Έτσι... γιατί τα πήρα

Βασικά ναι , τρομεροι οι Ραστ Συμφωνω απολυτα αλλα διαφωνω στο δε μπορει ο Καραντιναθρωπος να μερακλώσει τον ακροατή ?? και απορησες κιόλας? ρε παιδια εντάξει εχετε δίκιο μαλλων ειμαι πολυ μικρος για να σας αλλαξω μυαλα… :slight_smile: δεν αλλαζεται εσεις ρε παρτε το χαμπαρι, δε το βαζεται κανα λουκετο αυτο το thread γιατι βλεπω να μου ορμάτε Heheh

Κυρ κωστα μη το παιρνεις πρωσοπικα ρε Θείο, μην βαρας με την Μαγκουρα …

1. Μου απαντάς έτσι, και θεωρείς ότι δεν με πρόσβαλες? Μόνο και μόνο επειδή τόλμησα να τον αναφέρω?Παράξενη λογική έχεις!! Έτσι εξηγείται γιατί ακούς τον βοσκόπουλο σαν καζαντζίδη.
2. Ειδικά ο βοσκόπουλος. Πολύ …π[SIZE=3]εότητα!! (Δεν αναφέρομαι στον νταλάρα)[/SIZE]

1. Είπα ότι τον καραντίνη τον θεωρώ εξαιρετικό για το σήμερα. Δεν το πρόσεξες φαίνεται.
Το κράξιμο, σου είπα, θα αρχίσει αν συνεχίσεις με αυτό το ύφος (απέναντί μου τουλάχιστον), όχι για τις απόψεις σου. Ούτε αυτό το πρόσεξες επίσης. Τελικά τι πρόσεξες από αυτά που σου είπαμε? Μόνο το ότι ο τόλης δεν είναι …αηδόνι?
2. Αδιαφορώ για την γνώμη που έχεις για τους ρεμπέτες. Αν τους θεωρείς ότι είναι για γέλια, σημαίνει ότι δεν έχεις ακούσει ή δεν καταλαβαίνεις τι ακούς. Δεν σου αρέσουν τέλος πάντων. Αν και πιστεύω πως για να μάθεις μπουζούκι ξεκίνησες με την Φραγκοσυριανή του “γελίου” Μάρκου.:089:
3. Κι εγώ για δεξιοτεχνία μίλησα. Δεξιοτέχνες του ήχου ,της μουσικής. Όχι δεξιοτεχνία στην ασυναρτησία. Είπα ότι όλοι, σχεδόν, οι παλιοί που αναφέρθηκαν, ήταν και άφησαν σχολές. Δεν ήταν απλοί μπουζουξήδες. Καταλαβαίνεις με κλειστά μάτια ποιο τραγούδι ανήκει σε ποιον. Τι πιο σπουδαίο και επιθυμητό για έναν καλλιτέχνη?

Εγώ σε παρεξηγώ γιατί η ηλικία τον 20 και πάνω , δεν έχει το ακαταλόγιστο.
Να καταλάβεις ότι είσαι στο ρεμπέτικο .gr και όχι στο σκυλάδικο .gr(συγνώμη για την παράβαση καθήκοντος μάστορα).

Δεν προλαβαίνω να πω κι άλλα…την επόμενη φορά.
Μην ξεχάσω να πω ότι δεν παίζω μπουζούκι και ειδικά τρίχορδο. Για να μην με πεις κολλημένο ρεμπέτη δηλαδή.

Σιγα ρε μάστορα αλαργα

  1. καταρχην δε ειπα γελοιο το Μαρκο η το τσιτσανη ΑΛΛΑ τον μπατη γιατι ναι ρε φιλε για μενα ειναι γελοιος αυτος ο τυπος δε γουσταρω τι να κανουμε τώρα…

  2. Σου απανταω ετσι γιατι αν κανεις τον κοπο να κανεις ενα search με το ονομα Νταλαρας θα δεις ποσοι με τις δικες σου ιδεολογιες εχουν πετροβολισει τον Νταλαρα

  3. Τον Βοσκοπουλο τον ακουω για Βοσκοπουλο και τον Καζαντζιδη για Καζαντζιδη

  4. ο Βοσκοπουλος πολυ πεοτητα… Ενταξει ρε φιλε μιλαμε τωρα για εκατομυρια πωλησεις / εχει τραγουδισει / γραψει / παιξει ηθοποιος και εχει τρομερες συνεργασιες αλλα για σενα πεοτητα ΛΟΛ !!!

Δες τι γραφεις και για ποιον…

Δηλαδη εμενα που μαρεσει το λαικο ρεμπετικο τι να κανω δικια μου σελιδα? εχεις να προτινεις κατι? η πρεπει με το ζορι να αποδεκτό τον καθε </μαγκα\ > που επαιζε 5 νοτες και εμεινε στην ιστορια? για να ποσταρω σαυτο το fora , σοβαρολογεις?

Που να παιζες κιόλας δηλαδη … φανταζομαι τι θα μου εσουρνες…

Καταντάει κουραστική αυτή η τσιγκολελέτα.

