αντωνη γιατι το εκανες αυτο αγορι μου…αυτα δεν ειναι παιχνιδια…το λαδι εκλεισε τους πορους του ξυλου και τωρα η ταστιερα θελει ξυσιμο γιατι το ξυλο δεν αναπνεει αν οχι αλλαγμα…τωρα για το καπακι η τιμες ξεκινανε μαζι με τα εργατικα απο 300-1200 αναλογα και την ποιοτητα του καινουργιου καπακιου…οσο πιο παλιο τοσο πιο καλο…αν θες ανεβασε το και εδς στο φορουμ για πουλημα…
Μια και ανακινηθηκε το θέμα ας αναφέρω ότι και εγώ με ελάχιστο ηλιέλαιο καθαρίζω την τοστιέρα οπότε αλλάζω χορδές. Τώρα αν θα γίνει γκάφα θα δείξει ο χρόνος.
Για ηλιέλαιο δεν ξέρω πάντως ο δικός μου οργανοποιος είπε πως τα διάφορα καθαριστικά (της Dunlop έχω εγω) 1 με 2 φορές το χρόνο είναι αρκετές για την ταστιέρα δεν θέλει παραπάνω
Δηλαδή τι κακο θα πάθει το ξύλο αν μεινει αλάδωτο;
Τα περισσότερα λάδια οξειδώνωνται με την έκθεση τους στον αέρα κλπ.Σταδιακά δημιουργούν ένα φιλμ βρωμιάς. Δεν βλέπω πολύ νόημα.
Μπορώ να σκεφτώ μία περίπτωση χρήσης λαδιού σε όργανα που ίσως έχει νόημα:σε νέα βιολιά το μανίκι είναι συνήθως άβαφο: στο τελευταίο στάδιο κατασκευής, ο μάστορας ίσως περάσει το άβαφο ξύλο με πολύ ψιλό γιαλόχαρτο+ μια σταγόνα baby oil ή ένα ουδέτερο λάδι με σκοπό να περιορίσει την απορόφηση ιδρώτα και βρωμιάς στο ξύλο που θα άλλαζε την υφή της επιφάνειας. Αυτό αν γίνει θα γίνει προαιρετικά, μία φορά και δεν χρειάζεται να ξαναγίνει ποτέ.
Στο ούτι όμως (και τη λάφτα για τη δική μου περίπτωση) που και εδώ το καπάκι είναι άβαφο, η σύσταση είναι τί – πό – τά! Και να κόψεις μια βαμβακερή κάλτσα, της οποίας το κομμάτι της γάμπας φοράς στο χέρι σου το καλοκαίρι.
Πάντως το θέμα έχει άπλετο υλικό στους κιθαρίστες στο εξωτερικό.
Αλλά αφού εμπλέκονται οι εταιρείες των αξεσουάρ άκρη δεν βγαίνει.
Υπάρχουν κλασικά 2 στρατόπεδα που απλά επιχειρηματολογουν και η ιστορία τσουλαει χωρίς τέλος…