Aπογοήτευση: Πρώτη αποτυχημένη "Οντισιόν"

Σήμερα είχα την πρώτη μου αποτυχημένη “Οντισιον”…
Αγαπώ πολυ το μπουζουκάκι αν και μέχρι τώρα (Λιγο το σχολειο, λιγο το ένα λιγο τάλλο,+ ο ανυπαρκτος δάσκαλος με την λογίκη ενος 40 λεπτου μεθήματος με δασκαλο χωρίς όρεξη)εμεινε πίσω.Γκαζώνοντας λοιπόν τον τελευταίο χρονο μονος μου και ειδικά μέσα στο καλοκαίρι…κατάφερα να βγάλω 2 ωρίτσες προγραμματάκι για το κέφι μου.
Ειμαι πολυ ευτυχισμένος οταν παίζω με αυτο το όργανο αλλα θα γούσταρα τρελά να παίζω σε κόσμο μπροστά…
Ετσι λοιπόν μου είπανε για ενα μαγαζάκι πηγα συστημένος περνοντας μαζι μου ενα προχειρο κιθαρίστα.
Παω και παθαινω 2 σόκ!
1 ειχε ερθει και αλλος μπουζουξης(ο οποιος ήταν τυχαια φιλος με τον κιθαριστα μου οπου και έπαιζαν μαζι συχνα)
2 Ο μαγαζάτορας Λεει το εκπληκτικό
“Απο ρεμπετικα θέλω 5-6 κομματια,τα ρεμπέτικα τα βαριεται ο κοσμος”
ΑΜΑΝ!!!Το μεγαλυτερο μερος αν οχι ολο απο τα τραγούδια που γνωριζω ειναι ρεμπέτικα και έντεχνα"

Το παλικαρι αρχιζει να παιζει(σε σχέση με εμενα που δεν εχω ασχοληθει με κλίμακες τόνους κτ.λ και γενικοτερα απο αποψη τεχνικής τον έβλεπα οτι ήταν καλύτερος) μαζι με τον κιθαρίστα μου οι οποιοι έδεναν παρα πολυ καλα…
να προσπαθώ να βγαλώ τα τραγουδια που έπεζαν και να προσπαθήσω να συγκατήσω το αγχος μου…πεταγα και καμια φραγκοσυριανη,Αραπίνες,κτλ αλλα δεν ήξεραν ουτε τα λόγια…

Ο μαγαζάτορας πηρε το τηλέφωνο μου για να με ειδοποιήσει…αλλα δεν πιστεύω…και να με πάρει τηλέφωνω δεν γούστάρω να βγάλω τοσα τραγούδια που δεν μου αρέσουν και να μπώ σε λογικη ανταγωνισμου εν όψη εξεταστικης…

Συγγνώμη που σας κούρασα…αλλα ήμουν χάλια,με πήρε απο κάτω…
Αποφάσισα να μην το βάλω κάτω αλλα να γραφτω σε καποιο Ωδείο ή να κάνω μαθήματα με Δάσκαλο…Νιωθω καιρο τώτα οτι δεν εξελήσομαι στο οργανο πάνω.
Το θέμα που με προβληματίζει ειναι ποιόν να εμπιστευθώ…Να πάω σε κάποιον γνωστο και Ονομα (π.χ. Θεμης) ή σε καποιο Ωδειο της Γειτονιάς μου???

