(Σπυρος)
Κωστα ,δεν θυμαμαι που ειναι ,καπου κοντα στο BON STUDIO,βαλε σπορτεξ και ξεκινα…
Νομιζω πως εισαι Σαλονικη τωρα.
Εκει στον μουσικο οικο Λιολιος δες τις καναδεζικες LARREVINE,εχει δυο-τρεις ωκτασχημες
καλες γυρω στα 1200 γιουρο.
Την 00-45S 1902 την εγραψα,απλα να δης και κανενα
ωραιο… τοπιο!!.
Μα σαν πιασεις το ΠΡΟ-ΠΟ…
ΚΑΛΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ…
(SANTA CRUZ)
Larrivee εχει ο ακατονομαστος, ειναι καλη την εχω παιξει. οποτε για καμια αλλη μαρκα σε κοβω…
(ΚΑΤΣΑΡΟΣ)
Μια άλλη ερώτηση ρε δερβισάκια; Πώς προτιμάτε να παίζετε κιθάρα, με τα δάχτυλα ή με πένα; Εγώ νομίζω πως εκτός ορισμένων εξαιρέσεων που επιβάλλεται η πένα (π.χ. “το μάγκικο” κ.λ.π.) που το μπασοκίθαρο είναι αρκετά γρήγορο και περίπλοκο, στα περισσότερα τραγούδια προτιμώ τα δάχτυλα διότι αποδίδουν περισσότερο τα μπάσα και ακούγεται και καλύτερα η άρση (Μιλάω πάντα για νάυλον). Ποια η γνώμη σας; Επίσης έχω βγάλει αρκετά τραγούδια του Κατσαρού και αν και τον έχω δει σε φωτογραφίες και με κλασσική αλλά και με ακουστική κιθάρα πιστεύω πως έπαιζε με τα δάχτυλα. Με τον αντίχειρα έπαιζε δηλαδή το μπάσσο και με τα υπόλοιπα (εκτός το τελευταίο) έπαιζε τα πρίμα. Εγώ πάντως έτσι κατάφερα να βγάλω τα κομμάτια του και μπορώ να πω πως τα έχω βγάλει στη παραμικρή λεπτομέρεια. Συγγνώμη για τους μουσικούς όρους που χρησιμοποιώ αλλά είμαι αυτοδίδακτος κιθαρίστας με δανικιά κιθάρα, δεν έχω σπουδάσει μουσική. Η γνώμη σας;
Εχω την εντύπωση ότι ο Κατσαρός έπαιζε τις μπάσες και με τα δυο δάχτυλα (αντίχειρα-δείκτη) γι’ αυτό και συχνά οι υπερτονισμένες μπάσες του ακούγονται “τσιμπητές”.
Τώρα, τι προτιμούν άλλοι ερασιτέχνες σαν κι εμένα… Εγώ προτιμώ την κλασσική κιθάρα για δυο λόγους:
Πρώτον, κοπανάς όσο γουστάρεις μέσα στη χάβρα της ταβέρνας χωρίς να πέφτεις στο λούκι να αλλάζεις κάθε τόσο τις σπασμένες χορδές και μετά να ουρλιάζεις στον Παναγιωτακόπουλο (που την πιο ακατάλληλη στιγμή αραδιάζει σωρηδόν τα ταξίμια του) “σκάσε ρε μαλάκα να κουρδίσω”!
Δεύτερον, ακούγεται καλύτερα απ’ τις “κοινές” ακουστικές, οι οποίες έχουν κάκιστο ήχο στις πρίμες χορδές (οι άρσεις συχνά θυμίζουν …ρέγγε). Εξαιρούνται οι πανάκριβες ακουστικές και μερικά χειροποίητα κιθαρόνια που πραγματικά “σκοτώνουν” (έτυχε να πιάσω στα χέρια μια κιθάρα “Παναγή” και έπαθα την πλάκα μου).
Οσο για τον τρόπο παιξίματος…
Παίζω με πένα, γιατί μόνο έτσι μπορώ. Αν μπορούσα να παίξω με τα δάχτυλα, θα το έκανα. Αν μπορούσα να παίξω με τα δόντια (όπως ο σχωρεμένος ο Δημητράκης) θα το δοκίμαζα κι αυτό μετά από τρία κιλά κρασί.
Σημειωτέον ότι ο υποφαινόμενος δεν παίζει μπασοκίθαρο αλλά κοπανάει ακόρντα με τη μορφή …τρένου, όπως επίσης ότι αναφέρεται σε “συναυλίες” επιπέδου παρέας και ταβέρνας.
