Προς Multi Kulti : Και το σκέφτηκα, όταν τόγραφα, να βάλω μία παρένθεση ζητώντας συγγνώμη προσωπικώς από σένα. Χάριν λακωνικότητος δεν το έκανα. Τέλος πάντων. Κατά τα λοιπά προφανώς συμφωνώ με αυτό που λές. Άλλο θέμα όμως η αξία του “μουσικού πανηγυριού” και άλλο ότι οι μετέχοντες σε αυτό προφανώς αποκόπηκαν από τη βάση τους και - με πολύ λίγες εξαιρέσεις - δεν κατάφεραν να επενανταχθούν στο χώρο της εκκίνησής τους, αφού είχαν πλέον πολύ απομακρυνθεί από τα δεδομένα του.
Κώστα, υπάρχει και “καθολούχορδο”. Για μελωδία είναι un poco dificcile αλλά ρυθμό κρατάει μιά χαρά!
Καθουλόχορδα Νίκο ε;
Οπως το χέρι στο τραπέζι (νταπ νταπ) και το κλακάρισμα των δακτύλων (κλακ κλακ) ας πούμε;
Καλό! Κρατάω τον όρο γιατί πάει γάντι σε κάποιους φίλους.
Πάντως, κύριοι, εδώ και τρείς ώρες παιδεύομαι με την αλλαγή της αριστερής κλειδιέρας και… το ΔΙΧΟΡΔΟ επιμένει. Οπως πάει θα το μετατρέψω σε ΚΑΘΟΥΛΟΧΟΡΔΟ με κρούση στον μπατικό. Κάτι παίζει με τις τρυπίτσες των βιδακίων. Ρε Σώτο, να βάλω μύτες οδοντογλυφίδας για να σφίξει η τρύπα (μη γελάτε ρε) ώστε να σφηνώσει καλά το βιδάκιον ή να του στάξω λίγο ακρυλικό στόκο που περίσσεψε από κάτι μερεμέτια;
Προσοχή υπάρχει προφητεία: Πας όστις κερατάς χιουμοριστικώς απαντήσει, η κλειδιέρα του θραυσθήτω (πάτερ Βαβύλης).
Καλή ιδέα αυτό.
Φτιάχνεις μια σφήνα με ξύλο ίσως λίγπ σκληρότερο από της οδοντογλυφίσας και το σφηνώνεις με κόλλα κρυσταλιζέ. Την άλλη μέρα , αφού ξεραθει η κόλλα ανοίγεις προσεκτικά μια τρυπίτσα μικρότερης διαμέτρου από την βίδα και την βιδώνεις προσεκτικά . Αν πάς στον Δίλμα στην Αθηνάς θα βρείς τρυπανάκια λεπτά που προσαρμόζονται σε δραπανάκι χειρός που δουλεύεται με τα δάκτυλα. Προσοχή μη σου σπάσει η βίδα μέσα στην τρύπα, μην την ζορίσεις. Την έχω πάθει αρκετές φορές μέχρι που βρήκα πάρα πολύ καλές βίδες στον Κωνσταντέλο. ( Είναι ίδιες βίδες με αυτές που συνοδεύονται τα κλειδιά Shaller).
(Το μήνυμα τροποποιήθηκε από τον/ην kostashalios 25 Φεβρουάριος, 2005)
Μονώνεις καλά τον περιβάλλοντα χώρο με χαρτοταινία και αφήνεις να φαίνονται μόνο οι καταστρεμένες τρύπες, τρίβεις με χοντρό γυαλόχαρτο κάποιο ξύλο ιδίου χρώματος με αυτό που θες να μπαλώσεις και παίρνεις το πριονίδι.
Παίρνεις ένα λεπτό ξυλαράκι ψιλό σαν χαρτί και με αυτό λίγο απο το πριονίδι ρίχνεις ΕΛΑΧΙΣΤΗ logo μέσα στην τρυπα και στουμπώνεις με το πριονίδι και ξανα- μανα logo πριονίδι μέχρι να κλείσει η τρύπα.
