Χρειάζεται όπωσδήποτε βέργα για να ισιώσει η κατάσταση!!! Όσοι δεν εννοούνε, παραθέτω Βιδεοκλίπ!
http://www.mygreek.fm/el/video-clip/6469/Ta-dio-sou-heria-pirane-(-Vergoules-)
Παραγγελιά να παιχτεί, όταν επισκευαστεί το όργανο! Καλές Μαστοριές!
Αυτα ειναι τα ωραια.
Και κατα την προσωπικη μου αποψη πολυ πιο ρομαντικο και μερακληδικο.
Πρίν μιλήσουμε για την ουσία του θέματος που θα είναι η εμπειρία μου από τις ξύλινες κόντρες τις αλλουμινένιες βέργες και τα ανθρακονήματα, θα ήθελα να αποσαφηνήσω ότι η πρόθεση μου δεν είναι ούτε η αντιπαράθεση με οποιδήποτε άλλον , συνάδελφο( ερασιτέχνη ή επαγγελματία ), ούτε και η διαφημιστική προβολή έμμεση ή άμεση .
Φτιάχνω όργανα 32 χρόνια , από την όλη μου εως τώρα πορεία συμπέρανα πώς για να αξιολογήσει κανείς την αποτελεσματικότητα οποιαδηποτε μεθόδου, περισσότερο ή λιγότερο παραδοσιακής πρέπει να αφήσει το χρόνο να αποδήξει στην πράξη την αξιοπιστία της.
Τι είναι αυτό που κάνει τον χρόνο τον κυριότερο κριτής;Είναι ότι μια δύναμη μπορεί να παραμορφώσει οποιοδήποτε αντικείμενο είτε ακαριαία όταν εξασκηθεί σε αυτό, είτε ασκούμενη επ’αυτού συνεχώς και αδιαλλείπτως. Ωστόσο το μάνικο ενός οργάνου ανήκει στην δεύτερη κατηγορία. Εφ’οσον ένα όργανο είναι κουρδισμένο συνέχεια δεν αρκεί να εξασφαλίσουνμε οτι δεν σκεύρωσε την πρώτη εβδομάδα την δεύτερη ούτε κάν τους πρώτους μήνες. Ένα ελάχιστο διάστημα ασφαλείας θα ήταν ένα έτος , και αυτό γιατί μέσα σε ένα έτος το μουσικό όργανο εκτείθετε σε όλο τον κύκλο αυξομείωσης υγρασίας και ξηρασίας που έχει ένας τόπος.
Τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας του εργαστηρίου χρησιμοποιούσα τις κλασσικές ξύλινες κόντρες όπως έβενες, βένγκεν, διάφορα είδη παλίσανδρου , πιπεριάς ,λεγιοσάντο κ.α.
Το μειωνέκτημα που διαπίστωσα πως είχαν όλα τα όργανα και ιδιαίτερα τα 6χροδα τα οποία έτσι και αλλιώς ήταν περίπου τα 3/4 της παραγωγής μου είναι πως άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο κα άλλα ελάχιστα πάντως όλα ανεξερέτως παραμορφώνονταν,παρακολουθώντας τη σχετική υγρασία του περιβάλλοντος ( μπορεί κανείς αν θέλει να ανατρέξει στο άρθρο της κλίκα “Υγρασία και μουσικό όργανο” που παραθέτω συγκεκριμένες τιμές υγρασίας και πληροφορίες που προέρχονται απο προσωπική παρατήρηση σε συνδιασμό με την βιβλιογραφία που υπάρχει για το θέμα και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό).
