Στη φωτογραφία του #27, εκτός από το OGA236-1 έχει και ένα άλλο κωδικό, AO2280. Στο Μανιάτη βρίσκουμε ότι στον ίδιο δίσκο, από την άλλη μεριά προφανώς, ήταν το “Χτες το βράδυ στο σκοτάδι”. Έχει ενδιαφέρον. Η “Φραγκοσυριανή” έγινε πανελλήνιο άκουσμα που το παρουσιάζουν στους τουρίστες. Φαντάζομαι πήρε μεγάλη ώθηση στην επανεκτέλεση με το Μπιθικώτση περί το 1960. Το άλλο έμεινε στο στενό ρεμπετόφιλο κύκλο.
------Έγραφα ταυτόχρονα με τον Φώτη
koutroufi σε χαιρετώ!
Μαζί γράφαμε για το θέμα όπως φαίνεται.
Να και η ετικέτα για “Χθες το βράδυ στο σκοτάδι” χωρίς να φαίνονται οι αριθμοί μήτρας και κυκλοφορίας αλλά μιλάμε για τον ίδιο δίσκο τον ΑΟ-2280.
Να προσθέσω ότι δίπλα από το 236 βλέπουμε και τον αριθμό 1 δηλαδή OGA-236-1 που σημαίνει ότι το τραγούδι “Φραγκοσυριανή” ηχογραφήθηκε τουλάχιστον δύο (2) φορές και προτιμήθηκε να κυκλοφορήσει η πρώτη (1η) εκτέλεση.
Μα, Κώστα μου, όχι μόνο συμφωνώ με αυτό, και να επαυξήσω θα μπορούσα αν γινόταν. Όμως εδώ, άλλα λέει ο Στέλιος στο βίντεο και άλλα του «βάζουν στο στόμα» οι αρμόδιοι που συνέταξαν το γραπτό κειμενάκι. Τι θα πιστέψουμε; Και τελείως άλλα κυκλοφορούν ανώνυμα στο διαδίκτυο, αλλά αυτό νταξ, το ξέρουμε….
@ babis
Μπάμπη, ο Μανιάτης δίνει αριθμό μήτρας OGA 237.
Νίκο ο Μανιάτης δίνει ανάποδα τους αριθμούς μήτρας για τα δύο τραγούδια του Μάρκου. Γενικά έχει ένα θέμα με τους αριθμούς μήτρας σε αντίθεση με τους αριθμούς κυκλοφορίας. Όπως επίσης έχει θέματα με τους τίτλους και κυρίως με τους συντελεστές των τραγουδιών. Κοιτώντας τις ετικέτες και τον Μανιάτη βρίσκεις αρκετές τέτοιες περιπτώσεις. Αλλά η δουλειά του Μανιάτη είναι χρυσωρυχείο.
Μιας και είμαστε σε θέμα του Μάρκου θα ήθελα να ενημερώσω τις φίλες και τους φίλους της σελίδας ότι χθες ολοκλήρωσα στο sealabs την πολύμηνη μου έρευνα, που ξεκίνησε από τις αρχές του έτους, για το πότε ο Μάρκος Βαμβακάρης ηχογράφησε και κυκλοφόρησε τα πρώτα του τραγούδια στις τρεις (3) από τις τέσσερις (4) εταιρίες στις οποίες ηχογράφησε. Αναφέρομαι στις εταιρίες Columbia-ODEON-HMV. Δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρω αποδείξεις για τις πρώτες ηχογραφήσεις του Μάρκου στην καριέρα του που ήταν στην Parlophone που είναι τα τραγούδια “Καραντουζένι” και “Αράπ”.
