Από ανακοπή καρδιάς
Πέθανε χθες από ανακοπή καρδιάς στο εξοχικό του στην Πάργα, όπου είχε μεταβεί για το Πάσχα, ο γνωστός δημοσιογράφος Πάνος Γεραμάνης.
Γεννημένος στα Βασιλικά Ευβοίας, ο Π. Γεραμάνης μπήκε στη δημοσιογραφία σε ηλικία 17 ετών και εργάστηκε αρχικά ως αθλητικός ρεπόρτερ στην εφημερίδα «Φως των Σπορ» και αργότερα σε επιτελικές θέσεις άλλων εφημερίδων.
Στο ραδιόφωνο ξεκίνησε το 1989 από τον 902 Αριστερά στα FM και από το 1990 εργαζόταν στην ΕΡΑ με τις εκπομπές «Λαϊκοί Βάρδοι» και «Άσσοι των Σπορ».
Αφοσιωμένος ερευνητής του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού, εξέδωσε βιβλία για γνωστούς τραγουδιστές, με κάποιους από τους οποίους είχε στενή φιλική σχέση, όπως με τον Στέλιο Καζαντζίδη.
κρίμα!
δεν πρόσεχε,φαίνεται,τον εαυτό του ο μακαρίτης.
αφού είχε τον σωματότυπο του καρδιοπαθούς,έπρεπε να προσέχει…
και δεν υπάρχει και διάδοχός του.ήταν σπεσιαλίστας στο είδος της δημοσιογραφίας που εξάσκησε…
ας είναι καλά και μελωδικά εκεί που βρίσκεται
Πραγματικα δεν προσεχε ο συγχωρεμενος οπως λεει και ο Τασος και οπως με πληροφορησαν και μενα, αλλωστε προσφατα ειχε περασει καποιο διαστημα στο νοσοκομειο δεν ξερω αν ηταν για την καρδια …
Δεν τοχω ακομα πιστεψει το μαντατο για τον ΚΥΡΙΟ ΠΑΝΟ ΓΕΡΑΜΑΝΗ εναν ανθρωπο που ηταν με τις γνωσεις του, τις εμπειριες του, τις αδελφικες σχεσεις του με ολους τους δημιουργους, την απλοχερη καρδια του,τη σεμνοτητα και απλοτητα του και βεβαια τη φωνη του ενα προσωπο κορυφαιο και αγαπητο απο ολους στον κοσμο του ΛΑΙΚΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΙΟΥ και την κοινωνια γενικοτερα.
Με την αοκνη δουλεια του την επιμονη του και
την αγαπη του στο βαθεια και αγνα ΛΑΪΚΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ
επεβαλε ενα δικο του ομορφο και αβιαστο τροπο
προσεγγισης του σημερινου ανθρωπου της ταχυτητας, του αγχους και της αποξενωσης στις παλιες καλες εποχες οπου το λαικο τραγουδι πηγαζε και
αναφεροταν σε ενα κοσμο που ειχε ονειρα, ειχε ηθος και οραμα και παλευε με λεβεντια, ανθρωπια, φιλοτιμο και μπεσα και χωρις ισως και να το καταλαβει μετουσιωνε την ενασχοληση αυτη σε μια αναζωπυρωση των ομορφων αυτων αξιων σε ενα χρηματιστηριο ζωης που χρονια λειτουργει με νομους αντιανθρωπινους και βαρβαρους !!
Ο κοσμος απο τις πρωτες εκπομπες του στο Κρατικο
ραδιοφωνο τον αγκαλιασε για αυτη του την αμεσοτητα, απλοτητα, σεμνοτητα αλλα και τις φοβερες του γνωσεις και τα βιωματα του.
Απ’ολο τον κοσμο τον επαιρναν τηλεφωνο ακροατες που με τον καιρο εγιναν
φιλοι του και ηξερε τα παντα για αυτους
και εχοντας στην πορεια κανει παρεα και μιλησει σαν καλοι φιλοι.