Ελπιζω να μην με παρεξηγησεται και να καταλαβετε…
Ευχαριστώ εκ των προτέρων
Αλχημιστής

Φίλε Αλχημιστή
πολύ καλά έκανες και έγραψες σχετικά με την σημερινή πραγματικότητα που φαντάζομαι πολλοί μουσικοί από μας εδώ μέσα την έχουμε ζήσει από πρώτο χέρι…
Ακου λοιπόν μιά γνώμη,και αν θες πράξε αναλόγως:
Πρώτον,μην πτοείσαι από τυχαίες καταστάσεις και αλλοπρόσαλλους μαγαζάτορες,αν το λέει η ψυχούλα σου προχώρησε ολοταχώς με το όργανο και θα δεις εν καιρώ πως όλο και κάπου θα σε βγάλει. Παρ΄’ολη τη σημερινή κατάντια που την τρώμε στη μάπα καθημερινά,υπάρχουν ακόμα ευτυχώς και στέκια και αξιοπρεπείς μαγαζάτορες που θα γνωρίσεις ψάχνοντας και από φίλους. Σε τελική ανάλυση,κάνε αυτό που κάνω και γώ και πολλοί άλλοι,
παίξε για πάρτη σου και για όσους αγαπάς,αυτό δεν πληρώνεται με τίποτα.
Ομως με λίγη καλή εξάσκηση και τύχη σ‘ότι αφορά τους μελλοντικούς σου συνεργάτες, θα βρεθεί και δουλειά.
Δεύτερον,ό,τι ισχύει για το πρώτο ― και μην τα παρατήσεις,ιδιαίτερα αν αγαπάς το ρεμπέτικο, που αντίθετα με εκείνον τον κύριο το βαριούνται μόνο κάτι περίεργοι…αρχαιοκάπηλοι (που ακούνε π.χ, αΗδούς όπως Πλούταρχο, Αντύπα, Νότη Μπότσαρη,Μπουμπουλίνα Νικολακοπούλου,και δεν συμμαζεύεται)

Νικόλας ο ψαράς

Σε ευχαριστώ ρε φίλε ήδη νιώθω καλύτερα

Όταν έχεις ένα θρασύ κτήνος που αφενός δεν σκαμπάζει τι είναι τα ρεμπέτικα και αφετέρου δεν είναι σεμνός το σωστότερο θα ήταν να τον παίρνεις στο ψιλό. Αν ήσουν θρασύς κι επιθετικός θα απαντούσες “Τι θα παίξουμε προσχολικής ηλικίας, Άγαλμα, Ευδοκία?” ή “Πω Πω αδερφέ πως τα βαριέμαι αυτά, όλοι τα ίδια παίζουν” ή “Τουριστίκ σουβλάκι, Ζόρμπα και τζατζίκι φίλε γιόκ, έχει Αλβανούς και Ρουμάνους με ακκορντεόν και σπαστά ελληνικά καταπληκτικούς” ή “Μπουζουξής είμαι ρε φίλε, αυτά τα τσιγκολελέτα βρές άλλους να τα πούνε” ή “Το αγριολούλουδο μου το έχουν ζητήσει 16.000.867.098.456 και κάτι ψιλά φορές, αν τους άκουγα δεν θα έμενε χρόνος να μελετήσω τίποτε άλλο οπότε την κάνω”.Δεν χρειάζεται να ασχολείσαι, θα βρείς μια παρέα να παίξεις για την πάρτη σου, να γουστάρετε πρώτα. Εξάλλου όπως βλέπεις όλοι οι ξεχωριστοί, ότι και να παίζουν θα βρούν κάπως έναν χώρο έκφρασης και ένα ακροατήριο. Τζαζίστες παίζουν σε κλαμπάκια, ο Πετρολούκας, ο Ψαραντώνης, κομπανίες με σμυρναίικα ρεμπέτικα, παραδοσιακά, όλες οι μειονότητες έχουν κάπου τελικά να στεγαστούν μουσικά. Δεν βάζεις το κεφάλι κάτω, κάνεις αυτό που γουστάρεις και δεν γίνεσαι κρέμα καραμελέ επειδή θέλει ο επιχειρηματίας να παίζεις τα “γνωστά”. Μεράκι να υπάρχει και όλα θα γίνουν. Υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές- επιχειρηματίες κερδισμένοι και ουχί κολλημένοι, που βάζουν μουσικούς μερακλήδες κι όχι γλάστρες με όργανα. Αλίμονο αν τα “προγράμματα” τα διαμόρφωναν οι επιχειρηματίες και οι “μαέστροι” μόνο.