Τα αποτελέσματα μπορείτε να διαβάσετε εδώ http://rebetiko.sealabs.net/viewtopic.php?f=59&t=5317
Φώτη αν δεις στο τελευταίο άρθρο μου για τα ντουζένια, έχω επισυνάψει από το αρχείο του Charles Howard ο οποιος και μου το εμπιστευτηκε , επίσημο έγγραφο της εταιρείας Columbia που αφορά τις ηχογραφήσεις του Σερφ και του Εφουμέρναμ ενα βράδυ , που γράφουνε καθαρά Ιούνιος του 1933, οπότε αυτό έχει λυθεί κατ εμε.Του Μπάτη σύμφωνα πάλι με την ίδια πηγή είναι ηχογραφημένα τον Νοέμβριο του 1932.Για τα Hmv τουλάχιστον για τα περισσότερα έχουμε σαφή στοιχεία και πλήρης ημερομηνίες τόσο εγώ όσο και ο Τσάρλυ.Μια διόρθωση όταν ένας δίσκος παίρνει στην μήτρα την ενδειξη -1 δε σημαίνει οτί υπάρχει και take 2.Υπήρχαν take 1-2 σε αρκετές ηχογραφήσεις του Μπάτη στα πρώτα στην Hmv δηλαδή Μάγκες Καραβοτσακισμένοι , Ζουλα σε μια βάρκα μπήκα που τραγουδά ο Στράτος είχαν χτυπηθεί νωρίτερα από τον Μπάτη αλλα δεν βγήκαν.Επίσης υπάρχουν και ανέκδοτα κομμάτια του Μάρκου που δνε εκδόθηκαν τόσο σε hmv όσο και σε Columbia και Hmv τουλάχιστον 6-7 έχω εντοπίσει χωρίς να υπάρχουν στοιχεία τίτλων καθώς και ένα ανέκδοτο του Μπάτη.Οι ημερομηνίες σε Columbia στο κατάλογο Μανιάτη είναι όλες από τον Howard , όπου και τα παραχώρησε και θεωρούνται σωστές με την διαφορά οτί είχαμε στοιχεία εκεί μονο για μήνα και έτος , ο Διονύσης γράφει συμπληρώνει πολλές φορές την μέρα ως 1 λόγω του προγράμματος του υπολογιστή το οποίο όμως δεν ανταποκρίνεται στην αλήθεια.
Για τα Καραντουζένι /Αράπ υπάρχει το στοιχείο, από πρωτότυπο κατάλογο που έχω στην συλλογή μου, της εταιρείας Parlophon και είναι του μήνα Ιανουρίου 1933, όπου λέει νέες κυκλοφορίες και περιέχει τα κομμάτια του Μάρκου Βαμβακάρη στο τμήμα Λαικά- Ρεμπέτικα. Αρα αυτά έχουν ηχογραφηθεί κατά μεγάλη πιθανότητα(σχεδόν βεβαιο) ένα μήνα νωρίτερα ίσως και λίγο παραπάνω καθώς έτσι συνήθιζε τουλάχιστον η συγκεκριμένη εταιρεία δηλ. τα ηχογραφούσε και τα έκδιδε σε συμπληρωματικό καταλογάκι ένα μήνα αργότερα.Να προσθέσω οτί σε προηγουμένους καταλόγους που έχω από τα τα μέσα του 1932 δεν υπάρχουν τα συγκεκριμένα κομμάτια που σημαίνει δηλαδή οτί κυκλοφόρησαν για πρώτη φορά στο κοινό αρχές του 1933.
Αρα Μπάτης Σου χει λάχει-Μπάτης ο Ντερβίσης 1932 μήνα Οκτώβριος
Καραντουζένι-Αράπ Τέλη Νοέμβρη η Δεκέμβρης του 1932.
και μετά Σερφ/Εφουμέρναμ Ιούνιος 1933.
Πιο συγκεκριμένα στην Hmv με βάση τα στοιχεία που έχω απο δικές μου έρευνες , εν τάχει.