Κατ’ αρχάς, Τόλη (προτιμώ το Τόλης από το oxtaxordos), ναι, περί δεξιοτεχνίας ο λόγος. Απλώς υπάρχει διαφορά αντίληψης στο τί είναι δεξιοτεχνία. Για σένα, φερ’ ειπείν, η δεξιοτεχνία είναι συνώνυμο της ταχύτητας. Είναι κι αυτό μια άποψη. Μόνο που δεν έχει να κάνει με την Λαϊκή μουσική. Πώς να το κάνουμε δηλαδή…

Μπορείς να μην τον γουστάρεις. Δεν σου λέει κανείς με το ζόρι να σ’ αρέσει. Όμως δεν νοείται να ασχολείσαι με την λαϊκή μουσική, να είσαι ερασιτέχνης μπουζουκσής και να μην σκύβεις πάνω από το έργο του και την προσφορά του (γιατί είναι προφανές πως δεν το έχεις κάνει) να την μετρήσεις, κι απ’ την άλλη να τον κατηγοριοποιείς ελαφρά τη καρδία ως γελοίο, καμένο χασικλή κλπ κλπ. Άλλο τόνα, άλλα τάλλο.

Σοβαρέψουουου…

Ε και; αυτό φέρνεις σαν επιχείρημα στην κουβέντα; κι αν σου πω εγώ πως εκατομμύρια μύγες στον κόσμο τρώνε σκaτά, αυτό τί πάει να πει; ότι είναι νόστιμα;

Τελικά νομίζω ότι έχει μπερδευτεί η λέξη “δεξιοτέχνης” με τη λέξη “τεχνίτης”. Δε θα αναλύσω το θέμα ετυμολογικά, αλλά ας δούμε κάποιες άλλες παραμέτρους.
Οποιος παίζει ένα μουσικό θέμα του Παγκανίνι χωρίς λάθη είναι δεξιοτέχνης; Στα δικά μας: Οποιος παίζει το μινόρε του Τσιμπίδη, χωρίς λάθη, καθαρά, άνετα, είναι δεξιοτέχνης; Και τότε ο Τσιμπίδης που το πρωτόπαιξε τι ήταν; Μια …ανώτερη μορφή ζωής;
Στατιστικά και μόνο αν δούμε το θέμα, θα καταλάβουμε ότι σε ένα σύνολο -ας πούμε χιλίων- αμιγώς επαγγελματιών μπουζουξήδων οι δεξιοτέχνες δεν μπορεί να είναι 100, δηλαδή το 10%. Αλλο τεχνίτης, άλλο μάστορας κι άλλο δεξιοτέχνης (“μάστορας είναι και της κατσίκας ο κώλoς” λέγανε στο χωριό μου).Τεχνίτες θα υπάρξουν αρκετοί. Δεξιοτέχνες όμως ελάχιστοι, αλλιώς χάνει και η λέξη την έννοιά της. Κι αυτό είναι κάτι που ισχύει παντού κι όχι μόνο στο μπουζούκι.
Προσωπικά νομίζω ότι από τους μπουζουξήδες που βρίσκονται στη ζωή, μόνο πεντέξι δικαιούνται τον τίτλο του δεξιοτέχνη (γιατί περί τίτλου πρόκειται και μάλιστα κερδισμένου μετά από μεγάλο αγώνα). Δύο από αυτούς έχουν περάσει τα 70 και υπόλοιποι τα 60. Αυτά προσπαθώντας να είμαι αντικειμενικός. Κι αν κάποιος από τους νεότερους φλερτάρει με τον τίτλο του δεξιοτέχνη αυτός είναι μόνο ένας και είναι τρίχορδος.
Δε νομίζω να υπάρχει κάποιος που να αμφισβητεί τις παιχτικές ικανότητες του Καραντίνη, του Στεργίου, του Βασιλά, του Λαφτσή, του Τατασόπουλου και αρκετών άλλων. Οχι όμως και να κοτσάρουμε στον καθένα το χαρακτηρισμό που κουβαλούσε ο Χιώτης και ο Μπέμπης! Και βλέπω πολύ δύσκολο αυτοί οι νέοι παίχτες (μακάρι να βγω ψεύτης) να μπορέσουν να φτάσουν τόσο ψηλά, για τον εξής απλό λόγο: Ακόμα κι αν έχουν δυνατότητες δεξιοτέχνη, πού θα τη δείξουν τη δεξιοτεχνία τους; Παίζοντας σε μαγαζιά ή σε δίσκους δίπλα -στην καλύτερη περίπτωση- σε …Βοσκόπουλος και Τερζήδες; Μα εκεί δεν παίζουν! Κάτι τσιρκοειδή σόλα έχω ακούσει. Και πάλι καλά που ο μπουζουκοκαταγόμενος Τόλης τούς αφήνει να παίξουν και κανα τέτοιο σόλο, γιατί δίπλα σε κάτι άλλες φίρμες βάζουν μπροστά το αναλόγιο και την ώρα που παίζουν διαβάζουν Λουίς Λ’ Αμούρ…
Ο Οχτάχορδος δείχνει πράγματι μια ανωριμότητα (σε σχέση με τη μουσική βέβαια, δεν το γνωρίζω το παιδί) που ούτε λίγα χρόνια του μπορούν να τη δικαιολογήσουν. Κι ας αφήσουμε τα περί καλύτερου μπουζουξή, καθώς υπάρχει και η άποψη περί γούστου (αν και οι επιστήμες έχουν αρκετές αναλύσεις για την αντικειμενικότητα του “ωραίου”, κόντρα στα “περί κολοκυθόπιτας”, δηλαδή στο υποκειμενικό, αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα).
Το να κρίνει όμως έτσι δημιουργούς σαν τον Μπάτη, δείχνει πραγματική άγνοια. Τι να πρωτοπεί κανείς για τον Μπάτη; Π.χ. Εγραψε τα δυο πρώτα καθαρόαιμα εργατικά λαϊκά τραγούδια στην εν Ελλάδι δισκογραφία, χωρίς μάλιστα να είναι κοινωνικά συνειδητοποιημένος, αλλά ακολουθώντας την πιστά την αρχαία συνταγή του γνήσιου λαϊκού δημιουργού, που μεταφέρει στα τραγούδια του μιαν ειλικρινή και απροσχημάτιστη περιγραφή του περίγυρού του.
Μπορεί να λέμε ότι ο Μάρκος ήταν ο ηγέτης του πειραιώτικου ρεμπέτικου, όμως μιλάμε για το πειραιώτικο ρεμπέτικο όπως το διαμόρφωσε ο ίδιος ο Μάρκος στη δεκαετία του '30. Ο γνήσιος εκφραστής του πειραιώτικου ρεμπέτικου, αυτός που μας έδειξε πώς έπαιζαν λαϊκή μουσική στον προπολεμικό Πειραιά, είναι ο Μπάτης. Αν μάλιστα πάρουμε τοις μετρητοίς τον Κάρολο που λέει ότι “κοινωνικές νομοτέλειες πραγματοποιούνται διαμέσου του τυχαίου”, είναι πολύ πιθανό αν δεν υπήρχε Μπάτης να μην υπήρχε Μάρκος, κι αν δεν υπήρχε Μάρκος… και πάει λέγοντας…
Μερικά από τα 10-12 τραγούδια που πέρασε ο Μπάτης στη δισκογραφία γνώρισαν ένα σωρό επανεκτελέσεις. Ακούγονται εδώ και 80 περίπου χρόνια. Καμιά εκτελεστική δεινότητα δεν μπορεί να συγκριθεί με την έμπνευση και το ταλέντο που χρειάζεται για να δημιουργηθεί κάτι διαχρονικό.
Ο Μπάτης ήταν μορφή του νεότερου μουσικού μας πολιτισμού. Είτε λοιπόν μας αρέσει είτε όχι, καλό είναι να προσέχουμε τι λέμε. Αλλιώς …εκτιθέμεθα.

