Αγησίλαε, να περνάς καλά

Δυστυχώς, κάποια πράγματα σ’ αυτό τον κόσμο είναι αναπόφευκτα.
Το πρωί της Κυριακής που πέρασε, έφυγε βιαστικά από κοντά μας ο μπάρμπας μου ο Αγησίλαος Μουνδρέας, πατέρας του μπουζουξή της “Κλίκας” Αντρέα.
Ο Αγησίλαος ήταν “κολλητός” φίλος, αυτός που μας συντρόφευε “στα ίσα” -παρά τη διαφορά ηλικίας- στις εξορμήσεις μας στη θάλασσα, στα γλέντια και στα πιώματα, παντού…
Λόγω του επαγγέλματός του (Α΄ Μηχανικός στα καράβια παλιότερα πλοιοκτήτης) γύρισε κυριολεκτικά κάθε γωνιά της γης. Τον άκουγα να κουβεντιάζει με κάποιον φίλο του και να κλείνει ραντεβού στο Ρίο, στη Βομβάη, στο Χιούστον, λες και επρόκειτο για την παραδίπλα γειτονιά! Ισως γιατί η ζωή του είχε δείξει ότι όλη η Γη μια γειτονιά είναι. Ακούστε περιστατικό:
Μπαίνει ο μικρός του αφερφός (επίσης ναυτικός) σε ένα μπαρ στην Οζάκα που άραζαν οι Ευρωπαίοι ναυτικοί. Με το που κάθεται στη μπάρα, βλέπει στον τοίχο στην πλάτη της μπάρας ένα τεράστιο πόστερ με τη φάτσα του αδερφού του!
“Ρε μεγάλε”, ρωτάει τον μπάρμαν. “Ποιος είναι αυτός;”.
Και ο μπάρμαν:
“Αυτός είναι ο Agis. Αυτός μου το 'χτισε το μαγαζί”!

Αν και έφυγε γρηγορότερα απ’ ό,τι περιμέναμε, πρόλαβε να ζήσει μια ζωή ΓΕΜΑΤΗ. Ηταν μάγκας με την πραγματική σημασία της λέξης. Και ρεμπέτης. Να τον ακούς να μιλάει για τα παλιά μπουζούκια, να σου λέει ότι “ο Τσιτσάνης στα ταξίμια δεν έπιανε “μπάζα” μπροστά στον Παπαϊωάννου” και να 'σαι υποχρεωμένος να τον πιστέψεις, γιατί ο Αγησίλαος έφαγε χρόνια και περιουσίες στα “πρώτα” τραπέζια μπροστά στα λαϊκά πάλκα. Στα πραγματικά λαϊκά πάλκα, με το Μάρκο, τον Τσιτσάνη, το Τζουανάκο και όλους τους παλιούς.
Ο Αγησίλαος ήταν μια κινητή εγκυκλοπαίδεια! Με μνήμη πολλών …gigabytes μπορούσε ανά πάσα στιγμή να σου δώσει στοιχεία για τα πιο απίθανα πράγματα! Θα 'πρεπε να 'χουμε γράψει βιβλία με τα στοιχεία που κατά καιρούς μας έδωσε, για τη Μάνη, για τη Θάλασσα και τους ανθρώπους της, για τον Πειραιά, για… για… για…

Υπάρχουν στιγμές στη ζωή που σε κάνουν να νιώθεις ότι ένα σωρό πράγματα με τα οποία ασχολείσαι και θεωρείς σπουδαία, δεν είναι παρά …τρίχες. Θα χάριζα όλα τα …“επιτεύγματά μου” για να γλιτώσω αυτά που έζησα την περασμένη Κυριακή. Ομως αυτό δε γίνεται. Κι ούτε ο ίδιος ο Αγησίλαος θα το 'θελε. Αλλωστε αρκετά (από αυτά τα λίγα) πράγματα που κατάφερα να κάνω, τα έκανα και με τη δική του συμβουλή και προτροπή.
Αγησίλαε, αν εκεί που βρίσκεσαι υπάρχει κάτι άλλο εκτός από χώμα, είμαι σίγουρος ότι ήδη θα 'χεις βρει τον τρόπο να περνάς καλά…