ayto to minima to grafo epeidei grafo psixedeliki musiki pola xronia (min mou peite kai eseis san ton pappou mou tin giagia kai olo to soi oti ayta einai 3enoferta …afou i techno mousiki einai genima 8rema olou tou kosmou taytoxrona apo tin mesi tis dekaetias tou 80 xoris na prosdiorizete apo pou erxete alla me kalitexnes apo ola ta meri tis gis me tin ellada mesa) kai mesa apo tin anazitisi moy gia tin mousiki kai ta narkotika ,vrika pola xaraktiristika pou miazoun se aytes tis dio mousikes (kai kapia pou einai diaforetika ) kai tin anagi ton kalitexnon na grapsoun (tin ipogeia epafi me tin musiki ) opote kai ektimisa to rempetiko pou to sevome kai to agapo …
Afou asxolise me tin mousiki kai grafis
opos les (elpizo na min enois oti grafis mousiki
apo kana programa san ejay …) o diaxorismos ton
dio mousikon afton einai safestatos kai idi exis
apantisi sto erotima sou xoris na to kseris
H magiki leksi gia na katalaboume tin diafora
einai “psychedelic” diladi eksatasiaki mousiki
H ekstasiaki mousiki apef8inete sto protogono
EGO mas mesa apo aploika epanalambanomena mousika motiba
apelef8eronantas kai afinontas to gimno
Xrisimopoii8ike i mousiki afti apo paleoteron eton
se 8riskestikes teletes gia na feri ta atoma se
ekstasi
anti8etos to Rebetiko den einai ekstasiki mousiki
den apef8inete sto protogono EGO mas alla se ena
pio ekletizmeno EGO pio an8oropino
akoulou8a alous dromous gia na mas agkiksi esoterika
se merikes periptosis isos parasir8oume akougontas
kapio komati kai poume oti einai ekstasiaki mousiki
alla o skopos kai i didromi pou akolou8a esoterika
den exei kamia sxesime tin ekstasiaki mousiki kai
sinepos me to trance/techno
Το ερώτημά σου, φίλε μου, είναι αντικείμενο προβληματισμού και δεν μοιάζει να σηκώνει σβέλτες απαντήσεις του τύπου “ναι”, “όχι” και “ίσως”.
Το ρεμπέτικο άνθισε όπως το γαϊδουράγκαθο σε τιποτένια χώματα.
Μετά το πότισε ο κοσμάκης. Εκεί είναι το μεγαλείο. Ολος αυτός ο κοσμάκης που πόναγε από τον τρόπο που του φέρθηκε η πουτάνα η ιστορία, στο όνομα της οποίας εκτελέσανε τους καπεταναίους της επανάστασης, φέρανε βασιλιάδες, επιβάλλανε τα φλουφλωτά φαναριώτικα για επίσημη γλώσσα με τα πνεύματα και τις υπογεγραμμένες - ένα σύγχρονο είδος σφηνοειδούς γραφής τύπου Δ που ευτύχησες να μη το γνωρίσεις λόγω ηλικίας.
Το αστικό λαϊκό τραγούδι (πραγματικά λαϊκό όχι πορδές στον αέρα) απευθυνόταν σ όλον αυτό τον κόσμο που μαζεύτηκε στις πόλεις για να επιβιώσει. Μίλαγε τη γλώσσα του λαού και ασχολιόταν με τους νταλγκάδες του. Οχι με την ανθισμένη αμυγδαλιά αλλά με τα λερωμένα τ άπλυτα τα παραπεταμένα.
Εντάξει, μίλαγε και για το χασίς που ήταν τζάμπα και το κάπνιζε όλος ο κόσμος. Πάντως δεν ετίθετο θέμα εξάρτησης και εξαρτησιογόνων ουσιών.
Ο πρεζόνης για το ρεμπέτικο ήταν ένα γελοίο υποκείμενο.