Για να σου θυμήσω το θέμα για το οποίο αντέδρασα.

Για σένα ναι, αφού το πιστεύεις. Με αντικειμενικά κριτήρια ο καραντίνης περνάει πολύ άνετα τη βάση, ο βοσκόπουλος κόβεται. Ας ξανά προσπαθήσει. Μικρός είναι, έχει χρόνο να βελτιωθεί…:019:

  1. Παίζει πολύ καθαρά, μελωδικά, γρήγορα και με πολύ καλή αρμονία αλλά ο μόνος που καυλώνεi στις ασκήσεις αυτές(γιατί περί ασκήσεων πρόκειται, για να μελετά ο νέος τετράχορδος)είναι ο μουσικός που θέλει να τον φτάσει. Δεν μερακλώνει τον θείο που γουστάρει ζεϊμπεκιά.
  2. Δεν είσαι πολύ μικρός, είσαι πολύ μπερδεμένος. Θεωρείς το πιο γρήγορο, το πιο δύσκολο ή το πιο μπερδεμένο, τεχνικά, ταξίμι, ως το καλύτερο. Δεν εκτιμάς την ομορφιά του απλού.
  3. Το μπουζούκι φτιάχτηκε από ρεμπέτες, καμμένους χασικλήδες όπως τους λες. Τους οποίους σεβόμαστε, όχι τόσο για την δεξιοτεχνία τους αλλά για την μουσικότητά τους, το στίχο τους,τις εικόνες που μας δίνουν κ.λ.π.

Χιώτης: τόσο ξέρεις τόσο λες.
Ζαμπέτας: πρέπει να είσαι πάρα πολύ καλός μπουζουξής, τελικά, για να μην υπολογίζεις τον Ζαμπέτα ως πολύ καλό μπουζουξή.
Τσιτσάνης: έχει χαρακτηριστή από ξένους, ως έλληνας Μπετόβεν. Αλλά τι σου λέω τώρα!! 29 κατασκευαστές πλυντηρίων συνιστούν…βοσκόπουλο!!!ε!ε!ε! skip θέλω να πω:)
Μαζί με τον Μπάτη κι ο Τσιτσάνης, άλλος?
Από τσιτσάνη και κάτω βαριέμαι να απαντήσω-σχολιάσω:240:

Και φταίει ο Μπάτης για εκείνους?
Έλα ντε?:slight_smile:

  1. Λες γελοίο τον Μπάτη μόνο και μόνο επειδή δεν σου αρέσουν τα τραγούδια του και σε πειράζει όταν αναφέρουμε το όνομα του νταλάρα:110:
  2. Ρομπέν των …νταλαράδων!!
  3. Τον βοσκόπουλο τον ακούς για καζαντζίδη και τον καζαντζίδη δεν τον ξέρεις.
  4. Και η Έφη Θώδη επίσης!!!
  5. Εδώ εσύ γράφεις έτσι για τον τσιτσάνη, τον χιώτη, τον ζαμπέτα και κοιτάς εμένα? !!!
  6. 5 νότες έπαιζαν ο μάρκος, ο κυρομύτης, ο χατζηχρήστος, ο μπαγιαντέρας κ.λ.π. Δεν είσαι υποχρεωμένος να αποδεχθείς κανέναν από αυτούς, ούτε και κανείς από μας έχει σκοπό να σε πείσει, αλλά να λες σε μια ρεμπετοπαρέα(και όχι μόνο βέβαια) ότι ο βοσκόπουλος κ.λ.π…ή να μας λες κολλημένους και να μας υποτιμάς (ως ρεμπέτες) δεν είναι και τόσο …ευγενικό(ούτε έξυπνο):089:

Καλά έ…εδώ κοτζάμ Αινστάιν δεν κατάφερε να αποδείξει ότι μπορούν να συγκριθούν
οι παντόφλες με τα υπερωκεάνεια και λέτε να το καταφέρουμε εμείς ???

Oxtaxorde ξέφυγες. Μπήκα στον πειρασμό να κλειδώσω το θέμα για να μην εκτραχυνθεί η κουβέντα αλλά μετά σκέφτηκα, άσε να φάει καμιά φάπα γιατί πολύ μεγάλη γλώσσα έβγαλε. Ομολογώ ότι μου κάνει εντύπωση που κάθεσαι και σκοτώνεσαι με το μπουζούκι, κάνεις κατασκευές κ.λπ., κ.λπ., αλλά μόλις φτάνει η κουβέντα στο δια ταύτα, πετάς μια παπaριά 15 τόνων. Περίεργα πράγματα.

Ηθελα να ήξερα για ποιο λόγο, από τα τόσα και τόσα λαϊκά όργανα όπως το κλαρίνο, το βιολί, η λύρα, το λαγούτο κ.λπ. μόνον το μπουζούκι υφίσταται μαρτύρια και εξευτελισμούς;

Δηλαδή, γιατί - για παράδειγμα - το κλαρίνο κρατιέται απ’ τους κλαρινιτζήδες στο επίπεδό του με σοβαρότητα και σεβασμό; Εχετε ακούσει πουθενά να ανοίγουν κι άλλες τρύπες στα κλαρίνα για να παίζουν πιο γρήγορα οι “δεξιοτέχνες”; Η μπας και έχετε ακούσει κανένα σημερινό κλαρινιτζή να λέει ότι ο ΤΑΔΕ παλιός πρωτομάστορας κλαρινιτζής ήταν γελοίος και εμετικός;

Να λοιπόν τι συμβαίνει με το μπουζούκι. Οι μπουζουξήδες έπαψαν να το εκτιμούν. Μαθαίνουν να το χρησιμοποιούν για να βγάλουν τρεις πενταροδεκάρες και να πάνε για ύπνο. Οπως ο ταξιτζής το ταξί. Γιαυτό επιτρέπουν στους τραγουδιστές να τους βγάζουν με κολάρο και λουρί βόλτα στη πίστα να κάνουνε δύο (πολύ πολύ γρήγορες) τούμπες στον αέρα και μετά βούρ… πίσω στο κλουβί.

Σρόνια πολλά. Χριστός ανέστη. Να σας αφιερώσω ένα τραγουδάκι να ακούσετε για να ηρεμήσουν τα πνεύματα, αφου νομίζω ότι θα σας βρει όλους σύμφωνους το θέμα του.


Και ένα βιντεάκι για να σας ταξιδέψει με την ομορφιά του.

Από τις ωραιότερες εκτελέσεις κατά τη γνώμη μου. Με απλή πενιά και το συναίσθημα και τη φωνή της αθάνατης Ιωάννας

Καλημερα , ενταξει πρεπει να απαντησω θα αρχίσω από το Δημητρη , καταρχην το τι μου αρεσει εμενα να ακουω, ε πιστευω ότι είναι κακο απλα να βαζω Χ σε μεγάλους καλλιτεχνες απλά και μονο στη δικη μου πρωσοπικη κριση , μαλλων εκανα το λαθος να το παραδεχτω δημοσια σε έναν τετοιο χώρο

Δεν είσαι πολύ μικρός, είσαι πολύ μπερδεμένος. Θεωρείς το πιο γρήγορο, το πιο δύσκολο ή το πιο μπερδεμένο, τεχνικά, ταξίμι, ως το καλύτερο. Δεν εκτιμάς την ομορφιά του απλού.
Nαι πιστευω ότι το τεχνικα μπερδεμενο ταξιμι είναι το τελευταιο στάδιο ενως μουσικου ,
εδώ θα δεκτό την ερωτηση του Αρη

Οποιος παίζει ένα μουσικό θέμα του Παγκανίνι χωρίς λάθη είναι δεξιοτέχνης; Στα δικά μας: Οποιος παίζει το μινόρε του Τσιμπίδη, χωρίς λάθη, καθαρά, άνετα, είναι δεξιοτέχνης; Και τότε ο Τσιμπίδης που το πρωτόπαιξε τι ήταν; Μια …ανώτερη μορφή ζωής; ναι ηταν για εκεινα τα χρονικα δρώμενα , πιστευω ότι η μουσικη εξελιζεται όπως και η τεχνικη …

