Τωρα που το φεραι η κουβεντα,για το Μυσατκιδη και τ αλλα παιδια,που ειναι καλοι,εβαλα το σι ντι που παιζουνε ,ψευτισε πλεον ο ντουνιας, το ακουει ενας φιλος μου ηλικιωμενος,α μου λεει αυτο το τραγουδι ειναι παληο,ηταν λιγο πιο αργο ομως τοτε.
Και μου ειπε μετα την εξης ιστορια,στον πολεμο κατεβεικε πολυς κοσμος απο τα χωρια στις πολεις,ετσι και στο Βολο,φτωχεια πεινα και αλλα,ηταν και δυο φιλοι,ηταν μιας καποιας ηλικιας,ειχαν και οικογενεια,ειχαν και ενα γραμμοφωνο.
Ηρθαν τα Χριστουγεννα,δεν ειχαν μια,αλα ειχαν το γραμμοφωνο,ηρθε η μερα που τραγουδουν τα καλαντα τα παιδια, ετραγουδουσε και κανενας με λατερνα,κανενα κλαρινο,και οσοι θελαν και με γραμμοφωνο,αλα να χουνε και το δισκο να παιζει τα καλαντα,ε δεν τον ειχαν αυτον το δισκο,ειχαν ομως το ,ψευτισε πλεον ο ντουνιας,τι να κανουν ,λενε θα βαλουμε αυτο το δισκο να παιζει και μεις απο πανω θα τραγουδαμε τα καλαντα,θα τα μπουρδουκλωσουμε,να παρουν καμμια δεκαρα να παρουν ψωμι,ψωμακι,ναι.
Ε στην αρχη καλα τα πηγαιναν,μα σαν βγηκαν στην Ερμου ,που ειναι τα πολλα εμπορικα μαγαζια,να και ενας χωροφυλακας απο κοντα,ειχε στισει αυτι και ακουσε τι παιζει το γραμμοφωνο.
Ε ,για ελατε εδω εσεις τι φτιανετε εκει εσεις,ε τι να κανουμε κυριε χωροφυλαξ,να τα καλαντα λεμε,φτωχοι ανθρωποι,ε ,λετε και ψεματα απο παν,λεει ο χωροφυλαξ,τους δινει απο δυο σκαμπιλια και κανει μια ετσι και αρπαζει το δισκο και χρατσ τον εσπασε…Μπρος δρομο κατεργαρεει,λεει.
Φτουσου ατυχια,καλα που πηραμε καμμια δεκαρα λεει ο ενας και θα παμε να παρουμε αλλο δισκο,τον ιδιο βεβαια,ψευτισε πλεον ο ντουνιας.
αυτα,γεια σας.
Το πρόβλημα με την παραπάνω ωραία αφήγηση, έχει να κάνει με την ηχογράφηση του τραγουδιού, που τοποθετείται στα 1947, και όχι πριν τον πόλεμο. Άρα η ιστορία που διαβάσαμε, είτε έγινε στον εμφύλιο ή μετά τον εμφύλιο.
1 «Μου αρέσει»