Επειδή όπως είπα τα τρίχορδα είναι περισσότερο ευπαθή σε αλλοιώσεις εξαιτίας του λεπτότερου μάνικου σε σχέση με τα τετράχορδο ή τις κιθάρες, αναγκάστηκα να ψάξω για να βρώ μονιμότερες λύσεις. Η πρώτη μου σκέψη ήταν τα παραγγείλω 35 βέργες διπλή ρύθμίσης στην Γερμανία και να τα τοποθετήσω σε όργανα. Παρατήρησα ότι υπήρχε μια επιβάρυνση του οργάνου και μια μεταφορά του κέντρου βάρους του μάνικου προς το αριστερό μέρος (της ταστιέρας ) κάτι που δεν ηταν επιθυμιτό ωστόσο ήτανε ανεκτό μια και δεν ήταν ανυπόφορο και μας εξασφάλιζε την σταθερότητα που άλλωστε ηταν ο στόχος.
Τα πρώτα αποτελέσματα ως προς την ακαμψία του μάνικου με ενθουσίασαν.Ωστόσο με την πάροδο του χρόνου συμπέρανα πως το όργανο χρειάζονταν συχνά ρυθμίσεις απο τον παίχτη. οι στροφές του παξιμαδιού και της βίδας η οποία ρύθμιζε κάθε τόσο την κλίση με τον καιρό χαλούσαν έτσι πράξη με το πέρασμα των χρόνων ακυρωνόταν η δυνατότητα ρύθμισης του μάνικου.
Ένα άλλο πρόβλημα που εμφανίστηκε σε κάποια απο εκείνα τα 35 όργανα είναι πως σε κάποιες περιπτώσεις μηχανικής καταπόνισης του καράουλου (που είναι φτιαχμένο απο ελαφρύ και μαλακό ξύλο) διαπίστωσα ότι ήταν ευαίσθητα και έσπαγαν στο σημείο του ζυγού με τρόπο τόσο κάθετο που ήταν αρκετά δύσκολη η επισκευή , η εξήγηση είναι προφανής:Εφόσον αφαιρούσα ένα κομμάτι ξύλου εσωτερικά στο μάνικο για να μπεί η αλουμινόβεργα η οποία επιπροσθέτως στις άκρες της είχε και περισσότερη μάζα είχα ενα αποτελεσμα χοντρικά σαν καλάμι το οποίο έσπαγε με αδικαιολόγητη ευκολία.
Βέβαια αυτή η εμπειρία μου απο τις βέργες υπήρξε αρκετά σύντομη χωρίς να προλάβω να αποκτήσω εξειδίκευση και να τελειωποιησω ενδεχόμενες αδεξιότητες.Φαντάζομαι πως οι νεότερες βέργες θα είναι πιο ελαφρυές , πιο ευχρηστες , πιο αποτελεσματικές και δεν θα εμφανίζουν κάποια απο τα προβλήματα που εμφάνιζαν οι δικές μου. Ίσως αν επέμενα στην εφαρμογή της αλουμινόβεργας να είχε εξελίξη έτσι το πράγμα ώστε να είχα ξεπεράσει αυτα΄τα προβλήματα και να είχα καλά αποτελέσματα. Ωστόσο επειδή έπρεπε να αναλαμβάνω τις ευθύνες και να επιδιορθώσω απολύτως δωρεάν όπως είχα την αυτονόητη υποχρέωση όλα τα προβλήματα που εμφάνισαν τα όργανα αυτά , αναγκάστηκα να αλλάξω μέσα στην επόμενη επταετία απο την εφαρμογή τους ακόμα και όσα μάνικα δεν είχαν εμφανίσει μεγάλο πρόβλημα.
