Ποιός έγραψε αυτό το τραγούδι και πότε?
Ποιός έχει καιρό και όρεξι να μου γράψει τους στίχους? Δεν μπορώ να τους καταλάβω, αλλά το κομμάτι μου αρεσει πάρα πολύ. Η γλώσσα είναι “φαντασία” ή υπήρχε πραγματικά?
-
Μάρθα, πρόκειται για μια μαγκιορο-σατυρική “γαλλο-ελληνική” διασκευή του περίφημου ρεμπέτικου ζεϊμπέκικου “ΕΝΑΣ ΜΑΓΚΑΣ ΣΤΟ ΒΟΤΑΝΙΚΟ (Ο ΜΑΓΚΑΣ ΤΟΥ ΒΟΤΑΝΙΚΟΥ) (Ο ΒΟΤΑΝΙΚΟΣ)”, με τον Σπύρο Ζαγοραίο. Τους ευρηματικούς και αστείους στίχους αυτής της εκτέλεσης που σου αρέσει, δεν ξέρω ποιος τους έγραψε (ίσως ο ίδιος ο ερμηνευτής).
-
Ο χαβάς (δηλαδή, η μελωδία) του τραγουδιού είναι αδέσποτος (μικρασιάτικος παραδοσιακός).
-
Το κανονικό τραγούδι, κυκλοφόρησε σε τρεις ιστορικές εκτελέσεις, με εμφανιζόμενο ως συνθέτη τον Σπύρο Περιστέρη και στιχουργό τον Μπάμπη Βασιλειάδη (Τσάντα):
- Με τον Ζαχαρία Κασιμάτη (1933).
- Οργανική εκτέλεση με τίτλο ΓΚΙΟΥΖΕΛ ΖΕΪΜΠΕΚΙΚΟ, με τον Σπ. Περιστέρη και τα “Πολιτάκια” του (1935), και
- Με τον Στέλιο Καζαντζίδη (1953).
Σ.Π.
Και άλλη μια εκτέλεση του τραγουδιού με τον Μάρκο, “Ταξίμι ζεΐμπέκικο” Athens 1937,
παίζει πιθανόν μπαγλαμά ο Στράτος και κιθάρα ο Περιστέρης.
O χαβάς του τραγουδιού μοιάζει με το τούρκικο κομμάτι Harmandali Zeymbek 1932 με τον Kucuk Cemal. ( έτσι λέει το CD. )
Τραγούδι: Ζαχαρίας Κασημίτας
Μπουζούκι: Σπύρος Περιστέρης
Ενας μάγκας στο Βοτανικό
Πι και φι ´ξιγετε στο λεπτό,
στα παιχνίδια και στα κάμπαρε,
και στου Περδικάκι τον τεκέ.
Τι φουμάρει, μαστουργιάζει με τη γκόμενα του στον τεκέ,
´κι Αγγέλο του πατά φωτιές στον αργιλέ.
Είναι μάγκας είναι μέρακλης,
στο Βοτανικό ειν´ο πιο νταής,
τον ετρέμουν όλες οι μαγκές,
μα δεν του καίγεται καρφί που λές
Τι φουμάρει, μαστουργιάζει και μπαφιάζει πάντα βερεσαί,
για,τί πείρε σύνταξη από το Μεντρεσέ.
The version with Kazantzidis
Ένας μάγκας στο Βοτανικό πι και φι ξηγιέται στο λεπτό
στα μπουζούκια και στα καμπαρέ και μες στο ρεμπέτικο καρέ
Μισές τραβάει, ποτήρια σπάει, σκίζεται για μια μελαχρινή
Μα στη σούρα του ζητάει και καμιά ξανθή
Είναι ζόρικος και μπελαλής, στο Βοτανικό ο πιο νταής
Κι όπως τονε τρέμουν οι μάγκες, κάνει στα σπαθάτα τις δουλειές
Μισές τραβάει, ποτήρια σπάει, σκίζεται για μια μελαχρινή
Μα στη σούρα του ζητάει και καμιά ξανθή
<FONT SIZE="-2">auto to edit telika poly kallo !</FONT>
aegeos
επίσης μια ηχογράφηση με τον στράτο παγιουμτζή με λίγο διαφορετικούς στοίχους με τίτλο μάλλον “έχω κάτω στο βοτανικό” και μουσική βέβαια ίδια.
