Διαστημικά παιξίματα (2008-2011)

Να προσθεσω κατι: α) το να βλεπεις ενα βιντεο (και δη ενα ταξιμι, ενα σολο δηλαδη που κρινεται ΜΟΝΟ υποκειμενικα) σου στερει την αμεσοτητα, που κατ’εμε εξηγει παρα πολλα στον τροπο που παιζει ο καθενας. Εξηγουμαι: εχει τυχει να βλεπω κατι και να μου φαινεται μετριο εως κακο απο το ιντερνετ. Οταν ομως το ειδα ζωντανα, με συνεπηρε καθως το κλιμα ηταν τετοιο που σε τραβαει και το νιωθεις αλλιως. Ελπιζω να γινομαι κατανοητος.
β) για τον Τατα. Δεν τον εχω δει, τον κρινω μονο σαν παιχτη απο αυτα που ακουω και βλεπω. Δεν εχω δει αλλον μπουζουξη (γνωμη μου) να ΜΠΟΡΕΙ να παιξει παπαδες (τζαζ, φλαμενγκο, δεν ξερω και γω τι) και να παιζει τα κομματια οπως ακριβως γραφτηκαν! Τα μονα που προσθετει ειναι πολλες φορες στις ανταποκρισεις και οταν σολαρει αναμεσα. Εκει φαινεται η φαντασια του καθε καλλιτεχνη (και απο αυτη ο Τατα εχει μπολικη!), αλλα και η πειθαρχια του μεσα στο κομματι. Το θεωρω καλυτερο απο παιχτες που παιζουν παπαδες μεν, αλλα το κανουν ολη την ωρα, κουραζοντας και μπερδευοντας ακροατες και συμπαιχτες.

Περιμένουμε λοιπόν με αγωνία τα δικά σου βιντεάκια τα οποία σαφώς θα είναι καλύτερα. Ανεξάρτητα απο το αν είσαι σε καλή μέρα ή όχι, απο το αν ξέρεις οτι κάποιος σε τραβάει κάμερα, ή αν απλά αποφάσισες να κάνεις …κάτι διαφορετικά, επειδή έτσι νιώθεις.

Συμφωνώ με την κριτική των πάντων, με την προϋπόθεση ότι υπάρχει ανεπτυγμένο αισθητήριο και φυσικά το αντίστοιχο ειδικό βάρος για να αναπτύξει κανείς την κριτική του.

Arxarios, σε προτρέπω από καρδιάς να πας και νʼ ακούσεις τον κ. Τατασόπουλο από κοντά. Έχοντας προσωπικά αρκετές αμφιβολίες, πήγα πέρσι και τον είδα…και οίδα! Από την αμφιβολία πέρασα στην έκπληξη και από την έκπληξη στον θαυμασμό και τη χαρά…δεν γνωρίζουν όρια η φαντασία και το δεξί του χέρι!

Πέρα απ αυτό, ο άνθρωπος ε π ι κ ο ι ν ω ν ε ί με το κοινό. Σου έχει ράψει κοστούμι με το που μπεις μέσα και αναλόγως (για να ευχαριστήσει όλους ανεξαιρέτως!) προσαρμόζεται –σωστός χαμαιλέων!–…σαν ελάχιστο αντίδωρο οφείλει ο ακροατής απλά „να την ανθιστεί“!

Καμιά φορά αναρωτιέμαι πόσο θέλουμε να καταλάβουμε την ψυχή και τη λογική του κάθε παίχτη…Φίλε Αρχάριε, δεν παίζει καθόλουσαχλαμάρες. Λάθος σχόλιο, λάθος λέξη…

Όχι απλώς λάθος. Απαράδεκτο σχόλιο απαράδεκτη λέξη.