Τές πά ηταν η πρώτη μου φορά γι’αυτό ψάρωσα…
Ισως να είναι καλύτερα έτσι δεν ξέρεις καμια φορά…
Παντώς εκεινη την ωρα αισθανεσαι άβολα…και να πείς οτι παίζω ρε φούστη μου κατι Ρεμπετικα άγνωστα για πολυ ψαγμένους να πω παει και ερχεται…
αλλα εγω ο φουκαράς παίζω γνωστα κομμάτια…
Δεν πειράζει…πέρνω το μπουζουκάκι μου και φεύγω

Μη σε χαλάει φίλες Αλχημιστή η βλακεία των ανθρώπων αυτών. Πρέπει να παίζεις ό,τι γουστάρεις με μανία. Είναι δύσκολο το επάγγελμα αυτό τη σήμερον ημέρα, ειδικά αν ξεχωρίζεις και δεν είσαι στη μάζα. Ο Παναγιώτης ο Κωτσοβίλης που σου απάντησε προηγουμένως κάτι ξέρει. Πάντως εμείς είμαστε εδώ. Όταν βρεις το μαγαζάκι σου βάλτο στο φόρουμ για να το επισκεφτούμε.

Παιδια ευχαριστώ πολυ για τις ενθαρυντικές σας απαντήσεις…πραγματικα βοηθήσανε.
Ευτυχώς ή δυστηχώς η δουλειά μου δεν ειναι το μπουζούκακι (φοιτητής ειμαι)
οπότε θα αργήσω να ψαχτώ για δουλειά εν όψη εξεταστικής…
Πάντως θα χαρώ πολυ να έρθω εγω σε κάποιο μαγαζί που δουλευει κάποιος για να παρακολουθήσω αλλα και να σας γνωρίσω

Αδερφέ δέχομαι πλήρως το αυθόρμητο της απάντησης αλλά διαφωνώ πλήρως με κάποιες από τις απόψεις των προλαλησάντων. Μην πέσουμε στην παγίδα της “άριας φυλής” των μουσικόφιλων. Δεν έχουμε το αλάθητο κριτίριο. Καλά είναι να ακούμε και τα γύρω - γύρω. Αποκτάμε πιο “σφαιρική” άποψη. Καλό είναι να δίνουμε χώρο και σε άλλους από τη στιγμή που ζητάμε ή απαιτούμε τον δικό μας χώρο. Να κατανοούμε τις ανάγκες των άλλων χωρίς κατ’ ανάγκη να συμφωνούμε. Τι να κάνουμε άλλωστε; Άλλοι “στρώνουν” κεφάλι με “λουλά” και άλλοι με “χάμπουργκερ”. Είναι θέμα επιλογής, παιδείας, κουλτούρας κλπ. That’s life man! Συνέχισε να μην είναι η “δουλεία” σου το μπουζουκάκι. Αυτό είναι ελευθερία. Σε τελευταία ανάλυση σ’ όποιον αρέσουμε για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε.