ο μπουζούκι φτιάχτηκε από ρεμπέτες, καμμένους χασικλήδες όπως τους λες. Τους οποίους σεβόμαστε, όχι τόσο για την δεξιοτεχνία τους αλλά για την μουσικότητά τους, το στίχο τους,τις εικόνες που μας δίνουν κ.λ.π.
Εγω μιλησα μονο για τεχνικη όπως το λετε και κατά ένα περιεργο τροπο το πραγμα πηγε αλλου…
,
Χιώτης: τόσο ξέρεις τόσο λες.
Ζαμπέτας: πρέπει να είσαι πάρα πολύ καλός μπουζουξής, τελικά, για να μην υπολογίζεις τον Ζαμπέτα ως πολύ καλό μπουζουξή.
Τσιτσάνης: έχει χαρακτηριστή από ξένους, ως έλληνας Μπετόβεν. Αλλά τι σου λέω τώρα!! 29 κατασκευαστές πλυντηρίων συνιστούν…βοσκόπουλο!!!ε!ε!ε! skip θέλω να πω
Μαζί με τον Μπάτη κι ο Τσιτσάνης, άλλος?
Από τσιτσάνη και κάτω βαριέμαι να απαντήσω-σχολιάσω

δε θα μου πεις ειδικα για χιωτη γιατι εχω μελετησει αρκετα πανω του και εχω μια αποψη. Για τον ζαμπετα τι μου λες τωρα? Που καταλαβες ότι δεν υπολογιζω τον ζαμπετα… μηπως δεν μπορεις να καταλαβεις τι γραφω? Η εσκεμμένα παρερμηνεύεις
αυτά που γραφω , Μα ουτε ειπα κατι για τις δημιουργιες του Τσιτσανη καλε μου ανθρωπε , τωρα οσο αφορα τον Βοσκοπουλο ενταξει κατι με μυγες και σκατα που ακουστικαν ισως να ηταν και αποτυχημένο το παράδειγμα (αλλαγη κατηγοριας)

Τον βοσκόπουλο τον ακούς για καζαντζίδη και τον καζαντζίδη δεν τον ξέρεις. και μετά μιλας για προσβολές …[b]

Εδώ εσύ γράφεις έτσι για τον τσιτσάνη, τον χιώτη, τον ζαμπέτα και κοιτάς εμένα? !!!
Για τον χιωτη εγραψα ότι υπηρξε μεγας δεξιοτεχνης αλλα τυπος που εμεινε στασιμος σε κάποια πραγματα .[/b]

Για τον Τσιτσανη εγραψα ότι εχει γραψει συνθεσεις που είναι σταθμος για την Ελλαδα , αλλα δεν υπηρξε κατ εμε δεξιοτεχνης η τεχνιτης όπως το λετε.

Για το Ζαμπετα ειπα ότι είναι Εθνικος ηρωας αν μπορεις να καταλαβεις τι θελω να πω.
Αυτά για να λεμε την σκαφη σκάφη και τα συκα συκα

ο μάρκος, ο κυρομύτης, ο χατζηχρήστος, ο μπαγιαντέρας κ.λ.π. Δεν είσαι υποχρεωμένος να αποδεχθείς κανέναν από αυτούς, ούτε και κανείς από μας έχει σκοπό να σε πείσει, αλλά να λες σε μια ρεμπετοπαρέα(και όχι μόνο βέβαια) ότι ο βοσκόπουλος κ.λ.π…ή να μας λες κολλημένους και να μας υποτιμάς (ως ρεμπέτες) δεν είναι και τόσο …ευγενικό(ούτε έξυπνο)

Δεν υποτιμάω εγω εσας αλλα εσεις εμενα ως προς ανωριμο / δεν εχω μουσικη παιδια , ισως ναι ισως όχι αλλα εδώ υποτιμάς καραντινη /πολυκανδριωτη…
Τωρα το τι είναι ευγενικο και τι όχι θα πρεπει να κανεις αυτην την ερωτηση σε εσενα που αναφερεις πουτσες , πεη και αρχιδια πασχαλιατικα .

Ηθελα να ήξερα για ποιο λόγο, από τα τόσα και τόσα λαϊκά όργανα όπως το κλαρίνο, το βιολί, η λύρα, το λαγούτο κ.λπ. μόνον το μπουζούκι υφίσταται μαρτύρια και εξευτελισμούς;
μιλας για το 8αχορδο , ενταξει είναι ένα άλλο οργανο πως θα μπορουσε να εκμεταλλευτεί καποιος αυτό το οργανο? Δηλ οποιος κανει παπαδες με 8αχορδο τον λετε ότι παιζει αμασητα , όταν πρωτοβγηκε ο χιωτης ποια ηταν η αποψη σας τοτε ?? προφανος επαιζε αμασητα και αυτος …

