Έψαξα το φόρουμ αλλά δεν βρήκα αυτή την συνέντευξη της Νταίζης Σταυροπούλου.Αν όμως υπάρχει ας με συγχωρέσουν οι διαχειριστές που την ανέβασα εγώ.
8 «Μου αρέσει»
Τάκη σε ευχαριστούμε.
Για όποιον δεν μπορεί να την κατεβάσει από το scribd σας την παραθέτω παρακάτω σε PDF που κατεβαίνει ελεύθερα. Πατήστε στον παρακάτω σύνδεσμο που οδηγεί σε Google Drive. Καλό βράδυ σε όλους.
4 «Μου αρέσει»
Μπράβο Τάκη για την ανάρτηση, χρόνια τώρα την έψαχνα και όλο κάτι έμπαινε στη μέση και χάλαγε η δουλειά. Δύο φορές π.χ. είχα πάει στον Γιώργο να ψάξω το τεύχος και μιά ο “Γιάννης” (ο Γιώργος δηλαδή) δεν μπορούσε, μιά η μέση του πονούσε (που λέει ο λόγος, γιατί η μέση του Γιώργου δεν πόναγε…). Χείμαρρος η μακαρίτισσα η Νταίζη, μπράβο της, δέκα φορές μπράβο, αλλά και στον Χατζηδουλή μπράβο!
Μου κάνει όμως εντύπωση η επιμονή της Νταίζης για το πότε πέθανε ο Δελιάς. Τα (αδιάσειστα!) στοιχεία από Δρομοκαΐτειο και Ταφολόγιο Δήμου Πειραιά, άλλα λένε…
(Παντελή, μιά χαρά κατέβηκε από το σύνδεσμο του Τάκη!)
1 «Μου αρέσει»
Καλημέρα Κύριε Νίκο, το ξέρω πως κατεβαίνει, αλλά αφενός πρέπει κάποιος να έχει λογαριασμό στο Scribd και αν το χρησιμοποιεί συχνά και δεν είναι με “συνδρομή” ο λογαριασμός του επιτρέπει μέχρι 3 downloads το μήνα.
Στην προκειμένη περίπτωση σε εμένα δε μου επέτρεπε να το κατεβάσω για αυτό και το ανέβασα, μήπως είχαν και άλλοι το ανάλογο πρόβλημα και ήθελαν το άρθρο για το αρχείο τους.
2 «Μου αρέσει»
Νομίζω ότι για απλή ανάγνωση ονλάιν, χωρίς κατέβασμα, δεν υπάρχει πρόβλημα.
2 «Μου αρέσει»
Αρχικά μπράβο γιατί δεν την είχα υπόψιν και διαβάζοντας την με ρούφιξε. Πολύ ωραία συνέντευξη.
Το περιοδικό “Λαϊκό τραγούδι” είχε κάνει πριν πολλά χρόνια αφιέρωμα στον Ανέστη Δελιά. Δεν το έχω μαζί μου για να ανατρέξω, όμως θυμάμαι είχε ντοκουμέντα απο νοσοκομείο (Δρομοκαιτειο νομίζω) και είχε αναφερθεί στην βοήθεια που του είχε δώσει ο Παγιουμτζής όταν ήταν γερά μέσα στην πρέζα. Εδώ η Σταυροπούλου δεν λέει κουβέντα…
Επίσης, άλλη μια μαρτυρία για τραγούδια που άλλαξαν χέρια και δήθεν δημιουργούς. Δεν έχει υπάρξει ένας συντελεστής του λαϊκού τραουδιού - ρεμπέτικου, που να μην έχει σταθεί σε αυτό το θέμα.
Για να κλείσω, απο τις αγαπημένες μου φωνές…
1 «Μου αρέσει»
Πολλά και ενδιαφέροντα όσα λέει η Νταίζη Σταυροπούλου για την ζωή της και για την δισκογραφική καριέρα της. Ας σχολιάσουμε μερικά από αυτά.