Με την ευκαιρία (κι αφού πέρασαν οι εκλογές και δεν μπορώ να κατηγορηθώ για προπαγάνδα με μικροκομματική σκοπιμότητα) να δηλώσω ότι βρίσκομαι συχνά με μια -γνωστή σε όλους- κλίκα ΠΟΥΣΤΗΔΩΝ, που μου έχουν κόψει το μπουζούκι (γιατί φυσικά είναι κομπλαρισμένοι απέναντι στο μέγα ταλέντο μου) και με αναγκάζουν να παίζω κιθάρα.
Δηλώνω λοιπόν ότι στο μέλλον θα χρησιμοποιώ μόνο διπλόχορδα όργανα με αυγουλωτά σκάφη, εκτός κάποιων εξαιρετικών περιπτώσεων (εγώ θα καθορίζω ποιες είναι αυτές).
Καττή, θα πήξει το μ…ί σου!
ΑΝ
(Μπαγιόκος)
Εγώ πάντως που σε άκουσα πέρυσι μια φορά που βρεθήκαμε στο ταβερνάκι δεν μου φάνηκε να υπέφερες που έπαιζες κιθάρα…
Ρε μπας και είσαι (σαν και μένα) μίασμα κιθαρόφιλο και φοβάσαι να το πεις δημοσίως;
(deniz demirtas)
hi everybody,
i do not know greek that’s why i should write in english. i am from turkey and i would like to learn a little about the usage of guitar in rembetiko. it is a pity i couln’t read the former dialogues on this topic. thanks…
deniz…
Μάγκες αν θέλετε να μεταφράσω οτιδήποτε κείμενο για ξένους φίλους του φόρουμ στα Αγγλικά είμαι διαθέσιμος.
If any English speaking friend of the forum would me like to translate anything in Greek I am available (which, by the by, is not so necessary as everybody speaks English here in Greece).
(deniz demirtas)
damien,
thanks for your offer. i also sent you an e-mail, giving a bit more detailed info.
deniz
Παραθέτω κατ’ ιδίαν μήνυμα του Deniz Dermitaz και μετάφραση στα Ελληνικά, ο οποίος έγραψε παραπάνω, όπου ζητάει να τον διαφωτίσουν τα μέλη του φόρουμ για το ρόλο της κιθάρας στο ρεμπέτικο τραγούδι.
hi Damien,
it made me so happy to receive a message to my question. so, now, i think it is time for more detailed informations. first of all; why am i interested in rembetico?
Ý am a student in Boðaziçi university in Ýstanbul. There we have a student club; Boðaziçi University Folklore Club that is. we try to represent all the cultures and people that have something to da with anatolia in our performances ( dance- music). And as a result Egean cost and its mosaic is very important. it’s a cute coinsidence that i also sing rembetico ( rebetica, rembetica… ?). This guitar problem is another topic. we ( in fact me) need to know more about the usage of guitar for our future guitar based concert, which have become a must for our guitarists to develop their musicienships. and i; as one interested in rembetice got the idea of combining this two in a concert. i, from very far away! lands; turkey know that guitar has an important place in rembetico, but it is not enough of course. in fact i am open to any enlightening info. it makes the question harder, i know, and i will try to ask specific questions. translating the dialogues in the forum would be very kind of you. again thanks for your precious interest.
