1913 - 1919 | Αμυνήται

Χαίρομαι που ανοίγει πάλι αυτή η ενότητα, από την οποία τόσα πολύτιμα στοιχεία ήρθαν στο φως.

Εύχομαι ολόψυχα, Κώστα μου, να ολοκληρώσεις αυτή τη δουλειά, πρώτα – πρώτα για να δικαιωθεί ο αγώνας και οι κόποι σου !!!

Αλλά, και για εμάς, που θα έχουμε την τύχη να διαβάσουμε πια μια ολοκληρωμένη μαρτυρία – αφήγηση για τα γεγονότα αυτά και να δούμε επίσης ένα κανονικό – όχι κουτσουρεμένο – ντοκυμαντέρ.

Με το καλό και καλή σου δύναμη !!!

Σ΄ ευχαριστώ πολύ, το είχα βρει τότε και είναι αυτό εδώ: http://collectionarme.voila.net/gaulois.htm

Μπραβο συνεχισε,να μαθαινουμε ιστορια!

Στον επόμενο “Ευρωπολίτη” που θα κυκλοφορήσει πριν τις γιορτές, θα παρουσιαστεί ένα άρθρο μου για την ηχογράφηση PK 999 στις 17.7.1917 στο Γκόερλιτς (Γκέρλιτς, Görlitz)… Και φυσικά θα το ανεβάσω στο Φόρουμ σαν PDF.
Και επειδή για κάποιους λόγους παρακολουθώ κάθε Τρίτη στο Πανεπιστήμιο Μπόχουμ τον Prof. Dr. Haller στο μάθημά του Sozialanthropologie / Feldforschung, σας επαναλαμβάνω πως τονίζει τα τρία αυτονόητα: Η παρουσίαση στοιχείων, χωρίς αναφορά στην πηγή τους είναι 1. παράνομο 2. ανήθικο 3. όχι έγκυρο.

Η λέξη κλειδί της ιστορίας των Ελλήνων του Γκόερλιτς (Γκέρλιτς, Gφrlitz) είναι για μένα η λέξη “Διχόνοια”. Ήταν και το μόνο πράγμα που είπα, εκείνο το βράδυ της προβολής στο Γκαίτε, όπου μπροστά μου και σε θέση τερματοφύλακα, είχε πιάσει θέση ο τότε διευθύνων της ΕΤ Κ. Σ., ώστε με μπλονζόν να μου πάρει το μικρόφωνο σε περίπτωση που απαντούσα σε ενοχλητικές ερωτήσεις ή σε ερωτήσεις, που, ενώ μόνο εγώ μπορούσα να απαντήσω, έπρεπε να απαντήσει το πάνελ των ειδικών που είχαν μαζέψει στη σκηνή.

  • Στην τρίτη φωτογραφία βλ. τον Φρανκ την Ιωάννα Κλειάσιου και τον Αιγαίο

Τώρα σας παραθέτω, την απειλή εκ Βερολίνου, όπως αυτή διατυπώθηκε μέσω δικηγόρου το 2007 και με λίγα λόγια για όσους δεν ξέρουν γερμανικά, μου λένε πως δεν καταλαβαίνουν γιατί αρνήθηκα την προβολή της ταινίας στο Βερολίνο (της ταινίας στην οποία είμαι ο ερευνητής, ο συμπαραγωγός και ο έχων την ιδέα της πραγματοποίησής της!!!), στην οποία δεν με κάλεσαν και στην οποία ήθελε να προλογήσει ο Αλεξάτος, ανακοινώνοντας ταυτόχρονα την πρόθεσή του να γράψει ένα βιβλίο για το θέμα, χρησιμοποιώντας σαν βάση την ταινία και την έρευνά μου, χωρίς καν να με αναφέρει!!!, όπως και έκανε).

…Im όbrigen mφchten wir darauf hinweisen, dass Herr Alexatos im Namen von Herrn Kouvelis
vom Veranstalter „Exantas e.V.“ wegen der Vorfόhrung in der griechischen Kulturstiftung sich
όber das Gesprδch mit Ihrem Mandanten sehr verδrgert gezeigt hat. Warum Ihr Mandant seine
Zustimmung zu dem Screening am15. Mai 2007 anlδsslich der Buchankόndigung verweigert, ist
weder ihm noch meinem Mandanten deutlich geworden. Ich bitte daher, bis ebenfalls Ende der
Woche den wichtigen Grund fόr diese Verweigerung darzulegen. Andernfalls wird mein Man-

