Eimoun sigouros pws vazontas ayto to link tha ypirxan kapoies antidraseis…
Sto forum (pou distyxos den yparxei pia) exigouse o webmastoras pws den thelei na xesikosei tous trixordous enantion tetraxordous!! Sthn ousia leei pws thelei na mathoun osoi den exoun idea apo thn istoria tou rempetiko oti kapote epaizan trixordo kai oti meta apo mia epoxh arxisan na paizoun tetraxordo mpouzouki…
Ligo humour den vlaptei thn ygeia
Gia to oso anafora thn apantish mou sto Olivier sth glossa tou Molierou (an thelete na katalavete ligo ti tou eipa):
Tou exigaw pws akrivos hrtha sthn epafh me ta rempetika.
Kai orkizomai pws den tha xanagrapsw sta gallika
Post Scriptum: Den mou apantisate sthn erwtish mou sta ΕΛΛΗΝΙΚΑ!!!Pou einai polh endiaferousa… Christos (Christos) on Saturday, October 18, 2003 - 08:06 pm:
Post Scriptum 2: den exw kanena provlhma me to tetraxordo mpouzouki!!!
Tora pou milisa ston olivier gia to Εργαστήριο ανατολικής μουσικής (me ton Χάρης Σιμεονίδης kai thn tourkala tragoudistria Dilek Koc) thelw na mathw an tous exete xana akousei kai an xerete an exoun vgalei disko.
Tous akousa prin ena xrono sto Hrakleio gia ta 80 xronia apo thn Mikrasiatikh katastrofh. Eipan tragoudia tou cafe aman sta ellhnika sta tourkika, htan mia pollh wraia synaylia kai sth skhnh eixe provolh apo fotografiko iliko kai tenies travigmenes sth Smyrnh.
Nomizw pws einai apo thn Thessalonikh (an den kanw lathos).
Φιλε Christo & Olivier,
με αυτα τα οποια εγραψα για κανενα λογο δεν
θελω να θιξω η να ειρονευτω κανενανε.
1)για το εαν πρεπει να μιλαμε στα Ελληνικα
δεν το λεω για να το επιβαλω αλλα για να γινεται η συζητηση κατανοητη απο ολους μας.
Εαν παλι δεν χρειαζεται οι αλλοι να καταλαβαινουμε
περι τινος προκειται τοτε υπαρχει και το προσωπικο Ε-Μαιλ που μπορει κανεις να εποικινονηση.
Οσω για την σελιδα που αναφερθηκα εξακολουθω
να την κατακρινω αφου δεν μπορω να διακρινω
πουθενα ουτε την παραμικρη δωση χιουμορ.
Επισις δεν εζητησα καμοια διευκρινηση εαν και
ποιος εχει προβλημα με το τριχορδο η με το τετραχορδο.
Ο καθενας ειναι ελευθερος να εχει την δικη του γνωμη και να χρησημοποιη οτι μπουζουκι θελει.
Το ρεζουμε της υποθεσεως ειναι ολοι μαζι να
κρατησουμε το ρεμπετικο ζωντανο διοτι πολλα και διαφορα συμφερωντα προσπαθουν να το εξαφανησουν.
Και για πολλα τωρα χρονια εχουμε στερηθη την αναζωωγωνηση του ρεμπετικου τραγουδιου.
Λοιπον μη με παρεξηγητε οταν ακουω εναν νεον που θελει να ασχοληθη με το ρεμπετικο να του προτινουμε να ασχολιθη με την σελιδα για την οποια μιλαμε.
Σας ευχωμε καλη επιτυχια στις μουσικες σας
ανησυχιες και καλες διπλοπενιες εστω και με
τετραχορδο.(αστειευωμαι)
δεν νομιζω οτι θα ξοδεψεις παρα πολλα λεφτα, αρκει να ξερεις που να πας… αν ειναι να ρθεις (σοβαρα) στειλε μου email.
Οσο για τους ρυθμους… αν προσεξες καλα, εχει και ενα τσιφτετελι, το ΓΛΥΚΕ ΜΟΥ ΤΥΡΑΝΝΕ… τ’αλλα ειναι ειτε ζειμπεκικα ειτε χασαπικα… το ΝΟΣΤΙΜΟ ΜΙΚΡΟ ΤΡΕΛΛΟ ΜΟΥ το κανουμε σερβικο στο φιναλε.
