Χρόνια πολλά στον αδμίν! (2007)

Τι εννοείς μπάρμπα; :090:
Άρχισε να καταγράφεις τις εντυπώσεις σου γιατί σε (πάρα) πολλά χρόνια που θα φτάσουμε στην ηλικία σου, μπορεί να μας φανούν χρήσιμες!

Ναι ρε Μάστορα! Πάρα πολλά χρόνια! Πάντως κανόνισε να πάρεις άδεια από τον κηδεμόνα σου αυτές τις μέρες, γιατί πάμε για …διαμόρφωση.

αν και λίγο καθυστερημένα
χρόνια πολλά και από μένα γερομπισμπίκη

Έγινε ΘειοΆρη! Τι τού 'κανες και του πέταξες τα μάτια όξω;

Τίποτα δεν του ‘κανα ο φουκαράς. Εκείνος ο ιός που λέγαμε. Δεν τον πρόλαβε το NOD32 κι έχει προσχωρήσει στα ενδότερα. Τώρα κάθε φορά που σκανάρει για virus, τον εμφανίζει και ζητάει επανεκκίνηση για να τον σβήσει. Στο επόμενο scan επανεμφανίζεται. Προφανώς την έχει κάνει τη ζημιά. Γ&&ώ το Norton σας γ&&ώ…
Πήρα τα αρχεία μου σ’ έναν άλλο σκληρό και περιμένω να 'ρθεις.

Σε ανάλογο πρόβλημα που είχα, κατάφερα να τον (virus) σβήσω αφού πρώτα του άλαξα όνομα (συμβουλή φίλου ειδικού).

Το πράγμα είναι απλό Γιώργο μου. Μόλις που πέρασες το θεωρητικό μέσο της διαδρομής, της προσδοκώμενης ζωής μας. Άρα έχεις ανέβει την ανηφόρα και έχεις ήδη καβατζάρει την κορυφή. Ο χρόνος αρχίζει να παίρνει την κατηφόρα και σε λίγο … εκτροχιάζεται! Τουτέστιν:

Όλη τη βδομάδα δεν προλαβαίνεις να σκεφτείς πως περνάν οι ώρες, οι μέρες, οι μήνες κτλ. Δουλειά, δουλειά, σπίτι, δουλειά, τα παιδιά από δώ, τα παιδιά από κεί, στο σχολείο, στο μπαλέτο ή στο ποδόσφαιρο ή … ή …, στα αγγλικά, στα παιδικά πάρτυ κτλ κτλ. Τρέξιμο γενικώς!

Έρχεται η Παρασκευή και λές : “Τώρα θα ασχοληθώ με τα δικά μου”. Αμ δε!!!

Σουπερμάρκετ, επείγουσες δουλειές του σπιτιού που έμειναν για το Σαββατοκύριακο, επίσκεψη στη μαμά σου, επίσκεψη από “τη Μαμά της”, εκτέλεση κάποιων εργασιών που ήδη έχουν μείνει πίσω (στο σπίτι σου, στο σπίτι της μαμάς σου, στο σπίτι της μαμάς της), τραπέζι στους δικούς σου ή φαγητό στους δικούς της, κοινωνικές υποχρεώσεις (γάμοι, βαφτήσια, κτλ) κτλ, κτλ.

Συμπέρασμα: Διαρκώς λες στον εαυτό σου ότι το επόμενο Σαββατοκύριακο θα το αξιοποιήσεις (οπωσδήποτε) αποκλειστικά για σένα. Αλλα το άτιμο (κάθε φορά) σου πέφτει λίγο (έως πολύ) συντομώτερο από ότι θα ήθελες. Έτσι μένεις με την απορία: Βρε πότε πέρασε γμτ #%*$#$:mad:

Και σε κάποιο από τα επόμενα Σαββατοκύριακα συνειδητοποιείς ότι έχεις εισέλθει αισίως στην επόμενη δεκαετία. Περαστικά μας! :108:

Αλλά Γεώργιε, το καλό το παληκάρι ξέρει και άλλο μονοπάτι. Ήτοι, δεν αφήνουμε ευκαιρία για ευκαιρία να βρεθούμε με τους φίλους μας για τα σχετικά. Ξέρεις εσύ … μπουζουκάκι … κιθαρίτσα … τραγουδάκι … και … :102: . Τουλάχιστον έτσι έχουμε πολλά να θυμόμαστε.

Ξέρω, σου έκανα την καρδιά περιβόλι, αλλά τα ήθελε ο απαυτός σου.

Άντε, να μας ζήσεις και πάλι και να σε χαίρονται αυτοί που σε αγαπάνε!

Αντε να στο περιγράψω κι εγώ με λιγότερα λόγια:
Πας για ψάρεμα του Αγίου Φούτσου ανήμερα…