Νομίζω ότι αν το ερώτημά σου σε απασχολεί ειλικρινά, πρέπει να καταπιαστείς με δαύτο το ίδιο ειλικρινά.
Στη θέση σου θα έπαιρνα μερικές συνεντεύξεις από τον παππού σου και η γιαγιά σου. Για παράδειγμα το λέω - μιας και τους ανέφερες. Είναι ίσως οι μόνοι άνθρωποι τριγύρω σου που μπορούν να σε βοηθήσουν με τη μνήμη τους και να σου κεντρίσουν το ενδιαφέρον για τη λαϊκή μουσική.
Ξεκίνα τη συνέντευξη με το εξής απλό ερώτημα: «Παππού, πες μου τα παράπονά σου απ τη ζωή».
Και που σαι: Κράτα κι ένα μπαγλαμά μαζί σου. Γιατί μάλλον θα βγάλεις κάποιο μουρμούρικο όσο σου μιλάει.
Εγώ θα επεκτείνω το ερώτημα του φίλου lagos λιγάκι: αν σήμερα ο Μάρκος ήταν 19 χρονών και ζούσε στην σημερινή Αθήνα, τι μουσική νομίζουμε πως θα φτιαχνε; Κι αυτό το βάζω σαν θέμα επειδή προς το παρον οι απαντήσεις υπήρξαν αρκούντως απλουστευτικές.
Η δική μου άποψη είναι πως κάθε εποχή, από την δημιουργία της μουσικής βιομηχανίας και μετά, έχει τα μουσικά της ρεύματα, κάποια εκ των οποίων είναι εκτός κατεστημένων γραμμών. Σχεδόν πάντα αυτές οι “υπόγειες” μουσικές δημιουργίες έχουν κοινά χαρακτηριστικά και στην θεματολογία τους και στην έκφρασή τους, και αυτό οφείλεται ακριβώς στο ότι βρίσκονται εκτός καθεστωτικών επιλογών (όπως στο στρατό οι καλύτερες φιλίες γίναναι στις μονάδες που μας πηδάγανε). Το μυστικό της ιστορίας βρίσκεται στο πόσο αποδεκτά μπορούν να γίνουν αυτές οι υπόγειες μουσικές απο ένα ευρύτρο κοινό. Αυτό εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, ένας εκ των οποίων είναι το κατα πόσον μιλάει στον κοσμάκη για τα προβλήματα του, όπως σαφώς υποννοεί ο ΚΚ. Αλλά υπάρχουν κι άλλα όπως π.χ. το ότι πρέπει να το υποστηρίξει η μουσική βιομηχανία για τους δικούς της σκοπούς ή ακόμη και το να μπορεί να τραγουδιέται σχετικώς εύκολα έτσι ώστε να μπορεί να διαδοθεί προφορικά. Η βαλίτσα (=συζήτηση) αυτή λοιπόν μπορεί να πάει πολύ μακριά, όρεξη νάχουμε.
Πάντως, για να πάρω και εγώ θέση, νομίζω πως αν σήμερα ζούσε ο Μάρκος, κάτι μεταξύ hip hop και abient θα 'φτιαχνε…
Φραγκίσκος
Πολύ σοβαρή κουβέντα, και συμφωνώ με τον Φρανκ, ότι πρέπει ν’ αποφύγουμε τις απλουστεύσεις.
Όσο γιά τον Κώστα, συμφωνώ μόνο εν μέρει με το σκεπτικό του. Το ρεμπέτικο δεν είναι μεν “εκστατική μουσική”, είναι όμως “εκστατικό τραγούδι”. Ο νταλγκάς, η μαστούρα, το “κάνω κεφάλι”, “τη βρίσκω” κ.ο.κ., είναι εκφράσεις μιάς διονυσιακής έκστασης. Με τη διαφορά ότι η “ψυχεδελική” ή άλλη μουσική έτσι όπως χορεύεται σήμερα, είναι απομονωτική, κι η τυχόν έκσταση αφορά τον καθένα ξεχωριστά. Ενώ η έκσταση του ρεμπέτικου τραγουδιού, αφορά την ομήγυρη, και την επικοινωνία της σε χώρους του λόγου ύποπτους, απωθημένους έως και παράνομους.