Η ανάγκη λοιπόν ήταν παλι η ίδια να βρω μια μόνιμη λύση για το πρόβληματα αυτό. Επικοινωνόντας με συναδέλφους απο την Αμερική και τον Καναδά με παρότριναν να δοκιμάσω τα ανθρωκονήματα. Μάλιστα οι πρώτες απόπειρες να αγοράσω ανθρακονηματα από την Αμερική(Μέσω Stuard Mc Donalat κ.α.) επέβησαν άκαρπες διότι το ανθρακόνημα για όργανα δεν το έστελναν εκτός Αμερικής. Για να μην σας κουράζω με την Οδύσσεια με τα ανθρακονηματα κατάφερα στο τέλος κάνοντας πειράματα αξιοπιστίας της σταθερότητας μεταφέροντας και μετρώντας μανικα μεμονομένα υπο τεχνητή τάση απο το ξηραντίριο μου( 18% σχετική υγρασία) σε ειδικά διαμορφωμένο υγρό χώρο (υγρασία 95%) διαπίστωσα ότι τα ανθρακονήματα που εκείνη την εποχή προέρχονταν από την τρέχουσα παραγωγή της εταιρίας Sika εξασφάλιζαν πολύ ενθαρυντική σταθερότητα.Ωστόσο ούτε αυτό με άφησε απόλυτα ικανοποιημένο και απευθύνθηκα στο εξωτερικό παραγγέλνοντας ειδικής διατομής και σχήματος ανθρακόνημα.Για το οποίο αφού φτιάχτηκες ειδικό καλούπι σε εργοστάσιο και στατική μελέτη από ειδικό επιστήμονα εξειδικευμένο στην αντοχή υλικών στο εργοστάσιο αυτό καταφέραμε να έχουμε ένα αποτέλεσματα μόλις πρίν απο 4-5 χρόνια περίπου.Στην αρχή της εφαρμογής επειδή η μέθοδος αυτή δεν είναι καθόλου απλή και θέλει την δική της τεχνογνωσία(όπως όλες οι μέθοδοι άλλωστε) στον τρόπο εφαρμογής , στο μέσο και τον τρόπο συγκόλησης οι πρώτες εφαρμογές σε όργναο είχαν ποσοστό επιτυχίας μονον 80% . Αργότερα μαθαίνοντας και εντρυφώντας στις τεχνικές και επικοινωνοντας με ειδικούς για αυτό το θέμα καταφέραμε να εξουδετερώσουμε κάθε απώλεια. Μέχρι στιγμής δεν έχω κανένα πρόβλημα αστάθιας από υγρασία. Πολλά όργανα έχουν σταλεί στην Αυστραλία, στην Δανία, στην Φιλανδία , στην Ολλανδια ,στις ΗΠΑ και σε αρκετά μέρη εντός της ελλάδα όπως νησία και τα αποτελέσματα είναι μέχρι στιγμής το ίδιο απόλυτα. Όλα τα παραπάνω με κάνουν να πιστεύω ότι μέχρι στιγμής η καλύτερη μέθοδος είναι αυτή που εφαρμόζουμε τα τελευταία χρόνια. Αυτό δεν σημαίνει καθόλου ότι αυτό που υποστηρίζω είναι αντικειμενικό απλά καταθέτω την γνώμη μου και το ιστορικό που με οδήγησε στα παραπάνω συμπεράσματα. Εξαυτού του λόγου νιώθω πλεόν για την στεθεροτητα των μανικων- που είμαι σε θέση να παρέχω εγγυήσεις χωρίς κανενα χρονικό περιορισμό -εμπιστοσύνη που δεν άντλησα απο καμιά έως τώρα δοκιμή μου
Ένα συμπληρωματικό πλεονέκτημα που βρήκα απο το ανθρακόνημα ηταν οτι ελάφρωσε αισθητά το όργανο εφόσον το ξύλο που το περιβάλει μπορεί να είναι όσο ελεφρύ ή ευκαμπτο θέλουμε . Και αυτό γιατί το 100% της τάσης μπορούμε να το εμπιστευθούμε στην συγκεκριμένη βέργα.