Φίλε Αλχημιστή, έχεις την ατυχία να αγαπάς πολύ το μπουζουκάκι σου σε “καιρούς χαλεπούς”.
Κάποτε -οχι πολύ παλιά, 15ετία και βγάλε- δεν χρειάζονταν ούτε ωδεία ούτε δάσκαλοι για να μπορείς να κάνεις ενα νυχτοκάματο.
Μιλώ για τότε που με χαρά τους σε δεχόταν ενα ταβερνάκι, μια ψησταριά, μαζί με την παρέα σου, να παίξεις και να τραγουδήσεις.
Η δουλειά έφερνε τη γνώση και “ψηνόσουν” και στο όργανο και στη φωνή.
Τότε που τα ρεμπετάδικα ήταν στην ακμή τους και το μικρότερο νυχτοκάματο ήταν 35.000 δρχ. μια ταβερνούλα σου έδινε άνετα 5.000-10.000 + μεζέ για δυο ωρίτσες πρόγραμμα.
Αν ήθελες τότε να βρείς δουλειά, η κατάσταση στηνόταν ως εξής : Πήγαινες ας πούμε με τον κολλητό σου κιθαρίστα και την παρέα σου την αβανταδόρικη πεντε έξι φορές και έτρωγες και έπινες και έπαιζες, και αφού “τεχνηέντως” έκανες “τζέρτζελο” στο μαγαζί, σου γινόταν και η πρόταση της δουλειάς επι πληρωμή.
Δυστυχώς, αυτά δεν ισχύουν πια. Στη μικρότερη ταβέρνα, πας πλέον με “οντισιόν”. Γενικός κουμανταδόρος ο “αφεντικός” που για να μη χάσει τη στρωμένη πελατεία του, καθορίζει και το πρόγραμμα. …και βάρδα να μη έχει καβαλήσει και κανένα καλάμι, εκεί να δεις γέλια.
Που θέλω να καταλήξω? Πως συμφωνώ με το φίλο που λέει πως απόλυτη ελευθερία είναι να μη σε ταίζει το μπουζούκι. Θες δεν θες, θα κάνεις παραχωρήσεις είτε είσαι άριστα καταρτισμένος στο όργανο, είτε όχι.
Αν έχεις όμως τη δουλίτσα σου τη πρωινή να σε ταίζει, τότε μπορείς να κάνεις τα κέφια σου -μετα απο πολύ ομολογουμένως ψάξιμο- σε κάποιο μαγαζί που τα καλάμια τα έχουνε, αλλά μόνο για το ψάρεμα.
Οσο για τα ωδεία? Κάνε την έρευνά σου και όπου δείς “ζεστασιά” μπές.
Επιχειρήσεις είναι και αν δούν πως περπατάς λίγο πιο μπροστά, θα σε φρενάρουνε να γυρίσεις πίσω στη σελίδα 3. Πρέπει να βγούνε οι χρονιές…βρε αδελφέ:108: .
…και επειδή η δουλειά αυτή με έχει κάνει επιφυλακτική, να μη έχεις εμπιστοσύνη ούτε στα παπούτσια σου. Ποιός μου λέει πως ο “πρόχειρος” κιθαρίστας που πήρες, δεν ήταν και τόσο “τυχαία” φίλος με τον μπουζουκτσή που βρήκες εκεί. Αλλιώς θα πρέπει να είχε πολύ θράσος ο μαγαζάτορας να καλέσει για οντισιόν δύο μπουζουκτσήδες ταυτόχρονα.
Ευχομαι καλά αποτελέσματα στην εξεταστική σου και μια καλή πορεία σε ότι αγαπάς.

…γιατι απο τότε που βγήκανε τα φειμστόρια κατι μου λεει πως ο κόσμος νομίζει οτι είναι εύκολο πράγμα να τραγουδάς???

Κυριακή, μιας και την έφερες την κουβέντα εκεί (στα φεϊμστόρια), θα πω κάτι για τους νεώτερους. Αυτούς που δεν πρόλαβαν ακόμα να καβαλήσουν το καλάμι, γιατί οι καλαμοκαβαλάρηδες δεν θα καταλάβουν τίποτα.
Η αρένα θέλει μονομάχους και το κοινό, η κερκίδα, ο όχλος εκστασιάζεται την στιγμή της αποκαθήλωσης. Είναι η μόνη στιγμή που αποκτά δύναμη και λόγο.
Αυτή τη στιγμή που γράφω στην τηλεόραση επιλέγουν αυτούς που θα ρίξουν στα λιοντάρια.