Στο μεταξύ, σ’ αυτή την προσπάθεια σύντηξης, πέτυχα ήδη την αναβίωση του ΚΑΦΕ-ΑΜΑΝ, με όλα τα είδη τραγουδιού, και σ’ ένα τεράστιο και ιστορικό κέντρο της παραλίας όπως είναι τ’ ΑΣΤΕΡΙΑ, είχαμε την έκπληξη της δεκαετίας: Φουλάραμε τόσο που θα πάμε όλο το χειμώνα. Τραγουδούν η Χρυσούλα, η Χαρούλα (προσωρινώς), ο Θοδωρής Παπαδόπουλος (προσωρινώς), ο Μάριος, ο Δημητριανάκης (προσωρινώς) κ.ά., και θα προστεθούν το χειμώνα ο Ξηντάρης, ο Λευτέρης Τσάτσης κ.ά.
Όσο γιά την ορχήστρα, λέγεται
THE REMBETIKO JAZZ-ROCK BAND.
Τιμές: 3.000 το πρώτο -και αν θέλετε το μοναδικό- ποτό, 18.000 το μπουκάλι κρασί, 28.000 το μπουκάλι ουϊσκυ.
Αυτά, και θα λείψω μιά βδομάδα στη Χάϊφα, όπου ετοιμάζω την άλλη fusion.
Φέρρης
ΥΓ. Η ιδέα του Καφέ Αμάν ξεκίνησε από τούτη δω τη λίστα, και ήτανε αν θυμάστε, του Peter Anderson. Grazias.
Το ερώτημα που θέτει ο «Iagos» είναι αρκετά γοητευτικό ώστε να μας παρασύρει σε γρήγορα συμπεράσματα , από την αναζήτηση του για την μουσική και τα ναρκωτικά βρήκε κοινά στοιχεία στο Techno και στο ρεμπέτικο .
Ενδιαφέρον θα ήταν να γίνει λίγο πιο συγκεκριμένος και να μας πει ποία είναι αυτά τα χαρακτηριστικά .
Αυτό που υποθέτω πως θέλει να πει είναι ότι τα δυο μουσικά είδη αναδύονται από το περιθώριο και περιγράφουν γνήσιες εικόνες της εκάστοτε περιόδου , μέχρι εδώ όλα καλά εάν δεχτούμε ότι το techno είναι μουσικό είδος.
Συγγένεια όμως δεν υπάρχει καμία γιατί το ρεμπέτικο κουβαλάει αιώνες μουσικής παράδοσης και τεχνοτροπιών που πάνω στις ρίζες τους φύτρωσε και μεγάλωσε ενώ το techno η τεχνο στα ελληνικά είναι παντελώς α-τεχνο και οι εραστές του πάνε σπίτι όταν κοπεί το reuma .
Χωρίς να θέλω να θίξω τον Ιαγό λοιπόν η συγκίνηση που του δημιουργεί το ρεμπέτικο οφείλεται μάλλον σε δικά του «υπόγεια ακούσματα» η και γονίδια της ράτσας μας και όχι στο techno.
Αυτό που έχω αποκομίσει εγώ από την ψυχεδελική μουσική είναι μια πομπώδης επανάληψη ενός ρυθμικού μοτίβου που αποκτά διάσταση μόνο μέσα από την ένταση στα όρια του θορύβου , εδώ θα ήταν χρήσιμο να αναρωτηθούμε αν οτιδήποτε έχει ρυθμό είναι μουσική .