Το τραγουδι ΝΥΧΤΩΣΕ ΧΩΡΙΣ ΦΕΓΓΑΡΙ με τη Στελλα Χασκηλ το εχει κανεις σε mp3 να μου το στειλει στο vryopolitis@mailbox.gr ? Γνωριζω πολλες εκτελεσεις αυτου του τραγουδιου, αλλα θα ηθελα να το ακουσω με τα πρωτοτυπα λoγια (το “τι εχει κανει και το ριξαν το παιδι στη φυλακη”…).
Σας ευχαριστω πολυ για τη βοηθεια και το ενδιαφερον. Θα σας πω για τις αντιδρασεις του κοινου.
Υ.Γ. Προς το παρον εχω μονο μπουζουκι τετραχορδο, αλλα και τζουρα (τριχορδο βεβαιως).
Έστω και λίγο καθυστερημένα, να προσθέσω κι εγώ στα γραφόμενα του Φραγκίσκου, για λογαριασμό του φίλου Vryopolitis από τη Βραζιλία, που ναι μεν δηλώνει πως δεν είναι Έλληνας αλλά χρησιμοποιεί ελληνικότατο επίθετο!
ΦΡΑΓΚΟΣΥΡΙΑΝΗ: ρεμπέτικο ερωτικό, νιαβέντι, χασάπικο γρήγορο. Κυκλοφόρησε το 1935 με ερμηνευτή τον δημιουργό του Μάρκο Βαμβακάρη. Παίζει μπουζούκι ο Μάρκος και κιθάρα ο Κώστας Σκαρβέλης ή Παστουρμάς. Το 1961, κυκλοφόρησε το LP «Μάρκος ο Δάσκαλός μας» με μεγάλη εμπορική επιτυχία, σε ενορχήστρωση Στ. Ξαρχάκου, το οποίο περιλαμβάνει την 2η ή 3η ( εκτέλεση του τραγουδιού με τον Γρ. Μπιθικώτση μόνο του. Έκτοτε ακολούθησαν καμιά κατοσταριά άλλες!
ΜΑΥΡΑ ΜΑΤΙΑ, ΜΑΥΡΑ ΦΡΥΔΙΑ: στίχοι Γιώργου Φωτίδα, σύνθεση Μάρκου. Ερωτικό, χασάπικο. Κυκλοφόρησε το 1936 με ένα υπέροχο τρίο: Μάρκος Βαμβακάρης Κώστας Ρούκουνας Απόστολος Χατζηχρήστος. Η 3η εκτέλεση με τον Βαγγέλη Περπινιάδη, το 1974.
ΒΑΔΙΖΩ ΚΑΙ ΠΑΡΑΜΙΛΩ: στίχοι μουσική Γιάννη Παπαϊωάννου. Του χωρισμού, ζεϊμπέκικο καμηλιέρικο. Η 1η εκτέλεση κυκλοφόρησε το 1938 με τους Γιάννη Παπαϊωάννου και Στέφανο Σπιτάμπελο (τον δάσκαλο του Μ. Χιώτη). Η εκτέλεση με τον Αντώνη Ρεπάνη (μέσα δεκαετίας 60) πραγματοποιήθηκε με συμμετοχή του Χρηστάκη (Χρήστος Σύρπος) και της Καίτης Θύμη.
ΠΡΙΝ ΤΟ ΧΑΡΑΜΑ ΜΟΝΑΧΟΣ: στίχοι Μπάμπη Βασιλειάδη-Τσάντα και σύνθεση Γιάννη Παπαϊωάννου. Κανταδόρικο, ζεϊμπέκικο. Κυκλοφόρησε το 1947 με τους Οδ. Μοσχονά και Γ. Παπαϊωάννου.