Δεν έχεις άδικο, laryp, είναι να τους λυπάται η ψυχή σου.
…και μη απαντήσει κανείς οτι αφού είναι ψώνια καλά να πάθουν.
Λίγο πολύ όλοι την έχουμε τη ψωνάρα μας. Αλλος εδώ άλλος εκεί…
Το χειρότερό μου ως άνθρωπος είναι να βλέπω όλους αυτούς στην οντισιόν και τον εξευτελισμό τους απο τη τριάδα όταν κάτι πάει στραβά.
Το χειρότερό μου ως τραγουδίστρια? Να υπάρχουν παιδιά που μπορούνε να “δώσουν” στο καλό τραγούδι και να τα μετατρέπουν σε σκυλοτραγουδιστές της βιομηχανίας της πίστας.
Δεν είναι τυχαία η εκπομπή αυτή. Θα μπορούσε να έχει τίτλο, “Μάθετε να ξεφτιλίζετε και να εξευτελίζεστε, κάντο και εσυ, μπορείς”.
Οσο για τον όχλο? Πάλι την ίδια ερώτηση θα κάνω, “γιατι απο τότε που βγήκανε τα φειμστόρια ο κόσμος νομίζει πως είναι εύκολο να τραγουδάς?”
Εξυπνα πράγματα πάντως. Κάποτε δοκιμάζονταν τα τραγούδια στην αρένα, τώρα δοκιμάζονται οι τραγουδιστές. Τραγουδήστε, σταματήστε, κοπήκατε…Να μη χάνουμε χρόνο και χρήμα!!!

Mε το καλό να τελειώσω την εξεταστική μου που με πιέζει και μετά θα ψαχτώ με τα Ωδεία…εχω να πιασω με την κωλοεξεταστική αρκετο καιρό το μπουζουκάκι

Omws den kserw pou pame me ola auta kai pou tha ftasoume…
Isws na prepei na ksanaerthei i “logokrisia” i kati allo (den kserw pia ti na pw)…
Mallon apo dw kai pera tis tabernes na tis anoigoune atoma pou den tha theloun oikonomiko ofelos i oti allo , alla to tragoudi tha theloune na diatirisoune…

Πολύ μελόδραμα δεν έγινε το θέμα ρε παιδιά; Όποιος δεν θέλει να πάει στα καραγκιοζιλίκια αυτά, δεν πάει. Τέλος.

Τώρα που θα καταντήσουμε κλπ, αυτή είναι μεγάλη κουβέντα αλλά ο κύκλος μας, οι φίλοι μας και οι οικογένειες μας ελπίζω κάπου αρκετά καλύτερα. Οι υπόλοιποι αφού αυτό τους αρέσει ας το συνεχίζουν. Δεν κατάλαβα δηλαδή τί πρέπει να κάνουμε εκτός να μη παρακολουθούμε τις εν λόγω φόλες.
Αφού ανέχονται και μόνο ν’ ακούνε τη φωνή του Μικρούτσικου τί να πεί κανείς. :079:

Όσο για τον φίλο Αλχημιστή, είμαι σίγουρος ότι μόνο καλό του έκανε η “αποτυχία” στην ακρόαση, όπως έχει ήδη διαπιστώσει και ο ίδιος. Προσωπικά Αλχημιστή, είμαι κατά του ωδείου και υπέρ του καλού δασκάλου, αλλά αυτό είναι καθαρά θέμα δικής σου επιλογής.

ΥΓ: Κυριακή, δυστυχώς από τότε που προβάλλονται τα φείμ-στόρι κλπ μάπες είναι όντως εύκολο να τραγουδάς, αν αυτό που ακούγεται σ’αυτά μπορεί να εννοηθεί τραγούδι. :092:

:106:
Οπωτε ειναι πες μας με μεγαλη μου και απο πλευρας μου χαρα να σε επισκευτω και να σε θαυμασω
Μην σε παιρνει απο κατω, …τα χουμε φαει στη μαπα …
Μια σοφη κουβεντα ,απο καποιο ρεμπετη ,οταν με περνε το παραπονο ,ασε καλητερα να μην ανοιξω το κουτακι ,
μου ελεγε
Μαρινακι μηπως εχασες το μαχαιρι σου ; μην το ψαχνεις ειναι καρφωμενο στη πλατη σου …μην κρατας κακα στοιχεια ,:093: προχωρα με αισιοδοξια και οπως λεω παντα θετικοτητα…:230:υπαρχουν και καλα παιδια και σωστοι συναδερφοι ,που ειναι αντρες :089:
εχει μπει και η μοδα του στρινγκ και οσο ναναι κατι αλλαζει στις συμπεριφορες …:019:εσυ απτοητος να κανεις αυτο που αγαπας , θα ερθουν και καλες στιγμες …:088:

Μαρίνα καλό είναι να κοιτάς πότε ξεκινά μια κουβέντα. Το θέμα αυτό άνοιξε το 2006. Έχουν περάσει 3 χρόνια από τότε.

Αγαπητέ ασχολήσου με το όργανο,βρες ενα παληκάρι να έχετε τα ίδια γούστα και να παίζει κιθαρίτσα,βρείτε ένα στέκι να παίζετε με το κρασάκι για την πάρτη σας και όλα θα έρθουν με την σειρά τους δυστηχώς όλοι εμείς στο forum τα έχουμε αντιμετωπίσει αυτά ουκ ολίγες φορές δεν τα παρατάμε γιατί αγαπάμε την μουσική που παίζουμε και ευτυχώς δεν είμαστε μόνοι μας.Καλή δύναμη και καλή μελέτη

Φίλε Γιώργο, όπως είπα και στη Μαρίνα καλό είναι να κοιτάς πότε ξεκινά μια κουβέντα. Το θέμα αυτό άνοιξε το 2006. Έχουν περάσει 3 χρόνια από τότε.

Τι θα παίξουμε προσχολικής ηλικίας, Άγαλμα, Ευδοκία?" ή “Πω Πω αδερφέ πως τα βαριέμαι αυτά, όλοι τα ίδια παίζουν” ή “Τουριστίκ σουβλάκι, Ζόρμπα και τζατζίκι φίλε γιόκ, έχει Αλβανούς και Ρουμάνους με ακκορντεόν και σπαστά ελληνικά καταπληκτικούς” ή “Μπουζουξής είμαι ρε φίλε, αυτά τα τσιγκολελέτα βρές άλλους να τα πούνε”