Το ουσιώδες ερώτημα που παράγεται από την συζήτηση είναι αν τελικά υπάρχει σήμερα κάποιο μουσικό ρεύμα που να εκφράζει κάτι πηγαίο και λαϊκό , να μην είναι δηλαδή δημιούργημα του εμπορίου προς κατανάλωση αλλά αυθεντική μουσική έκφραση.
Εδώ θα ήθελα μια τεκμηριωμένη απάντηση από τον Ιαγό η από κάποιον άλλον γνώστη της σημερινής underground σκηνής .
Kala re paidia,
Eiste me ta kala saV? Ti scesh mporei na ecei to tecno me to rempetiko?
Prwton, otan milame gia rempetiko, milame sthn ousia gia rempetika TRAGOUDIA. Tragoudi paei na pei sticoV. Paiei na pei fwnitikeV dunatothteV. Auth h diastash tou rempetikou, mia po thV shmantikotereV kata th gnwmh mou, leipei pantelwVapo thn tecno.
Deuteron, lete oti iswV uparcei kapoia sundesh epeidh kai ta duo hdh einai proionta tou periqwriou. Nomizw oti h parea tou Foroum dinei uperbolikh baruthta se auth th diastash tou repmetikou, thn periqwriakh. To ecw pei paliaotera kai qa to xanapw.
To rempetiko einai kat exochn ERWTIKO tragoudi.
Auto apoduknietai kai apo ton ariqmo twn erwtikwn rempetikwn alla kai to gegonoV oti ta pio polla rempetika pou agaphqhkan apo ton lao, ton megisto krith, einai erwtikou periecomenou.
AV paroume epishV enan enan touV deka basikouV dhmiourgouV? Me exairesh ton Marko poioV alloV anhkei sto periqwrio? O TsitsanhV htan ftwcoV alla oxi periqwrio. O MpagianteraV kai o KeromuthV PeiraiwteV men alla apo kaleV oikogeneieV. Na mhn milhsoume gia touV MikrasiateV, Tounta, Peristerh, Skarbelh.
Pragmatika den mporw na katalabw pwV ecei dhmiourghqei h entupwsh oti repmetiko ison upokosmoV kai periqwrio. Nai, den lew. To rempetiko ecei RIZES ekei, alla se kamia periptwsh den einai h monh tou diastash oute kan h pio shmantikh.
Qumamai palaiotera oti o ArhV eice paraponeqei epeidh kaqe fora pou pate na paixete dhmosia ta tragoudia pou sunhqwV saV zhtane na paixetai einai koutsabakikou-magkikou periecomenou, enw pote den zhtane to Prin To Carama h to Eisai Arostokratissa. Mhn peftete kai eseiV sto idio sfalma.
GiannhV
Epeidei oles oi apopseis itan arketa endiaferouses 8a i8ela na apantiso ston ka8ena 3exorista kai 3ekino apo ton filo gianni .
ego exo 18 eti se afton to kosmo kai isos na min 3ero pola pragmata ,genikos apo ta liga pou exo akousei akoma kai apo ta erotika rempetika pou isos na einai ta perisotera se pli8os den ekfrazoun ton erotismo me tin enoia " se agapo se 8elo manari mou gliko " (vandi visi style ) alla apo tis fones kai tous stixous nio8eis mia sinexi pikri geysi na kirieyi ton egefalo sou kai na ton plimirizei me sines8imata para-erotika .O erotas einai ena sines8ima fovero alla otan vlepeis oti o typos apenanti me to vitara kai tin mixani megalou kivismou (kai tin asximi fatsa ) exei oles tis gomenes kai esena den se koitaei kamia epidei tis fenese para3enos i kati tetoio …sto logo mou sou leo 8es na peis kati pou na 3ekinaei apo tin gomena alla na 8elei na ekfrasei oli aftin tin katastasi …ston agapito soto 8a i8ela na po nai kapote isos na svisei to reyma kai tote pou den 8a mporeso pia na akouso mousiki kai na grapso tote eimai katadikasmenos na pe8ano monos mesa se aytin tin poli (to pigaio iparxei san enoia den stamata na iparxei pote einai san ton ilio pou pantote 8a mas fegei mexri na mas kapsei ) … me ton ferris 8a simfoniso apolitos se osa leei … den einai extatiki mousiki ontos omos einai extatiko tragoudi …i erotisi pou metala3e o frank nai einai pio sosti (alla to hip hop agapite frank eir8e apo kapou allou to hip hop einai mia mousiki sevasti alla me agriada misos me entasi ,vasizete stin dimiourgia entiposeon …to rempetiko den itan etsi den eixe ayta ta xaraktiristika , isos o markos na egrafe ampient den pisteyo omos na emiaze me ton ice cube i kapion san kai ayton 
.
