Geia sas
Nomizo oloi kseroume to tragoudi “To Praktoreio” (S.Ksarxakos - N.Gkatsos) apo tin tainia “Rempetiko” tou Kosta Ferri.Mipos mporei kapoios na mou pei tragoudia rempetika tis epoxis 1922-1937 pou na exoun to idio stil me to tragoudi tou Ksarxakou stin tainia?
Euxaristo
kai pali geia sas
KAPWS DISKOLO NA KANEIS TETOIES ‘SIGKRISEIS’ ME EKEINI TIN EPOXI ALLA EXEI ENDIAFERON NA VREIS KOINOUS MOUSIKOUS DROMOUS ME PALAIOTERA TRAGOUDIA
DEN XERW GIATI DEN SOU EXOUN APANTISEI IDI OI PIO KALA GNWRIZONTES TO REBETIKO (EUTIXWS POU IPARXOUN KI’ AUTOI S’ AUTO TO SITE)
Κάλλιο αργά παρά ποτέ,
απανωτά ταξίδια μου
Τελ Αβίβ, Κάιρο, Θεσσαλονίκη, Παρίσι,
με κράτησαν μακρυά από τη λίστα.
Φίλε Δαχτυλόσκονη,
το “Πρακτορείο” είναι ένα αμιγώς έντεχνο τραγούδι,
και δεν έχει καμμίαν απολύτως σχέση -ούτε μουσικά, ούτε στιχουργικά- με τα ρεμπέτικα 22-37.
Αυτό δεν το εμποδίζει να είναι ένα εκπληκτικό τραγούδι.
Η αλήθεια είναι πως ο Ξαρχάκος μου το παρέδωσε γιά να το τραγουδήσει η Αντριάνα (Θέμις Μπαζάκα) στο πάλκο του… 1925. Τόγραψε μάλιστα σε δρόμο (περίπου) σαμπά, και να μοιάζει με το “Καίγομαι”. Έγινε καυγάς τρικούβερτος, και τελικά ηχογραφήσαμε την πρόβα, με “οδηγό” τη φωνή του Ξαρχάκου γιά κάθε ενδεχόμενο.
Ύστερα από καιρό, και όταν ήταν η στιγμή να γυρίσω το “καμπαρέ” της Σύρας (1949), μούρθε η ιδέα να χρησιμοποιήσω αυτή την πρόχειρη ηχογράφηση, ως τραγούδι “καμπαρέ” (Γερμανική σχολή), μ’ έναν παρακμειακό πιανίστα-τραγουδιστή, που υποδήθηκε ο ίδιος ο Ξαρχάκος. Η παρουσία του συνθέτη, υπάρχει μόνο στην τηλεοπτική βερσιόν.
Αυτά.
Φέρρης
1 «Μου αρέσει»
nomizw oti den 8a mporeseis na breis paromoio me ta tragoudia tis epoxis pou zhtas. Einai arketa argo komati kai pleisiazei ta smyrneika. 8a psaxw kai 8a sou dwsw perisoteres plhrofories
mike