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ: Να συμπληρώσω εδώ πως, στην ΑΕΠΙ ο Αλέκος Γκούβερης, φέρεται ως συν-στιχουργός με ποσοστό 20%. Πολύ πριν από τη συναυλία του 1956 που αναφέρει ο Φραγκίσκος, το 1948, κυκλοφόρησε η 2η εκτέλεση με τους Μαρίκα Νίνου Βασίλη Τσιτσάνη και Θανάση Ευγενικό. Ακολουθεί η 3η εκτέλεση με τους ΣΤ. ΚΑΖΑΝΤΖΙΔΗ - ΜΑΡΙΝΕΛΛΑ - ΓΙΩΤΑ ΛΥΔΙΑ (1958) και η 4η (νεώτερη, δεκ. 60) με την ΣΩΤΗΡΙΑ ΜΠΕΛΛΟΥ.
ΝΥΧΤΩΣΕ ΧΩΡΙΣ ΦΕΓΓΑΡΙ: στίχοι σύνθεση του Απόστολου Καλδάρα. Ζεϊμπέκικο της Φυλακής. Πρωτοκυκλοφόρησε στις 27 Φεβρουαρίου 1947 με τη Στέλλα Χασκίλ. Το τραγούδι λέγεται πως γράφηκε για τον ΧΡΙΣΤΟ ΜΙΓΚΟ, Θεσσαλονικιό μπουζουξή, συνθέτη, συνεργάτη του Βασίλη Τσιτσάνη και τρόφιμο των Νέων Φυλακών Θεσσαλονίκης την εποχή εκείνη. Κατά άλλη εκδοχή, αποτυπώνει τις σκληρές συνθήκες της εμφύλιας αντιπαράθεσης που άρχισε τον Δεκέμβριο του 1944 και τις συλλήψεις και προσαγωγές των Ελλήνων αριστερών αγωνιστών στις φυλακές του Επταπυργίου (Γεντί-Κουλέ). Η 2η εκτέλεση με τους Καίτη Γκρέϋ Απ. Καλδάρα κυκλοφόρησε το 1960 και η 3η με τη Γιώτα Λύδια.
Μ’ ΕΧΕΙΣ ΜΑΓΕΜΕΝΟ (ΣΑΝ ΜΑΓΕΜΕΝΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΦΤΕΡΟΥΓΙΖΕΙ): στίχοι σύνθεση του Δημήτρη Γκόγκου (Μπαγιαντέρας). Χασάπικο αργό, κανταδόρικο. Κυκλοφόρησε το 1940 με τους Μπαγιαντέρα και Μ. Χιώτη, που παίζουν μπουζούκια πρίμο σεκόντο. Στη 2η εκτέλεση τον Π. Γαβαλά συνοδεύει η Βούλα Γκίκα. Από τα ωραιότερα ρεμπέτικα κανταδόρικα.
ΜΑΓΙΣΣΕΣ ΦΕΡΤΕ ΒΟΤΑΝΑ: στίχοι Νίκου Ρούτσου σύνθεση Γιάννη Τατασόπουλου ή Ντίλιγκερ. Πρωτοκυκλοφόρησε στις 29 Οκτωβρίου 1954 σε μια ανεπανάληπτη εκτέλεση με τους Σταύρο Τζουανάκο και Γ. Τατασόπουλο, που παίζουν μπουζούκια πρίμο -σιγόντο.
ΤΟ ΜΙΝΟΡΕ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ: στίχοι Μίνωα Μάτσα σύνθεση Σπύρου Περιστέρη. Στο σκοπό του “Μινόρε του Τεκέ” (1932) του Γιάννη Χαλικιά ή Χαλκιά (Τζακ Γρηγορίου), έγραψε ο Σπύρος Περιστέρης το “Μινόρε της Αυγής”. Όσο για την περίπτωση να είναι δημιουργός ή συν-δημιουργός ο Κ. Καπλάνης (πέρα από το ότι πράγματι παίζει μπουζούκι στην 1η εκτέλεση) προσωπικά (απ όσα διάβασα και άκουσα) δεν το πιστεύω, παρ όλες τις διεκδικήσεις που πρόβαλαν οι συγγενείς και κληρονόμοι του Καπλάνη προς την ΑΕΠΙ.
