Η καλύτερη λύση μετά το δάσκαλο, είναι να βρεις κάποιον που ξέρει (φίλος, φίλος φίλου κλπ) να σου δείξει αυτά τα βασικά μέσα σε 1-2 ώρες. Όταν λέμε βασικά εννοούμε πώς πιάνεται το όργανο, πώς κουρδίζεται, πώς κρατάμε την πένα κλπ.
1 «Μου αρέσει»
Σωστά αυτά που λένε ο Νίκος και ο Περικλής, αλλά αν κατάλαβα σωστά, εσύ ρωτάς τι μπορείς να διαβάσεις από θεωρητικά χωρίς όργανο, μέχρι να ετοιμαστεί το μπαγλαμαδάκι και να έρθει στα χέρια σου -εφόσον είναι παραγγελία. Σωστά?
Γι αυτό υπάρχουν πάρα πολλές πηγές στο διαδίκτυο, για τα βασικά της θεωρίας της μουσικής. Να δεις πχ τι είναι συγχορδία, χρονικές αξίες, κλπ. Συνήθως υπάρχουν όλα μαζεμένα για αρχάριους.
Για τα πρώτα βήματα στο όργανο, θα ήταν καλό να σου δείξει κάποιος τα πολύ βασικά όπως είπε και ο Νίκος. Θα σε βοηθήσει πολύ η μάζωξη γιατί θα τα δεις πρακτικά πάνω σε όργανο και παίζοντας (αν είσαι δεξιόχειρας ακόμα καλύτερα).
1 «Μου αρέσει»
@John88 συγγνώμη φίλε μου, δεν πρόσεξα ότι είσαι στην ρόδο… βάλε καμιά αγγελία για παρέα που να παίζει ρεμπέτικα μήπως βρεθεί κάποιος, έχει και φοιτητές το νησί. για ό,τι προσπαθείς μόνος σου, παίζε μπροστά σε καθρέφτη και τράβα βίντεο ή ηχογράφησε το παίξιμο. θα είναι κάπως σαν να έχεις μια δεύτερη γνώμη. επίσης κάποιοι παραδίδουν μαθήματα μέσω σκάιπ, το οποίο δεν θεωρώ σωστό επειδή δεν υπάρχει συγχρονισμός -άρα δεν μπορεί να διδαχτεί ο ρυθμός που είναι το βασικότερο.
@pepe έχεις δίκιο, ήμουν αφοριστικός πάλι. εννοούσα ότι οι ταμπλατούρες που κυκλοφορούν είναι γεμάτες λάθη και αναξιόπιστες (αυτό δεν το παίρνω πίσω) και επίσης ότι δύσκολα βρίσκεις βίντεο εκμάθησης που να επικεντρώνουν πρώτα στην πενιά. τουλάχιστον ο κωσταντάκης και ο ζερλεντές δείχνουν σωστά τα τραγούδια.
είναι απλό, το δεξί χέρι παίζει σταθερά και συνεχόμενα κάτω-πάνω (θέση-ισχυρό/άρση-ασθενές), και ορίζεται ΜΟΝΟ από τον ρυθμό. ούτε ποια χορδή παίζει, ούτε αν έχει νότα να παίξει. μετά, το αριστερό θα πάρει εντολή από το δεξί και θα χτίσει την μελωδία πάνω στην κίνηση της πένας.
