Στο stixoi.info και ίσως και στο Κόκκινο ακρογιάλι, αναφέρεται ως συνθέτης ο Κώστας Μουντάκης, αλλά στο sealabs αναφέρει τον Τούντα με την εκτέλεση του Μπαξεβάνη (1940). Ποιός είναι σωστός; (μάλλον το sealabs)
Έκανα και μια διόρθωση στους στίχους, να πως πως κάτι έκανα…
Εγείραν τα κλωνάρια μου,
ωχ μικρό, μελαχρινό,
στη γη και μαράθηκαν
Κι όσα πουλιά καθότανε,
ωχ μικρό, σγουρό γλυκό
όλα μ’ απαρνήθηκαν
Ξεράθηκαν και το κλαδιά που
ωχ μικρό, μελαχρινό,
που 'χτιζα τη φωλιά μου
Σωθήκαν και τα γιατρικά
ωχ μικρό, σγουρό γλυκό
που 'γαίναν την καρδιά μου
Ο δίσκος του 1940 με το Γιάννη Μπερνιδάκη από τη μια μεριά έχει το “Μικρό μελαχρινό” (αυτός είναι ο τίτλος του τραγουδιού) στο όνομα του Μπερνιδάκη κι από την άλλη το “Θα σε κάνω μενεξέ” στο όνομα του Τούντα. Ετσι ίσως έγινε το μπέρδεμα.
Το “Μικρό μελαχρινό” δεν είναι στο όνομα του Τούντα. Είναι μόνο στου Μπερνιδάκη τ’ όνομα. Και μάλλον δεν είναι κάποιο από τα (πολλά) μικρασιάτικα παρόμοια τραγούδια. Είναι κρητικό.
ΥΓ. Σύμφωνα με το Δ. Μανιάτη η ηχογράφηση είναι του 1939. Κοιτώντας τον αριθμό μήτρας (CG-1897) έχει δίκιο. Και μάλιστα είναι στις αρχές του '39, αφού το (CG-1874) είναι η “Αρχόντισσα” του Τσιτσάνη (1938).
Το τραγούδι είναι πράγματι ηχογραφημένο με τον Μπερνιδάκη σε συνεργασία με τον Τούντα το 1939 κατά Μανιάτη. Ο Μ. το χαρακτηρίζει «κρητικό» αλλά το ύφος του είναι όντως μικρασιάτικο. Μάλλον το ήξερε ο Τούντας και το πέρασαν στη δισκογραφία. Δεν αποκλείεται και ο Μπερνιδάκης να το είχε ακούσει στην Κρήτη από πρόσφυγες.
Κακοφώνιξ, καλα διαβαζεις “στιχοι μουσικη: Μουντακης”. Οχι επειδη ειναι δικο του αλλα επειδη ηταν συνηθες εκεινη την εποχη οι λυραριδες να υπογραφουν τραγουδια που θεωρουνταν “αδεσποτα”. Τακτικη που συνεχιζοταν ακομα και τη δεκαετια του ‘80 απ’ οσο εχει πεσει στην αντιληψη μου.
Έτσι ακριβώς είναι. Ειδικά τις δεκαετίες ΄70 και΄80, το φαινόμενο αυτό είχε πάρει διαστάσεις ανεξέλεγκτες. Και γινόταν τόσο από τους διάσημους μουσικούς της εποχής όσο και από τους πρωτοεμφανιζόμενους.
Φρένο σε όλα αυτά, κατά την προσωπική μου άποψη και χωρίς καμία πρόθεση διαφήμισης, έβαλε το Κρητικό Μουσικό Εργαστήρι του Στέλιου Αεράκη με την κυκλοφορία στα τέλη του ΄80 (αν θυμάμαι καλά) τηςσυλλογής “ΟΙ ΠΡΩΤΟΜΑΣΤΟΡΕΣ”, όπου πλέον μπορούσε εύκολα ο καθένας να διαπιστώσει αν το κάθε τραγούδι που επικαλούταν ο οποιοσδήποτε καλλιτέχνης ήταν δικό του ή ήταν απλά καταγραμμένο πριν αυτός γεννηθεί.
Μήπως γνωρίζει κανείς που μπορούμε να βρούμε το cd Πρωτομάστορες?Κυρίως μέσω ιντερνετ γιατί μου είναι δύσκολο να κατέβω μέχρι Θεσ/νικη αυτό τον καιρό γιατί είμαι από Πτολεμαιδα.
Δεν ξέρω αν είναι διαθέσιμο για αποστολή με αντικαταβολή, πάντως σε κάθε μεγάλο δισκάδικο φαντάζομαι θα υπάρχει. Αν θέλει κάποιος να έχει μια σύνοψη αυτής της κλασικής περιόδου της κρητικής παραδοσιακής μουσικής, αυτή η κασσετίνα είναι μια πολύ καλή αγορά.
Η ιστοσελίδα του Αεράκη είναι
Όντως είναι μια πολύ καλή αγορά. Μία καλή απόδειξη του μεγαλείου εκείνης της μουσικής περιόδου και της κλασικότητας εκείνων των τραγουδιών που συνεχώς υποστηρίζω.
Η πρώτη εντύπωση ίσως να απογοητεύσει ορισμένους λόγω και της πολύ κακής ποιότητας εγγραφής πολλών από τα τραγούδια (ειδικά των παλαιότερων μιας και αφορά την περίοδο από το 1920 έως το 1955), αλλά όσο ακούς το κάθε cd (δέκα στον αριθμό) πραγματικά μαγεύεσαι από την δύναμη που έχει το κάθε τραγούδι.
Ειδικά για τους ρεμπετολάτρεις το cd Νο4 αφιέρωμα στον Στέλιο Φουσταλιέρη, θα εντυπωσιάσει.
Επίσης πολύ αξιόλογο είναι και το συνοδευτικό βιβλίο με μοναδικά ιστορικά ντοκουμέντα για τον κάθε ένα χωριστά από τους καλλιτέχνες.
Καποτε- πριν αρκετα χρονια- αυτη την 10αδα των cd την προσεφερε με την ανταλλαγη κουπονιων η εφημεριδα Εξουσια και ισως αυτος να ειναι ο μοναδικος λογος που αξιζει να αγορασει καποιος εφημεριδες( εννοω, τα cd που περιεχουν κατα καιρους, μερικες απο αυτες).Μπορω να πω, οτι ειναι κατι το ανεπαναληπτο, αυτη η σειρα- για οποιον ‘‘γουσταρει’’ την Κρητη…