Μάρκος Βαμβακάρης
0T 1338 Όταν πίνω τουμπεκάκι
-1 24-11-33 AO2065
0T 1339 -1 24-11-33 Aγνωστος Τίτλος κομματιού του Μάρκου
Μάρκος Βαμβακάρης
0T 1350 Ο Μάρκος ο Συριανός
-1 25-11-33 AO2065
Μάρκος Βαμβακάρης
0T 1438 Ώρες με θρέφει ο λουλάς
-1 16-12-33 A02086
0T 1439 Τα μάτια σου τ’ αράπικα
-1 16-12-33
0T 1604 Όταν με βλέπεις να περνώ
-1 AO2121
0T 1605 Η ξανθιά
-1 26-6-34 AO2121
-2 19-7-34
-3 ? πιθανώς ίδια ημερομηνία με το πιο πάνω
0T 1606 Aγνωστος Τίτλος κομματιού του Μάρκου
-1 26-6-34
Ρίτα Αμπατζή-Μάρκος Βαμβακάρης
0GA 10 Σαν είσαι μάγκας και νταής
-1 20-11-34 AO2194
0GA 49 Κάποτε ήμουνα κι εγώ
-1 23-11-34 AO2185
0GA 50 Ο συνάχης
-1 23-11-34 AO2185
Μάρκος Βαμβακάρης
0GA 166 Αλάνα Πειραιώτισσα
-1 28-12-34 151-226 AO2234
0GA 167 Ο αραμπατζής
-1 28-12-34 151-227 AO2234
Μάρκος Βαμβακάρης
0GA 236 Χτες το βράδυ στο σκοτάδι
-1 27-9-35 151-326 AO2280
0GA 237 Φραγκοσυριανή
-1 27-9-35 151-327 AO2280
0GA 238
-1 27-9-35 Aγνωστος Τίτλος κομματιού του Μάρκου
Columbia
DG- 473 WG- 698 Μαστούρας 12/1933
DG- 473 WG- 699 Μόρτισσα χασικλού 12/1933
DG- 499 WG- 804 Για το γινάτι σου μωρή 1/1934
DG- 499 WG- 805 Πειραιώτικος μανές 1/1934
DG-2062 CG- 879 Τα μαγεμένα μάτια σου 6/1934
DG-2062 CG- 880 Η κλωστηρού 6/1934
DG-2063 CG- 881 Ο χασάπης 6/1934
DG-2063 CG- 882 Στα σίδερα με βάλανε 6/1934
DG-2115 CG- 880 Η κλωστηρού 6/1934
DG-2115 CG- 882 Στα σίδερα με βάλανε 6/1934
DG-6049 CG-1053 Πρέπει να ξέρεις μηχανή 11/1934
DG-6049 CG-1054 Αλανιάρης 11/1934
DG-6057 CG-1102 Η πλημμύρα 12/1934
DG-6148 CG-1281-2 Ο ισοβίτης 9/1935
DG-6148 CG-1282 Η γυναίκα μου ζηλεύει 9//1935
Δεν έχω ακριβή στοιχεία για τα Parlophone ΟΜΩΣ
Με βάση τα ίδια στοιχεία του καταλόγου Parlophon αναφέρεται πως από τα κομμάτια 21670 (μήτρες 101315, 101343) Ποέμα και Νοσταλγία του Πέτρου Επιτροπάκη μέχρι και τον αριθμό δίσκο 21676 στον Αργαλειο/σαν παραμύθι-Νίκος Χατζηαποστόλου ορχήστρα/μονωδία δ/δος Φραγγιά (Ο Μανιάτης γράφει άλλα στοιχεία λανθασμένα) είναι εγγραφές του μήνα Ιουλίου 1933 .
Πρόσθετα τα
B-21675 101352 Πιες γλυκό κρασί Πηνελόπη Ζαφειρίδη Μανδολινάτα
B-21675 101316 Οι γυναίκες είναι όλες ίδιες Αλκης Παγώνης Τότης Στεφανίδης
Οπότε τα
B-21710 101380 Λόντος και Κόριανης Μάρκος Βαμβακάρης
B-21710 101399 Τραγιάσκες Μάρκος Βαμβακάρης
είναι γραμμένα αργότερα και αφού ο αγώνας με τον Κβαριάνι έγινε στις 22-10-1933 δείτε εδώ το βίντεο καθώς και τον τσαμπουκά του Κβαριάνι μετά την ήττα του.
άρα οι ηχογραφήσεις πρέπει να έγιναν λογικά Νοέμβρη του 1933.
Τα
B-21750 101470 Η κολπατζού Μάρκος ΒαμβακάρηςB-21750 101471 Θέλω μαστούρης να γινώ Μάρκος Βαμβακάρης
είναι πιθανώς γυρω στον Ιούλιο-Αυγουστο του 1934
αφού όλοι οι περισσότεροι Λαχανάδες είναι γραμμένοι τέλη Ιούνη και η εκτέλεση με την Χωματιανού έχει μήτρα ||101451|||
|—|---|—|---|
Άρα στο 1935 τα
B-21844 Go-2385 Κάφτονε Σταύρο κάφτονε Μάρκος Βαμβακάρης
B-21844 Go-2384 Αλανιάρα απ’ τον Πειραία Μάρκος Βαμβακάρης
και μετά τα υπόλοιπα.