Ένα αλλο σημειο που θέλω να αναφέρω είναι πως το ανθρακόνημα είναι εξαιρετικά καλός αγωγός του ηχου μάλιστα καλύτερος και απο αυτό του ξύλου, είναι απολυτα ακουστικό υλικό (http://en.wikipedia.org/wiki/Carbon_fiber-reinforced_polymer, http://www.carbon-fiber-hood.net/uses-for-cf). Το ανθρακόνημα όπως βλέπετε έχει αντικαταστήσει το ατσάλι και αλλα κράματα μετάλλων γιατί εμφανίζει πολύ μεγαλύτερη ακαμψία με αποτέλεσμα να εμπιστεύονται τις απλες ή εξελιγμένες ποιότητες του, βιομηχανίες κολωσιέων συμφερόντων που φτιάχνουν απο μαχητικά αεροσκάφη μέχρι Formula 1.
Φυσικά δεν υποστηρίζω ότι το ανθρακόνημα αυτό που εφαρμόζω εγώ δεν έχει και μειωνεκτήματα έναντι των άλλων μεθόδων. Όπως για παράδειγμα το υπερβολικά μεγάλο κόστος του εφόσον δεν πρόκειτε για κοινό ανθρακόνημα αλλά για μίξη 3 διαφορετικών ανθρακονημάτων(εξελιγμένων και μη) σε συγκεκριμένες στρώσεις τα οποία για να ασχοληθεί ενα εργοστάσιο με την παραγωγή τους θα πρέπει να έχει κατ’ελάχιστον μια ασυνίθηστα μεγάλη παραγγελεία.
Ίσως αν είχα επιμονή στο αλουμίνιο να κατάφερνα να έχω παρόμοια αποτελέσματα αποφέυγοντας ένα κόστος που δεν είναι ευχάριστο, ωστόσο 2 πράγμα με αποθάρυναν να συνεχίσω στο αλουμίνιο ηταν:
1ον το ότι η εφαρμογή της βέργας μονής ή διπλής διόρθωσης είναι πατενταρισμένη από τις αρχές του περασμένου αιώνα κοντεύει να κλείσει τον 1 αιώνα ζωής και είδα κατόπιν ενδελεχούς έρευνας και επικοινωνίας πως οι αξιόπιστες φίρμες κιθάρας στα καλά τους μοντέλα αυτά που δεν είναι φτιαγμένα στις Ασιατικές χώρες αποφεύγουν πάντα την χρήση της βέργας. Εγώ αυτό το ερμήνευσα ως μια μέθοδο που είναι για εκείνους ξεπερασμένη εχοντας την εμπειρία τόσων χρόνων και σκέφτηκα ότι για να αποφεύγει ο Larive , η Martin , η Gourian και όλοι όσους έχω επικοινωνήσει με τα ιερά τέρατα της οργανοποιίας του Καναδά που φτιάχνουν κιθάρες δεκάδων χιλιάδων δολλαρίων κάτι περισσότερο ξέρουν απο εμένα εφόσον δοκίμασαν την αξιοπιστία της αλουμινόβεργας .
2ον Θεωρώ βελτιωμένη την μέθοδο εκείνη στην οποία δεν χρειάζεται να κανεις καν καποια διόρθωση, βγάζεις το όργανο απο την θήκη και παίζει πάντα κάτω απο οποιοδήποτε συνθήκες. Ας φέρω και ενα απλό παράδειγμα για να το ελαφρύνουμε , καποτε θυμάμαι πως τα ψυγεία χρειάζονταν απόψυξη .Όταν βγήκε η τεχνολογία nofrost δεν έπρεπε να πεταμε ούτε τους ελάχιστους παγους που έβγαζε η καταψυξη και το θεωρώ όχι μόνο εγώ αλλα και ο κοινός νούς ως εξέλιξη εφόσον ελαχιστοποιεί τον κόπο μας δίνοντας το ίδιο αποτέλεσμα.
Ας μου επιτραπεί μια μικρή σκέψη ότι η παράδοση για να παραμείνει ζωντανή πρέπει να εξελίσεται και να παίρνει απο την τεχνολογία οτιδήποτε την βελτιωνει χωρίς να την αλλοιώνει και στην περίπτωση της οργανοποιίας εγώ τωρα που φαίνεται να υποστηρίζω το ανθρακονημα χρησιμοποιώ για την κόλληση των ξυλινων μερων του οργανων σκάφος ,καπακι, φιγούρες , καμάρια μόνο και μόνο αποκλειστικά ψαρόκολλα που θεωρώ αναντικατάστατη εξαιτίας των ηχητικών και άλλων ιδιοτήτων της.