Ρε παιδιά, γιατί έτσι? Ας πάρουμε λίγο πιο σοβαρά το ρόλο μας ως ακροατές, είναι πολύ σημαντικός. Πρώτον, ο Νίκος Τατασόπουλος τυγχάνει μέλος της συντροφιάς μας. Κι εσύ βρε αρχάριε, αφού δεν σου άρεσε, μην αρκείσαι στο φθηνό, κατά την γνώμη μου την ταπεινή, χαρακτηρισμό “σαχλαμάρες”. Ανάλυσε λίγο περισσότερο την άποψη σου, θα είναι πιο όμορφο και ίσως πιο βοηθητικό για τον παίκτη, ίσως να έχεις κάποιο δίκιο αλλά το χάνεις με αυτήν την στάση σου. Δεύτερον, συμφωνώ με τον Θανάση (Πίκινο), πήγαινε να τον ακούσεις από κοντά το Νίκο, αν δεν το έχεις ήδη κάνει, να έχεις μια πιο σφαιρική άποψη ώστε να κρίνεις… Χώρις παρεξήγηση πάντα…

Ακομα μια “σαχλαμαρα”… http://www.youtube.com/watch?v=AcMiMH-0fDs&feature=related

κ ακομα μια… http://www.youtube.com/watch?v=58YdQZ3JSAU

Ελπιζω η λεξη σαχλαμαρα να μπηκε απο αγνοια…ΑΠΛΑ ΕΛΠΙΖΩ…Ή απλα να μην του αρεσε το συγκεκριμενο…Αλλα κ παλι δεν δικαιολογειται…

Arxarios, απαράδεκτοι οι χαρακτηρισμοί σου.
Άλλη φορά βασάνισέ το πριν το πεις.

Και εγώ νομίζω ότι η λέξη δεν ήταν σωστή. Ο Νίκος Τατασόπουλος είναι ένας από τους κορυφαίους σημερινούς οργανοπαίκτες που σέβεται απόλυτα τη μουσική που παίζει. Όποιος τον έχει δει να παίζει καταλαβαίνει πολύ καλά τη λέω…

Ο Τατασσόπουλος το έχει πει και ο ίδιος πολλές φορές. Οι μεγάλοι παίκτες του μπουζουκιού της δεκαετίας του΄50 εξέλιξαν το όργανο δεξιοτεχνικά σε αξιοζήλευτο επίπεδο. Και είναι πράγματι γεγονός, πειραματίστηκαν με μουσικά ερεθίσματα της διεθνούς δισκογραφίας, αντέγραψαν πράγματα από τους ξένους μουσικούς που συνεργάστηκαν όταν ταξίδεψαν στην Αμερική και αλλού και μέσα από αυτή την διαδικασία εξέλιξαν την τεχνική του οργάνου, συνέλαβαν συνθετικά καινούργιες ιδέες και γενικά έφτασαν σε ένα διαφορετικό επίπεδο. Για να μιλήσουμε πρακτικά: Ο Χιώτης ένσωμάτωσε ρυθμούς λάτιν (τσα τσα, σουίνγκ κλπ) και πολλά στοιχεία από τη Δύση στο παίξιμο, στον χειρισμό του οργάνου και τα τραγούδια του. Ο Μπέμπης, ο Ιορδάνης, ο Τατασσόπουλος (πατήρ), ο Σπόρος, ο Τσιμπίδης, ο Αγγέλου έψαχναν συνεχώς νέα πράγματα, δοκίμαζαν νεωτερισμούς, έπαιζαν πχ χόρες “ρουμάνικες”, έβαζαν στοιχεία εξωτικά, ευφάνταστα, δεξιοτεχνικά, “ξένα” προς το ρεμπέτικο, πατροπαράδοτο παίξιμο του Μάρκου, του Δελιά κλπ. Ακούστε με προσοχή διάφορες ηχογραφήσεις μετά το ΄50, της Αμερικής κ.α. Αλλά μήπως και πιο νωρίς δεν ξεκίνησε η διαδικασία των αναζητήσεων, των “καινών δαιμονίων”;;; Ο Χατζηχρίστος δεν γράφει κανταδόρικα βαλσάκια;;; Ο Τσιτσάνης, ο Λαύκας, ο Χιώτης δεν υιοθετούν ένα φλαμενκίστικο, εξωτικό, αραβο-ισπανικό, “μελωμένο” ύφος όταν γράφουν τις Σεβιλιάνες, τη Τζεμιλέ (“μα τον Αλλάχ Τζεμιλέ μου, είσαι γκιουζέλ, είσαι κουκλί…κλπ” ΜΕΓΑΛΕ ΧΙΩΤΗ!!!), τη Γκιουλμπαχάρ, το Μαχαίρι (“ένα μαχαίρι το στήθος μου καρφώνει κλπ” σε ατμόσφαιρα πιάνο μπαρ) και άλλα “ελαφρά δυτικότροπα”…