Αφήνεις λίγη ώρα να στεγνώσει καλά και μετα τρίβεις την επιφάνεια της τρύπα με ψιλό γυαλόχαρτο.
Αγόρασε ένα χειροδράπανο ξυλοκοπτικής σαν κι αυτά που είχαμε στο δημοτικό και ένα λεπτό τρυπανάκι , λίγο μικρότερης διαμέτρου απο την βίδα που θα βάλεις , άνοιξε την τρύπα σιγά - σιγά και παράλληλα δοκίμαζε και την βίδα χωρίς να την ζορίζεις.
Διάλεξε βίδες με σχετικά πυκνό σπείρωμα και χωρίς πολυ χοντρό κεφάλι.
Η άλλη λύση είναι στην ήδη υπάρχουσα τρύπα να βάλεις λίγο μεγαλύτερη βίδα αλλά με τον κίνδυνο να σου ραγίσει το καράβολο αν την ζορίσεις.
Καλή τύχη (χε χε χε)
Ρε μαγκες τι γινεται, τοσα μαστορια που εχουμε μαζευτει στο φορουμ
ανοιγουμε ανετα οργανοποιειο !!!
Θα λανσαρουμε και το καθολουχορδο και θα κονομησουμε !!!
Αγαπητοί φίλοι,
από την αρχή που μπήκα στο forum δήλωσα οργανοποιός γιαυτό και έχω το θάρρος να δίνω οδηγίες.
Από την άλλη πλευρά η θέση του Σωτήρη είναι σωστή μάλιστα ήταν και αναλυτικότερος από εμένα. Απλούστατα εγώ αποφεύγω την κόλλα στιγμής στην περίπτωση αυτή διότι δημιουργεί πολύ σκληρή επιφάνεια και ζορίζεται η βίδα οπότε υπάρχει κίνδυνος να σπάσει.
το άλλο δεν το προσέξατε ρε παίδες στην εκπομπή της μπήλιως?
όταν ο σπόρος αρνήθηκε τον χαρακτηρισμό του ρεμπέτη η παντογνώστης γκαφατζού κυρία μπήλιω, προσπάθησε να διορθώσει, λέγοντας ότι “άλωστε κύριε σταματίου φαίνεται από το παρουσιαστικό σας και τη στάση σας ότι δεν είστε ρεμπέτης”.
έτσι για να μάθετε όλοι εσείς οι ξερόλες πως αναγνωρίζονται οι ρεμπέτες.
ΥΓ. όποιος το ανακαλύψει πρώτος κερδίζει μια δίωρη εκπομπή στη κρατική τηλεόραση. (αν θέλει ενημερώνει κι εμάς τους υπόλοιπους που δεν είμαστε φυσιογνωμιστές για να μαθαίνουμε)
Μαγκες. Μην ερίζετε επί αλλότριας κλειδιέρας.
Σκέφτομαι να σας στείλω το όργανον με κούριερ και να επισκευάσει ο Κώστας Χ το αριστερό και Σώτος το δεξί (μη γελάτε ρε, το κλειδί εννοώ) και να εκτεθεί για βαθμολογία.
Κριτική επιτροπή: θα ορισθεί καθ’ οδόν.
Κρητική επιτροπή: Γιώργος Β. (μονομελής)
Μόνο έτσι θα ξέρουμε ποιός είναι ο καλυτερότερος.
Στα λόγια… να μου λείπει το βύσσινο.
Πάω σπίτι να το ξαναπιάσω το μαραφέτι.
Εχω εξοπλιστεί με διάφορα τζιτζιμπλόνια απ’ το Praktiker.
Κωστα με συμπαθας δεν πηγαινε σε σενα αυτο που
εγραψα αλλα και ουτε σε κανεναν αλλο συγκεκριμενα.
