"Η μπαλάντα του Έλληνα"

Η Μπαλλαντα του σημερινου Ελληνα

             Χρονια τωρα  στριμωγμενος στη γωνια
             Σε μια χωρα  που  δε μοιαζει με καμμια
     Χιλια εχει προσωπεια... κι’ εθνικη αντιπροσωπεια          
              Μπερδεμενη με βαλιτσες και κουτια
    Τζαμπα  μαγκες , θεωριες....σε  μπαλκονια  και   πλατειες
            Και  το πιονι εσυ...στη μεση φουκαρα... 

               Χρονια τωρα  εχω μεσα μου  πληγη 
            Κι’ αν δεν  φαινεται κρυφα αιμορραγει
     Γιατι εκανα το λαθος.....να’ χω οραμα και παθος
               Σ’ενα  τοπο που με πληγωσε πολυ  
 Στο μπλα-μπλα τα καταφερνει....κι’ απο πισω μου τη φερνει 
              Και το ιδιο εργο παλι απ’ την αρχη      

    {        Επι τελους πια το εργο ας τελειωνει 
          Πριν να μεινουμε ολοι διχως παντελονι  
  Μπηκαμε  σε ζωνες γκριζες...με λαδωματα και μιζες
  Ποιος  λαδωνει...ποιος γλυτωνει ...ποιος πληρωνει     }

Μια σκεψη ! Γινεται να το καναμε τραγουδι ??
Δημητρη απο τη Συρα…τι λες?

Αυτό το “… στη γωνιά” της πρώτης στροφής με πάει στο “Εχω τόση ώρα στη γωνιά…” του Στελάρα του Ζαφειρίου και του Γαβαλά (το έλεγε ο Χρηστάκης). Αλλά κάτι δεν κολλάει καλά. Είναι άλλο το μέτρημα και θέλει κάτι για το ρεφρέν που είναι λίγο περίεργο “Είναι το κρύο - είναι το κρύο τσουχτερό…”

Πάντως πολύ ωραίος είσαι Γρηγόρη! Ψάξε για συνθέτη!

Εμένα πάλι, το “Χρόνια τώρα στριμωγμένος …” μου θύμισε το “Χρόνια τώρα μακριά σου λιώνω…” με τον Καζαντζίδη, σε στίχους Χ. Βασιλειάδη.

Ίσως μάλιστα να ταιριάζει και εδώ το “ααααααααχ” του Στελάρα.

Παιδια, ευχαριστω πολυ για τα σχολια/παρατηρησεις σας…!
Αν ο τονος στη λεξη ΓΩΝΙΑ πηγαινε στο “ΝΙ” …και οχι στο τελευταιο “Α”… ισως δεν θα θυμιζε το τραγουδι του Χρηστακη .
Περι συνθετη…ιδωμεν…!