Μάγκες καλή σας ημέρα, μια ερωτησούλα για το αγαπημένο μου τραγουδάκι, το <<Νόστιμο μικρό τρελό μου>> του Μάρκου, είναι γρήγορο χασάπικο ή χασαποσέρβικο και τι δρόμος είναι? Υ.Γ. ξέρετε που θα βρω το τραγούδι <<αγαπη μου συγχωρα με γι αυτο το διλημμά μου κι αν αμφιβάλλω αν με αγαπάς είναι δικαίωμα μου>>. Νομίζω Στελιος Καζαντζίδης. Δεν το βρίσκω πουθενά. Ευχαριστώ.
Χασάπικο.
Εκείνη την εποχή όλα τα γρήγορα τα έπαιζαν σε γενικές γραμμές πιο αργά απ’ ό,τι στη σημερινή μουσική, όπως και όλα τα αργά τα έπαιζαν λιγότερο αργά. Κάτι που μπορεί να μας ακούγεται σαν χασαποσέρβικο ή ενδιάμεσο μπορεί (όπως εδώ) να ήταν ξεκάθαρα χασάπικο, ενώ αυτό που σήμερα λέμε γρήγορο χασαποσέρβικο (όπως παίζεται στην κορύφωση μιας αλυσίδας χασαποσέρβικων με κόσμο που να χορεύει) για τους τότε δε θα ήταν τίποτε, δε θα το έπαιζαν ποτέ και αν το άκουγαν θα το έλεγαν απλώς ξεβίδωμα.
Από την άλλη, κομμάτια που ακόμη και με τους τότε όρους ταχύτητας είναι χασαποσέρβικα, συχνά στους τίτλους τα βρίσκουμε ως χασάπικα (πολίτικο χασάπικο κλπ). Εκεί δεν ξέρω τι γίνεται… Φαντάζομαι ότι θα τα χόρευαν χασαποσέρβικα και θα τα ονόμαζαν χασάπικα - ποιος ξέρει γιατί μέσα στις γενιές οι ονομασίες άλλαξαν περιεχόμενο…
Καλησπέρα, μια διόρθωση σε σχέση με τον τίτλο και οχι με το κυρίως θέμα, στο τραγούδι λέει: “μάγκικο” και οχι μαγικό. Και για τον χορό, χασαποσέρβικο δεν είναι. Πρόχειρα θα έλεγα χασάπικο. Να ένα σέρβικο:
Είμαι μαθητευόμενος στους δρόμους, οπότε θα το δω σαν δοκιμασία και θα προσπαθήσω να απαντήσω, αν και μπορεί να μην είναι σωστά αυτά που θα σου πω. Θα το λεγα ελάσσωνα - νιαβεντ. Και αυτό ανάλογα με την θέση της τέταρτης βαθμίδας (ΣΟΛ αν το κομμάτι είναι από ΡΕ) αν είναι φυσικό ή σε δίεση. Διορθώστε
η βασική διαφορά μεταξύ χασάπικου και σέρβικου, είναι ότι το χασάπικο τονίζει τη θέση, ενώ το σέρβικο την άρση. δηλαδή όπως παίζει η κιθάρα τα 2/4 (μπάσο-καντίνια), το χασάπικο “κάθεται” στα μπάσα, ενώ το σέρβικο “πετάγεται” στα καντίνια.
Συμφωνα με την παρτιτουρα του Δομένικου Βαμβακάρη το τραγουδι λέγεται “ομορφο μελαχροινό μου” και ειναι γραμμένο σε δρόμο μι νιαβεντ -αρμονικό μινόρε
Νόστιμο τρελό μικρό μου. Δίσκος Odeon GA 7086, 1937. Χασάπικο, μινοροειδές.