1 «Μου αρέσει»
@adouan Αρχικά ναι εννοώ τα θεωρητικά κομματια οπως λες και εσυ ωστε να παρω μια πρωτη εικονα μεχρι να ειναι ετοιμο. Θα πρεπει να μπω να δω πώς ειναι οι νοτες και πως γράφονται για να προχωρησω αργότερα παρα περα ε ; -Οπως ξαναειπα πιο πάνω μπορει οι ερωτησεις μου να σας φανουν αυτονόητες και περιττές αλλα το ξεκιναω απο το 0 με μοναδικο εφοδιο το οτι μου αρεσουν τα ρεμπέτικα
@liga_rosa Οταν το παρω και προσπαθησω να παιξω κατι θα το παω τελειως ακουστικα αφου δω λιγο τα σημεία και τους ήχους που βγαζουν ή πρεπει να εχω μπροστα μου νοτες και τετοια ;
ψάξε κάνα μπάτη για αρχή, πχ θερμαστή ή βάρκα μου μπογιατισμένη. δεν μπορεί να είναι τελείως λάθος. ταιριάζει και στον μπαγλαμά.
1 «Μου αρέσει»
Να τα δούμε ένα-ένα.
Όχι, δε θεωρώ ότι χρειάζεται απαραίτητα να διαβάζεις πεντάγραμμο για να παίξεις ρεμπέτικα. Αλλά να ξέρεις τι απεικονίζει ένα πεντάγραμμο, δλδ ταυτόχρονα τη νότα, με τη χρονική αξία, το τέμπο κλπ αυτό θα σε βοηθήσει γιατί τα παραπάνω τα χρησιμοποιείς όταν παίζεις μουσική ή τραγουδάς έτσι κι αλλιώς… το να τα καταλάβεις καλύτερα μόνο καλό θα κάνει.
Από εκεί και μετά, τα πολύ βασικά στοιχεία της θεωρίας της δυτικής μουσικής για ένα συγκερασμένο όργανο είναι απαραίτητα (διαίρεση της οκτάβας, φυσικά ημιτόνια κλπ).
Στο μπαγλαμά θα παίζεις κυρίως συγχορδίες, οπότε καλό θα ήταν να καταλάβεις τι είναι μια συγχορδία, πως τη συμβολίζουμε κλπ.
Τα παραπάνω υπάρχουν και σε βιντεομαθήματα στο ΥΤ και σε άλλες σελίδες, όχι απαραίτητα με μπουζούκι ή κιθάρα.
1 «Μου αρέσει»
@adouan Ευχαριστω φιλε μου για τις οδηγιες.
@liga_rosa Οντως τον Γιωργο Μπατη τον εχω κι εγω στα υποψιν μου για το ξεκινημα. Εκτος απο Μπατη γενικοτερα ακομη 2-3 τραγουδια που θα μου προτεινες για αρχη κι απο αλλους καλλιτεχνες ?
Η μουσική ανάγνωση σε δύο πράγματα είναι κυρίως απαραίτητη:
Να βγάζουμε κομμάτια που δεν έχουμε ακούσει, και να παίζουμε κομμάτια που λόγω μεγέθους ή απρόβλεπτης ροής ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο δεν απομνημονεύονται.
Στο ρεμπέτικο δε μας αφορούν αυτά.
Από κει και πέρα, σε κανέναν δεν έχει κάνει κακό, αλλά απαραίτητη δεν είναι (όχι περισσότερο απ’ όσο λέει ο Αντουάν).
Επομενως για να τα συμπτυξω, απο οτι καταλαβα δεν μαθαινω νοτες και τετοια. Αφου μαθω τους ηχους που παραγει καθε σημειο του μπρατσου μετα περιοριζομαι στο ακουστικο σκελος και προσπαθω να αντιγραψω πιστα αυτο που ακουω. Σωστα?
Είναι δύσκολο να συμπτύξεις κάτι που δεν ξέρεις καθόλου.
Ούτε εγώ έχω θεωρητικές σπουδές εγκύκλιες, αυτό θα ήταν καλό να το δεις με το δάσκαλό σου. Αλλιώς πας ψάχνοντας.
Το να βγάζεις τραγούδια με το αφτί είναι πάρα πολύ σημαντικό. Εκτός από πολύ βασικά στοιχεία (κράτημα, καθετότητα δακτύλων, κράτημα πένας κλπ), αν βάλεις κόπο να βγάζεις με το αφτί σωστά τραγούδια θα μάθεις αρκετά.