hope to stay in contact,
Deniz Demirtaþ
Γειά σου Δαμιανέ,
Με χαροποίησε που πήρα το μήνυμά σου στην ερώτησή μου, έτσι, τώρα νομίζω είναι καιρός για πιο λεπτομερείς πληροφορίες. Πρώτα απ’ όλα γιατί ενδιαφέρομαι για το ρεμπέτικο(;). Είμαι μαθητής στο πανεπιστήμιο Boðaziçi της Κωνσταντινούπολης. Εκεί έχουμε μια σπουδαστική λέσχη, την Λαογραφική Λέσχη του Πανεπιστημίου του Boðaziçi δηλαδή. Προσπαθούμε να αντιπροσωπεύσουμε όλους τους πολιτισμούς και τους ανθρώπους που σχετίζονται με την Ανατολία στις παραστάσεις μας (χορό-μουσική), και σαν αποτέλεσμα η ακτή του Αιγαίου και το μωσαϊκό της είναι πολύ σπουδαία. Έχει πλάκα η σύμπτωση που κι εγώ τραγουδώ ρεμπέτικο (ρεμπέτικα;). Αυτό το πρόβλημα της κιθάρας είναι ένα άλλο θέμα. Χρειαζόμαστε (εγώ δηλαδή) να ξέρουμε περισσότερα για τη χρήση της κιθάρας για την επικείμενη συναυλία μας βασιζόμενη σε κιθάρα, πράγμα το οποίο έχει γίνει εκ των ων ουκ άνευ για τους κιθαρίστες μας για την ανάπτυξη της δεξιοτεχνίας τους, και εγώ σαν ένας που ενδιαφέρεται για το ρεμπέτικο είχα την ιδέα να συνδυάσω αυτά τα δυο σε συναυλία. Εγώ, αν και είμαι από πολύ μακριά γνωρίζω ότι η κιθάρα έχει σπουδαία θέση στο ρεμπέτικο, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό φυσικά. Προσβλέπω δηλαδή σε οποιαδήποτε πληροφόρηση. Η ερώτηση είναι πράγματι δύσκολη και θα προσπαθήσω να κάνω συγκεκριμένες ερωτήσεις (αυτό το λέει επειδή του είπα ότι η ερώτησή του ήταν πολύ γενική Σ.Μ)…κλπ…
Γεια σας,
Διαβάζοντας τα παραπάνω threads και επειδή ψάχνω να βρω μια καλή κιθάρα για ρεμπέτικα, θέλω να υποβάλλω ένα σχετικό ερώτημα:
Σε συζητήσεις με κιθαρίστες έχω ακούσει καλά λόγια για τις takamine. Ζητώ τη γνώμη σας.
Παπανικολάου Θεοφάνης
Αν ψαχνεις για ρεμπετικη κιθαρα καλυτερα να πας σε Ελληνα μαστορα.
Εγω εχω φτιαξει μια στον Θαναση τον Μητρεντση στη Θεσ/νικη με ξυλα καρυδια Ελληνικη & Αμερικανικη, καπακι ελατο, μπρατσο, καβαλλαρης κεφε εβενος και εχει βγει πολυ καλη. Μεταγενεστερα εχει φτιαξει και καλυτερες. Αργοτερα της βαλαμε και ηλεκτρικα.
Εχω παιξει μια του Απαρτιάν, καταπληκτικη -πουσαι
Λαλιάρη ;
Επισης ο Αλεξης ο Παππος -αδερφος του Μανωλη-
εχει ενα φανταστικο κιθαρονι (μικρο καπως σε μεγεθος) με ωραιο ηχο, αναλαφρο μπρατσο και πολυ ωραια σχεδια στο καπακι.
(Μπαγιόκος)
Φίλε fanispap, “ρεμπέτικη κιθάρα” δεν υπάρχει. Υπάρχουν οι κλασικές, οι ακουστικές, οι ηλεκτροακουστικές και (τελευταία) προστέθηκε και ο όρος “classic-acoustic” για να δηλώσει τις κλασικές κιθάρες στις οποίες προστέθηκε equalizer/ενισχυτής.
Συνεπώς δεν έχει τόση σημασία το τί κιθάρα έχεις, αλλά πώς παίζεις. Προσωπικά τη βρίσκω με την ηλεκτροακουστική μου (Garrison G50-CE Καναδέζικη) η οποία από πλευράς κατασκευής είναι κορυφή, αλλά η τιμή της είναι τσουχτερή (αν θες πληροφορίες κοίταξε στο http://www.garrisonguitars.com/
Προτιμώ τις ακουστικές γιατί βγάζουν πολύ καλύτερο και δυνατότερο ήχο. Όμως, όταν θα παίζεις με ορχήστρα, τότε μπαίνουν κι άλλοι παράγοντες μέσα. Π.χ. πολλοί λένε ότι σε μια ορχήστρα λαϊκών εγχόρδων με μπουζούκια, μπαγλαμά, τζουρά κλπ είναι καλύτερα η κιθάρα να είναι με πλαστικές χορδές για να γλυκαίνει το γενικό ήχο. Γι αυτό θα πρέπει να δεις τις ανάγκες σου και ν’ αποφασίσεις ανάλογα.
Εκείνο που θα εισηγούμουν είναι να πάρεις κιθάρα cutaway, δηλαδή με εκείνο το χαρακτηριστικό κόψιμο στο κάτω μέρος του μανικιού (εκεί που ενώνεται με το σκάφος), ώστε να σε διευκολύνει στα σόλα που θα παίζεις.