Εν αρχή (επί δημιουργίας “πειραιώτικου” ρεμπέτικου, δεκαετίες ΄30 - ΄40) ήσαν ο χασάπικος και ο σέρβικος. Αργός σχετικά ο πρώτος, γρηγορότερος ο δεύτερος. Ο χασάπικος χορεύεται σε σειρά, όχι σε κύκλο, με δύο ή τρεις, το πάρα πολύ τέσσερις χορευτές (φυσικά άντρες) που προσέχουν πολύ το συντονισμό τους, γιαυτό και βλέπουν τα παπούτσια τους (αντικείμενο μιαρόν), αντί τον ουρανό που βλέπει ο “γνήσιος Έλλην” που χορεύει τσάμικο. Όταν τα πόδια των χορευτών ανοίγουν σε γωνίες μεγαλύτερες των περ. 15 μοιρών και αυτό συνδυάζεται με συντονισμένες μεταβολές (το στρατιωτικό παράγγελμα ντε!), επί τόπου αναπηδήσεις και άλλα εντυπωσιακά (πλην, κατ’ ορισμένους, γελοία), ο χορός μετονομάζεται σε συγτακί (πγοσοχή στην πγοφογά του γό!). Ο σέρβικος προέρχεται από τη Σερβία, είναι κυκλικός και, αν δεις γνήσιους Σέρβους να τον χορεύουν, θα μείνεις με το στόμα ανοιχτό. Στις δικές μας μέρες έφτασε μία παραλλαγή με πάρα πολύ απλοποιημένα βήματα. Υπάρχει βέβαια και ο χασαποσέρβικος, που όμως την εποχή που χόρευα εγώ ήταν ένας χασάπικος, χορευόμενος πολύ γρηγορότερα από τον “βαρύ χασάπικο”. Σήμερα, αυτή η παραλλαγή έχει σχεδόν εξαφανιστεί και ο προσδιορισμός “χασαποσέρβικος” είναι ταυτόσημος με τον σέρβικο χορό.
Νικόλα (Λίγα Ρόζα), η διαφορά που αναφέρεις αφορά, έχω την εντύπωση, μόνο τους οργανοπαίκτες, οι χορευτές δεν ασχολούνται με το θέμα αυτό.
αγαπητέ συνονόματε, η αρχική ερώτηση ήταν σχετικά με το παίξιμο και απάντησα αναλόγως. έπειτα, έχω την εντύπωση πως ο τονισμός αυτός αφορά και τον χορό. πιο βαρύ το χασάπικο, πιο ανάλαφρο το σέρβικο. φυσικά αντίστοιχη είναι η ταχύτητα, ένα γρήγορο χασάπικο μπορεί να έχει το ίδιο τέμπο με ένα αργό σέρβικο.
είναι αλήθεια πως το χασάπικο χορεύεται καλύτερα από δύο, όσο στενότεροι φίλοι ή όσο πιο αγαπημένο ζευγάρι τόσο πιο δεμένος και δυνατός ο χορός. δεν θα ξεχάσω το συγκλονιστικό χασάπικο που ρίξανε μια νύχτα ένας παππούς και μια γιαγιά, καμιά ογδονταριά χρονών τουλάχιστον…
Γεια χαρά σε όλους!
Το κομμάτι είναι γοργό χασάπικο και σε μακάμι Νιχαβέντ (στην α` εκτέλεση).
το μακάμι νιχαβέντ από μόνο του μπορεί να εξηγήσει το ότι η 4η εμφανίζεται φυσική σε κάποιες φάσεις του τραγουδιού;
για να μην μπλέκεσαι, δες το περισσότερο σαν έλξη. σολ φυσικό που έλκεται από το λα και γίνεται σολ δίεση. όταν όμως γυρίζει σε σολ μινόρε, τότε προφανώς η σολ επιστρέφει στην φυσική της θέση.
Η 4η βαθμίδα του μακαμιού Νιχαβέντ είναι Σολ φυσικό, η οποία αρκετές φορές τρέπεται σε σολ# κατόπιν έλξης από το Λα (όπως τα είπε κι ο Lιga Rosa). Βέβαια, καταλαβαίνω από την ερώτησή σου ότι το Νιχαβέντ το βλέπεις , όπως συνηθίζεται καλώς ή κακώς στην πιάτσα,σαν το Νιαβέντι που η 4η βαθμίδα του είναι Σολ#. Ωστόσο στην έγκυρη και υπαρκτή Θεωρία των Μακάμς το μακάμι Νιχαβέντ είναι όπως παραπάνω -και με αρκετά άλλα βασικά χαρακτηριστικά-,ενώ αυτό που λένε δρόμο Νιαβέντι δεν είναι τίποτα άλλο από το μακάμι Νεβεσέρ.
Παιδιά ευχαριστώ πάρα πολύ. Για το άλλο το τραγουδάκι μπορούμε να κάνουμε κάτι?