Λιγη πλακιτσα εκανα, αλλωστε τα πιο πολλα που
γραφονται ειναι πολυ καλες λυσεις και φαινεται
οντως οτι πολλοι μεσ’ το φορουμ ξερουν αρκετα εως
παρα πολλα γυρω απο την κατασκευη και επισκευη οργανων.
Βεβαια η ατιμη η οργανοποιια ειναι μια τεχνη που
δυστυχως ή ευτυχως δεν διδασκεται αλλα μαθαινεται και κατακτιεται αλλα υπαρχει και το γουστο ειτε πανω στον ηχο ειτε πανω στη φατσα του οργανου κλπ
ετσι τιποτα δεν ειναι απολυτο τελικα …
Μια και “τσιμπησες” λοιπον στειλει καμμια φωτο απο
καποιο οργανο σου, προκαταβολικα …
Βασιλη, καλα αυτη η Μπηλιω ασ’τηνε,
εχει παθει ωραιοπαθεια (;
στα 50 της ,τι να λεμε …
Σημερα ειχε το μαγκα το Μαγκα και την αρχισε κατι κουφα -αυθορμητα βεβαια- οποτε του λεγε παιξε, παιξε, σου λεει δεν παλευεται αυτος.
Παντως σ’αυτες τις εκπομπες απ’οτι ξερω κουμαντο κανουν κατα 80% οι εταιρειες, ποιος θα παει, ποτε θα παει κλπ οποτε η τυπισσα νοιωθει σα βασιλισσα σου λεει ποια ειμαι τελος παντων !!
Ισαα …
Κώστα, η περίπτωση να ανοίξεις καινούργιες τρύπες στην κλειδιέρα, σε άλλες θέσεις, γίνεται; Θα βρής παρθένο ξύλο βέβαια. Αλλά προσοχή, όχι πολύ κοντά στις παληές γιατί θα υποχωρήσει το ξύλο προς τις ανοιχτές τρύπες.
τρύπες για τα κλειδιά ή τις βίδες;
Διευκρίνισε.
Κύριε Πολίτη, πίστευα ότι ως διανοούμενος θα χρησιμοποιούσατε την λόγια ονομασία “ουδενόχορδον”.
Για τον Γιώργο Β.
Δεν υπάρχει θέμα Γιώργο, συζήτηση κάνουμε, εξάλου δεν μας λείπει και το χιούμορ.
Κώστα, στείλε τα δυο κομάτια στο Σώτο και στο Χαλιό, αλλά το τρίτο (όχι το μακρύτερο) στείλτο σε μένα να το περάσω ένα χέρι πολυεστέρα να στρώσει. Αν θες μάλιστα, μπορούμε να δοικιμάσουμε και τη λύση “Πλεξγκλάς” που είχαμε συζητήσει παλιότερα.
Ετοιμο κύριοι.
Σας έσκισα κατασκευαστάδες ΣΗ και ΚΧ.
Τοποθέτησα επιτυχώς κλειδιέρα 15 ευρώ πάνω σε τζουρά αξίας 5 ευρώ. (Σώτο, ξέρεις, είναι εκείνος που πήραμε… τότε)
Ανοιξα νέες τρυπίτσες - καθ’ υπόδειξη του Νίκου - έξω από την ακτίνα επιρροής των παλαιών, τις οποίες παλιές έκλεισα και λουστράρισα καθ’ υπόδειξη του Σώτου.
Συμπέρασμα 24ώρου: Το ξύλο είναι ανισότροπο & ανισόρροπο υλικό!
Του Μιχάλη του παλαβού ε?
Το πάω πολύ αυτό το οργανάκι ,κόκκινη μουριά βραχνό και σκέτο.
Προσέχε το δεν θα ξαναδείς ίδιο πουθενά.
Και ανομοιογενές!
Τέλος καλό, όλα καλά. Θοδωρή, ποιός σου είπε ότι είμαι διαννοούμενος; Μηχανικός είμαι, τρομάρα μου.
Τζουράς των 5 ευρώ;