  • 2 -
    dant gerichtliche Schritte erwδgen mόssen, denn das Screening ist im Hinblick auf Vermark-
    tungschancen des Films sehr wichtig, eine grundlose Verweigerung der Zustimmung daher nicht
    nur vertragswidrig, sondern unter Umstδnden schadensersatzauslφsend.
    Mit freundlichen kollegialen Grόίen
    Irene Schlόnder
    Rechtsanwδltin

Στο δικαστήριο που πράγματι ακολούθησε στο Βερολίνο (γιατί δεν έκανα πίσω), έχασαν την υπόθεση! “Φυσικά”, έλεγα τότε, “αφού έχω δίκιο και είναι ξεκάθαρο… με κλέβουν και μου κάνουν και μήνυση”… αλλά ο δικηγόρος μου είπε, “Άλλο δικαιοσύνη και άλλο απόφαση δικαστηρίου”.

Όπως καταλαβαίνετε η λέξη “διχόνοια” συνεχίζει να είναι το πρόβλημά μας αλλά σε αυτήν την ιστορία, δεν ανήκω στους αναξιοκρατούντες, τα λαμόγια, τους κλέφτες και τους ψεύτες, που (ως γνωστόν) στην αναμπουμπούλα χαίρονται!

Διαβάστε στον ΕΥΡΩΠΟΛΙΤΗ Δεκεμβρίου το αρθράκι μου για το ιστορικό τραγούδι “Γιαννάκης Καλλάρης”, τραγουδισμένο στις 17.07.1917 στο Γκοέρλιτς (Görlitz) από τον Στρατιώτη Βασίλειο Σκούρα, ετών 24 τότε από την Σκριπού (Ορχομενός) Βοιωτίας.
Μην μπερδέψετε (διαβάζοντας) τα διαφορετικά ονόματα (τίτλους τραγουδιών), “Γιαννάκης Καλλάρης” και “Γιαννάκης Καραλής”.
Όπως θα δείτε και ως προς τις πηγές μου, αναφέρω τους πάντες (ακόμα και πληροφορίες που πήρα μέσω του φόρουμ):slight_smile:

Κώστα αυτό το τραγούδι που μπορούμε να το ακούσουμε; (αν μπορούμε).

Σου έστειλα π.μ.

Να συμπληρώσω πως τα “έμμετρα αφιερώματα στη ΙΙ Μεραρχία…” και τον Κων/νο Καλλάρη, που αναφέρει η κυρία Μαρία Καλλάρη στην επιστολή της, μπορεί κάποιος να τα διαβάσει εδώ:

  1. Εμβατήριον Καλλάρης
  2. Ανδρέας Ι. Βλάχος
  3. Εμβατήριον
  4. Ανδρέας Ι. Βλάχος
  5. Ανδρέας Ι. Βλάχος
  6. Ο Θρήνος Του Αλή Πασά

*Το έρθρο θα δημοσιευτεί και στα γερμανικά τον επόμενο μήνα.


Για τους γερμανομαθείς και γερμανόφωνους αναγνώστες του φόρουμ.

Η φωτογραφία είναι από το αρχείο του BBC “Το πέρασμα του Ελληνικού Στρατού το 1913 στα στενά της Κρέσνας, στα σύνορα με την Βουλγαρία”

http://www.europolitis.eu/index.php?option=com_content&view=article&id=1224%3Aein-lied-eine-geschichte-qgiannakis-kallarisr-pk-999-1-die-griechen-vom-goerlitz&catid=62%3Aansichten-themen&Itemid=86&lang=el

Ερωτηση μια και κυριοτερη .Φωτογραφία του Καλαμαρα με το μπουζουκι ,εχει σωθει?

Όχι. Η μοναδική φωτογραφία (καταπληκτική μεν αλλά μοναδική), που υπάρχει από τις ηχογραφήσεις στο (Γκοέρλιτς/Γκέρλιτς/Goerlitz), είναι αυτή του κρητικού Μιχάλη Πολυχρονάκη με την λύρα του, στην ηχογράφηση με τις δυο μαντηνάδες (PK 1003/1,2). Αυτό βεβαιώνει και το Εθνολογικό Μουσείο Βερολίνου. Η φωτογραφία αυτή είχε ανέβει (για πρώτη φορά) στο φόρουμ σε καλή ανάλυση, επ΄ευκαιρία της προβολής του Ντοκιμαντέρ “Goerlitz, die Griechen und die geheime Kommission”, στα πλαίσια του “REMPETIKO” SESSION 33 (20.04.2007) στο Bochum. Έκανα λάθος, ανέβηκε στις 12.10.2006

Κωνσταντίνε, μόλις κυκλοφορήσει το βιβλίο σου, θ`αγοράσω δύο
τεμάχια και από τώρα ξέρω που θα τα δωρίσω !!!