Πρέπει να μάθεις τα μέρη του οργάνου, να έχεις μια ιδέα για το πώς παράγεται ο ήχος, που είναι οι νότες στην ταστιέρα κλπ.
Η δουλειά που θα κάνεις χωρίς όργανο είναι διαφορετική. Θα δεις μερικά βασικά στοιχεία θεωρίας της μουσικής και πώς αυτά βρίσκουν εφαρμογή στο όργανο.
Μετά που θα αρχίσεις τις συγχορδίες, είναι καλό να καταλαβαίνεις τι παίζεις.
Να το δώσω με ένα παράδειγμα μπακαλίστικο:
Από το σχολείο θα ξέρεις ότι οι νότες είναι ντο-ρε-μι-φα-σολ-λα-σι-ντο*. Στο δεύτερο ντο έβαλα αστεράκι γιατί είναι πιο ψηλά, πιο πρίμα, σε σχέση με το πρώτο. Η διαφορά αυτή, από το ντο έως το ντο* είναι ένα διάστημα οκτάβας. Οπότε από τον τρόπο που διαιρούμε αυτό το διάστημα προκύπτουν οι νότες. Στη δυτική μουσική, η μικρότερη δυνατή υποδιαίρεση είναι το ημιτόνιο. Η απόσταση μεταξύ 2 νοτών (δλδ από τη ντο στη ρε, κοκ) δεν είναι πάντα ίδια, συνήθως είναι ένας τόνος, αλλά σε 2 περιπτώσεις είναι ημιτόνιο. Θα το παριστούσα κάπως έτσι, αν μετρούσα μόνο με ημιτόνια:
ντο-ντο#-ρε-ρε#-μι-φα-φα#-σολ-σολ#-λα-λα#-σι-ντο* => 13 ημιτόνια
Πάμε στο όργανο.
Είναι κουρδισμένο ρε, λα, ρε. Δλδ αν παίξεις την πιο λεπτή χορδή χωρίς να ακουμπάς πουθενά αλλού, θα παίξει ρε. Τα διαστήματα που είναι χωρισμένα με σιδεράκια λέγονται τάστα. Κάθε τάστο είναι ένα ημιτόνιο σκέψου, οπότε αν εσύ παίξεις την πιο λεπτη χορδή πατώντας στο 1ο τάστο θα παίξεις ρε#, στο 2ο μι κλπ ενώ στο 12ο τάστο, θα παίξεις ρε*, θα ανεβείς οκτάβα. Αυτό δεν είναι αυθαίρετο, συμβαίνει διότι ακριβώς πάνω από το 12ο σιδεράκι είμαστε στη μέση της χορδής, δλδ πατώντας 12ο τάστο έχουμε μειώσει το παλλόμενο μήκος χορδής στο μισό.
1 «Μου αρέσει»
Δεν είναι και τόσο κόπος, κατά τη γνώμη μου. Καλά, εννοείται πως όταν ξεκινάς από το μηδέν όλα είναι δύσκολα, αλά εννοώ πέρα από αυτό. Άμα πιάσεις ένα τραγούδι, ξεκινήσεις από την πρώτη νότα, και για κάθε επόμενη το βασανίσεις μέχρι να βρεις ποια είναι και να περάσεις στη μεθεπόμενη, τότε: πρώτον, η κάθε νότα θα είναι μια πληροφορία που μένει περισσότερο παρά αν σ’ την έδειχνε έτοιμη ένας δάσκαλος ή βιβλίο ή βίντεο. Δεύτερον, η προσπάθεια και η φαιά ουσία που θα δαπανήσεις είναι, πώς να το πω, καθαρά μουσική διαδικασία, ενώ η απλή απομνημόνευση κινήσεων του χεριού πάνω στην ταστι΄ρα (σαν να μάθαινες χορογραφία) προέρχεται από άλλο κουτάκι του μυαλού.