μη ξεχνάμε και το εκπληκτικό “ταξίμ ζειμπέκικο” του μάρκου βαμβακάρη το 1936
Όλους σας ευχαριστώ πάρα πολύ!!!
Για το “Εντελαμαγκέν” θα διατύπωνα την άποψή μου ως εξής:
Κουτσαβάκικη (ψευτομαγκίτικη) διασκευή για τις ανάγκες των παλιών σκυλάδων. Ταυτόχρονα, χασικλίδικοι στίχοι χωρίς να μπορεί να τους απαγορεύσει η Επιτροπή Λογοκρισίας, αφού οι λέξεις είναι ως επί το πλείστον …ανύπαρκτες.
Η γλώσσα είναι μίγμα “ψευτογαλλικών” και ελληνικής αργκό ή αν θέλετε ελληνική αργκό “γαλλοποιημένη”.
Δικό μου συμπέρασμα: Κακόγουστο τραγούδι όπως όλα τα ψευτομάγκικα.
Οσο για το ποιοι παίζουν στο “Ταξίμ ζεϊμπέκικο” που αναφέρθηκε, ας το σχολιάσουμε άλλη φορά.
ΑΝ
Γιατί άλλη φορά?
Εγώ το θεωρούσα σαν “persiflage” με πολύ χιούμορ!
Λοιπόν, να το πάρει το ποτάμι.
Μετά από πολύ προσεκτικό άκουσμα του “Ταξίμ ζεϊμπέκικο” (με επαγγελματικά ακουστικά που γ…ε) έφτασα στο εξής συμπέρασμα:
Το εισαγωγικό ταξίμι ΑΝΑΜΦΙΒΟΛΑ το παίζει ο Μάρκος.
Μόλις τελειώνει το ταξίμι και αρχίζει το σόλο ζεϊμπέκικο μπουκάρει άλλος μπουζουξής (κατά την άποψή μου είναι κατά 90% ο Περιστέρης).
Κιθάρα παίζει κάποιος άλλος (πιθανότατα ένας εκ των Σκαρβέλη, Καρίπη ή κάποιος άλλος απ’ τους Μικρασιάτες).
Η αμφιβολία είχε περάσει απ’ το μυαλό μου και παλιότερα, αλλά τότε με είχε “καθησυχάσει” ο χαιρετισμός του Στράτου “γεια σου ρε Μάρκο με τις πενιές σου”. Λέει ψέματα ο Στράτος; Φυσικά όχι. Τι γίνεται λοιπόν;
Ο Μάρκος κατά τη διάρκεια του ζεϊμπέκικου (και κατά τη χαιρετούρα του Στράτου) συνεχίζει να παίζει. Οχι όμως το σόλο! Κοπανάει ένα “ίσο” στις “γεμάτες”.
Παλιότερα υπήρχε το πρόβλημα με τις κακόηχες ηχογραφήσεις. Με την ηχογράφηση του Τσάρλυ το θέμα νομίζω ότι είναι ξεκάθαρο (κάτι ανάλογο συνέβαινε με το “Θερμαστή”, όταν ακουγόταν το “…με τσι φωτιές μαλώνει” κι όχι “μ’ έξι φωτιές μαλώνει” που είναι και το σωστό.
Οταν ανέφερα τα παραπάνω στην εκπομπή μου (πριν δυο-τρεις μήνες), κάποιοι με πήραν τηλέφωνο και μου 'βαλαν τις φωνές. Μετά από πολλές εξηγήσεις μάλλον τους έπεισα.
ΑΝ
Άρη ευτυχώς που το ακούω και από δεύτερο γιατί ακριβώς σχεδόν τρελό με βγάλαν σ αυτό το φόρουμ όταν πριν μήνες μπόλικους είχα ρωτήσει αν το σόλο το παίζει ο Περιστέρης γιατί η πενιά του ξεχωρίζει…
(μόνο απάντηση που δεν πήρα)
είναι μοναδική αυτή η μαντολινίστικη-γλύκα στο παίξιμο του πράγμα που δεν υπάρχει στο παίξιμο του Μάρκου.
Δέχομαι επομένως την υπόθεση σου…η ερώτηση είναι γιατί αναγράφεται σαν σόλο μπουζούκι Μάρκος??