Μπράβο πάντως, χαρά στο κουράγιο και την υπομονή σου !
Νιώθεις άβολα με τα μπράβο διάβασα κάπου, μα για τον καλλιτέχνη
χαρά και “αμοιβή”, είναι το χειροκρότημα !
Αποτελεί αν θες ένα είδος τροφής της ανθρώπινης ματαιοδοξίας μας,
όχι αρρωστημένης απαραίτητα, απλά να παλεύεται …

Και κάτι τελευταίο, δίνεις στον αναγνώστη πληροφορίες για γεγονότα
ιστορικά, από μια άλλη σκοπιά ενδεχομένως και χαίρεται κάποιος
να σε διαβάζει, μαθαίνοντας κάτι καινούργιο !
Επίσης άριστη εντύπωση κάνει σε όποιον σε συναντά, η “μανία” της
έρευνας και η ακρίβεια που απαιτείς στην καταγραφή όλων αυτών !!!

Χάρηκα πολύ που σε αντάμωσα …

Πελαγία, σου αφιερώνω την επόμενη φωτογραφία για τα καλά σου λόγια.:slight_smile:

Είναι λεπτομέρεια από μεγαλύτερη φωτογραφία γλεντιού στο στρατόπεδο (Lager Moys), το οποίο βρισκόταν ανατολικά της πόλης του Γκοέρλιτς (Γκέρλιτς/Goerlitz) και έχει μουσικό ενδιαφέρον.

Βλέπουμε στη σειρά 3 μουσικούς με αρμόνικα, έναν με μαντολίνο κι έναν με κλαρίνο. Παρατηρούμε ότι απαραίτητο στοιχείο στην τεχνική της αρμόνικας ήταν το τσιγάρο… Για το μαντολίνο, μάλλον όχι … Ε, κλαρίνο καπνίζοντας, κομματάκι δύσκολο:)

Goerlitz-mousikoi.jpg

Νομίζω ότι όλοι σου οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ που μοιράζεσαι τόσο γενναιόδωρα όλα αυτά τα απίστευτα ευρήματα σου με το φόρουμ μας! Ομολογώ ότι εδώ διάβασα για πρώτη φορά αυτή την ιστορία που με γοήτευσε αφάνταστα και παρακολουθώ με ανυπομονησία κάθε νέα σου δημοσίευση!

Επειδή βλέπω ότι αρκετούς από το φόρουμ τους ενδιαφέρει φωτογραφία μπουζούκι / ταμπουράς, εποχής, ανεβάζω αυτή την φωτογραφία, η οποια είναι λεπτομέρεια από το Βιβλίο:

“Αθηνα 1839-1900 φωτογραφικές μαρτυρίες”
Μουσείο Μπενάκη


“Χωρικός από τη Ρούμελη, γύρω στα 1880”
, πρέπει να είναι και η πιο παλιά απ ό,τι γνωρίζω…Tambouras 1890.jpg

… Και μιά “αδέσποτη” φωτογραφία με τίτλο “Ωραιόκαστρο 1916”, άκρως εντυπωσιακή!

Η συσκευή ηχογράφησης (και των Ελλήνων στο Goerlitz το 1917), σε υπαίθρια ηχογράφηση κραυγής ελέφαντα (!) το 1925 (περιοδεύον τσίρκο στην Γερμανία)
mhxanh-hogrfhshs.jpg

Συγγνώμη για το άσχετο του ερωτήματος, Παραδοξολόγε, αλλά πώς ακριβώς έκανες την επισύναψη στα 3 τελευταία μηνύματα; Και τις τρεις φορές είναι διαφορετική.

Για παλιές φτγρ μπουζουκοειδών και ταμπουράδων έχουμε αρχίσει να μαζεύουμε ό,τι βρίσκουμε εδώ.

Κι εγώ δεν κατάλαβα πως… το ίδιο έκανα και στις 3 περιπτώσεις, εκτός από την τελευταία που αλλιώς παρουσιάστηκε η φωτογραφία αρχικά και αλλιώς μετά την άμεση διόρθωση κειμένου που έκανα.