ΗΣΟΥΝΑ ΞΥΠΟΛΗΤΗ: Πράγματι (όπως λέει ο Φραγκίσκος) είναι ΑΔΕΣΠΟΤΟ. Όμως είναι πιθανόν η μουσική να είναι του Κώστα Μπέζου και οι στίχοι του Τέτου Δημητριάδη. Η 1η εκτέλεση με τον Α. Κωστή (πιθανώς να είναι ο ίδιος ο Κ. Μπέζος) και την κιθάρα του κυκλοφόρησε στις 20/5/1930. Ηχογραφήθηκε στην Αθήνα, μαζί με τα εξής τραγούδια: “ΣΤΗΝ ΥΠΟΓΑ”, “ΚΑΗΚΕ ΚΙ’ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ” και “ΓΙΑΝΝΗΣ Ο ΧΑΣΙΚΛΗΣ”.
Το vryopolitis είναι «ελληνοποίηση» του επωνυμου μου… το’κανα για πλακα… Το γερμανικο επιθετο Moosburger το μετεφρασα ελληνικα… moos = βρύο και burger = κάτοικος μεσαιωνικής πόλης (burg)… έτσι έγινε Βρυοπολίτης.
Θα επανέλθω σ’αυτη τη συζήτηση μετά την παρασταση.
Υ.Γ. Φίλε Χάρη, δυστυχώς μου έχει κολλησει το realplayer και δεν ανοιγει εδω με τιποτα το τραγουδι.
Αν κάποιος το εχει σε mp3 (που εχει και υψηλοτερη ποιοτητα στον ηχο), θα ζητησω ευγενικα να μου το στειλει στο vryopolitis@mailbox.gr …
Paideai, elava afto to minima tou Antoni, o typos pou
ekane to
“dechiotification.rebetiko.org” . Mou fainetai oti kritiki
echoume na kanoume, mporoume na ti kanoume
kateftia.
Olivier Dear friends, As some of you already
know,
my internet provider made me this summer, a delicious
surprise
: he crashed the server containing the whole, rebetiko.org site
(inc. forums, guestbook, …) and had no back-up.I had a
back-up for the structure of the site, but not the forums
and
guestbook contents.Finally, I found yesterday a very old
back-up of the 50 first guestbook messages, and this
gave me
the courage to rebuild the interactive part of the site.
This mail
is to inform you that all work fine now (although the
forum is
empty), and that it would be a great help for the site,
and a great
pleasure for me, if you drop some lines in the forum or
the
guestbook. (in english, french, greek, volap?k or
aramean… the
site : http://www.rebetiko.org forum : http://forums.rebetiko.org//list.php?f=1
guestbook : http://dechiotification.rebetiko.org/guestbook.php
many thanks for your help Keep away from
tetrachordoes
and stay tuned ‘karadouzeii’ Your devoted,
Antonis-to-gourounaki
Χάλια έγιεν η κουβέντα, μιλάμε για 10 πράγματα ταυτόχρονα. Στα γρήγορα:
1)Ο στίχος “τι εχει κανει και το ριξαν το παιδι στη φυλακη” δεν ηχογρφήθηκε ποτέ.
2)“Άσε με να καζαντίσω/και θα δεις τη γνώμη μου/Στα μετάξια θα σε ντύσω/πετροχελιδόνι μου”. Εγώ αυτούς τους στίχους τους έχω ακούσει να τους παίζουν οι Μιλάνοι σε μια περίεργη εκδοχή του ΗΣΟΥΝΑ ΞΥΠΟΛΥΤΗ που λένε ότι την θυμούνται από πολύ παλιά. Το βάλαμε και στο CD τους στο τραγούδι με τίτλο “Ασε με να καζαντίσω”
Η ΦΡΑΓΚΟΣΥΡΙΑΝΗ κυκλοφόρησε με τον Μπιθικώτση και την ορχήστρα του Τσιτσάνη πριν το LP του Ξαρχάκου.