Να λοιπόν τι συμβαίνει με το μπουζούκι. Οι μπουζουξήδες έπαψαν να το εκτιμούν. Μαθαίνουν να το χρησιμοποιούν για να βγάλουν τρεις πενταροδεκάρες και να πάνε για ύπνο. Οπως ο ταξιτζής το ταξί. Γιαυτό επιτρέπουν στους τραγουδιστές να τους βγάζουν με κολάρο και λουρί βόλτα στη πίστα να κάνουνε δύο (πολύ πολύ γρήγορες) τούμπες στον αέρα και μετά βούρ… πίσω στο κλουβί. Εδώ δεν εχεις αδικο δυστυχώς , υπαρχουν όμως και ατομα που πραγματικα αγαπουν αυτό το οργανο .
Επισεις το κλαρινο δε εχει μονο μια παραλλαγη σαν οργανο αλλα αρκετες όπως τυπου ομποε κτλ , υπαρχουν και καποιοι σαν τον Μαγκα που πρωπικα το ξεφτιλιζει πχ το ξεβιδωνει ενω παιζει το ξανα συναρμολογει φοραει κατι απαισια χρυσα ρουχα, παρολαυτα μου αρεσει το παιξιμο του αλλα δε ξερω αν πρεπει να το αναφερω .

Καλά έ…εδώ κοτζάμ Αινστάιν δεν κατάφερε να αποδείξει ότι μπορούν να συγκριθούν
οι παντόφλες με τα υπερωκεάνεια και λέτε να το καταφέρουμε εμείς ???

Αναλογα για τον καθενα ποιον εχει για παντοφλα και ποιον για υπερωκειανειο

ωρα για καφε…

Αυτη την στιγμη ρουφαω το καφεδακι μου :slight_smile:

Μιά και αναφέρθηκε και ο Καζαντζίδης

Σαν να γράφω διαγώνισμα και πρέπει να απαντήσω και στις 10…

Λοιπόν, 1) από εδώ βγαίνει το συμπέρασμα ότι είσαι ανώριμος μουσικά.
2) αν ήξερες τον καζαντζίδη, δεν θα μιλούσες για βοσκόπουλο.
3) τον χιώτη τον γνώρισες, όπως κι εμείς, μέσα από τα τραγούδια του, μέσα από την δισκογραφία. Ποιος ξέρει τι κόλπα έκανε στο πατάρι ή σπίτι του. Πώς, λοιπόν, λες ότι έμεινε στάσιμος? Επειδή δεν τα έπαιζε στους δίσκους? Το παίξιμο του Σπόρου για παράδειγμα, ήταν 50 χρόνια μπροστά από την εποχή του.
4) δεν ισχυρίστηκε κανείς ότι ο τσιτσάνης ήταν μπουζούκαρος αλλά για παίξε σε τρίχορδο τα οργανικά του να σε δούμε:089:
5) εσύ τους ανέφερες, όχι εγώ. Για τον καραντίνη είπα.Για τον πολυκανδριώτη είδες καμιά αναφορά μου? “Άλλα λέει η θεια μου, άλλα ακούν τ’ αυτιά μου”
6) ούτε τέτοια ανέφερα πουθενά. Ισχύει το από πάνω…πάντως και οι δύο λέξεις σημαίνουν το ίδιο πράγμα:)
7) όταν πρωτοβγήκε (στην δισκογραφία) ήταν 16-17 χρονών,και έγραψε δύο ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ τραγούδια. Μείνανε στην ιστορία φίλε μου.
8) τα μόνα κοινά στοιχεία που έχει το κλαρίνο με το όμποε, είναι το χρώμα(μαύρο)και το σχήμα. Έχουν άλλο ηχόχρωμα, άλλο κούρδισμα, άλλη έκταση, άλλη τεχνική και άλλο ρόλο. Το όμποε είναι στην ίδια οικογένεια με το αγγλικό κόρνο και το φαγκότο. Το κλαρίνο είναι με το …κλαρίνο.:slight_smile:
9) όπως τα λες είναι…το ΞΕΦΤΙΛΙΖΕΙ, το παραδοσιακό κλαρίνο.
10) εδώ σ’ αρέσει ο βοσκόπουλος, ο Μάγκας θα γλύτωνε? :)Όταν παίζει καμπήσια τσάμικα, μου αρέσει κι εμένα. Χωρίς τα μπλα μπλα του όμως.

Ενταξει δε νομιζω οτι θα τελειωσει ποτε αυτη η κουβεντα… για τον πολυκανδριωτη σε ειχα ρωτησει κατι αλλα δεν απαντησες…, πρωσοπικα δε νομιζω οτι ακομα και ο μεγας πολυκανδριωτης ειναι ισαξιος του καραντινη , Οσο για τον Μανωλη Χιωτη το εμεινε στασιμος οφειλετε οτι πεθανε νεος κατα μια αποψη (δε το διευκρινησα σωστα) και στο οτι μου αρεσει ο Βοσκοπουλος τι σημαινει? οτι δε εχει φωνη η οτι επιδει ο μαγκας κανει οτι ******* του κατεβει δε παιζει και ***ω το κλαρινο … δηλ γιατι μαλωνουμε επιδη δε μου αρεσει το στυλ του τσιτσανη και του μπατη ? κατα μια εννοια αφου δεν ειμαι σκλυροπυρηρινικος ρεμπετης αυτου του στυλ γιατι πρεπει να το υποστω και να μην πω την γνωμη μου ?

