Καλησπέρα …αρχικά θέλω να πω ότι είμαι μικρός (16) σχετικά και δεν ξέρω πολλά από το φόρουμ οπότε δεν ξέρω άμα αναφέρομαι σε λάθος μέρος τέλος πάντων των…αγάπησα τον ήχο και θέλω να αγοράσω ένα μπαγλαμαδάκι αλλά επειδή δεν έχω πεξει ποτέ μουσικό όργανο θα ήθελα να μάθω άμα υπάρχει δυνατότητα να μπορώ να μάθω να παίζω μόνος και άμα αξίζει να πάρω ένα φτηνό λόγο καιρών δεν μπορώ να διαθέσω πολλά λευτα…αυτά συγγνώμη για την άγνοια μου
καλώς ήρθες!
καλύτερα να ξεκινήσεις σωστά με κάποιον δάσκαλο, ή με κάποιον φίλο σου που ξέρει να παίζει. με αυτόν μαζί θα διαλέξεις και όργανο, μην πας μόνος σου. απο κει και πέρα, παρέα να υπάρχει, όρεξη και μελέτη.
για τιμές και όργανα, θα σου πουν οι σαλονικείς. για χαμηλές τιμές πηγαίνεις είτε σε όργανα μαζικής παραγωγής είτε σε ερασιτέχνη οργανοποιό είτε σε μεταχειρισμένο. προτείνω το τελευταίο, είναι η καλύτερη λύση για μένα. πάντως μη δώσεις λεφτά για όργανο που δεν αξίζει, απλά για να γλιτώσεις ένα πενηντάρικο.
καλή αρχή!
Καλωσήρθες στο φόρουμ, Χλιάρα.
Προσωπικά θεωρώ ότι ναι, σαφώς και υπάρχει η δυνατότητα να μάθεις μόνος σου. Πόσο μόνος όμως; Όσο πιο μόνος, τόσο πιο δύσκολο. Εντελώς μόνος είναι εκείνος που δεν έχει δάσκαλο, δεν παίζει άλλο όργανο, δεν έχει στο περιβάλλον του ανθρώπους που να παίζουν, δεν έχει ούτε καν διαδικτυακή πρόσβαση σε πληροφορίες, και δεν έχει και σπουδαία ακούσματα από το είδος. Ακόμη κι έτσι, δεν είναι μεν αδύνατο να μάθει κανείς, είναι όμως άθλος.
Αν έχεις παρέες που παίζουν μουσική, ας είναι και άσχετο όργανο (καλύτερα βέβαια έγχορδο, π.χ. στην κιθάρα κάποια πολύ βασικά είναι ίδια με τον μπαγλαμά), ό,τι και να σου δείξουν ή να τους κλέψεις χρήσιμο θα σου είναι.
Επίσης, όπως ήρθες εδώ να ρωτήσεις, έτσι και σε πολλά άλλα σημεία του ίντερνετ έχεις διάφορα να βρεις. Από απλά βιντεάκια με πραγματικούς μουσικούς σε πραγματικές συνθήκες, όπου συνηθίζεις λίγο την εικόνα του πώς κρατάμε το όργανο και τι κινήσεις κάνουμε, μέχρι δωρεάν μαθήματα όπου διάφοροι καλοί άνθρωποι μοιράζονται τις γνώσεις τους, άλλος καλά, άλλος κακά και άλλος μέτρια.
Μια αντικειμενική δυσκολία για τον μοναχικό αρχάριο είναι το κούρδισμα. Όταν το όργανο είναι ξεκούρδιστο, και το πιο σωστό παίξιμο φέρνει λάθος αποτέλεσμα. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι το σωστό κούρδισμα συνήθως προϋποθέτει να έχεις ήδη αποκτήσει μια μίνιμουμ εμπειρία πάνω στο όργανο. Εδώ ξανάρχεται ο παράγοντας του γνωστού: αν έχεις γνωστό, ζήτα του να σ’ το κουρδίζει μια στα τόσα, και να σου δείξει πώς γίνεται. Αν δεν έχεις, ντάξει, κι αυτό μαθαίνεται (μπορούμε αν θες να κάνουμε σχετική συζήτηση ή να ψάξεις τις ήδη υπάρχουσες), αλλά πιο δύσκολα βέβαια.
Σε περίπτωση που όλα αυτά σε αποθαρρύνουν, έχε υπόψη σου ότι το κάθε βήμα δυσκολίας που ξεπερνάς σε κάνει πιο ικανό να ξεπεράσεις και το επόμενο.
Καλή επιτυχία!
Για μάθηση κάνεις δουλειά και με ένα φτηνό, μαζικής παραγωγής, “μαθητικό” όργανο. Πρόσεξε όμως το εξής: ας μην έχει το φτηνό όργανο κανέναν φοβερό ήχο (δεν θα έχει), αλλά να είναι οπωσδήποτε μαλακό και ευκολόπαιχτο–αλλιώς όχι μόνο θα ταλαιπωρηθείς (τα σκληρά όργανα έχουν κάνει πολλούς αρχάριους να τα παρατήσουν), αλλά θα μάθεις και λάθος (θα μάθει το αριστερό να πιέζει πολύ δυνατά τις χορδές, ενώ το σωστό είναι να πιέζονται μόνον όσο χρειάζεται για να βγει ο ήχος). Μπορείς και με λίγο ψάξιμο να βρεις φτηνά ένα καλύτερο όργανο μεταχειρισμένο (τα όργανα δεν είναι σαν τα αυτοκίνητα, το να 'χουν μερικά χρόνια στην πλάτη τους είναι μάλλον καλό, εφόσον βέβαια δεν έχουν κακοποιηθεί), αλλά αν είσαι ντιπ αρχάριος βέβαια θα δυσκολευτείς να κρίνεις μόνος σου. Πάντως σχεδόν κάθε χειροποίητο όργανο από οργανοποιό θα είναι καλύτερο από οποιοδήποτε όργανο μαζικής παραγωγής.
Για το κούρδισμα υπάρχουν δωρεάν εφαρμογές-κουρδιστήρια για Android και σίγουρα θα υπάρχουν και για Windows. Αν σκέφτεσαι να πάρεις και κανένα βιβλίο, να ξέρεις ότι τα περισσότερα που κυκλοφορούν για μπουζούκι-τζουρά-μπαγλαμά είναι από κακά μέχρι χειρότερα. Θα ξεχώριζα τα δυο του Κριωνά–το κύριο μειονέκτημά είναι πως είναι τελείως στοιχειώδη, αλλά νομίζω ότι κάτι θα βοηθήσουν τον εντελώς αρχάριο. Υποψιάζομαι πως και το βιβλίο του Μανώλη Μιχαλάκη θα τρώγεται, αλλά δεν το έχω κοιτάξει (τα βιβλία του με τραγούδια παρτιτούρες-ταμπλατούρες πάντως είναι σίγουρα καλύτερα από του Κριωνά). Το βιβλίο του Λιόλιου δεν είναι νομίζω για τον εντελώς αρχάριο, αλλά αν φτάσεις στο επίπεδο του σχεδόν, αλλά όχι πια τελείως αρχάριου, θα βρεις πολύ χρήσιμα τα strumming patterns (αύριο πρωί φαντάζομαι κάποιος ελληνότερος μουσικογνώστης θα μας μεταφράσει τον όρο).