Ο Σπιτάμπελος δεν ήταν Ο δάσκαλος του Χιώτη, υπήρξαν κι άλλοι που έδειξαν κάποια πράγματα στον νεαρό Μανώλη (Μπαγιαντέρας, Μπέζος, Αρίσταρχος Δημητρίου, ίσως και άλλοι που μου διαφεύγουν)
Αγαπητέ Oliver “πριν” και “μετά” από τι? Δυλαδή είναι υπέροχος ο Χιώτης του (“Δεν λες το ναι κι εσύ” και δεν είναι ο Χιώτης του “Εσύ 'σαι η αιτία που υποφέρω”? Δεν υπάρχουν αυτοί οι διαχωρισμοί στην πραγματικότητα ούτε υπήρξαν ποτέ παρά μόνο στο μυαλό οριμένων …
Έχω καταντήσει να γράφω σαν αυτιστικός με τα κωλοGreeklish: έγιεν = έγινε, ηχογρφήθηκε=ηχογραφήθηκε, Δυλαδή=Δηλαδή (ντροπής πράγματα …), ("Δεν="Δεν, οριμένων=ορισμένων. Και μη χειρότερα …
Πολύ ωραία το θέτει ο Φρανκ. Ο Σπιτάμπελος δεν ήταν Ο δάσκαλος του Χιώτη (προσέξτε το κεφαλαίο όμικρον). Σίγουρα θα του έδειξε ΚΑΙ αυτός. Η φήμη (του δασκάλου) βγήκε απ’ τον Τάσο Σχορέλη, ο οποίος κουβέντιασε με τον άρρωστο (στα τελευταία του) Στεφανάκη και ακούγοντας κάποια στιγμή “…εγώ τον φιλοξένησα στο σπίτι μου, …κοντά μου έμαθε… κλπ.” έκρινε σκόπιμο να τον χρίσει δάσκαλο. Ο Χιώτης σίγουρα “πήρε” από κάποιους. Και όσα πήρε τα αφομοίωσε φτιάχνοντας κάτι το εντελώς προσωπικό και μοναδικό. Και να μην ξεχνάμε ότι αυτός που έδειξε το δρόμο σε όλους τους παλιούς μπουζουξήδες ήταν ο Μάρκος. Αυτόν άκουγαν στα γραμμόφωνα για να μάθουν, για τον απλό λόγο ότι ήταν ο πρώτος μπουζουξής στην ελληνική δισκογραφία που οι δίσκοι του έφτασαν παντού. Οπως ο Μάρκος άκουγε το Μανέτα και το Σκριβάνο, όχι γιατί ήταν “τεράστιοι”, αλλά γιατί αυτοί …υπήρχαν.
Οσο για το θέμα της μεταπολεμικής δημιουργίας του Χιώτη, είναι μια τεράστια συζήτηση. Θα μπορούσε να γίνει συνέδριο γι’ αυτό (όχι υδραίικο βέβαια).
ΑΝ
ΥΓ. Ρε Σάκη, μ’ έβαλες ν’ ακούσω το “Μαύρα μάτια μαύρα φρύδια” με ακουστικά, μπας και βρω πουθενά τη φωνή του Χατζηχρήστου! Πού στο διάολο τον άκουσες; (Σε παρακαλώ, μην το πάρεις κι αυτό για “προσωπική επίθεση” γιατί τότε θα πρέπει να σταματήσουμε να γράφουμε στο Forum).
ΥΓ1. Το τελευταίο απ’ το “γουρουνάκι” το κατάλαβα, παρά τα ανύπαρκτα αγγλικά μου. “Μείνε, λέει, κουρδισμένος σε καραντουζένι”. Και γω ρε φίλε που είμαι φανατικός τρίχορδος και θέλω να παίξω “Τα ζηλιάρικά σου μάτια” από La-, πώς διάολο θα τα καταφέρω με τέτοιο κούρδισμα;
ΣΥΝΝΕΦΙΑΣΜΕΝΗ ΚΥΡΙΑΚΗ.
Χίλια παρντόν, η εκτέλεση με τον Καζαντζίδη είναι κατά τη γνώμη μου… ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ. Γιά να μη λένε δηλαδή πως είμαι… αντικαζαντζιδικός!
ΝΥΧΤΩΣΕ ΧΩΡΙΣ ΦΕΓΓΑΡΙ.
Λύσσαξε ο Βλάχος που ο κοντοχωριανός του έκανε ένα τέτοιο συγκλονιστικό τραγούδι, που μάλιστα υιοθετήθηκε από την Αριστερά (το μεγάλο απωθημένο του Τσιτσάνη). Κι έμαθε από κάποιον διανοούμενο πως οι στίχοι είναι κλεμμένοι, από τον Τρικαλινό ποιητή Κλαύδιο Μαρκίνα. Έβαλε λοιπόν τον βιβλιοθηκάριο της βιβλιοθήκης Τρικάλων, κι έψαχνε μήνες στα “Τρικαλινά Χρονικά” (ή κάτι τέρτοιο) να βρει το ποίημα του Μαρκίνα. Τζίφος! Το “Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι” (μαζί με τους στίχους που λείπουν) είχε δημοσιευτεί στην “Φιλολογική Πρωτοχρονιά”!