Eπισυνάπτω και ντοκουμέντο από το αρχείο του αγαπητού Charles Howard τον όποίο ευχαριστώ ιδιαιτέρως για το κομμάτι Μόρτισσα χασικλού και με ημερομηνία από την εταιρεία Δεκέμβρης 1933.
Ευχαριστούμε Σταύρο και Φώτη, μας πλουτίζετε!
Χαιρετώ όλη την παρέα του Φόρουμ.
Χαιρετώ τον Σταύρο και τον Μπάμπη και να τους ευχαριστήσω για την προσοχή τους στα αποτελέσματα που έβγαλε η μίνι έρευνα μου για τις πρώτες ηχογραφήσεις του «Πατριάρχη» του Ρεμπέτικου Μάρκου Βαμβακάρη.
Να δώσω λίγο το στόρι αυτής της έρευνας που έγινε με βάση τα αρχεία των εφημερίδων και χωρίς να έχω στα χέρια μου (όταν άνοιξα το θέμα) κάποιο άλλο στοιχείο για τις πρώτες ηχογραφήσεις του Μάρκου στην Columbia.
Όπως έγραψα στην αρχή της έρευνας ξεκίνησα να ψάχνω τις ηχογραφήσεις αυτές μετά τα αποτελέσματα του διαγωνισμού του 1933 της Columbia.
Εκεί είδα ότι τα κομμάτια αυτά ηχογραφήθηκαν λίγο μετά από αυτά του Μάρκου και έτσι ψάχνοντας το περισσότερο βρήκα ότι ο Μάρκος είχε ηχογραφήσει τα τραγούδια στην Columbia τον Ιούνιο του 1933. Και αυτό είναι αδιαπραγμάτευτο όπως γράφεις και εσύ πολύ σωστά Σταύρο.
Παράλληλα, χωρίς στοιχεία, έκανα και σχόλια για τον Μπάτη αλλά και για τον Χαλικιά. Στην πορεία ο Κώστας ο peloponissios με ενημέρωσε για την συλλογή του Ch.Howard και φυσικά ότι τα τραγούδια του Μπάτη είναι του Νοεμβρίου του 1932, οπότε ότι σχόλιο έκανα για τον Μπάτη και τον Χαλικιά ήταν αυθαίρετο. Θα ήθελα να μην λάβουμε υπ όψιν αυτά τα σχόλια που περισσότερο μπερδεύουν παρά βοηθούν τους αναγνώστες.
Ακολουθώντας τις εφημερίδες βρήκα στοιχεία και για τις πρώτες ηχογραφήσεις στην ODEON αλλά και στην HMV.
Ειδικά στην ODEON ο Τσάρλι δεν δίνει ημερομηνίες. Εγώ βρήκα ότι είναι του Ιουλίου 1933 (πάνω κάτω) και πρέπει να είναι (διόρθωσε με) η πρώτη απόπειρα καταγραφής της ημερομηνίας ηχογράφησης για τα τραγούδια αυτά.
Στην έρευνα αυτή, έχω ακριβής αποτελέσματα για τις κυκλοφορίες των δίσκων, που καταρρίπτει τον ισχυρισμό ότι τα τραγούδια του Μάρκου άργησαν να κυκλοφορήσουν. Ότι μπήκαν «ψυγείο» για πολλούς μήνες. Το αποτέλεσμα έδειξε ότι το αργότερο μέσα σε ένα τρίμηνο από την ηχογράφηση τους κυκλοφόρησαν.
Επίσης να πω ότι δεν υπάρχουν διαφημιστικές καταχωρήσεις από τον Οκτώβρη του 1932 ως και τον Μάιο του 1933 με αποτέλεσμα να μην έχω καθόλου στοιχεία για τις πρώτες ηχογραφήσεις στην Parlophone.
Αυτά σαν ένα ένα γενικό σχόλιο Σταύρο και θα μου δώσεις λίγο χρόνο για να δω όλα τις παρατηρήσεις σου για τις ημερομηνίες που δίνεις.