Ελπίζω να βοήθησα στη συμπλήρωση της εικόνας σχετικά με τις επιλογές που υπάρχουν για το μάνικο, λυπάμαι που δεν καταφερα να ειμαι περισσοτερο συντομος ωστόσο ίσως πλατίασα γιατί δεν έχω καμία ευκολία στο πληκτρολόγιο και ο χρόνος μου είναι εξαιρετικα περιορισμένος ώστε να παρακολουθω όπως θα ήθελα τις συζητήσεις του Φορουμ και πολύ περισσότερο να απαντώ ή να συμμετέχω σε διαφορες "αντριπαραθέσεις " άλλωστε δεν νομίζω οτι οι αντιπαραθέσεις είναι αυτό που χρειαζόμαστε για να γίνει μια συζήτηση γόνιμη και να προκείπτουν απο αυτή συμπεράσματα που οφελούν την εξελιξη της τόσο γοητευτικής τέχνης της οργανοποιίας που φαίνεται να αγαπάμε όλοι όσοι ασχολούμεαστε μ’αυτην είτε κατασκευαστές ερασιτέχνες-επαγγελαματιες είτε μουσικοί ερασιτέχνες-επαγγελματίες.
Υ.Γ. Ευχαριστώ τον φίλο και πελάτη Σταμάτη ο οποίος είχε την καλοσύνη να με ενημερώση για το θέμα αυτό του φορούμ και να έχει επιπροσθέτως την επιμονή να πληκτρολογήσει όλο αυτό το μακρύ κείμενο που εγώ του υπαγόρευσα, φαίνεται πήγαινε γυρεύοντας τον ευχαριστώ και πάλι και υπόσχομαι δημοσίος να μην του ξαναφορτωθώ
2 «Μου αρέσει»
Ενδιαφέρουσα τοποθέτηση του κ Σπουρδαλάκη, θα είχε η ενδιαφέρον και η τοποθέτηση και αλλων οργανοποιών
Λοιπον το μπουζουκι εφτασε σημερα.Απιστευτο χαλι.Απο την ζεστη που εφαγε μετακινηθηκε ολος ο ντακος.
Το μανικι θελει τελικα αλλαγμα διοτι κατα την επισκευη του αφαιρεθηκε ενα κομματι και ξανακοληθηκε για να μην ξανασκευρωσει.Πρωτη φορα βλεπω κατι παρομοιο???
Θα καθυστερησω λιγακι την επισκευη διοτι την αλλη βδομαδα θα περασουν ο zabe μαζι με τον guvs για να το δουν και να το παιξουν.Θα προσπαθησω να ανεβασω και βιντεακια για να υπαρχουν ντοκουμεντα πριν και μετα την επισκευη.
Θα συμφωνήσω με τον Χρήστο στο θέμα της βέργας από αλουμίνιο στο ότι μετά από κάποιες χρήσεις, που μπορεί να μεταφράζεται μετά από μερικά χρόνια, η βέργα αχρηστεύεται και για να ξαναλειτουργήσει θα πρέπει να αντικατασταθεί με ότι αυτό συνεπάγεται για το όργανο (ταστιέρα κλπ).
Αυτό από εμπειρία γιατί έχω επισκευάσει αρκετά όργανα που η βέργα τους ήταν άχρηστη.
Στο θέμα όμως της ενίσχυσης με ανθρακονήματα, η λογική αλλά και η εμπειρία μου λένε διαφορετικά πράγματα.