Νίκος
Ρε σεις, με ευκαιρία την συγκεκριμένη κουβεντούλα και επειδή αναφέρθηκε παραπάνω, τι είναι αυτός ο “μεντρεσές” ο οποίος δίνει “συντάξεις”?
Γειαααααααααααααα εις τον πάσα έναν
Γεια σου Νικολή από την Γερμανία που μας τα λες όμορφα…
Ώπας καλώς τονε τον μερακλή.
Πάω να συνεχίσω να στέλνω τον Ταργκάν…
Ισως γιατί το σόλο σαν μουσική υπήρχε (παραδοσιακό). Το καινούργιο ήταν το ταξίμι.
Μπορεί πάλι να το καταχώρησαν στο Μάρκο γιατί δικός του είναι ο δίσκος. Μπορεί πάλι να το έκαναν γιατί …έτσι γούσταραν… Ποιος ξέρει;
Πάντως ορθώς αναφέρουν: Μπουζούκι-Μάρκος. Απλά, ίσως έπρεπε ν’ αναφέρουν και τον Περιστέρη.
Βέβαια είναι τελείως χαζό να μιλάμε για τέτοιου είδους αδικία σε βάρος του Περιστέρη, καθώς το αντίθετο είναι κανόνας.
AN
Ο μάγκας του Βοτανικού ήταν κάποιο πρόσωπο υπαρκτό; Είναι δηλαδή το τραγούδι γραμμένο για κάποιον συγκεκριμένα;; Ο Πετρόπουλος δεν γράφει τίποτα πάντως…
Μεσοξορίτις, είναι φώς φανάρι πως το πρόσωπο είναι φανταστικό, αν ήταν για κάποιον συγκεκριμένο θα περιείχε και πιο συγκεκριμένα στοιχεία. Πάντως, αν περιμένεις φώς απʼ τον Πετρόπουλο, καλά κρασσά…
Υ.Γ. Μία προτροπή προς τα νέα μέλη: παιδιά, καλό είναι να ενημερωθήτε για τις παλαιότερες συζητήσεις, αλλά θέματα που έχουν σταματήσει να συζητούνται εδώ και χρόνια δεν είναι σκόπιμο να τα επαναφέρετε στο προσκήνιο, εκτός αν υπάρχει κάτι πολύ σημαντικό που έχετε να προσθέσετε.
Πάντως, Νίκο, η απορία του Μεσοχωρίτη δεν ήταν παράλογη. Του απάντησες.
Σωστά, Κώστα, έχεις δίκιο.
Δεν μου λεές 'Αρη ,στο σερσέ λα φαμ ,είναι σε ψευτογαλλικών μόνο η έκφραση του τίτλου ,οι στίχοι που ξέρω δεν αποφεύγουν τίποτα την λογοκρισία ,στην γνώμη σου είναι και αυτό ψευτομάγκικο τραγούδι (δεν το κάνω γούστο εγώ); Άραγε σε κάπια εποχή ,δεν υπήρξε μιά γλώσσα σαν πανδέκται (:092:κόδικας) στο περιβάλον του υποκόσμου για να είναι ακατάληπτοι από την κοινωνία ; Και αυτά τα τραγούδια να μας αποδήχνουν την υπάρξη της γλώσσης(:019:καλά . . .της γλώσσας . . .) αυτής ;
Αυτό που μπορώ εγώ να πώ είναι ότι στην αμέσως μετά τον πόλεμο εποχή συνέχιζαν τα «αστυνομικά» κινηματογραφικά έργα να είναι της μόδας, όπως και στη δεκαετία 30. Κατά την προσπάθεια εξιχνίασης ενός εγκλήματος, ο καλός αστυνομικός θα ψάξει για τα κίνητρα, που πολύ συχνά άπτονται ανθρωπίνων σχέσεων. Όταν αποκλειστούν (σχετικά εύκολα) βεντέτες, οικογενειακές / οικονομικές διαφορές κλπ. αυτό που μένει είναι τα ερωτικά κίνητρα και εκεί, κλειδί είναι η αναζήτηση της (μοιραίας) γυναίκας πίσω από την υπόθεση. Το “cherchez la femme” ήταν κλασική έκφραση όχι της μάγκικης αλλά της καθωσπρέπει κοινωνίας, αρχικά…