Αντιγράφω από το βιογραφικό του σημείωμα που συνόδευε την ποιητική συλλογή του „Λασπόνερα“, Νέα Υόρκη 1999.

„… γεννήθηκε τυχαία στην Αθήνα, στις 15 Αυγούστου 1954. Τα είκοσι τελευταία χρόνια ταξιδεύει αδιάκοπα σε διάφορα μήκη και πλάτη του πλανήτη ασκώντας το επάγγελμα του μουσικού. Ιπτάμενος ρεμπέτης της φυλής των Τσερόκι, είχε για προσωρινή του κατοικία τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Τώρα το ταξίδι συνεχίζεται (όπως πάντα βεβαίως μετά μουσικής). Περισσότερα στοιχεία στην ασφάλεια.“

Αναφέρω επίσης κάποιες ιδιότητες του Λευκού Φτερού: Επίτιμο μέλος CIN (Counsil of Indian Nations), χορηγός και μέλος NARF (Native American Rights Fund), ιδρυτικό στέλεχος και μέλος του Εθνικού Μουσείου των Ινδιάνων της Αμερικής (National Museum of American Indian) Smithsonian Institution-Washington DC, μέλος του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας Νέας Υόρκης (American Museum of National History) N.Y., χορηγός και μέλος του Navajo Health Foundation – Arizona, χορηγός και μέλος Tiyospaye / St. Joseph Indian School – S. Dakota, χορηγός του Red Cloud Indian School – S. Dakota, χορηγός της οργάνωσης Running Strong for American Indian Youth – New Mexico, μέλος της οργάνωσης Φίλων των Zapatistas – San Christobal, Chiapas, μέλος της Greenpeace – Denmark (1982 – 83).

Λεπτομέρειες από τα ταξίδια του, την ζωή του με τους Ινδιάνους, τις μουσικές του (δεκάδες ανεξάρτητες παραγωγές) και πολλές άλλες μοναδικές ιστορίες, θα μας διηγηθεί ο ίδιος, μέσω βίντεο που μου έστειλε από την Βραζιλία όπου μένει τα τελευταία χρόνια, σε μιά από τις επόμενες Ρεμπέτικες συναντήσεις, (19.01.2007 Session 30) σε ένα ειδικό οπτικοακουστικό αφιέρωμα.

Συγχαρητήρια στον Νίκο Βερόπουλο ή “Λευκό φτερό”! Εντυπωσιακό και το “Βήμα της πάπιας”. Σύντομα θα δούμε και Ινδιάνους να τρώνε αρνίσια κεφαλάκια και συκωταριές, σπληνάντερα κλπ. Μάγκας ο “Βραζιλιάνος”!!!

Έχω μείνει:241:

Θα ήθελα (παρακαλούσα) τον Νικόλα όποτε μπορεί και αν θέλει, να μας κάνει ένα οδοιπορικό της ζωής του.

(Παραδοξολόγε: η περιγραφή σου μου θύμισε ένα κεφάλαιο από: “το κλειδί είναι κάτω απ’ το γεράνι” του Χ. Μίσσιου).

Μισο λεπτο να συνελθω κι εγω …
:084:

Παραλληλα πρεπει να ειχε και μια ρεμπετικη διαδρομη ο Νικος - Λευκο Φτερο ή και ευρυτερη μουσικα …
Απο οσα θυμαμαι : Αρης Σαν- Νεα Υορκη, 9/8 Αθηνα, καποιο γκρουπ με Ινδιανικα τραγουδια στην Αθηνα πριν καποια χρονια κλπ κλπ

Πολυσχιδης και ουσιωδης ο Νικος, μπραβο του και οχι μονο !!
Κατι ψυλλιαστηκα βλεποντας τα απειρα μουσικα του γουστα στο web-site του …

28 ΔΙΣ ΕΥΡΩ ΘΑ ΔΩΣΟΥΜΕ ΦΕΤΟΣ ΣΕ ΤΟΚΟΥΣ (η Ελλαδα στις ξενες τραπεζες για δανεια)

2 ΔΙΣ ΘΑ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΩΛΗΣΗ ΤΟΥ ΟΤΕ ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΜΕ ΛΕΕΙ ΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ …

Αϊντα, ολα λα …

που λεει και η Ριτα στην “Καλόγρια” …

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=768442&lngDtrID=251

Παμε στοιχημα οτι δεν θα τους πανε ουτε μια τζουρα τσιγαρα στη φυλακη αφου δεν θα κανουν καθολου ;;

Λες και ο Φαις και τα λοιπά λαμόγια είναι μέσα:079:

Σε τί πουτ@ν@ χώρα ζούμε :106:

//youtu.be/zUahdv3k4h0

:090:

Μ’ ένα τραγούδι τα είπε όλα ο Τζιμάκος…

//youtu.be/VrFRMakeL1w

Ενα από τα καλύτερα τραγούδια των τριων τελευταίων δεκαετιών και ίσως το καλύτερο του Τζιμάκου! Υψηλής ποιότητας δημιουργία, στίχοι και μουσικοί.
Κάπως έτσι θα έπρεπε να είναι οι στίχοι ενός σύγχρονου γνήσιου λαϊκού τραγουδιού, ώστε να καταγράφει την σημερινή εποχή και τους ανθρώπους της. Οπως τους κατέγραψε ο Μπάτης με τους “Σφουγγαράδες”, ο Τσιτσάνης με το “Κάποια μάνα αναστενάζει”, ο Μπακάλης με τα “Συρματοπλέγματα”, οι Δερβενιώτης-Βίρβος με το “Διαβατήριο” και πάει λέγοντας…
Και η αλήθεια είναι ότι σήμερα -τουλάχιστον στιχουργικά- έχω περισσότερες ελπίδες για ν’ ακούσω κάτι καλό από δημιουργούς που δρουν σε χώρους εκτός λαϊκού τραγουδιού.

Κωστάρα έσκισες:088:

Τί είπε ο τύπος στο πρώτο βίντεο κλίπ;:082:

και τί είπε ο τύπος στο δεύτερο!!:109:

ΥΓ:Φοβερός ο στίχος με το βουβό ταξίμι!

…έχωμιαφοβερήθέατουΣαρώνικουαπότογραφείοκαιήθελατόσοπολύνα’μουναγιαψάρεμα…

Κι εγώ έχω μια ωραία θέα της Πάρνηθας… Όλο το νέφος του L.A. (Lekanopedio Attikis) έχει κάτσει πάλι πάνω απ’ τους Θρακομακεδόνες!

Μια και είσαι κοντά στην επίμαχη περιοχή, μήπως από το παράθυρό σου έχεις οπτική επαφή με το άντρο των π…ηδων;
Ρωτάω, γιατί τώρα με το νέο συμβάν θα ζητάνε πάλι ρουφιάνους. Λέω να σε καταδόσω για φταίχτη, να πάρω κανα φράγκο…