Η εμπειρία:
Έχω φτιάξει κάποιο όργανο με ενίσχυση με 2 βέργες carbon fiber και ο ίδιοκτήτης μετακόμισε στη Σύρο. Σας πληροφορώ ότι όταν μου το έφερε κάποια στιγμή είχε τέτοια καμπύλη το μπράτσο προς τα πίσω, που δυσκολεύτηκα να το επαναφέρω. Βεβαίως, από τότε έχουν περάσει τρία χρόνια και το όργανο δεν έχει εμφανίσει άλλα συμπτώματα σκευρώματος
Η λογική:
Η λογική λέει ότι όταν το ξύλο αποροφήσει υγρασία, και έχει τάσεις σκευρώματος, οι δυνάμεις που αναπτύσσονται είναι τόσο ισχυρές που το υλικό που θα πρέπει να τις συγκρατήσει θα πρέπει να είναι τελείως άκαμπτο. Τελείως άκαμπτο υλικό όμως δέν υπάρχει αλλά ακόμα και αν υποθέσουμε ότι υπάρχει, ο συνδυασμός του με το ξύλο θα δώσει όχι άκαμπτο υλικό. Βεβαίως θα ενισχυθεί ο βαθμός ακαμψίας - σταθερότητας του συστήματος ξύλο - fiber, αλλά δεν θα δώσει απόλυτη ακαμψία. Δηλαδή θα υπάρχουν μικρομεταβολές ανάλογα με τις συνθήκες υγρασίας αλλά ίσως μικρότερες από ότι σε σκέτο ξύλο.
Τελικά όμως, χρειάζεται η βέργα?
Πρίν 3 χρόνια, αγόρασα το μπουζούκι που μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες μου. Το μάνικό του αποτελείται από κομμάτια φλαμουριού αντικολλητά και είναι “ντυμένο” με δύο στρώσεις καπλαμά εξωτερικά. Αγοράστηκε το Φεβρουάριο του 2008 και μεγάλωσε στην απόλυτη υγρασία της Πάτρας με καλοκαιρινά και όχι μόνο διαλλείματα στην απόλυτη ξηρασία της Νίκαιας. Ταξίδεψε στην “νερουλή” ατμόσφαιρα της Bologna και του Bari, υπηρέτησε την μαμά πατρίδα επί 3μηνο στην Αλεξανδρούπολη, πέρασε ένα βράδυ που 'βρεχε στο πορτ-μπαγκαζ, πέρασε ένα 4μηνο στα ύπαιθρα του Θησείου, σε βροχές, υγρασίες και ζέστες και, από τον Οκτώβρη, κατοικοεδρεύει Σύρο. Από τότε που αγοράστηκε, δεν του έχει γίνει καμία περαιτέρω ρύθμιση απο τον “μπαμπά” του και η μόνη του “κουτσουκέλα” ήταν ένα βράδυ στο Θησείο όπου έριχνε κατσικοπόδαρα γιατί οι καρέκλες είχαν τελειώσει και αυτό αποφάσισε να κόψει λιγο την φωνή του.
Διερωτώμαι λοιπόν αν όντως η βέργα χρειάζεται στο όργανο, αλουμινένια ή ανθρακονημάτινη. Η προσωπική μου εμπειρία υπαγορεύει πως είτε είμαι πολύ τυχερός είτε είναι θέμα κυρίως κατασκευής και έπειτα συντήρησης του οργάνου. Οπότε, μήπως η βέργα είναι μια ευκολία της οποίας βέβαια δεν αμφισβητείται η αποτελεσματικότητα αλλά ούτε και η αξιοπιστία των θιασωτών - υποστηρικτών της (ο οργανοποιός που έφτιαξε το δικό μου, έχω υπόψιν μου πως έχει φτιάξει τουλάχιστον 2 με αλουμινένια βέργα, ένα τρίχορδο και ένα τετράχορδο. Το 3χορδο είναι του φίλου Sparus Auratus ενώ το 4χορδο στο Βόλο [ίσως με ένα τενεκέ στον … :092:]) χωρίς βέβαια να είναι επ’ ουδενί καταστροφή του.
Και μια ιδέα. Νομίζω πως ο πλέον αρμόδιος για το πως συμπεριφέρεται ένα όργανο σε ακραίες συνθήκες είναι ο κύριος Λάκης Καρνέζης ο οποίος διαμένει στην Νορβηγία εδώ και 20 χρόνια άρα έχει σύγχρονο μπουζούκι το οποίο έχει υποβληθεί σε δοκιμασία ακραίων συνθηκών. Ίσως ο Admin και ο Άρης οι οποίοι του πήραν την συνέντευξη που διαβάσαμε στην Κλίκα να έχουν τρόπο να επικοινωνήσουν μαζί του και να τον ρωτήσουν περί αυτού.
Νομίζω Στέφανε, -αν θυμάμαι και καλά- , ότι ο Καρνέζης χρόνια τώρα την έχει βγάλει καθαρή,με ένα μπουζούκι κατασκευής ΑΚΗ ΠΑΝΟΥ.
Υ.Γ. Να χαιρετίσω βεβαίως και την παρουσία του καλού μου φίλου ΧΡΗΣΤΟΥ ΣΠΟΥΡΔΑΛΑΚΗ στο φόρουμ.
Μια και είμαι Ακη-Πανικός (τα μυαλά γρανίτα και παραφροσύνη στις κερκίδες), γνωρίζω ότι ο κύριος Λάκης Καρνέζης έχει 3 μπουζούκια κατασκευής ΑΚΗ ΠΑΝΟΥ, τα οποία είναι απίστευτα, από όσα έχω ακούσει. Στην συνέντευξη όμως στην Κλίκα, αναφέρει πώς έχει και από έναν ακόμα κατασκευαστή που δεν αναφέρει καθώς και ένα κατασκευής ΤΣΑΚΙΡΙΑΝ. Το θέμα είναι, για εμένα τουλάχιστον, πως θα ήταν χρήσιμο να μάθουμε πως συμπεριφέρθηκαν τα μπουζούκια στη Νορβηγία αλλά και στα τόσα ταξίδια που έχει κάνει ο κύριος Καρνέζης. Για παράδειγμα, γνωρίζουμε, από αφηγήσεις, πως όσα μπουζούκια πήγαν από Ελλάδα Αμερική κατά την μετανάστευση των μουσικών, σκέβρωναν άσχημα στην αρχή. Αλλά, θα ήταν χρήσιμο να μάθουμε πως συμπεριφέρονται σύγχρονα μπουζούκια σε κλιματικές αλλαγές και, επί του προκειμένου, να μάθουμε εαν η βέργα θα έκανε όντως ευκολότερη την ρυθμισή τους όπως διατείνονται οι θιασώτες της και εαν αυξάνει στην ολική ακαμψία του μάνικου.
Χαιρομαι ιδιαιτερα που παιρνουν θεση κι αλλοι συναδελφοι.Μεσα απο την επισκευη που θα γινει πιστευω οτι θα εξηγηθουν πολλα ειδικα για την βεργα αλουμινιου.
Η σωστη επιλογη βεργας ειναι ισως το βασικοτερο.Αυτο που μπορω να πω σιγουρα ειναι οτι η λειτουργια της δεν σταματαει και δεν χαλαει.Θα εξηγησω αναλυτικοτερα στις επομενες εγγραφες.
μη μου κοροϊδευετε την οργαναρα μου… :019:
Το οργανο είναι ετσι απο αποψη.
