"Ο κυρ - Αντώνης"

Το γνωστό μας αυτό τραγούδι σε στίχους και μουσική του Χατζιδάκι ηχογραφήθηκε το ΄59 με τους Καζαντζίδη και Μαρινέλα και το μπουζούκι του Χιώτη.
Επίσης, περίπου την ίδια εποχή πρέπει να ηχογραφήθηκε σε διαφορετική ενορχήστρωση με τη Νάνα Μούσχουρη.
(Βεβαίως και αυτό το έχει πει ο Νταλάρας !)

Και στις δυο αυτές εκτελέσεις εντυπωσιάζουν οι στίχοι που παραδόξως είναι:
“…αχ κυρ Αντώνη πως αγαπάμε
και μαζί σου τ’ άστρα πηδάμε
τις φωτιές για σένα μετράμε
ώσπου να’ ρθει η βροχή…”

Νομίζει κανείς πως έτσι τους έχει σχεδιάσει ο Μάνος, με αρκετή δόση σουρεαλισμού.

Σε ένα αφιέρωμα όμως της γαλλικής τηλεόρασης στο Μάνο και τη Μελίνα, το 1960, τη χρονιά που οι δυο τους θριάμβευσαν στις Κάνες με το “Ποτέ την Κυριακή” του Ντασσέν,
έχουμε την ευκαιρία να δούμε το Μάνο και τη Μελίνα να λένε τον “Κυρ-Αντώνη” , “κανονικά”, δηλαδή πιο " λογικά":
“…και μαζί σου τ΄άστρα μετράμε
τις φωτιές για σένα πηδάμε…”

Βέβαια, εδώ νομίζω δεν μπαίνει καν θέμα ποια εκφορά των στίχων είναι η πιο σωστή…

Από το αφιέρωμα της γαλλικής TV. Και η λέξη ΜΑΓΕΙΑ περιττεύει…

(Λίγο άσχετο…)
Σήμερα στις 19:00 έχει στη ΝΕΤ το ΠΟΤΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ …

Προς τιμη του Ζυλ Ντασεν να υποθεσω που πεθανε εχθες.

Και τί σχέση έχει ο Ζύλης με την “ΣΤΕΛΛΑ”, πέρα από το ότι η Μερκούρη έγινε αργότερα γυναίκα του;

Το “Ποτέ την Κυριακή” το γύρισε ο Ζυλ Ντασσέν. Μην το μπερδεύεις με τη “Στέλλα” του Κακογιάννη.

Είδατε ρε τί σου κάνει η αϋπνία;

Πέρα από το ταλέντο, την καταξίωση κλπ. ο Ντασέν είχε και κάποια χαρακτηριστικά προηγούμενων γενιών που σήμερα σπανίζουν, ιδιαίτερα στο χώρο της τέχνης και του θεάματος όπου παίζονται μεγάλες μπίζνες. Είχε το θάρρος να πει όχι, κόντρα στο οικονομικό συμφέρον (κι όχι μόνο), για να μην ξεπουλήσει τα πιστεύω του, που προφανώς τα κοστολογούσε πολύ ακριβά. Δείτε ένα απόσπασμα από τη χτεσινή “Ελευθεροτυπία”:
“…Μέσα δεκαετίας του '50, μακαρθισμός και η περίφημη «Μαύρη Λίστα» του Χόλιγουντ. Ο Ζυλ Ντασσέν δεν έκανε ποτέ πίσω. Στο αυτοβιογραφικό του σενάριο «Ο μπαμπάς τρελαινόταν για Καρούζο» (που δεν γυρίστηκε ποτέ), ο Ντασσέν περιέγραφε πώς έληξε η καριέρα του στο Χόλιγουντ. Ο παντοδύναμος παραγωγός Λούις Μπ. Μάγερ προσπάθησε σε μια συνάντηση να τον νουθετήσει να αποκηρύξει τον κομμουνισμό. Η αντίδραση του Ντασσέν; «Αντε γαμήσου Μάγερ, δεν θα ‘χεις ποτέ τ’ aρχίδια μου», του είπε. «Χάσου από μπροστά μου, κόκκινε γιε σκύλας», ούρλιαξε έξαλλος ο Μάγερ. Οπερ και εγένετο…”.
Κι επειδή πολύς κόσμος νομίζει ότι ο Ντασέν ήταν Γάλλος, ας σημειώσουμε ότι ο Ζυλ Ντασέν ήταν γιος Ρωσοεβραίου, γεννημένος στο Κονέκτικατ των ΗΠΑ, μεγαλωμένος στο Χάρλεμ και στο Μπρονξ.

Σ΄αυτό παίζει μάλλον ρόλο (εκτός από το γαλλόφωνο όνομα) και ότι ο γιός του Τζό Ντασέν έκανε μεγάλη καριέρα τραγουδιστή στη Γαλλία!

Το 1984 μαζί με τη Μελίνα ήταν επίτιμα μέλη της κριτικής επιτροπής του Φεστιβάλ Βερολίνου.
Εκείνη τη χρονιά σε εκείνο το φεστιβάλ, ο Φέρης πήρε την Ασημένια Άρκτο για το “ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ”.

(όποιος μου δώσει ευχαριστία να του καεί το dvd player)

Ευκαιρία να το αλλάξω.

αν, πάντως, δεν σου καεί, μπορείς να το δώσεις σε εμένα, που δεν έχω μεν DVD player αλλά, προληπτικά, δεν πάτησα το “μπράβο”.

Χμμμμ… φιλενάδα !
Δεν μπαίνει στους στίχους θέμα “κανονικού”, κανονικότητας ή λογικής…
Αν αναλύσεις το τραγούδι, θα διαπιστώσεις πως το όλο κλίμα είναι συμβολικό, παραμυθένιο και ονειρικό !