Και πάλι να΄σαι καλά.
Φώτη για την Parlophon ότι σου παράθεσα είναι αδιαμφισβήτητο καθώς είναι από τον κατάλογο της ίδιας της εταιρείεας , το ίδιο και για τα Hmv και Columbia που έχουμε και λεπτομερή καταγραφή στοιχείων για τα πρώτα από το αρχείο της Hayes για τα δεύτερα από τον Charlie όταν εκείνος βρήκε τα αυθεντικά recording books της Columbia στο British Library την δεκαετία του 70, για τα Odeon αναμένω και απο σένα με προσοχή, θα κοιτάξω και εγώ τους καταλόγους οντεόν που έχω να δω μήπως βγαίνει καμιά άκρη, τώρα δεν έχω πρόσβαση καθώς τους έχω δανείσει σε ένα φίλο αλλά θα ενημερώσω μόλις έχω.
Απόλυτη ταύτιση!
Στο βίντεο που παρέθεσε ο Κώστας:
«….μα εγώ σʼ ένα πανηγύρι ήμουνα και είδα μια ωραία κοπέλα, φούντωσα που την είδα και το έγραψα…»
Αυτοβιογραφία:
«…το ʼ35, για μια κοπέλα στη Σύρα, έγραψα τη Φραγκοσυριανή…» (σελ. 284)
Αυτά, επί της ουσίας.
Με ολίγη σάλτσα παραπάνω σε ορισμένα μπλογκς…
Δυο αποσπάσματα απο δυο διαφορετικά βιβλία…Νομίζω οτι εδω λύνεται η απορία για την Φραγκοσυριανή.
…
``Η μητέρα μου,η Ελένη,η οποία καταγόταν απο το Μαυροβούνι της Μάνης,μου ελεγε οτι μετά τον γάμο της με τον Μάρκο το 1923,η μητέρα του η Ελπίδα εκανε αλλα δυο παιδιά.Τη Ρόζα το 1925 και τον Αργύρη το 1930.Τα δυο αυτά παιδιά τα μεγάλωσε εκείνη και τα αγαπούσε πάρα πολύ γιατί δεν είχε και δικά της παιδιά.
Κάποτε η Ρόζα είπε :Και χαστούκι να φάω απο την Ελένη θα το δεχτώ.Τόσο δεμένη ηταν μαζί της.
Την κάλεσε και στον γάμο του γιού της του Παλαιολόγου.Ημουνα κι εγώ μαζί.
Η μητέρα μου ηταν ξύπνια γυναίκα.Δεν δεχόταν να την πειράξεις.Δεν ζύγωνε μύγα στο σπαθί της.Ηταν γνωστή και δίκαιη.Ητανε καλόψυχη.Μ αγαπούσε πολύ.Εφυγε το 1998.
Θυμάμαι τον Μάρκο Βαμβακάρη να κάθεται σε σκαμνάκι ή σε καρεκλίτσα εξω απο το σπίτι του,και να παίζει το μπουζούκι του.Τον φοβόμουνα λίγο,αλλά είχα καταλάβει απ ολη του την συμπεριφορά οτι ήτανε ψυχούλα.
Μου είπε η μητέρα μου για την Φραγκοσυριανήοτι την ανοιξη του 1935,την ώρα που καθότανε στην αυλή,είπε του Μάρκου,κρατώντας το στήθος της γιατί ενοιωθε ενα πόνο : Μάρκο,μια φούντωση,μια φλόγα εδώ.Και μετά ξανά :Δεν ξέρω μωρέ Μάρκο.Μια φούντωση,μια φλόγα εχω εδώ,στην καρδιάΚαι μια τρίτη φορά του ξαναλέει : Μια φούντωση,μια στένεψη,μια στεναχώρια αισθάνομαι στην καρδιά. Και παίρνει ο Μάρκος ενα χαρτί και το γραψε εκείνη την ώρα.Η μάνα μου μου το εχει πει αυτό και πρέπει να λέμε την αλήθεια.Μπορεί να μήν την ξέρουμε.Οταν ομως την ξέρουμε,να την λέμε.Ετσι ξεκίνησε η Φραγκοσυριανή.