Σε ό,τι αφορά τις Takamine είχα παλιά μία (από τις θεωρητικά καλές) την οποία όμως έδωσα γιατί οι χορδές της έτριζαν και δεν φτιαχνότανε με τίποτα. Υπάρχουν όμως και κομμάτια της εταιρείας αυτής πολύ καλά.
Οπως θα είδες και σε άλλες πιο παλιές συζητήσεις το τελικό κριτήριο είναι το πώς ακούς εσύ τον ήχο της κιθάρας, πόσο βολική τη νιώθεις στο παίξιμο κλπ. Αυτό το λέω γιατί έχω κι άλλες δύο κιθάρες τις οποίες αγόρασα πολύ πιο φθηνά από την Garrison και τις οποίες χρησιμοποιώ πολύ συχνά (ίσως και συχνότερα από αυτήν) γιατί είναι πολύ βολικές στο παίξιμο κι ελαφρές.
Αν θα πάρεις ηλεκτροακουστική συστήνω να πάρεις μία που να έχει μαγνήτη Fishman.
Αν χρειαστείς κάτι άλλο εδώ είμαστε.
ΣΗΜ: Όταν αγόρασα την Garrison πήρα το ρίσκο και την εισήγαγα μόνος μου από την Ολλανδία και γλύτωσα ένα κάρο χρήματα. Βασίστηκα στα specifications μόνο και τελικά βγήκα κερδισμένος.
Αλλά ήτανε ΜΕΓΑΛΟ ρίσκο.
Πιστευω ολοι εδω στο φορουμ καταλαβαινουμε τι θα πει “ρεμπετικη κιθαρα”.
Υπαρχει μια φωτογραφια του Χ"Χρηστου με τον Μακαρονα στο βιβλιο του
Πετροπουλου οπου ο Μ. κραταει μια πολυ ωραια κιθαρα αλλα και σε ολες τις υπολοιπες φωτογραφιες που βλεπουμε το Νταλγκα, το Στελλακη, τον
Καλλεργη, Σπαγγαδωρο, Χιωτη, Σαλασιδη, Δεδε κλπ να κρατανε κιθαρα, δεν νομιζω τοτε αυτες τις κιθαρες να τις ελεγαν ακουστικες (;
Η ονομασια αυτη καθιερωθηκε στην Αμερικη τη δεκαετια του '50-'60 ισως και παλιοτερα …
Ειναι γνωστο επισης οτι οι Φλαμενκο κιθαρες ενω
ειναι “κλασσικες” εχουν αλλα στανταρντς κατασκευης
και ακουστικης -εκτος απο παιξιματος.
Το ιδιο συμβαινει και με τις ακουστικες.
Αν παρουμε μια Martin μπαουλο του '70 και παιξουμε ρεμπετικα θα ακουστουν νεροβραστα …
Υπαρχουν αμερικανικες ακουστικες που στεκονται καλα στα ρεμπετικα αλλα δεν μπορουμε να πουμε οτι καθε ακουστικη κανει για ρεμπετικα.
Αντιθετα κανουν για ροκ, μπαλλαντες, καντρυ, φολκ
κλπ
Αν θες περαιτερω αναλυση φιλε fanispap και για
τις ακουστικες και για τις ρεμπετοκιθαρες εδω ειμαστε.
Δηλαδή η μόνη λύση είναι το “ψάξιμο”… Να πάρω σβάρνα τα μαγαζιά και να παίζω όποια κιθάρα βρίσκω μπροστα μου, μέχρι να βρω αυτή που θέλω.
Δυστυχώς, όμως, εδώ στην Καβάλα δεν έχουμε καλά καταστήματα μουσικών οργάνων, θα πρέπει να παραγγείλεις το όργανο χωρίς να το ακούσεις/παίξεις. Επομένως, χρειάζεται να εξορμήσω τουλάχιστον στη φερόμενη συμπρωτεύουσα.
Απ’ ότι κατάλαβα, λοιπόν, πρέπει να προσέξω:
Όσον αφορά τους κατασκευαστές, νομίζω πως η κιθάρα έχει αυστηρές προδιαγραφές στην κατασκευή της, αντίθετα με το μπουζούκι. Είτε, λοιπόν, από κατασκευαστή, είτε από εταιρία, η κιθάρα είναι κιθάρα, αρκει να την έχεις παίξει και να ξέρεις τις δυνατότητές της.