Μία πρώτη διόρθωση πρέπει να γίνει στην ημερομηνία που αναφέρει το αρχικό κείμενο και αφορά το έτος που πρωτοτραγούδησε η Νταίζη σε πλάκες γραμμοφώνου. Το κείμενο γράφει για το 1939 αλλά το σωστό είναι το 1940. Αν και η ίδια λέει ότι βγήκε στην δισκογραφία το 1939, αυτό δεν συνέβη πριν την άνοιξη του 1940. Σύμφωνα με τον Ορδουλίδη που ακολουθεί την χρονολόγηση του Ch.Howard, η Νταίζη πρωτοβγήκε στην δισκογραφία με τα τραγούδια «Μικρή μικρή σ΄αγάπησα» και «Η Σκληρόκαρδη» που μπήκαν στον ίδιο δίσκο της HMV/ΑΟ-2637. Τα τραγούδια ηχογραφήθηκαν στις 25 Απριλίου 1940 λίγες μέρες μετά την απόλυση του Τσιτσάνη από τον στρατό. Δυστυχώς δεν έχουν βρεθεί οι ετικέτες από τα πρώτα τραγούδια της. Το ωραίο είναι ότι η Νταίζη ηχογραφεί για πρώτη φορά, στο ίδιο στούντιο, αμέσως μετά τον Στράτο Παγιουμτζή που εκείνη την μέρα είχε τραγουδήσει το «Σαν Εγγλέζα να φερθείς» του Τσιτσάνη. Δεν είχε και τις καλύτερες κουβέντες για τον Στράτο η Ντ.Σταυροπούλου.
Απεναντίας ο Τσιτσάνης αν και είχε προβλήματα με τον Στράτο Παγιουμτζή, δεν εκφράστηκε ποτέ εναντίον του. Πάντα τον χαρακτήριζε ως την μεγαλύτερη φωνή του ρεμπέτικου και λαϊκού τραγουδιού. Από την Νταίζη λοιπόν μαθαίνουμε τον λόγο που ο Τσιτσάνης τα «τσούγκρισε» με τον Παγιουμτζή. Στην μοναδική φορά που ο Τσιτσάνης αφήνει υπαινιγμούς για τον Στράτο, είναι στην συνέντευξη του στον Χατζηδουλή στις 10/8/1982 η οποία δημοσιεύτηκε στο τεύχος 6/2004 του περιοδικού «Λαϊκό Τραγούδι» όπου αναφέρει ότι «…δεν μπορούσα να αντέξω άλλα προβλήματα, τα έχουμε πει αυτά, με τον Στράτο κ.τ.λ…» χωρίς να λέει ποια ήταν αυτά τα προβλήματα. Απαντήθηκε λοιπόν από την Νταίζη, ο λόγος που ο Τσιτσάνης χολώθηκε με τον Παγιουμτζή.
Στην επεξήγηση Νο.2 αναφέρεται λαθεμένα, ότι το πρώτο τραγούδι της στην δισκογραφία ήταν το «Φίνα θα την περνάμε» που σύμφωνα όμως με τον Ν.Ορδουλίδη ηχογραφήθηκε για την Columbia τον Ιούνιο του 1940.
Επιπλέον των παραπάνω, είναι και το τραγούδι του Μάρκου «Ψηλά την χτίζεις τη φωλιά», ODEON/ GA-7238, που η ίδια το αναφέρει ως «Ψηλά τα παραθύρια σου», το οποίο τραγούδησε στην οντισιόν της Κολούμπια. Το τραγούδι αυτό του Μάρκου φαίνεται να ηχογραφείτε προς τέλος του 1939.
Ενδιαφέροντα πράγματα λέει για τον Καρυδάκια και τον Ανέστη Δελιά και την σχέση που είχαν μεταξύ τους. Να σημειώσω την πληροφορία που μας δίνει ότι ο Δελιάς έφυγε από την κομπανία του Μάρκου γιατί είχε προβλήματα με τα άλλα μέλη και ότι συνεργάστηκε αμέσως μετά με τον Μπαγιαντέρα. Δεν μας λέει όμως γιατί τα «τσουγκρίσανε». Να μια πληροφορία που μας δείχνει ότι δεν ήταν όλα ρόδινα μεταξύ των ρεμπετών.
Από την ίδια μαθαίνουμε ότι το τραγούδι «Τον άντρα σου και μένα» του Ανέστη Δελιά, γράφτηκε για την ίδια.
Μαθαίνουμε ακόμα ότι το τραγούδι «Σαν δεν ήξευρες» που το έγραψε ο Ανέστης Δελιάς, σύμφωνα με την Νταίζη, το χάρισε στον Παναγιώτη Τούντα.