Baglama exeis apolito dikio se ola apo ayta pou les kai simfono mazi sou opos kai me ton Kyano pou gnorizei arketa pragmata sto mono pou diafono einai oti oi esoterikoi dromoi einai esoterikoi dromoi mistikoi kai ego mesa apo tin apli xordi pou talantonete poles fores nio8o to mialo mou na e3tasiazete kai na xerete to idio me to na akouo ena diastimiko i mistiriako ampient .
Telos 8elo na po oti oi apantiseis pou eprepe na doso einai poles kai epidei tis edosa apla opos tis skeftomouna me tin mia isos na min einai kai oi pio kataliles telika tora pou to 3anaskeftika isos na min einai i apoliti ekfrasi tou rempetikou to psychedelic stin epoxi mas …ka8e epoxi einai diaforetiki isos kai ego 8a gino pappous kapote kai 8a me koroideyoun ta eggonia moy ka8e ekfrasi einai analoga tis anages mas …tora mporei na min pe8enoume tis peinas i na min zoume asximes viologikes katastaseis alla to mialo kai i psixi mas nio8ei kai dexete tromeres pieseis …pieseis pou den 3ero posoi apo esas exete niosei …ena teras , mia poli terastia einai mesa sto kefali mas ena kouti stin psixi mas kai mas katatrone …ola ayta 8a vgoune kapia morfi ekfrasis 8a ta polemisei …aytos o polemos PREPEI na einai esoterikos pisteyo kai oxi e3ostrefeis kai gia ayto kai i psychedeliki mousiki nio8o oti me ekfrazei .
me agapi kai sevasmo
lagos
Για μένα υπάρχει η εξής τεράστια διαφορά:
Ρεμπέτικο τραγούδι = τραγούδι της πραγματικότητας
Ψυχεδελική μουσική = τραγούδι στη σφαίρα της ανυπαρξίας, χωρίς φανερό σκοπό. Αγαπητέ φίλε Λαγέ, ίσως το νεαρό της ηλικίας να δικαιολογεί αυτές τις αναζητήσεις…και είναι πράγματι υπέροχο να βλέπει νεαρούς ανθρώπους να αναζητούν κάτι…αλλά το ρεμπέτικο δεν αναζητά τίποτα. Όλα είναι ξεκάθαρα. Περιγράφει την καθημερινή ζωή μιας μερίδας Ελλήνων, Ελλήνων του μόχθου και όχι αναγκαστικά του περιθωρίου. Βέβαια η δύσκολη ζωή οδηγούσε πολλές φορές στα ναρκωτικά, στη φυλακή, αλλά όλα αυτά ήταν και είναι μέσα στη ζωή.
Τώρα γιατί εμείς ακούμε ρεμπέτικο; Εγώ πιστεύω ότι είναι γονίδιο (και μη γελάσετε μ’ αυτό) που ενεργοποιείται όταν οι περιστάσεις, η καθημερινή ζωή δυσκολεύει. Συνάμα τα ακούσματα που έχεις σε οδηγούν. Αν έχεις λίγο αγαπήσει τον υπέροχο ήχο του μπουζουκιού, είναι σίγουρο ότι θ’ ακούσεις στις δύσκολες στιγμές σου ρεμπέτικο…ε μετα γίνεται συνήθεια… και δεν μπορείς χωρίς αυτό.