Μέσα απο τα τραγούδια του διαβάζω σε υπέρτατο σημείο,πόσο αγάπη είχε γι αυτήν ( την Ελένη )..Ο Μάρκος τραγούδησε για για την φούντωση και την φλόγα που είχε μέσα στην καρδιά του γι αυτήν. Και το τραγούδι Ημουνα μάγκας μια φοράπου λέει ο Πάρις να γινόμουνα νακλεβα την Ελένη,ν αφηνα τον Μενέλαο με την καρδιά καμένηο Μάρκος το γραψε γι αυτήν στα χωρίσματα το 1937. Θεοδώρα Ι.Χαλαβατζή Απο το βιβλίο του Δ.Βαρθαλίτη :Μάρκος Βαμβακάρης
Απο τον μύθο στήν ιστορία``1600 - 2017
…
Μάσησε ο Μάρκος απο την ομορφιά της,ονειρευόταν τα μάτια της,τα φιλιά που της εδωσε,και τσάκα τσάκα την παντρεύτηκε.... Ηταν πιτσιρίκος οταν την παντρεύτηκε,ούτε δεκαεπτά χρονών.. Μέσα απο τα τραγούδια του διαβάζω,σε υπέρτατο σημείο,πόσο αγάπη είχε γι`αυτήν.....Καταλαβαίνω πόσο τον ταλαιπώρησε η οικογένεια της γυναίκας του,επειδή δεν τον ηθελαν για γαμπρό τους..Κρυφά απο την μάνα σου θαρθώ να σε φιλήσω``...``Περνούσα κάτω απ τα παραθύρια σου,σε ειδα και καμάρωνα τα μαύρα σου τα φρύδια΄…Ο Μάρκος τραγούδησε για…Τη φούντωση και τη φλόγα που είχε μέσα στην καρδιά του…και για τα …΄Mαγεμένα μάτια της΄…Τα τραγούδια ηταν η ειλικρίνειά του,τίποτα δεν εκρυψε.
Αυτή η γυναίκα τον εφερε σε ασχημο χάλι.Τον ρήμαξε.Τον κεράτωσε.Πήγε και γαμήθηκε με τον κουμπάρο.Τον ξεφτίλισε…Στο τέλος,εφυγε απο κοντά της,κι αυτή συνέχισε να ζεί στο σπίτι του,δεν της το πήρε οταν χωρίσανε…`΄
Ο Στέλιος στο βιβλίο του…Ο Αγιος Μάγκας…
Αν διαβάζω καλά, η κυρία Θ. Ι. Χαλαβατζή θεωρεί ότι ο στίχος «Μια φούντωση, μια φλόγα έχω μέσα στην καρδιά» (και μόνο αυτός!) οφείλεται στην μητέρα της Ελένη (alias Ζιγκοάλα), την πρώτη γυναίκα του Μάρκου, και γράφτηκε (από τον ίδιον) σε ένα κομμάτι χαρτί το 1935. Ο ίδιος βέβαια, στην αυτοβιογραφία του, επιβεβαιώνει μεν το 1935 αλλά μιλάει σαφέστατα για κοπέλα στη Σύρα, στην οποία η (μανιάτικης καταγωγής) Ελένη δεν πάτησε ποτέ το πόδι της. Ότι πρόκειται για συριανή το επιβεβαιώνει και ο Στέλιος Β. σε συνέντευξη του στο CNN (δες #25 παραπάνω). Εδώ πάντως
η μοναδική αναφορά στην Φραγκοσυριανή είναι αυτή
και, βεβαίως, δεν χρειάζεται να ανατρέξουμε στο βιβλίο για να το μάθουμε αυτό το πασίγνωστο. Έτσι, λοιπόν, οι απορίες μας παραμένουν…
Καμιά φορά πρέπει να πιστεύει κανείς ,χωρίς να δει τις τρύπες απο τα καρφιά ,στα χέρια του αλλου…
Ισως υπήρχαν λόγοι που ποτέ δεν είπε καθαρά ο Μάρκος,για ποιά κοπελα γράφτηκε το τραγούδι αυτό… Αλλά και ο Στέλιος,που σίγουρα ξέρει ποιά είναι αυτη η μυστήρια γυναίκα,δεν μιλάει καθαρά για αυτό το θέμα…
Ο Στέλιος ηταν ο κολλητός του πατέρα του σε τέτοια θέματα,και ποτέ δεν τον πρόδωσε…!!!