Επίσης, η Νταίζη, όπως εκμυστηρεύεται, με το σκέρτσο της και την τσαχπινιά της (και με τα ούζα της), ήταν η αφορμή για να γραφτεί το πολύ ωραίο τραγούδι «Αφού μ΄αρέσει να γυρνώ». Στίχοι Τσάντας-Τσιτσάνης και Νταίζη, μουσική Τσιτσάνης. Το τραγούδι ηχογραφήθηκε τον Ιούνιο του 1940.
Η Νταίζη μιλάει και για το δημοσίευμα της Λαλαούνη στις 17 Οκτωβρίου 1940 στην «Βραδυνή». Μέρος του δημοσιεύματος παρουσιάσαμε στο θέμα των πρώτων ηχογραφήσεων του Παναγιώτη Τούντα. Είχε προηγηθεί στις 14/10/1940 το πρώτο μέρος του αφιερώματος της Αλεξάνδρας Λαλαούνη με μία μικρή αναφορά στην Νταίζη.
Η Ντ.Σταυροπούλου λοιπόν, θυμάται την Λαλαούνη να την χρίζει ως την «Μούσα των ρεμπετών» και ως «Αργείτικο λουλούδι του κάμπου». Εκείνος όμως που στο δημοσίευμα την χαρακτηρίζει «Μούσα» του, δεν είναι άλλος από τον Βασίλη Τσιτσάνη, ο οποίος της έδωσε την ευκαιρία να τραγουδήσει σε δίσκους των 78 στροφών.
Όπως μπορούμε να δούμε στο κείμενο της Αλ.Λαλαούνη, η έκφραση «Νταίζη, του Αργείτικου κάμπου το λουλούδι» δεν υπάρχει. Η Νταίζη φαίνεται να μην θυμάται καλά όλα όσα έγραψε η Λαλαούνη, η οποία την χαρακτηρίζει μεν «βεντέτα» των δίσκων και «λεβεντοκόριτσο» αλλά δεν χρησιμοποιεί την παραπάνω φράση.
Σημαντική πληροφορία έχουμε από την Νταίζη και για τα δύο τραγούδια του Τσιτσάνη που τραγούδησε το 1946. Τα κομμάτια «Μαζί μου δεν ταιριάζεις» και «Στον Άγιο Κωνσταντίνο», όπως μας λέει η ίδια, ήταν προγραμματισμένα για φωνοληψία την Δευτέρα 28 Οκτωβρίου 1940. Όμως η κήρυξη του πολέμου τα κράτησε στο συρτάρι του Β.Τσιτσάνη ο οποίος τα γραμμοφώνησε στις 9 Σεπτεμβρίου 1946 σύμφωνα με τον Ορδουλίδη. Ήταν τα τελευταία τραγούδια της Ντ.Σταυροπούλου στην δισκογραφία.
Να σημειώσω ότι όπως βλέπουμε στην δεύτερη ετικέτα του τραγουδιού «Στον Άγιο Κωνσταντίνο» από την Τουρκική Columbia αναφέρεται ως συνθέτης, ο στιχουργός Κ.Παναγιωτόπουλος. Μάλλον το τραγούδι είναι του Τσιτσάνη σε στίχους του Παναγιωτόπουλου.
Μια επιπρόσθετη πληροφορία που πρέπει να δώσουμε, αφορά το τραγούδι του Τσιτσάνη με τον τίτλο «Σουπιά», που ηχογραφήθηκε για τον δίσκο «Το χάραμα» το 1980. Ο Β.Τσιτσάνης στην ίδια συνέντευξη του 1982, στον Χατζηδουλή, μιλάει για την «Σουπιά», λέγοντας ότι το τραγούδι το προόριζε για την Νταίζη Σταυροπούλου. Αναφερόμενος στα περίφημα «σημειωματάρια», όπου κατέγραφε με την βοήθεια της συζύγου του Ζωής όλα τα τραγούδια που έγραφε στην κατοχή, κάνει λόγο και για την «Σουπιά». Οι αρχικοί στίχοι είναι του αδερφού του Τσιτσάνη, Χρήστου.
Ακολουθεί ο διάλογος του Τσιτσάνη με τον Χατζηδουλή.