Υ.Γ. Να μια καλή εργασία που μπορεί να αναλάβει ένας βιολόγος:
“Η ανακάλυψη του ρεμπέτικου γονιδιώματος”
Γιώργος
OB-Ρ = Όψιμος Βιολόγος-Ρεμπετολόγος
Pros Fraykisko mazi me tous adelfikous aywnistikous xairetismous mou:
An zouse o Markos shmera kai htane 20arhs, h rempetiko 8a epaizeh rock pentaka8aro kai ykarazieriko tou kerata, san auta pou paizame(kai paizoume) oloi oi ametanohtoi se ka8e eukairo upoyeio me polu Basanismena oryana. Teleiws asxeta me otidhpote skoupidi kukloforane oi etairies shmera h me tous allous malakoxlexledes metallades-8rasades-dethades-ferte preza na yinw ki an den exete Boleuomai kai me xlwrinh- kai de summazeuetai.
Hlektronika apokleietai na epaize o Markos.
Oute kan hlektronika paixnidia de 8a katadexotane na pai$ei. Kana podosfairaki omws 8a to paize pisteuw.
Oso yia tis upoloipes(kai soBaroteres) ptuxes tou 8ematos analu8hkan arketa apo tous prohyoumenous kai sumfwnw me ta perissotera apo ta eipw8enta me idiaterh emfash sta tou Swtou kai tou Yiannh(De 8a se petuxw esena se kamia taBerna Sarafidh;)
Den $erw an shkwnei ki allh suzhthsh to 8ema pantws h proektash peri yonidiou(Giwryos)einai endiaferousa arkei na mhn th doume kontof8alma kai arxisoume na yelame, oute monopleura. Xreiazetai anadromh stous aiwnes.
8a a$ize na prokupsei apo kapoious eidikous(an den exei yinei) kapoia ereuna ws pros to pws diamorfwnetai kai e$elisetai ekeino to kommati ths eswterikhs(Bioloyikhs) xhmeias tou atomou(kai tou sunolou) to opoio afora sthn ekfrash mesw ths texnhs `h ths apodoxhs ths, se sunarthsh me ta istorikokoinwnika, yewyrafika klimatoloyika kai akoma kai 8rhskeutika(p.x. sthn Asia) dedomena.Pws zumwnetai dhladh enas laos apo yenia se yenia etsi outws wste na tou ayyizoun th kardia suykekrimena akousmata, opws tou Ellhna to mpouzouki kai to klarino, tou Rwsou h Mpalalaika,
tou ispanou h ki8ara kai paei leyontas.
Pantws to periBallon kai ta akousmata e$akolou8oun na einai oi pio isxuroi parayontes(nomizw) yiati an den htan, tote apo pou Byhkan oloi autoi oi tsiftetele kai lame ellhnares ths paralias kai twn apantaxou koladikwn;H mhpws upo thn idia Bioloyikh 8ewrhsh, autoi einai apla o karkinos.(Dustuxws einai kai h pleiopshfia kai an alh8euei h diaynwsh tote den Blepw na th Byazei o as8enhs).
Ta leme maykes.
Stathis
Η πλάκα είναι πως ο καθένας θέλει το ρεμπέτικο κατ’ εικόνα και ομοίωση του μυαλού του.
Ξεκινώντας από την αφεντιά μου, θέλω να είναι η έμμετρη λαϊκή κραυγή σε περιόδους “ξηρασίας” με όλο τον ηδονισμό του και τη χοληστερίνη του.