Ο Χιώτης ήταν πάντα πρωτοπόρος. Πειραματιστής και ανήσυχο πνεύμα. Κανείς άλλος δεν προσπάθησε να ξεφύγει από τις κλασικές φόρμες τόσο πολύ. Ο Χιώτης καθιέρωσε ουσιαστικά ένα νέο όργανο, σε ό,τι αφορά την τεχνοτροπία στο παίξιμο. Αναζήτησε ξενικούς ρυθμούς. Κιθαρίστας, ουτίστας, μπουζουκσής - τρίχορδος και τετράχορδος. Άρχισε από ρεμπέτικο και κατέληξε σε… μάμπο και έντεχνο.

Πες ό,τι θες για τον Χιώτη. “Στάσιμο”, όμως, δεν μπορείς να τον λες.

Ρε Οχταχορδε ΕΛΕΟΣ!!!

Ακουμε πολυ περιεργα πραγματα ,ο τσιτσανης δεν ηταν μπουζουκαρος ,παιδια ελεος δηλαδη με το τον πολυκανδριωτη και τους αλλους που απλα και μονο αντιγραφες των παλιοτερων χωρις ιχνος προσωπικοτητας ηρεμηστε τετοιου ειδους ειναι αστειες ,χαλαρωστε.

Φίλε, συνεχίζεις να εκτίθεσαι. Ο Χιώτης “έμεινε στάσιμος” όταν τον έβαλαν στην κάσα. Μέχρι τότε οι άλλοι μπουζουξήδες ξύπναγαν το πρωί και αναρωτιόνταν “τι να παίζει άραγε ο Χιώτης σήμερα;”.
Τέλος πάντων.
Πάντως θέλω να ξέρεις ότι όσα έγραψα χτες, στο προηγούμενο μήνυμά μου, δεν τα 'γραψα για να μου απαντήσεις, αλλά για να τα διαβάσεις.

Ασύγκριτα τα μεγέθη των πρωτοπόρων του ρεμπέτικου με τους σύγχρονους μουσικούς.

Ο Μπάτης, όπως προείπε ο Άρης, ήταν ένας πυρήνας του πειραιώτικου μουσικού ιδιώματος, διατηρούσε καφενείο, χαρτζηλίκωνε, ενίσχυε οικονομικά διάφορους πιτσιρικάδες και λοιπούς φουκαράδες, ήταν μια πρωτοποριακή προσωπικότητα, με φοβερό χιούμορ και ενσάρκωνε την ανατρεπτικότητα, τον αυθορμητισμό, την παιχνιδιάρικη φύση των ρεμπέτικων. Ο Μπάτης έχει χαρακτηριστεί ως γενάρχης του ρεμπέτικου, από τον Μπίνη (σε συνέντευξη), ο οποίος τον τοποθετεί τον σε υψηλότερο επίπεδο και από τον Μάρκο. Αυτό έχει, πέρα από την υπερβολή, την έννοια ότι ο Μπάτης ήταν ένας “παράγοντας” για το ρεμπετοσυνάφι του Πειραιά…Συνεπώς, οι απαξιωτικές εκφράσεις δεν αρμόζουν στην ιστορία του Μπάτη, με τον Θερμαστή, την Γυφτοπούλα, την Ατσιγγάνα, τον Μπουφετζή του, που είναι τραγούδια με ύφος και διακριτή υπόσταση. Οι επανεκτελέσεις τους γνώρισαν επιτυχία στην δισκογραφία και τα πάλκα (Ζούλα σε μια βάρκα μπήκα-πολλάκις, η Γυφτοπούλα με τον Γκολέ, και με την Γλυκερία αργότερα, οι Σφουγγαράδες με τον Γκολέ, ο Φασολάς κλπ), ενώ κατεγράφησαν και πρωτότυπες διασκευές όπως αυτή από τον Πιλαλί (που σημειωτέον είναι μλουζίστας και παρόλα αυτά σέβεται την ιδιοφυία του Μπάτη).

Όσον αφορά στους δεξιοτέχνες, ολοκληρωμένοι παίκτες ήταν (για μένα) ο Χιώτης, ο Μπέμπης και ο Τσιμπίδης. Επίσης ο Γιάννης Αγγέλου. Είχαν όγκο στον ήχο, άποψη, αισθητική, ανοίξαν νέους δρόμους…Ο ήχος τους γεμίζει τον χώρο, τα αυτιά και την ψυχή σου, επιβάλλεται, τα ταξίμια τους, σε καθηλώνουν, σε κουρδίζουν, σε αναστατώνουν…Οι σύγχρονοι μπουζουξήδες μόνο να μιμηθούν τους παλιούς καταφέρνουν. Επιδίδονται σε αγώνες δρόμου και δεξιοτεχνίας, χωρίς βάθος και ουσία. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να ένα κρύο πράγμα βρε παιδιά, σαν μηχανή…

Περαιτέρω είναι σίγουρο ότι ο Τσιτσάνης ή ο Μητσάκης δεν είχαν τις ταχύτητες του Χιώτη ή του Αγγέλου, αλλά τον ήχο τους δεν μπορεί να τον πλησιάσει κανείς. Οι ηχογραφήσεις τους, σου την δίνουν στο δόξα πατρί, ήταν φαινόμενα εκφραστικότητας και σπουδαίοι μουσικοί. Μαζί με αυτούς ο Παπαιωάννου, (ο οποίος είναι 1000% μπουζουξής, λαικός τραγουδιστής, ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ), ο Ιορδάνης, που με αρρωσταίνει, ο Τατασσόπουλος κ.α.