Χατζηδουλής : Τα έχεις εδώ Τσίλα ; (εννοεί τα σημειωματάρια)
Τσιτσάνης : Βεβαίως, να στα δείξω άμα θες. Είναι γραμμένα και στο πίσω μέρος, έχω στίχους, αλλά και τραγούδια έτοιμα που δεν γραμμοφωνήθηκαν! Και μάλιστα σε ένα απ΄αυτά είναι και η «Σουπιά»…
Χατζηδουλής : Της κατοχής είναι και αυτό;
Τσιτσάνης : Όχι, κανονικά είναι του ’39. Στην κατοχή διασκεύασα τα λόγια, που ήταν του αδερφού μου του Χρήστου και ολοκλήρωσα το τραγούδι με την εισαγωγή του, όλα…
Χατζηδουλής : Του Κίτσου είναι οι στίχοι; Πότε συνέβη;
Τσιτσάνης : Το 1939, σε μία άδεια μου, επιστρέφοντας απ’ την Αθήνα στην Σαλονίκη, στο τάγμα μου, πέρασα από τα Τρίκαλα να δω λίγο τη μάνα μου και τα’ αδέρφια μου κι έμεινα ένα βράδυ. Ο Χρήστος τότε μου έδωσε κάτι λόγια να βάλω μουσική. Ήταν η «Σουπιά». Βέβαια το τραγούδι το έκανα, στο Τάγμα Τηλεγραφητών έγινε κι αυτό, αλλά δεν το γραμμοφώνησα ως τον πόλεμο, όπως και άλλα…
Χατζηδουλής : Και το ξαναβρήκες στην κατοχή;
Τσιτσάνης : Δεν το ξαναβρήκα, το θυμόμουνα το τραγούδι. Μην τρέχεις. Υπάρχουν και οι στίχοι μέσα σ’ ένα φάκελο, μαζί με τα άλλα χαρτιά μου, τον οποίο φάκελο έδωσα στην Ζωή να τον κρύψει, την 28η Οκτωβρίου 1940, την ημέρα που έφευγα για το αλβανικό μέτωπο. Το 1943, ίσως και λίγο πιο μπροστά, άλλαξα κάπως τα λόγια του Χρήστου και το τελείωσα. Έτσι θα το δεις, με όλους τους στίχους γραμμένους στο «σημειωματάρειο», στην κατοχή. Για την Νταίζη το είχα προγραμματίσει αυτό, το ’46, αλλά δεν γραμμοφωνήθηκε. Πέρασαν τόσα χρόνια μέχρι να το κάνω δίσκο…
Τα λεγόμενα της Ντ.Σταυροπούλου επιβεβαιώνουν το γεγονός ότι ο Τσιτσάνης έφυγε για το μέτωπο με την κήρυξη του πολέμου.
Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι η Νταίζη Σταυροπούλου αν και για μόλις ένα εξάμηνο στην δισκογραφία (Απρίλιος-Οκτώβριος 1940) είχε καταφέρει να αφήσει το στίγμα της. Συνέχισε φυσικά να ηχογραφεί και κατά την διάρκεια του πολέμου, και μας άφησε τα τραγούδια του Τούντα, του Κηρομύτη και των Μαυροφρύδη/Ταμπάκη.
Η Νταίζη Σταυροπούλου κάνει μνεία και στον εκδότη και φίλο του Τσιτσάνη Ηλία Κωστόπουλο, που εξέδιδε από το 1936 ως το 1941 (σύμφωνα με το δημοσίευμα) το περιοδικό «ΝΕΑ ΛΑΪΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ».
Για το περιοδικό αυτό, ο ερευνητής της λαϊκής μας μουσικής, Μένιος Καλυβιώτης, αφιερώνει ένα μεγάλο άρθρο, τον Ιανουάριο του 1996, στο περιοδικό «Συλλογές». Το τεύχος του περιοδικού «ΝΕΑ ΛΑΪΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ» είναι του Απριλίου 1938, λίγες βδομάδες αφού ο Τσιτσάνης κατατάχτηκε στον Στρατό. Εκεί διαβάζουμε για τα νέα λαϊκά τραγούδια που κυκλοφόρησαν τον Απρίλιο του 1938.
Ανάμεσα σε αυτά καταχωρούνται, δύο τραγούδια του Κηρομύτη, τέσσερα του Δημήτρη Σοφρωνίου, οκτώ του Μάρκου, τέσσερα του Παπαϊωάνου και είκοσι δύο (22) του Τσιτσάνη.