Συμπέρασμα 1: Δεν υπάρχει μόνο το δόγμα, το αξίωμα, η παράδοση του Μάρκου, η ανάπτυξη του ταξιμιού στον Πειραιά του ΄30. Υπάρχουν και άλλα ερεθίσματα, ιδέες, νεωτερισμοί. Το ζήτημα είναι πως τα ενσωματώνεις όλα αυτά στη λαϊκή διασκέδαση, στο μπουζουκιστικό σύμπαν αρμονικά, δίνοντας τελικά κάτι καλαίσθητο και αποδεκτό, χωρίς να υπερβάλλεις και χωρίς να ξεχνάς από που ξεκινάς. Άρα, δεν ισχύει το “ότι έπεται του Δελιά και του Πειραιά του ΄30 είναι σαχλαμάρα” γιατί έτσι καταργείται όλο το πάνθεον των “θηρίων” του μπουζουκιού του ΄50. Αν ήταν έτσι Χιώτης, Μπέμπης, Σπόρος, Τατασσόπουλος (ΚΑΙΝΟΤΟΜΟΙ!!!) μένουν μετεξεταστέοι ως ελαφροί, ευρωπαϊστες, μεταμοντέρνοι και “καταπιανόμενοι με σαχλαμάρες”… Αυτά δεν μπορείς να τα λες σοβαρά, είσαι αρρωστημένα φανατικός, όσο “ταλιμπάν - μουτζαχεντίν” του Μάρκου και να είσαι…

Συμπέρασμα 2: Η υπερβολή και αμετροέπεια είναι συνηθισμένο φαινόμενο… Εύκολα (και ανέξοδα) μπορώ να πω ότι θέλω χωρίς να προσβάλλω, να μειώνω και να δυσφημώ κανέναν. Να κατακρίνω όμως με τόσο αυστηρούς χαρακτηρισμούς τον Νίκο που γεννήθηκε και μεγάλωσε μέσα στο μπουζούκι για το ταξίμι του που, σε κάθε περίπτωση, αποτελεί μια ιδέα της στιγμής, λιγότερο ή περισσότερο επιτυχημένη, με εκθέτει ως ανιστόρητο, γιατί, προεχόντως, ίδιες “σαχλαμάρες”, αν προσέξετε, έχει παίξει και ο Σπόρος, ο Τσιμπίδης, ο Ιορδάνης, ο Χιώτης (= Καλαμπόρτζηδες, Άσχετοι, Ατάλαντοι, “θεε μου σχώρα με”, που λένε και οι θεούσες)…

Νίκο Τατασσόπουλε, συνέχισε να κάνεις σαχλαμάρες για γέλια και για κλάματα σαν τον μακαρίτη το Σπόρο και τους υπόλοιπους. Δεν πειράζει, υπάρχουν και άσχετοι, απαίδευτοι ακροατές να σε ανέχονται…

Εντάξει , σαχλαμάρες έχουν παιχτεί πολλές φορές , κι από μεγάλους παίκτες,-άνθρωποι είναι κι αυτοί - και μπορεί και κάτι βρε αδερφέ να μην μας αρέσει.Αλλά η προτροπή “ας περιοριστει κι αυτος και οι αλλοι διασημοι που παιζουν σε μαγαζια ,μονο στο παιξιμο τραγουδιων (διαφορων συνθετων) και να αφησουν τα ταξιμια γιατι, δεν…!” είναι εξαιρετικά βαριά για τον οποιοδήποτε , πόσο μάλλον για ένα μουσικό, της αξίας του ΤΑΤΑ. Η μόνη δικαιολογία που μπορώ να βρω , είναι η ΑΓΝΟΙΑ που δικαιολογείται,και από την ονομασία ΑΡΧΑΡΙΟΣ.