Θέλω να κλείσω με μια δική μου εμπειρία. Έχω δεί από πολύ κοντά σπουδαίους παιχταράδες τετράχορδους, και έχω εντυπωσιαστεί από την δουλειά που έχουν ρίξει, την τεχνική, την ταχύτητα τους. Πραγματικά τρίβεις τα μάτια σου. Όμως εκεί που μπήκα σε άλλο επίπεδο και άνοιξε το μυαλό μου, ήταν όταν έπαιξα δυο φορές με τον μεγάλο Γιάννη Μωραίτη, στην τηλεόραση του 902 και στην κρατική ραδιοφωνία (στο δεύτερο)… Ρε μάγκες, κάθε φορά που βάζει το χέρι του στις χορδές τα γόνατα μου κόβονται, νιώθω μαγεμένος από τον ήχο που βγαίνει από το δεξί του χέρι, ενώ και η ταχύτητα του είναι αξιοζήλευτη (χωρίς να έχει σημασία). Επίσης και όταν παίζει ο “Βλάχος” νιώθω τα ίδια, πάω να κατουρηθώ από την ταραχή μου… Τι φαινόμενα μυστήρια είναι αυτά!!!

Η δεξιοτεχνία διδάσκεται, η ψυχή δεν έχει μπεί στα συγγράμματα ακόμη…

Ήταν άλλα τα βιώματα και τα ερεθίσματα των μουσικών εκείνων, συνεπώς και είναι μοναδική η έκφρασή τους είτε δεξιοτεχνική, είτε λιτή. Είναι το ίδιο σαν να περιγράψω ένα ταξίδι στην Ινδία μέσα από δέκα καρτποστάλ, και ο άλλος να γράψει ένα άρθρο για το ίδιο ταξίδι που έζησε 10 μέρες. Αλλιώς βίωναν την σχέση με το μπουζούκι τότε, αλλιώς σήμερα. Σήμερα τι να αποτυπώσουν, τι να μεταδώσουν οι μουσικοί, την εμπειρία που πάνε τα στο δάσκαλο και μετά στο σπίτι, πλακώνονται στις ασκήσεις και το βράδι στο σκυλάδικο;;;

Ε, και;;; Ε, και;

Γειά σας και Χριστός Ανέστη. Τυχαίνει να είμαι νέο μέλος. Και επαγγελματίας μπουζουξής. Θα πρέπει να ξέρετε ότι το απλό και καθαρό παίξιμο είναι πολύ δύσκολη υπόθεση. Δηλαδή ΤΣΙΤΣΑΝΗΣ, ΜΗΤΣΑΚΗΣ, και φυσικά ο ΜΕΓΑΣ ΖΑΜΠΕΤΑΣ ήταν αυτοί που “έπαιζαν μπουζούκι”, κατά τη γνώμη μου. Ο μέγας ΧΙΩΤΗΣ, ο οποίος έδωσε πολλά στο όργανο , και από τεχνικής απόψεως και από ακουστικής, έφερε το δικό του προσωπικό και νέο παίξιμο, το οποίο , όσο και να θέλουμε να μην το παραδεχόμαστε, προσπαθούμε όλοι να το μιμηθούμε…
Σήμερα προσπαθούμε να πάρουμε στοιχεία και το εννοώ στοιχεία, απο το παίξιμο (κυρίως το ηχόχρωμα) από ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ - ΚΑΡΑΝΤΙΝΗ [ΝΟ 1 …και με διαφορά] - ΠΟΛΥΚΑΝΔΡΙΩΤΗ - ΚΑΜΠΟΥΡΙΔΗ - ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟ - ΣΤΕΡΓΙΟΥ - ΔΡΑΜΑΛΗ - ΧΙΟΝΑ - και άλλους γνωστούς μπουζουξήδες.
Κάποιοι από αυτούς όντως παίζουνε παπάδες , όμως μην ξεχνάμε την εμπειρία τους , το ταλέντο τους και το ότι κάποιοι από αυτούς όντως γενηθηκαν μπουζουξήδες. [Επειδή τυχαίνει να ξέρω και τον Μανώλη Καραντίνη αλλά και τον γιό του Αντρέα [μπουζουκάρα], σας πληροφορώ ότι όταν κάτσει να μελετήσει σπίτι ο ΜΕΓΑΣ , μελετάει ΚΙΘΑΡΑ…ΝΑΙ ΟΠΩΣ ΤΟ ΑΚΟΥΤΕ…

Εμείς οι νεότεροι θα πάρουμε όλα τα καλά τους στοιχεία και θα πρέπει να τα προσαρμόσουμε στον τρόπο παιξίματος και τις δυνατότητες που έχει ο καθένας. Χωρίς όμως να αλλάζουμε το στυλ μας.

*ΜΕΓΑΣ = ΚΑΡΑΝΤΙΝΗΣ