Τέλος θα πρέπει να διευκρινιστεί η ημερομηνία γέννησης της Νταίζης. Η Λαλαούνη, στο αφιέρωμα της το 1940, γράφει για κορίτσι 18 χρονών. Όμως η ίδια, μιλώντας στον Χατζηδουλή, αναφέρει ότι είναι 70 χρονών. Αν η κουβέντα τους έγινε το 1982, τότε η γέννηση της χρονολογείται γύρω στο 1912. Άρα η Λαλαούνη, αν και είχε μπροστά της μία 28χρονη, την πέρασε για 18 χρονών «λεβεντοκόριτσο».
Με την σειρά μου να ευχαριστήσω τον φίλο takis1962 για το ανέβασμα της πολύ σημαντικής συνέντευξης της Ντ.Σταυροπούλου στον Χατζηδουλή. Είναι τόσα πολλά αυτά που είπε, που θα χρειάζονταν δέκα σεντόνια για να τα σχολιάσουμε όλα. Πολλά από αυτά είπε επιβεβαιώνονται ενώ κάποια άλλα όχι.
6 «Μου αρέσει»
Μπράβο Φώτη, ευχαριστούμε για τα πολύτιμα στοιχεία!
1 «Μου αρέσει»
Να είμαστε καλά Νίκο.
Αν μου επιτρέπεται, να συμπληρώσω μερικά στοιχεία ακόμα.
Για την Νταίζη Σταυροπούλου (αλλά και για τον Στράτο) ο Βασίλης Τσιτσάνης ρωτήθηκε το 1975, από την Σοφία Μιχαλίτση, στην ραδιοφωνική εκπομπή που είχε και που συμμετείχε ζωντανά με το συγκρότημα του.
Σ.Μιχαλίτση: Βασίλη θέλω τώρα να μου μιλήσεις για τον Στράτο Παγιουμτζή και για την Νταίζη Σταυροπούλου. Αν πραγματικά είναι, υπήρξε, η πρώτη τραγουδίστρια που σε συνόδευε.
Τσιτσάνης: Ο αξέχαστος Στράτος ήταν ο υπ΄αριθμόν ένα τραγουδιστής. Ήταν ο γνήσιος, ο ρεμπέτης, ο ανεπανάληπτος. Ο τέλειος ερμηνευτής… Τη Νταίζη Σταυροπούλου την είχα ανακαλύψει στη Θεσσαλονίκη. Είχε μια πολύ περίεργη φωνή. Σχεδόν αντρική. Η δε ερμηνεία της προσέδιδε βαρύτητα. Δηλαδή είχε πολύ λαϊκό χρώμα. Στο λίγο διάστημα που τραγούδησε είπε αρκετά τραγούδια μου…
Σ.Μιχαλίτση: Ήταν πραγματικά η πρώτη σου παρτενέρ;
Τσιτσάνης: Ε, όχι και πρώτη μου, αλλά μία από τις πρώτες.
Σ.Μιχαλίτση: Θυμάσαι ποια ήταν η πρώτη-πρώτη;
Τσιτσάνης: Η πρώτη ήταν η Ιωάννα Γεωργακοπούλου.
Στο σημείο αυτό πρέπει να πούμε ότι δισκογραφικά, πριν τις Σταυροπούλου-Γεωργακοπούλου, ο Τσιτσάνης ηχογραφεί τραγούδια του με τις:
Γεωργία Μηττάκη (ένα τραγούδι)
«Σ΄ένα ντεκέ σκαρώσαμε» (το πρώτο του τραγούδι στην δισκογραφία Φεβρουάριος-Μάρτιος 1936)
Ελβίρα Κάκκη (δύο τραγούδια)
«Μαντήλι Χρυσοκεντημένο» (Οκτώβριος 1936)
«Πικρός είναι ο πόνος μου» (Οκτώβριος 1936)
Σοφία Καρίβαλη (δύο τραγούδια)
«Να γιατί περνώ» (με τον Μάρκο) (Δεκέμβριος 1936)
«Γειτόνισσα» (Δεκέμβριος 1936)
Ρίτα Αμπατζή (ένα τραγούδι)
«Απόψε να μην κοιμηθείς» (με τον Στελάκη) (Ιανουάριος-Φεβρουάριος 1939).