ΤΟ ΜΙΝΟΡΕ ΤΗΣ ΑΥΓΗΣ.
Πιστεύω πως ο Περιστέρης ζήλεψε, που ο μέγας αντίπαλός του Παναγιώτης Τούντας, πούταν πιό ειδικευμένος στα “τουρκομερίτικα”, έκανε ένα θαυμάσιο μινόρε πάνω στο ίδιο μοτίβο, το “Μινόρε της ταβέρνας” ή “Τα βλαμάκια”.
ΗΣΟΥΝΑ ΞΥΠΟΛΗΤΗ.
Στην ΑΕΠΙ είναι το όνομα του Μπέζου. Όμως είναι διασταυρωμένο από τους παλιούς, πως ήτανε παλιό αδέσποτο. ʼλλωστε τη βασική μελωδία την αναγνωρίζεις σε πολλά παλιά κι αδέσποτα.
Οπως παντα ανατρεπτηκος ο κ.Φερρης!
Μηπως ξερεις να μου πεις το λογο για τον οποιο γραφτηκε η Συννεφιασμενη Κυριακη? Στο ρωτω διοτι ειχα παρακολουθησει προσφατα ενα live αφιερωμα στον Μ.Βαμβακαρη. Σ αυτο το αφιερωμα ειχανε καλεσμενο διηγητη εναν fan, πλην φιλο του γερο Μαρκου, του οποιου το ονομα δεν αναφερω για ευνοοιτους λογους (θα τον ξερετε οι περισσοτεροι πιθανον), ο οποιος δεν εκανε τιποτε αλλο παρα να προσπαθει να μειωνει το μεγαλειο του Βασιλη Τσιτσανη, με δηλωσεις αρκετα, μα αρκετα …προβοκατορικες! Μια απ αυτες ηταν και η “πληροφορια-shock” οτι η Συννεφιασμενη Κυριακη γραφτηκε απο τον συνθετη για να εκφρασει την λυπη για την ηττα του Παναθηναϊκου ή του Ολυμπιακου, δεν θυμαμαι ακριβως (τοση σημασια του εδινα!)…μηπως εχει κανεις καμια πληροφορια πιο σοβαρη ή καποια δηλωση του Τσιτσανη που να αφορα τους στιχους του σιγκεκριμενου κομματιου και τα πιθανα μηνυματα που θελει να περασει μεσα απ αυτους?
Ευχαριστω πολυ
Χαρης
vrypolitis συνγωμη που ξεφυγα απ΄το θεμα σου, απλα δραπτομαι της ευκαιριας, εκμετταλευομενος τις γνωσεις των ανθρωπων του φορουμ, να λυσω μια απορια που εχω εδω και καιρο.
Σ΄ευχαριστω για την καλη διαθεση (μιλαω για την βραζηλιανικη επισκεψη μου) και μην επαναπαυεσαι … πολυ συντομα θα ερθω!:))
Να σαι καλα
Οι στίχοι της “Συνεφιασμένης Κυριακής” που γράφτηκαν απ’ τον Αλέκο Γκούβερη αναφέρονται πράγματι σε εντός έδρας ήττα της ποδοσφαιρικής ομάδας της Λάρισας. Το τραγούδι που τελικά διαμόρφωσε (και στιχουργικά) ο Τσιτσάνης εξέφρασε άλλες, τελείως διαφορετικές κοινωνικές καταστάσεις.
ΑΝ
Αρη, πως το ξέρουμε οτι όντως διαμορφώθηκαν οι αρχικοί στίχοι του Γκούβερη; Εμένα μου είπαν προ πολλών ετών, αλλά όχι τόσων που να ξεχνάω κιόλας, πως οι στίχοι είναι ΕΝΤΕΛΩΣ ίδιοι. 'Ονομα και επώνυμο του… μαρτυριάρη στη διάθεση του κάθε άπιστου Θωμά.