Υποθέτω ότι ένας καλός δάσκαλος, πέρα από το να σου δείξει μερικά κομμάτια (ε, δεν μπορεί και να μη δείξει καθόλου!) και πέρα από όλα τα τεχνικά, στάση σώματος, πενιές κλπ., θα έχει συστηματοποιήσει και τη διδασκαλία του πώς βγάζουμε μελωδίες με το αφτί.
Όλα αυτά που λέει ο Αντουάν για τις νότες, στα πρώτα βήματα θα σε βοηθήσουν, αλλά από μόνα τους θα είναι δύσκολα (γιατί εδώ είναι Ντο και όχι οτιδήποτε άλλο;), και θα γίνονται πιο εύκολα όσο μαθαίνεις κομμάτια. Έτσι είναι, τα διάφορα κεφάλαια της εκμάθησης πάνε χεράκι-χεράκι. Το ίδιο και με τους δρόμους: μαθαίνεις πολλά κομμάτια; κατανοείς καλύτερα τους δρόμους. Ξέρεις τους δρόμους; μαθαίνεις πιο εύκολα κομμάτια.
1 «Μου αρέσει»
Ένα μικρό σχόλιο για τα παραπάνω:
Συμφωνώ με την ουσία του ποστ, αλλά έχω υπόψιν μου πως είναι να είσαι αρχάριος και να μαθαίνεις -όπου η δίψα και η αγωνία σου είναι να βγάλεις ένα κομμάτι σωστά.
Κάποιος εντελώς αρχάριος είναι δύσκολο να κάνει transcribing νότα τη νότα. Όσο πιο πολύ ασχολείσαι τόσο ευκολύνεσαι βέβαια, αλλά είναι σε γενικές γραμμές δύσκολο -ειδικά όταν δεν έχουν ακόμα “πάρει” τα δάκτυλα σου. Εντάξει καταλαβαίνω ότι μερικοί άνθρωποι έχουν ταλέντο στη μουσική και τους βγαίνουν φυσικά όλα αυτά, αλλά μιλάω για τη μέση περίπτωση.
Όταν δεν ξέρεις τίποτα και έχεις το άγχος να κρατάς σωστά την πένα, ΚΑΙ το όργανο ΚΑΙ να είναι τα δάκτυλα κάθετα στην ταστιέρα ΚΑΙ alternate picking ΚΑΙ να είσαι σωστός στους χρόνους ΚΑΙ να παίζεις τις σωστές νότες ενώ ταυτόχρονα βγάζεις το κομμάτι με το αφτί, μπορεί η διαδικασία κάλλιστα να σε απογοητεύσει και να σε κουράσει -ειδικά όταν μαθαίνεις μόνος.
Και κακά τα ψέμματα, κάποιος που ξεκινάει να μάθει ένα όργανο, το πρώτο και κύριο που τον ενδιαφέρει είναι να παίξει σωστά ένα τραγούδι που του αρέσει -τα υπόλοιπα τα βλέπει ως βήματα προς το στόχο αυτόν. Δεν είναι μεμπτό να βοηθηθεί κανείς με μια ταμπλατούρα ή ένα βίντεο-μάθημα για το ποιές νότες θα παίξει, αρκεί να δουλεύει και το αφτί του παράλληλα (ειδικά καθώς πολλές ταμπλατούρες έχουν λάθη) και σιγά σιγά θα έρθουν όλα.
Έχω την αίσθηση ότι ο John88 αυτό που ρώτησε προηγουμένως είχε άλλο χαρακτήρα: “Τι να δω/διαβάσω από θεωρία μέχρι να μου έρθει το όργανο?”, δλδ τι δουλειά μπορεί να κάνει χωρίς όργανο. Σε αυτόν τον τομέα ένας εντελώς αρχάριος και αυτοδίδακτος έχει πράγματα να δει για τη μουσική προπαίδεια.