Κινησεις πρωτογνωρες και σπανιες για το συνολο των ραδ/κων παραγωγων
βεβαια ενω στην πορεια τον μιμηθηκαν πολλοι …
Παλεψε σε καιρους δυσκολους για το λαικο τραγουδι κρατωντας χαμηλους τους τονους και μονιαζοντας παρ’ολες τις διαφορες τους τους ενιοτε δυστροπους πρωταγωνιστες του και εμεινε στη θεση του οταν
ολα τα ραδιοφωνα επαιζαν αρες, μαρες, κουκουναρες
πραγμα που δειχνει παραλληλα το αλανθαστο
κριτηριο του κοινου αλλα και το γονιδιακο
προσανατολισμο του Ελληνα στα κατα δικα μας πραγματα !!
Τον ευχαριστω για τη μεταδοση μιας συναυλιας μας με ρεμπετικα με το Μανωλη ΔΗΜΗΤΡΙΑΝΑΚΗ, τον Παναγιωτη Μπαρμπεριου, τον Σπυρο Τσικαλουδακη, το Μανο Γρυσμπολακη και το Γιωργο Καπαρακη στην ΙΕΡΑΠΕΤΡΑ το 1992 πραγμα που εκανε απο καρδιας λεγοντας και ξαναλεγοντας τα ονοματα μας αλλα και τα επαγγελματα μας δειχνοντας οτι ειμαστε λατρεις
της μουσικης αυτης περα απο την “κανονικη” δουλεια μας.
Επισης αξεχαστη θα μου μεινει η γνωριμια μου μαζι του καπου εκει στα '92-'93 σε ενα καφενεδακι στην οδο Μπενακη οπου ο Δημητριανακης ηξερε οτι εχει καλο κρασακι και μεζε -συγκεκριμενα μαριδα τηγανητη- και λεγοντας ιστοριες ο Μανωλης δεν εχασε καιρο ο κυριος Πανος και εβγαλε απο τη μεγαλη κρεμαστη τσαντα του ενα δημοσιογραφικο μπλοκ και αρχισε να γραφει τα λεγομενα συγκεκριμενα θυμαμαι οτι ο Μανωλης ελεγε πως εγραψε ο Μητσακης το στιχο απο το Νικολα τον ψαρα …
Αισθανομαι τυχερος που εχω ηχογραφημενες πανω απο 500 ωρες απο τις εκπομπες του ΚΥΡΙΟΥ ΠΑΝΟΥ ΓΕΡΑΜΑΝΗ και θα ηθελα να του πω και γω το τελευταιο αντιο με ενα απο τα αγαπημενα ζειμπεκικα του ΣΤΕΛΙΟΥ :
“Μια μερα πριν πεθανω (ζημιες πολλες θα κανω …)”
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΥΡΙΕ ΠΑΝΟ ΓΕΡΑΜΑΝΗ
(Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/ην yiorgosv 06 Μάιος, 2005)
Πάει και ο Πάνος… Κι όπως λέγανε όλοι, το μεσημέρι στον αποχαιρετισμό, θα ταρακουνηθούμε πολύ απ’ το τσιφτετέλι πια!
Δεν πρόσεχε ο Γεραμάνης καθόλου… και παλιά και τελευταία. Έλεγα το μεσημέρι σ’ ένα φίλο, πως τον είχα πάρει τηλ. πριν 20 μέρες και λέγαμε να κάνουμε μια εκπομπή για τον Μπίνη. Και λέγαμε, και λέγαμε… ώσπου στο τέλος μου απαντάει: “Καλά, αν τα πούμε όλα τώρα τι θα λέμε στο ταβερνάκι; Δε θα πάμε για κανα κρασί, κανα φαί; Μόνο για δουλειά θα συναντιόμαστε;”
Καλό δρόμο Πάνο…