Μόνο στο φραζάρισμα έγιναν τροποποιήσεις, τύπου: επανάληψη του Συννεφιά, Κυριακή κλπ. ίσως γιατί τα αρχικά στιχάκια ήταν γραμμένα για χασάπικο.
Απλά τα πράγματα για τον Βασίλη Τσιτσάνη: Πήρε την κ λ α σ σ ι κ ή ανάπτυξη του πλάγιου τέταρτου, δούλεψε πάνως σε μερικές καταπληκτικές (ομολογουμένως) φράσεις, φόρεσε και τα στιχάκια του Γκούβερη και… voila!
Οπως είπε και ο Χιώτης (καλά θυμάμαι;): “Μα ο Τσιτσάνης δεν είναι τραγουδοποιός. Σ υ ν θ έ τ η ς είναι!”.
Εμένα μου πήρε μερικά χρόνια να χωνέψω την έκταση αυτής της μικρής & απλής αλήθειας.
Αρη, προσωπικά χάρηκα που μας ξαναγύρισες και μάλιστα …ορεξάτος (δεν κάνω πλάκα)…
Καλά κάνεις και καταθέτεις τη γνώμη σου και φυσικά δεν τίθεται θέμα παρεξήγησης.
Ξέρεις καλά πως δεν είμαι από τους τύπους που δηλώνουν ή πιστεύουν πως είμαι ξερόλας!
Για το “Μαύρα μάτια, μαύρα φρύδια” και τη συμμετοχή ή όχι του Χατζηχρήστου, τώρα που το σκέπτομαι καλύτερα, μάλλον έχεις δίκιο κι εγώ μπορεί να κάνω λάθος!
ʼσε να το δω και θα επανέλθω.
Κώστα, όταν λέω “διαμόρφωσε” κάτι τέτοιο φαντάζομαι κι εγώ. Μάλιστα ο Βλάχος θεωρούσε πολύ μεγάλη του έμπνευση την επανάληψη της τελευταίας λέξης κάθε τρίτου στίχου (Συννεφιά), καθώς και της αρχής κάθε τέταρτου (Χριστέ και Πα-Χριστέ και…). Κι εδώ που τα λέμε ήταν μεγάλη έμπνευση.
Επειτα, η μουσική μπορεί ν’ αλλάξει τη διάθεση του τραγουδιού. Οχι μόνο από χαρά σε λύπη, αλλά και διατηρώντας το ίδιο συναίσθημα σε άλλο βαθμό. Αλλο το ζόρι που τραβάς επειδή έφαγες τρία γκολάκια μες στο Αλκαζάρ κι άλλο επειδή πιάσανε τρεις γνωστούς σου στο μπλόκο της Κοκκινιάς και τους πάνε για εκτέλεση.
Για του λόγου το αληθές (και για κάνουμε και λίγη πλάκα):
Τραγουδήστε τη “Συννεφιασμένη Κυριακή” στη μουσική του “Ματσάκια πεντοχίλιαρα”.
Θέλετε ακόμα διαφορετικά; Τραγουδήστε τη στη μουσική του “Πού πας αφέντη μέρμηγκα” (Συ-ννεφιασμέ-συννεφιασμένη Κυριακή). Γελάτε;
ΑΝ
Τώρα έχω μια μεγάλη απόρια, γιατί έμαθα ότι στα ρεμπέτικα τραγούδια υπάρχει μια μεγάλη συμφωνιά μεταξύ ρυθμό και στίχο, δηλαδή σκέψεις και αισθήματα. Νόμιζα ότι ζειμπέκικος ήταν ο κατάλληλος ρυθμός για την έκφραση του πόνου κτλ. και ότι ο χασάπικος ήταν περισσότερα για την έκφραση του έρωτα κτλ…Αυτό είναι μήπως μια χοντρή γενίκευση? Υπήρχε ένας “κανόνας” ή υπήρχε και μια “μόδα” σε σχέση με τους ρυθμούς?
Μπορείτε να μου δώσετε παρακαλώ και μια ερμηνεία για το τραγούδι “μικρός αρραβωνιάστικα”. Εγώ θα έλεγα ότι πρέπει να είναι χιουμοριστίκο / σατίρικό τραγούδια, γιατί είναι χασαποσέρβικο.
Ευχαριστώ πολύ.