2 «Μου αρέσει»
Φίλες και φίλοι, θα ήθελα να ολοκληρώσω τα σχόλια μου για την Νταίζη Σταυροπούλου ανεβάζοντας μερικές ακόμη ετικέτες της, όπως προκύπτουν από την αφήγηση της ίδιας αλλά και από το δημοσίευμα της Αλεξάνδρας Λαλαούνη στην Βραδυνή.
Η πρώτη ετικέτα που ανεβαίνει, είναι το «Μαρινάκι» του Τούντα που ήταν η αιτία της προστριβής της με τον Στράτο Παγιουμτζή.
Ποιο πριν από το «Μαρινάκι», ηχογραφήθηκαν τα τραγούδια «Θα βρω μιαν άλλη με καρδιά» και «Είσαι σαν Νεράϊδα» του Τσιτσάνη. Στην ετικέτα αυτή υπάρχει μόνο το όνομα του Ταμβάκη.
Μέρες μετά το «Μαρινάκι» ηχογραφείται το τραγούδι «Στα νησιά του Παραδείσου» των Ταμβάκη-Κοσμαδόπουλου.
Τέλος έχουμε και δύο σπάνιες ετικέτες από τις πολεμικές ηχογραφήσεις της Ντ.Σταυροπούλου. Η πρώτη είναι με το τραγούδι των Τούντα-Μητσάκη «Η λόγχη μας το θέλει». Είναι η πρώτη καταγραφή σε πλάκες γραμμοφώνου 78 στροφών με το όνομα του Γιώργου Μητσάκη. Η Νταίζη αναφέρεται σε αυτόν στην συνέντευξη της στον Κ.Χατζηδουλή. Η δεύτερη ετικέτα αφορά το τραγούδι του Στ.Κερομύτη «Να πάρω το ντουφέκι μου».
Ετικέτες με τραγούδια των Σκαρβέλη, Σέμση και όσα τραγούδησε με τον Χιώτη (εκτός της παραπάνω) δεν έχουν βρεθεί.
Τα πέντε (5) τελευταία τραγούδια στην λίστα της HMV, που παρουσιάζονται στο δημοσίευμα του Χατζηδουλή (που συντάχθηκαν από τον Διονύση Μανιάτη) αν και ηχογραφήθηκαν πριν τον πόλεμο, κυκλοφόρησαν το 1946.
Θα κλείσω την παρέμβαση αυτή, με το σχόλιο της Αλ.Λαλαούνη, στην Βραδυνή τις 17/10/1940. Στο δημοσίευμα της, η Λαλαούνη, αναφέρει και την επιτυχία του Δ.Περδικόπουλου, «Ο Αμαξάς», που στο μπουζούκι είναι ο Τσιτσάνης.
Όπως διαβάζουμε, ο δίσκος αυτός γνώρισε τεράστια επιτυχία, καθώς πουλήθηκαν 26.000 δίσκοι. Τρελό νούμερο για τα χρόνια εκείνα. Ο Τσιτσάνης πρέπει να πήρε τα μισά ποσοστά του δίσκου, αφού στην άλλη πλευρά βρίσκεται το πρώτο τραγούδι που πέρασε στην δισκογραφία «Σε ένα ντεκέ σκαρώσαμε».
Αν στο μέλλον βρεθούν και άλλες ετικέτες ή αναφορές στην Νταίζη Σταυροπούλου, θα είμαστε εδώ να τις συζητήσουμε.
5 «Μου αρέσει»
Μία νέα ετικέτα από πλάκα γραμμοφώνου 78 στροφών, με την Νταίζη Σταυροπούλου στα φωνητικά. Η ετικέτα προέρχεται από Τουρκική Κολούμπια.
Αναφέρομαι στο τραγούδι “Αρχοντοπούλα μου” των Τούντα/Κοσμαδόπουλου.
Ηχογραφήθηκε προς το τέλος Σεπτεμβρίου ή αρχές Οκτωβρίου 1940 και κυκλοφόρησε μερικές μέρες πριν την κήρυξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου.
Ο Δ.Μανιάτης αναφέρει και τον Μανώλη Χιώτη ως τραγουδιστή, μόνο που ο Χιώτης δεν συμμετέχει στην συγκεκριμένη ηχογράφηση.
Το τραγούδι με πολύ καθαρό ήχο από το sealabs και η ετικέτα του δίσκου.
http://rebetiko.sealabs.net/display.php?d=0&recid=17594 ΑΡΧΟΝΤΟΠΟΥΛΑ ΜΟΥ
1 «Μου αρέσει»