Γούστα είναι αυτά. Σε πολλούς όντως δεν αρέσουν. Όταν είχα πάει στην Αυλαία να τον δω με Μυστακίδη, σε κάποιον από την παρέα δεν άρεσε γιατί ήταν αποστειρωμένα είπε. Πολύ δεξιοτεχνία και δεν του άρεσε ώστε να κάνει κέφι.
Όσες φορές τον είδα φέτος όμως εγώ τον χάζευα.
Και σα συμπέρασμα, κυρίως για τον arxario αυτό που καταλαβαίνω οτι σκέφτεται είναι οτι μπροστά στη “γνησιότητα” του “ρεμπέτικου”, χράτσ χράτσ στο δισκάκι, βαριά φωνή και μπουζούκι με ντουζένια, όλα τ’ άλλα δεν είναι ωραία.
Με τον καιρό και με τα ακούσματα θα αλλάξει αυτό.
Όχι ότι είναι αρρώστια ή λάθος, αλλά υπάρχουν παντού ομορφιές στην άβυσσο του λαϊκού μας τραγουδιού. Πρέπει να έχουμε τα αυτιά μας ανοιχτά. Αλλιώς με απόλυτα γούστα το λαϊκό μας τραγουδάκι δεν θα προχωρήσει.

παιρνω πισω την λεξη <σαχλαμαρες> και οτι αλλο προσβλητικο ειπα.
αν προσεξατε καλα το ποστ μου ,αναφερθηκα στο ταξιμι και οχι στο τραγουδι.
δεν αμφισβητησα ποτε την ικανοτητα του,η οποια ειναι τεραστια, και ουτε ειχα σκοπο να το κανω.
παντως το ταξιμι συνεχιζει να μην μαρεσει καθολου.
να ζητησω συγνωμη απο τον κυριο Τατασοπουλο που τον προσβαλα και τα μελη του φορουμ, για την αναστατωση.:106:

@ Πίκινος

η οικονομικη μου κατασταση δεν μου επιτρεπει να παω αλλα και να μου το επετρεπε παλι δεν θα πηγαινα.Διαφοροι λογοι που δεν εχουν καμια σχεση με τον οργανοπαικτη.

— Νέο μήνυμα προστέθηκε στις 20:37 ::: Το προηγούμενο μήνυμα δημοσιεύθηκε στις 20:25 —

εχω σκοπο να ανεβασω δυο βιντεακια αλλα η καμερα που εχω στον υπολογιστη ειναι για κλωτσιες (αργη) ,παντως θα ακουγονται, στο περιπου.

καλά, δεν νομίζω πως χρειάζονται τόσα μηνύματα για το αυτονόητο. δεν άρεσε του αρχάριου το ταξίμι, το είπε άγαρμπα και πέσαμε όλοι να τον φάμε. ούτε η αξία του τατασόπουλου μειώνεται από κάτι τέτοια, ούτε ο αρχάριος θα αλλάξει γνώμη (ίσως). και ο πάγκαλος λέει τα δικά του, ποιός θα ασχολιόταν αν δεν ήτανε σε θέση εξουσίας; αρχάριε να με συμπαθάς για την σύνδεση του ονόματός σου με την αποχέτευση του μπατσόκ, δεν θέλω να σε προσβάλλω… ώρες-ώρες μου αρέσει που τα λες χύμα!

η φραγκοσυριανή μου άρεσε, και εκτίμησα ιδιαίτερα ότι μέσα στον ρέγγε τριηχάτο ρυθμό κράτησε τα όγδοα της πρώτης εκτέλεσης! το πιο ρέγγε κομμάτι “μου αρέσεις πολύ” κλπ ήταν ενδιαφέρουσα ιδέα αλλά έτσι όπως έγινε δεν το ευχαριστήθηκα.

Η συζήτηση για την διασκευή της Φραγκοσυριανής από τους Locomondo μεταφέρθηκε εδώ.

[u]http://www.youtube.com/watch?v=DzzCJyguJZY&feature=related ακουστε τι παιζει ο ανθρωπος!!!

[/u]

Ο Λάκης Ορφανίδης κυκλοφόρησε φέτος και καινούργια δίσκο: http://www.diktiopm.gr/gr/news.php?id=71

Lakis ένα καλό άλμπουμ! Άκουσα μερικά τραγούδια είναι πραγματικά δροσερό!

Εν τω μεταξύ ο τύπος παίζει σε αίθουσα διδασκαλίας!
Έτσι, να παίρνουμε ιδέες…

Δειτε ρε παιδια…Μετα το 1.50 τι κανει…