…Ό,τι ποτέ δεν έζησε, μες στʼ όνειρό του ζει !
…σαν πουλιά μαζί τριγυρνάμε…
…και μαζί σου τʼ άστρα πηδάμε !!!

Ο κυρ-Αντώνης, δεν είναι του κόσμου τούτου… Είναι φευγάτος! Είναι ο φτωχός πρίγκηπας του κάθε ονείρου, που τρέχει πηδώντας στ’ άστρα ή πηδάει κάθε φωτιά-εμπόδιο.
…Ό,τι ποτέ δεν έζησε, μες στʼ όνειρό του ζει !!!
…πάντα μες στʼ όνειρό του θέλησε πια να ζει…

Διάβασε το τραγούδι με μια ματιά παιδική και παραμυθένια. Έτσι το έγραψε ο -μικρός πρίγκηπας- Μάνος, άσχετα αν στο συγκεκριμένο βιντεάκι, το λέει αλλιώς -ίσως από λάθος της στιγμής τού γυρίσματος, που φαίνεται πως είναι αμοντάριστο (μονοπλάνο είναι η αφήγηση-τραγούδι τού Μάνου).
Και κυρίως: ο Καζαντζίδης δεν θα άφηνε να περάσει ένα λάθος του σε τραγούδι.
Μην σου πω για τον ίδιο τον Μάνο !!! [έχουν να λένε οι παλαίμαχοι της δισκογραφίας για τις “υστερίες” του Χατζιδάκι στις ηχογραφήσεις, τη φροντίδα του για κάθε λεπτομέρεια και γενικώς την τελειομανία του].

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ-ΑΠΟΡΙΑ :
Από πού προκύπτει πως το συγκεκριμένο βιντεάκι είναι του 1960;
Έχω μια σιγουριά πως είναι του 1970-1971…

Πάρτην !!! (την ευχαριστία)
Με απόλυτη σιγουριά εκ μέρους μου !
γιατί :
“Ντεν έχω ΝτιΒιΝτί …καρντιά μου”

Μια ακόμα πληροφορία σχετικά με το πώς έληξε η καριέρα του Ντασσέν στην Αμερική λόγω του μακαρθισμού. Έχει σχέση με την ταινία του: “Η νύχτα και η πόλη”.
Όπως αφηγείται ο ίδιος ο Ντασσέν:

Η “Νύχτα και η πόλη” γυρίστηκε στο Λονδίνο διότι είχα φύγει από την Αμερική, όπου δεν μπορούσα πλέον να δουλέψω λόγω της μαύρης λίστας του μακαρθισμού.
Η ιστορία έχει ως εξής.
Είχα προτείνει στον παραγωγό Ντάριλ Ζάνουκ, ο οποίος ήταν φίλος μου και δεν συμφωνούσε με τη μαύρη λίστα, το σχέδιο μιας ταινίας που αν γυριζόταν θα ήταν γροθιά στο στομάχι του μακαρθισμού.
Ο Ζάνουκ συμφώνησε αλλά με προειδοποίησε να μη μιλήσω σε κανέναν ώσπου να γυρισθεί η ταινία.
Δυστυχώς, ο Αλμπερτ Μολτς, ο συγγραφέας του βιβλίου στο οποίο στηριζόταν το σενάριο και ένας από τους κορυφαίους στη μαύρη λίστα, δεν μπόρεσε να κρατηθεί. Εδωσε μια συνέντευξη λέγοντας ότι επιτέλους η μαύρη λίστα έσπασε.
Την επομένη ήρθαν και με βρήκαν οι χαρτογιακάδες του στούντιο, ανάμεσά τους και ο δικός σας, υπέροχος Ελληνας, κύριος Σκούρας και με κατηγόρησαν ότι παραπλάνησα τον Ζάνουκ. Θυμάμαι τα λόγια τους. “Θα πατήσουμε στο λαιμό σου, βρωμοκόκκινε!”.
Το σχέδιο κατέρρευσε και ο Ζάνουκ την ίδια νύχτα ήρθε προσωπικώς στο σπίτι μου - πράγμα σπάνιο για παραγωγό -, μου έδωσε ένα βιβλίο και μου είπε να φύγω όσο το δυνατόν γρηγορότερα από τη χώρα για το Λονδίνο.
“Πάρε αυτό το βιβλίο και κάν’ το ταινία στο Λονδίνο” μου είπε.
"Ισως να είναι η τελευταία ταινία που θα γυρίσεις ποτέ»…

Είναι η “Νύχτα και η πόλη”», με την οποία έμελλε να δημιουργήσει «σχολή» στο φιλμ νουάρ και να επηρεάσει πολλούς μεγάλους σκηνοθέτες.
Ταινία που φανερώνει πως έχει εντελώς ξεφύγει από τις επιταγές του τότε «χόλιγουντ σύστεμ», επίσης το βαθύ ουμανισμό του και την περιφρόνησή του απέναντι σε κάθε εξουσία παράνομη.

Βέβαια, ο ίδιος ξεχώριζε ως καλύτερή του ταινία τη “Δοκιμή”,
ένα φιλμ για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου που όμως - όπως διευκρίνισε - “δεν είχε δει κανείς”.
Πρωταγωνιστεί η Μελίνα μαζί με το Μίκη Θεοδωράκη, τον ηθοποιό Μαξιμιλιαν Σελ και το συγγραφέα Αρθουρ Μιλερ σ΄αυτή την ταινία - ντοκουμέντο και καταγγελία μαζί για τη χούντα

Και ένα μικρό απόσπασμα από την ταινία “Ποτέ την Κυριακή”

1 «Μου αρέσει»