file tritsimpida , αν εχεις την καλοσύνη σύστησέ μου στην β’ πειραιώς ενα μαγαζάκι που να ακούσουμε αυτα τα χιλιοπεγμένα που λές , εδω και ενα χρόνο αντιμετωπίζω ρεμπετο παίχτες
κολλημένους με τα άγνωστα τραγούδια , ναι συμφωνώ , έχει άγνωστα τραγουδάρες ,μέσα είμαι
το ‘‘ντράγκα ντράγκα’’ ‘’ ματσαράγκα ή ‘‘πίσω απο την παράγκα’’,όμως φίλε μου μου χτυπά στα νεύρα ,καλά τραγούδια είναι απλώς καλά ‘’’’’’’’ και δεν σου μιλάω για την Προύσσα,για το Ερηνάκι, μη χειρότερα θεέ μου ,την πειραιώτισσα [οχι την ομορφη] απλά πράγματα ,την άτακτη ,το παραπονιάρικο,αντιλαλλουν οι φυλακές ,ο πολυτεχνίτης κ.λ.π οπου τα ζητάω δεν τα ξέρουν ,
η απάντηση που παίρνω είναι παίζουμε ψαγμένα ,όχι ρε φίλε πληρώνεσαι για να παίζεις και οχι για την πάρτη σου ,παίξε 10 τραγουδάκια να φτιαχτείς ,αλλα είμαστε και μείς εδώ …
τελευταία εμπειρία στο λέων στον πειραια ,μια τραγουδίστρια , μπουζούκι και κιθάρα,οτι έσωσε η κοπέλα ,κανεις δεν γέλασε , κανεις δεν μίλησε, καμια επαφή με το περιβάλον ,οτι του ζήτησαν δεν έδωσε καν σημασια ,και αναφερομαο στον μπουζουκτζή γιατι αυτος εκανε κουμάντο ,παράδειγμα,2 λεπτά το τραγούδι 7 λεπτά το ταξίμι , και ξανά και ξανά και ξανά σε όλα τα τραγούδια ,αρχ΄ή με ταξίμι στη μεση ταξίμι , στο τέλος ταξίμι ,έλεος πια …
ακούσαμε τα τσιτσάνεια και ολη την βόρειο αφρική χότζας ,αλγέρι,μιναρέδες , αραπίνες , νυχτες μαγικές ,μαντουβάλα,νυχτερίδες και αράχνες ,βρυκολακιάσαμε πιά
φίλε μου θα το γυρίσω στα σκυλάδικα , αναθεωρώ σιγά σιγά αυτούς που κορόιδευα οτι πάνε για φραμπαλά και για μπανιστήρι, αυτοί τελικά διασκεδάζουν ,δεν σαλτάρουν ,
γιαυτο σου λέω αν εσυ βρίσκεις τέτοια μαγαζιά να προτείνεις γιατί βαρέθηκα να ακούω την μόδα της εποχής ,τα ψαγμένα και τα άγνωστα ,που τα περισσότερα δικαίως μείναν άγνωστα .

Κώστα, δεν μπορώ να καταλάβω τελικά που κυμαίνονται τα μουσικά σου γούστα…
Τρια μηνύματα έχεις γράψει και στα 3 αναφέρεσαι στην ίδια επιθυμία σου, που ν’ακούσεις δηλαδή ‘‘χιλιοπαιγμένα’’ τραγούδια (ακόμα και σ’αυτό εδώ το θέμα που είναι αρκετά παλιο).
Από τη μια λοιπόν λες οτι θες τα Δαχτυλίδια και την Παξιμαδοκλέφτρα και από την άλλη απαξιείς το Ειρηνάκι και την Προύσσα αλλά και τα ‘‘τσιτσανικά’’ που αναφέρεις που για μένα κατατάσονται στην ίδια κατηγορία των ‘‘χιλιοπαιγμένων’’ τραγουδιών…
Από τη μια πάλι δε θέλεις τους επαγγελματίες μουσικούς γιατί όπως λες είναι ‘‘δήθεν’’ και ενώ τους πληρώνεις παίζουν για πάρτη τους και προτιμάς παρέες που θα παίζουν χύμα…και που σίγουρα όμως θα είναι για την πάρτη τους!

Μέχρι τώρα νόμιζα πως είχαμε πρόβλημα να βρούμε μέρη που θ’ακούσουμε αυτά τα ‘‘δήθεν ψαγμένα και βαρετά τραγούδια’’ …Κάνε μια βόλτα από του Ψυρρή και αν δε βρεις και εκεί αυτό που θες, ε δε βλέπω άλλη λύση από τα να φτίαξουμε μια ορχήστρα για πάρτη σου!:112:

Και κάτι ακόμα, έχεις στο προφίλ σου αγαπημένο συνθέτη το Μάρκο (!) αλλά λες ότι θαρχίσεις να πηγαίνεις στα σημερινά <<μπουζούκια>>:079: δηλαδή σκυλάδικα που ο καθένας πάει για να δει και όχι για να ακούσει. Εκεί δεν παίζουν Μάρκο όμως φίλε μου. Φυσικά η μουσική σου προτίμηση είναι δική σου δουλειά και δε με αφορά αλλά αυτά που λες είναι λιγάκι αντιφατικά.:026:

Υ.Γ. Κατά την ταπεινή μου άποψη, η ματσαράγκα είναι τραγουδάρα.:089: