Το Γιαρούμπι υπάρχει επίσης σε μια πολύ ωραία οργανική παραλλαγή από την Πρέβεζα, που απ’ ό,τι φαίνεται (το τσέκαρα σε βιντεάκια από αρκετούς κλαριντζήδες και βιολιτζήδες) φέρει τοπικά τον τίτλο Μαριγάμπα!
(Μόλις το ανακάλυψα.)
Συμπλήρωσις:
Βρήκα μια αναφορά στη Μαριγάμπα - πρόσωπο, ενταγμένη στην παρουσίαση της Μαριγάμπας - σκοπού: Καρακώστας Σάκης, Η οργανική μουσική στο Ξηρόμερο: Οργανικές συνθέσεις, Τροπική και μορφολογική ανάλυσή τους (πτυχιακή εργασία), ΤΕΙ Ηπείρου - τμ. Λαϊκής και Παραδοσιακής Μουσικής, Άρτα 2016, σελ. 68-69:
Η Μαριγάμπα όπως αναφέρει και η Δέσποινα Μαζαράκη 96 , ήταν μία βορειοηπειρώτισσα» χορεύτρια την οποία είχε μαζί του ο ηπειρώτης βιολιστής Λάλος Φάκος, ο οποίος έζησε την εποχή μεταξύ 1854-1934. Φαίνεται πώς η Μαριγάμπα, ήταν μία περιζήτητη χορεύτρια την οποία συναντούμε αρχικά στην ορχήστρα του Δημήτρη Κάμψη, προπάππου του Τάσου Χαλκιά και αργότερα στην κομπανία του γνωστού κλαριντζή Νικολάκη Σουλεϊμάνη. Όπως γίνεται αντιληπτό η Μαριγάμπα έχει ένα χορό ή ακόμα και κάποιο τραγούδι στο όνομά της97. Ο συγκεκριμένος σκοπός επιβιώνει ακόμα και σήμερα στο ρεπερτόριο των λαϊκών πρακτικών οργανοπαικτών μόνο λόγω δισκογραφίας.
96 Δέσποινα Μαζαράκη, Το Λαϊκό κλαρίνο στην Ελλάδα, ο.π., σ. 50.
Διορθώνω λοιπόν, δεν ήταν τραγουδίστρια αλλά χορεύτρια.
Στην πτυχιακή γίνεται ανάλυση του σκοπού από δύο ηχογραφήσεις, αλλά ο συντάκτης δε φαίνεται να γνωρίζει το Γιαρούμπι ή να συνειδητοποιεί την ταύτισή του με τη Μαριγάμπα. Το μόνο σχετικό σχόλιο είναι:
Είναι σημαντικό να τονίσουμε, χωρίς να γνωρίζουμε κάτι που να αποδεικνύει του λόγου το αληθές, ότι η Μαριγάμπα είναι πιθανόν να μπήκε και στο ρεπερτόριο μη στεριανών μουσικών και να έφτασε μέχρι τις Κυκλάδες.
(σ. 76).
Αυτό που έχω εγώ να κρατήσω είναι ότι μπορεί μεν σε διάφορες εκτελέσεις του Γιαρουμπιού να αναφέρεται άλλοτε η Μαριόγκα, άλλοτε η Μαριγίτσα, άλλοτε η Μαριγάμπα ή και άλλες, αλλά αν σε μια οργανική εκδοχή του έχει μείνει το όνομα Μαριγάμπα πάει να πει ότι η σύνδεση του σκοπού με το συγκεκριμένο γυναικείο όνομα είναι ιδιαίτερα ισχυρή.