Τα παλια είχαν σπαστο καπακι το δικο μου έχει σπαστό μανίκι… :019:
Σε τι σταδιο βρισκομαστε; :085:
Δεν ξερω τι ειχε, αλλα αν γινει ετσι οπως το σκεφτεται ο Παναγιωτης, δεν θα το αναγνωριζεις…
υ.γ: (ειχε παντως λιγο τα χαλια του το καημενο…)
Καλα πως ειναι ετσι το μανικο???:112:
Μιλαμε για ΤΗΝ πατεντα…
Ειναι πτυσομενο-σπαστο μανικι για εργονομια στο κουβαλημα (βλεπε κλαρινο). Για ζουλα καταστασεις οπως κατι ποδηλατα οι σουγιαδες και τα στιλετα…
:):)
Μηπως η χρονολογια κατασκευης ειναι επι Μεταξα και το φτιαξαν ετσι για να το κρυβουν???
Το μπουζουκι το εχω δει και εγω απο κοντα…Πραγματικα η καταστροφη ειναι μικρη λεξη για να το περιγραψει,θυελλα ζημιων και παραμορφωσεων,ταλαιπωρια και γενικα σαν να εχει μεινει ενα ξυλο σαν μπουζουκι…Αυτα…Αναμενω το αποτελεσμα του πειραματος με αγωνια…
Παναγιώτη συγνώμη αλλά έχω απορία…αφού θα ΄χουμε αντικατάσταση μπράτσου πως ακριβώς θα γίνει τώρα με τη μέτρηση του βάρους?έχω την εντύπωση ότι μάλλον το όργανο δεν έκανε για το συγκεκριμένο πείραμα τελικά…
Κατ αρχην να επισημανω οτι η επισκευη του οργανου δεν ξεκινησε ακομη διοτι περιμενα καποιους να το παιξουν και να δουν σε τι χαλι ειναι.
Το οργανο ζυγιζει ακριβως στην μεση.δηλ εαν βαλουμε τον δεικτη στην ενωση μανικου-σκαφους καθεται χωρις να πεφτει αριστερα η δεξια.
Τα ξυλα που θα χρησιμοποιηθουν θα ειναι πανω κατω τα ιδια.
Το μανικο που θα αφαιρεθει ειναι απο φλαμουρι με μια κοντρα στην μεση απο τριανταφυλλια.Εγω θα χρησιμοποιησω σκετο φλαμουρι χωρις κοντρα.
η ταστιερα αποτελειται απο δυο ξυλα.πανω εχει εβενο 3 χιλ και απο κατω 3.5 χιλ οξια.εγω θα χρησιμοποιησω 2,5 χιλ εβενο και απο κατω 4 χιλ βεγγε.
Ετσι οπως τα υπολογισα το βαρος των ξυλων που θα αφαιρεθει ειναι περιπου το ιδιο με αυτων που θα προστεθει.
Με αυτην την λογικη νομιζω οτι το πειραμα εχει βαση και λογικη.
Μεσα στην εβδομαδα θα αρχισω να ανεβαζω φωτο απο ολα τα σταδια της επισκευης.
Γεια χαρά
Θέλω να σταθώ στο σημείο που ελέγχεις τις χορδές και καταλαβαίνεις το σκέβρωμα στο βίντεό σου. Μιας και δεν έχω τόσο “έμπειρο” μάτι να διακρίνω αν το επίπεδο του μανικιού είναι στο ίδιο επίπεδο με το καπάκι, ή το όργανό μου δεν είναι σκεβρωμένο, υπάρχει κάποιος άλλος τρόπος να το καταλάβω αυτό; Πχ με το μέτρημα της απόστασης των χορδών από την ταστιέρα; Ή με κάποιο μοιρογνωμόνιο-καλίμπρα επάνω στο μανίκι;
Ρωτάω διότι μου έχουν πει κατά καιρούς πως οι χορδές στο μπουζούκι μου απέχουν λίγο παραπάνω από το συνηθισμένο από την ταστιέρα. Σε τέτοιες περιπτώσεις χρειάζεται μαζική επισκευή του μανικιού ή με λύσεις όπως χαμήλωμα του καβαλάρη επιτυγχάνουμε κάτι;
Ασχετο-σχετικό με τα μπουζουκια ποιος τα πήρε τελικά αυτα που εφτιαξε ο κ Σταμκος;