Τέρμα απο μένα.!!!
Ποτέ, Κώστα, και εδώ είμαι απόλυτος όχι σαν άνθρωπος, αλλά σαν ερευνητής. Ακριβώς: Σίγουρα είχε λόγους ο Μάρκος να «τροποποιήσει» λιγάκι τα πράγματα, και ο Στέλιος ακριβώς το ίδιο. Γιαυτό και παραξενεύτηκα ιδιαίτερα, όταν διάβασα τη μαρτυρία περί «Ζιγκοάλας» και φουντωμάτων που γράφονται σε χαρτάκια και αξιοποιούνται ολόκληρη δεκαετία (και βάλε…) αργότερα. Εδώ ο Βαρθαλίτης έπρεπε, κατά την ταπεινή μου γνώμη, να επιμείνει ιδιαίτερα πριν υιοθετήσει (γιατί, την υιοθετεί και μάλιστα, άκριτα) τη συγκεκριμένη μαρτυρία. Τα χρόνια περνάνε, οι άνθρωποι κάποτε φεύγουν και τότε, μόνο εικασίες μπορούμε να κάνουμε.
Μα και στα σίγουρα να είπε αυτά τα λόγια η Ελένη,σε καμία περίπτωση δεν πιστοποιεί την εμπνευση του Βαμβακάρη. Μπορεί οι εμπνεύσεις να είναι δυο κι ο Μάρκος να προτιμά την άλλη.Μόνο αυτός μπορεί να πει. Κι αφού λεει το χ, ισχύει το χ.
δεν ξέρω πόσο νόημα έχει να ξεψαχνίζουμε τόσο προσωπικές ιστορίες, όπου ο κάθε εμπλεκόμενος θα θέλει να προστατεύσει τον εαυτό του και τους γύρω του (και καλά κάνει).
Και μόνο που μιλά στο συγκεκριμένο τραγούδι για μια [u]Φραγκοσυριανή[/u],
νομίζω πως απομακρυνόμαστε κατά πολύ από την περίφημη Ζιγκοάλα.
Έχουν αναφερθεί περιπτώσεις όπου από απλές καθημερινές συζητήσεις προέκυψαν οι στίχοι για γνωστά τραγούδια. Π.χ. εδώ παρουσιάζονται εκδοχές για το πώς φτιάχτηκε το “Σβήσε το φως να κοιμηθούμε”.
Ή, σε μια τηλεφωνική συνομιλία ο Θόδωρος Δερβενιώτης ζητούσε επίμονα απο τον Κώστα Βίρβο να του δώσει στίχους που τους καθυστερούσε. Ο Βίρβος του έλεγε κάτι σαν “Ισως το γράψω σήμερα, ίσως αύριο” και τελικά προέκυψε το “Ισως”.
Νομίζω οτί με βάση αυτά που γράφει ο Βαρθαλίτης, ο Μάρκος εμπνέυστηκε από την Ελένη για αυτό το κομμάτι, το οποίο πιθανώς να πήρε σάρκα και οστά για μια Συριανή, κάτι απόλυτα φυσιολογικό για ένα δημιουργό να μπλέκει το μυαλό του και την φαντασία του. Εξάλλου ο Μάρκος πήγε το 1936 στην Σύρο ενώ η Φραγκοσυριανή ηχογραφήθηκε το 1935 άρα το αρχικό ερέθισμα πρέπει του το δωσε η γυναίκα του. Ο Μάρκος δεν φανέρωσε ποτέ ότι αφορμή γι αυτό το κομμάτι ήταν η γυναίκα του, γιατί δεν ήθελε να της δώσει αξία και περαιτέρω σημασία, εξ ου και τα μπινελίκια στην αυτοβιογραφία του, αισθανόταν προδομένος ( με το δίκιο του ) και πίσω από το μίσος και την αγανάκτηση των λέξεων του, φανερώνεται μια μεγάλη αγάπη που υπάρχει περίπτωση να μην την είχε αποβάλει πλήρως, ακόμη και σε μεγάλη ηλικία.