με κάθε επιφύλαξη
Παπανικολάου Θεοφάνης
Το βασικο ερωτημα ειναι αν εισαι επαγγελματιας ή σκεφτεσαι να αρχισεις
επαγγελματικα ή εισαι λατρης καποιου μουσικου ιδιωματος και θες να αποκτησεις
ενα οργανο για να εκφραζεσαι οσο το δυνατον πιο πιστα σε αυτο το ειδος.
Αν π.χ. γουσταρεις τα ρεμπετικα και τιποτα αλλο
θα ψαξεις για “ρεμπετικη κιθαρα” κι εκει μπορω να σου δωσω καποιες κατευθυνσεις.
Αν παλι θες να παρεις μια καλη “ακουστικη” κιθαρα
και να παιζεις που και που κανενα ρεμπετικο θα
ψαχτεις για ακουστικη. Προτεινομενες μαρκες :
Takamine, Taylor, Lakewood, Fender, Martin.
Απο κει και περα δεν φτανει η μαρκα πρεπει να ψαξεις το μοντελο που σου παει, αρα σιγουρα θα πρεπει να ψαξεις σε μαγαζια με πολυ στοκ …
Προσωπικα εγω που παιζω επαγγελματικα εχω μια
χειροποιητη οπως προανεφερα απο το Θαναση Μητρεντση (Θεσ/νικη), μια Takamine Santa Fe PSF- 48 C με ξυλα : παλισανδρο (rose-wood) σκαφος, ελατο καπακι, κλειδια πολυ καλα, ηλεκτρικα (τιμη γυρω στα 1.800 Ε) και καβαντζα μια παλια Ovation.
Την συγκεκριμενη Takamine χρησιμοποιουν μερικοι
Ελληνες γνωστοι καλλιτεχνες και πολλοι της καντρυ
και ροκ στην Αμερικη.
Εγω την παραγγειλα στο Στολλα και την πηρα γουρουνι στο σακι γιατι κι εμεις εδω στα Χανια δεν εχουμε μαγαζια πολλα και με μεγαλο στοκ.
Στην αρχη δεν μου αρεσε, με τον καιρο εστρωσε και ειναι πολυ καλη κιθαρα.
Λιγο αδυναμη ομως σε ογκο (λογω μεγεθους) και στα μπασσα.
Προσφατα επαιξα μια Lakewood σε ενα στουντιο και επαθα πλακα. Αγνωστη μαρκα σε μενα -Αμερικανικη- και τιμη γυρω στα 2.500 Ε.
Εντω μεταξυ ολες οι μαρκες αυτες εχουν site στο
internet οποτε ψαξε και απο κει.
Τελικα ομως το ρητο του κιθαριστα και καθε οργανοπαικτη νομιζω, ειναι :
Το οργανο ειναι να σου βγει !!
Καλο ψαξιμο και καλη τυχη !!
Χωρίς κακία!!
Ελα ρε Σωτο το εγινες και ειχες χαθει τοσο καιρο ;
Φαινεται οι κατανυξεις του Βολου σας φορτωσαν τις μπαταριες και το φορουμ ειναι τωρα του … ξεπεσμού.
Ωραιο το παραμυθι, εκει προς τη μεση λιγο ελειψε να με παρει ο υπνος, παρα τους 2 καφεδες που εχω κατεβασει ως τωρα, αλλα ενταξει το καταφερα.
Ετσι ειναι φιλε μου η ιστορια επαναλαμβανεται κι
εγω αν ηξερα τι πατατα θα μου δινε ο Βάρλας εν ετει 1987 θα ειχα παει στου Μπρα -τοτε- ή καπου αλλου, τι να λεμε …
Η φαση ειναι οτι δεν μου κανει καρδια να το πουλησω το πρωτο μπουζουκι -αν και μου δινουνε 800 Ε- γιατι εχω δεθει συναισθηματικα …
Με τα δικα μας τι εκανες ;
Αν δεν κατεβεις Κρητη ως το Σεπτεμβρη, σου ανακοινωνω οτι μολις προ ολιγου εκλεισα ολο το Σεπτεμβρη στην Αθηνα.
Τα λεμε.
Σε περιμένω να τα πούμε απο κοντά ,εχω προχωρήσει 3 κομμάτια και έχω ολοκληρώσει το ένα.
Απλά είχα πολύ δουλειά και έτρεχα με συνέπεια να μην προλαβαίνω τίποτε άλλο.
Στην Κρήτη το ΄χω καημό να΄ρθω άλλα για φέτος αδύνατο.
ΟΚ Σωτο, ετσι ειναι το καλο αργει …
Θα τα πουμε …
Ερε αναμνήσεις! Χρόνια και ζαμάνια που λένε!