Ο Frank - που απεχθάνεται τις απλουστεύσεις - θέλει να είναι η μουσική “φρεσκάδα” κάθε ιστορικής συγκυρίας που καταφέρνει να βρει το δρόμο της στις δισκογραφικές εταιρείες.
Ο Φέρρης στέκεται πλάι του μαζικά και διονυσιακά εκστατικός.
Ο Σώτος το βλέπει σαν νομοτελειακή εξέλιξη των ιστορικών διαδρομών του υποκειμένου - δρόμοι και ρυθμοί νομιμοποιούνται αν δεν έχουν γυάλινα ποδάρια.
Ο Σαραφίδης είναι κάργα ερωτικός, με έμφαση στο στίχο.
Ο Γιώργης ο αδμίνορας βιο-λογεί και μας επαναφέρει στο στίβο της “πραγματικότητας” - προβληματίζοντας τον…
Στάθη τον βαρυμέταλλο, που βλέπει τον σύγχρονο “Μάρκο” με δάδα μια στρατοκάστερ να βάζει φωτιά στη γειτονιά με βενζίνη από το γκαράζ του.
Γουστάρω! Πάντα πίστευα ότι η αγάπη και ο πόλεμος παίρνει πολλές μορφές.
Καλό ΠΣΚ παίδες.
ΚΚ
Αρχικά θα ήθελα να απαντήσω στον φίλο Γιάννη ότι το περιθώριο δεν έχει κατ ανάγκη παραβατική διάσταση.Δηλαδή αυτό που αντιπροσώπευε το περιθώριο την εποχή που άρχισε να δισκογραφείται το ρεμπέτικο ήταν κάτι πιο ευρύ , περιλάμβανε τους πεινασμένους και εξαθλιωμένους πρόσφυγες και εσωτερικούς μετανάστες τους εξόριστους τους ανέργους τους αυτοαπασχολούμενους φτωχοδιαβόλους αλλά και τους παρανόμους και τα φτωχαδάκια του μεροκάματου.
Το γεγονός ότι το ρεμπέτικο είναι και ερωτικό και κοινωνικό τραγούδι αφορά το περιεχόμενο του και όχι τις κοινωνικές ομάδες που το αγκαλιάζουν.Ιστορικά θα ήθελα να προσθέσω ότι κατά την γνώμη μου ο Μάρκος δεν άνηκε στο “παραβατικό περιθώριο” γιατί ούτε νταβατζής ήταν ούτε κλέφτης αντιθέτως οικογενειάρχης άνθρωπος ήταν που γουστάριζε τον ποδόγυρο και έπινε κανά τσιγάρο που ήταν σχεδόν νόμιμο τότε.Ο Κερομύτης ούτε αυτό δεν έκανε αλλά μόνο και μόνο για την μπουζουκοπαιξία αποδιώχθηκε από την “καλή” του οικογένεια ενώ ο Μπαγιαντέρας κατάφερε μόνος του να αποτοξινωθεί από την πρέζα.Τώρα για τον αγαπητό Λαγό , φίλε όλοι στο ίδιο μπουρδέλο ζούμε και την ίδια πρέσα τρώμε.Η μουσική είναι άμυνα αρκεί να μην σε εγκλωβίζει , τα πράγματα δεν αλλάζουν ούτε βελτιώνονται με την απομόνωση και την εσωτερική αναζήτηση χρειάζονται την παρέμβαση σου και την ανατροπή.
Εάν κοπεί το ρεύμα δεν χρειάζεται να πεθάνεις , έλα μαζί μας και θα την καταβρούμε με τα παλιομπούζουκα και τους παλιομπαγλαμάδες
stin erotisi ti 8a egrafe o Markos an zouse tora
8a mporousame na symplirosoume kai alles erotiseis
opos:
ti 8a zografize o Picaso an zouse stin epoxi mas ?
ti 8a anakalite i AinStain an zouse stin epoxi mas ?
ti 8a filosofouse o Sokratis an zouse stin epoxi mas ?
…