1 «Μου αρέσει»
Επειδή βρίσκομαι ακριβώς στην ίδια κατάσταση, απλά αντί για μπαγλαμαδάκι μαθαίνω μπουζούκι, γνώμη μου είναι ότι πριν πιάσεις καν το όργανο και την πένα, έστω και μερικές ωρίτσες διαβάσματος για τα βασικά χρειάζονται, ώστε να καταλαβαίνεις και τις ασκήσεις που κυκλοφορούν σε διάφορα βίντεο (βέβαια η αλήθεια είναι πως τουλάχιστον στα εισαγωγικά βίντεο οι περισσότεροι τα εξηγούν αναλυτικά). Εγώ στο μπουζούκι τουλάχιστον έχω 3 πηγές. Ένα βιβλίο του Λιόλιου, αρκετά παλιό, σημειώσεις συναδέλφου μουσικού (βέβαια ασχολείται με το πιάνο, αλλά κάποια πολύ βασικά της θεωρίας της μουσικής είναι κοινά) και όσο και να σου φανεί παράξενο, μπες στην παρακάτω διεύθυνση: http://ebooks.edu.gr/modules/ebook/show.php/DSDIM-E106/159/1117,4107/ είναι το βιβλίο της Ε δημοτικού στο μάθημα της μουσικής. Θα βρεις πληροφορίες για τις νότες, τις υφέσεις, τις διέσεις, το μέτρο, τι είναι ματζόρε και τι μινόρε και τους “τύπους” τους, οπότε εύκολα θα μπορέσεις μόνος σου να βγάλεις όλα τα ματζόρε και όλα τα μινόρε. Προσωπικά είδα τον “τύπο” στο βιβλίο και κάθισα και τα έγραψα όλα μόνος μου και μετά τα διασταύρωσα με το βιβλίο του Λιόλιου. Βγάζοντας τα μόνος μου τα έμαθα πιο γρήγορα. Μετά πήγα στα σχετικά βίντεο, που πχ σε ένα βίντεο κάποιος δείχνει με 3-4 διαφορετικούς τρόπους το παίξιμο στο ΝΤΟ ματζόρε και εξασκείσαι και με τη δαχτυλοθεσία. Πάντως συμφωνώ, ότι ίσως πιο δύσκολο και σημαντικό είναι το παίξιμο της πένας, γιατί λάθος θέση και κίνηση του δεξιού χεριού σου χαλάει τον ήχο και ψάχνεις να βρεις, γιατί δεν ακούγεται καλά το όργανο, ενώ λάθος είναι το χέρι σου.
2 «Μου αρέσει»
Καλημερα παιδια. Αλλη μια ερωτηση. Κατα τη μεταφορα του μπαγλαμα σε αεροπλανο θα πρεπει να χαλαρωσω τις χορδες ή κατι αλλο για να μην εχουμε τυχον φθορες? Να σημειωθει οτι θα το εχω μαζι μου μεσα στο αεροπλανο κι οχι στις αποσκευες
καλά κάνεις, ποτέ στις αποσκευές! δεν χρειάζεται να τις χαλαρώσεις, άντε κάνα τόνο πιο κάτω για σιγουριά.
1 «Μου αρέσει»
Αυτό το θέμα το έχουμε συζητήσει και εδώ…
Οπότε αν θέλεις μπορείς να διαβάσεις το θέμα και αν έχεις παραπάνω απορίες να γράψεις εκεί 
1 «Μου αρέσει»
Καλημερα παιδια. Εχω παραλαβει το μπαγλαμαδακι. Σχετικα με το κουρδισμα που ειναι ρε-λα-ρε αυτο πως μεταφραζεται πανω στο οργανο ρε παιδια ? Εννοω πως κουρδιζω απλα με το κουρδιστηρι ή πρεπει να κανω κ κατι ακομη για να βγει το ρε-λα-ρε ?